.jpg)
Κάποτε σε ένα υπουργείο γινόταν ένα διαγωνισμός (δεν υπήρχε τότε ΑΣΕΠ) για πρόσληψη ενός υπαλλήλου. Στους διαγωνιζομένους ετέθη εν και μόνον εν ερώτημα. Το εξής: «1+1 πόσο κάνει». Κάποιος απάντησε «2». Ένας άλλος είπε «11». Ένας νομικός είπε: «Άλλοτε 1 και άλλοτε 11 εκτός και αν άλλως ο νόμος ορίζει». Ένας τέταρτος, έμπορος αυτός, απάντησε: «Όταν πουλάς κάνει 11 και όταν αγοράζεις 2». Ένας πέμπτος, μέλος του ΚΚΕ και παλιό στέλεχος της ΚΝΕ, δήλωσε: «Ό,τι πει το κόμμα». Ένας νεοδημοκράτης απήντησε: «Ό,τι γράφουν οι πλάκες του Μωυσή». Τέλος ένας ΠΑΣΟΚΟΣ φώναξε: «Μαζί σου Ανδρέα για μια Ελλάδα νέα». Περιττό να πούμε, ότι αυτός απερρίφθη αμέσως μετά πολλών επαίνων και χλευασμών.
Το ερώτημα προς το πολυπληθές (λέμε τώρα) αναγνωστικό κοινό μας είναι: «Ποιος υποψήφιος προσελήφθη;». Για να μη σας ταλαιπωρούμε, η απάντηση είναι μία και ξεκάθαρη: «Ο γιός του υπουργού».
Αυτό το ανεκδοτάκι (είναι ανεκδοτάκι άραγε;…) θυμήθηκα, τώρα που διαβάζουμε, διάφορες επιτυχίες συμπολιτών μας, στην επαγγελματική τους αποκατάσταση.
Είναι γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας είναι κεκοσμημένοι πολλών χαρίτων και απλησίαστων προσόντων και πού να τους φτάσουν οι άλλοι συμπολίτες, που τραβολογιούνται με επιλογές του ΑΣΕΠ και συνεντεύξεις και ας έχουν διπλώματα 1 Χ 2 που τα απέκτησαν σε πανεπιστήμια 30 Χ 100, που έλεγε και ο Σταύρος (Νίκος Φέρμας), ιδιοκτήτης του καμπαρέ Blue Black της Τρούμπας, στο «Καλώς ήλθε το δολάριο».
Αυτοί οι συμπολίτες μας, είναι εκτός συναγωνισμού. Κοινώς δεν παίζονται.
Θα προσπαθήσουμε να κατηγοριοποιήσουμε τα προσόντα αυτά.
α. Μπαμπάς πρωθυπουργός
Αυτό το προσόν κυρίες μου και κύριοι είναι το σοβαρότερο, το ισχυρότερο και το πιο… ξευτίλα, για την περίπτωση μας. Αν το λοιπόν έχεις πατέρα τον… πατέρα του Έθνους, τότε σώθηκες εσύ, τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου και γενικώς όλο σου το σόϊ.
Παράδειγμα τα παιδιά του δικού μας πρωθυπουργού. Η πρωθυπουργική θυγάτηρ Σοφία διορίστηκε ως investors relation manager (τρέχα γύρευε δηλαδή) στον επενδυτικό κολοσσό CVC Capital Partners, που εδρεύει στο Λουξεμβούργο. Προφανώς επελέγη από το ΑΣΕΠ του Λουξεμβούργου.
Προ καιρού, ο πρωθυπουργικός υιός Κωνσταντίνος, μέλλων πρωθυπουργός της Ελλάδος (βλέπετε κάναν καλύτερο;) προσελήφθη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από τον Ισπανό ευρωβουλευτή και αντιπρόεδρο του ΕΛΚ, Εστέμπαν Γκονθάλεθ Πονς. Ας μη μιλήσουμε για τον κ Εστέμπαν. Άλλωστε ο νεαρός Κωνσταντίνος μάλλον θα επελέγη από το ΑΣΕΠ της… Ευρωβουλής.
Για την ιστορία και μόνο κ. Εστέμπαν κ.λπ. προετοιμάζεται για Αντιπρόεδρος ου Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ή κάτι τέτοιο, θέση για την οποία προοριζόταν και ο κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης (η σημαία είναι ένα πανί…), αλλά κάπου κόπηκε ή κάτι τέτοιο…
Και στους δύο φερέλπιδες νέους, τας θερμοτέρας των ευχών μας.
β. Μητέρα κολλητή υπουργού
Ένα εξίσου ισχυρότατο προσόν, το οποίο είχε η δεσποινίς Ελένη Παναγιωταρέα. Της Ελένης η μητέρα, η γνωστή δημοσιογράφος κυρία Άννα Παναγιωτερέα τυγχάνει να είναι πολύ στενή φίλη της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κας Μενδώνη. Βέβαια και το Ελενάκι δεν κάθισε με σταυρωμένα τα χέρια. Ήταν υποψήφια με την ΝΔ στις τελευταίες εκλογές. Φυσικά δεν βγήκε, αλλά έκανε κάτι καλλίτερο. Έστειλε βιογραφικά ολούθε η δις Ελένη και ξαφνικά της ήρθε SMS από Ουάσιγκτον μεριά που έλεγε: «Καλημέρα σας. Παρακαλούμε να έλθετε να πιάσετε δουλειά από Δευτέρα, καθόσον το ΑΣΕΠ της Ουάσιγκτον σας επέλεξε, ως εξαιρετικό ταλέντο, για την θέση του εκπροσώπου της Ελλάδος στην Παγκόσμια Τράπεζα με μεροκάματο 366,6 ευρώ, που θα πει 11.000 ευρώ τον μήνα. Ούτε ο Τζούμπερ να είσαστε. Φιλιά στους δικούς σας και καλή αντάμωση». Όμορφες κουβέντες. Νοικοκυρεμένες. Τώρα ποιανού ακριβώς ΑΣΕΠ αρμοδιότητα είναι η επιλογή του Ελενακίου (δηλαδή της Ελλάδος ή των ΗΠΑ, θα σας γελάσω και δεν το θέλω. Μάρτυς μου η κα Μενδώνη) Πάντως, κάπως έτσι, τακτοποιήθηκε και το Ελενάκι.
γ. Πατέρα υπουργό
Αν είσαι υπουργός, ας πούμε πρωτοκλασάτος, ε λογικό δεν είναι να μπορείς κι εσύ να βολέψεις την κόρη σου, να φάει ένα κομμάτι ψωμί; Κάπως έτσι σκέφτηκε και ο κ. Άδωνης Γεωργιάδης. Φρόντισε λοιπόν η θετή του κόρη κα Θεοδώρα Μανωλίδου να προληφθεί από την Lamda Development, που είναι ο βασικός επενδυτής στο Ελληνικό το οποίο ανήκει στην αρμοδιότητα του κ. Γεωργιάδη. «Άνοιξε μία θέση και προσελήφθη» είπε οκ Γεωργιάδης και γέλασε ο κάθε πικραμένος. Ο κ. Γεωργιάδης αντέδρασε ακαριαίως: «Δηλαδή δεν μπορούν τα παιδιά μας να δουλέψουν κάπου;» Μπορούν. Μορούν και παραμπορούν κ. υπουργέ. Πώς και πότε όμως; Όταν φύγετε εσείς από υπουργός. Για να μη σας πω τι ανάγκασαν κάποιοι άλλοι, τους οποίους θαυμάζατε παλιά αλλά τώρα είδατε το φως το αληθινό, να κάνει η κόρη τους όταν έγιναν υπουργοί.
δ. Πολιτική φίλη βουλευτού
Η κα Γεωργία Μπόκα, στέλεχος του ΟΑΕΔ Αγρινίου, διορίστηκε Αντιπρόεδρος, θέση που δημιουργήθηκε ειδικά γι’ αυτήν, στον Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό «Δήμητρα», κατόπιν ενεργειών του συντοπίτη της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σπήλιου Λιβανού. Έγινε ο σχετικός τζερτζελές, από την εφημερίδα «δημοκρατία» (φυσικά ουδείς έτερος είδε ή άκουε κάτι…) και, προς τιμήν της, η κ. Μπόκα παρητήθη. Εδώ να εξάρουμε και την μπαγαποντιά του κ. Λιβανού, ο οποίος διορίζοντας την κα Μπόκα, γλύτωνε από έναν αντίπαλο στις εκλογές αφού θα είχε το ασυμβίβαστο.
ε. Η ξευτίλα
Όσα προαναφέρθηκαν, είναι μόνον μερικές, (ασφαλώς πολλές άλλες, τις έχει φάει το σκοτάδι), περιπτώσεις αποκαταστάσεως, εντελώς αξιοκρατικά και κατ’ απόλυτον προτεραιότητα, φωστήρων γόνων πρωθυπουργών, υπουργών, φίλων υπουργών κ.λπ. Όμως υπάρχει και το δούλεμα. Ότι δηλαδή εδώ στην Ελλάδα τρέχουν οι ευκαιρίες από τα μπατζάκια μας και έτσι να κάνουμε, τις αρπάζουμε και τρώμε πλέον με χρυσά κουτάλια. Εξηγούμαι.
Τον κ. Παύλο Σεπετά τον γνωρίζετε; Θα έπρεπε, αφού ίδιος ο πρωθυπουργός μας (πολλά τα έτη του), τον έφερε ως λαμπρόν παράδειγμα φερέλπιδος νέου, ο οποίος πήγε μεν εις την αλλοδαπήν να σπουδάσει και μόλις τελείωσε, γύρισε πίσω στην φιλτάτην Πατρίδα να αγωνιστεί να βρει δουλειά, να ματώσει και τελικώς να πετύχει. Είπε η πρωθυπουργάρα μας: «Ο Παύλος, που έφυγε στα 18 του για σπουδές στην Αμερική και επέστρεψε για να δουλέψει στον τόπο καταγωγής του, είναι πολύ ελπιδοφόρο και ο Παύλος επιλέγει να γυρίσει στην Ελλάδα γιατί βλέπει μέλλον στην Ελλάδα και βλέπει και προσωπική ευκαιρία για ατομική προκοπή».
Ο 25χρονος Παύλος Σεπετάς λοιπόν, σπούδασε μηχανικός Βιομηχανικών Συστημάτων (στο Georgia Institute of Technology της Atlanta), είναι τυχερός διότι βρήκε αμέσως δουλειά και εργάζεται πλέον ως Supply Chain Manager στην εταιρεία «Βίκος – Ηπειρωτική Βιομηχανία Εμφιαλώσεων».
Δάκρυα χαράς και συγκινήσεως θα έτρεχαν από τα μάτια μας αν δεν ξέραμε μια τόση δα λεπτομέρεια. Ότι πράγματι ο Παύλος έλιωσε παντελόνια στα θρανία, αλλά δεν κουράστηκε να βρει δουλειά και ουδείς ψόγος γι΄ αυτό, αλλά δεν είναι απλά ένας νέος, καλοσπουδαγμένος που επέλεξε τον “πατριωτικό” δρόμο της επιστροφής στην Ελλάδα, αλλά… ο γιος του Πέτρου Σεπετά και της Μαρίας Θεοχάρη, ιδρυτών και ιδιοκτητών σήμερα της εταιρίας «Βίκος – Ηπειρωτική Βιομηχανία Εμφιαλώσεως». Ναι, είναι η οικογενειακή επιχεόρηση, που ο νεαρός Παύλος βρήκε δουλειά αμέσως μετά τις σπουδές του στην Αμερική.
Προφανώς κάθε περαιτέρω σχολιασμός, είναι περιττός.
Σανό μοιράζουν στο τρίτο στενό δεξιά, όπως πάμε για τη θάλασσα.
Υστερόγραφο:
Χρωστάω μία διευκρίνιση για το προηγούμενο σημείωμα μου με τίτλο: «Το Τραπέζι του Απόντα». Ο πρώην διοικητής Στρατιάς και Αρχηγός ΓΕΕΦ (Κύπρος) Αντιστράτηγος ε.α. κ. Λεοντάρης Ηλίας, μου έστειλε το εξής μήνυμα (SMS): «Το τραπέζι του απόντα. Κύριε διοικητά ένα από τα έργα του λοχαγού σας. Το ξεκίνησα από τα Τρίκαλα (νομίζω ότι εκεί το είδατε για πρώτη φορά) απλώθηκε σ’ όλη την Ελλάδα και το επέβαλα και στην Κύπρο».
Απαραίτητες διευκρινίσεις. Ο στρατηγός με αποκαλεί «κ. Διοικητά» διότι ως διοικητής τάγματος εγώ, κάπου στον Έβρο, τον είχα διοικητή λόχου.
Πράγματι έτσι είναι. Από τότε ήξερα ότι ήταν δική του εντολή. Όμως όλα αυτά τα περίεργα που μας έχουν επιβάλει σχετικώς με τα προσωπικά δεδομένα με απέτρεψαν από τα να αναφέρω τον εμπνευστή. Βέβαια θα μπορούσα να γράψω ότι ήταν ιδέα του… 45χρονου και να καθάριζα. Έτσι όμως είναι καλύτερα.
Νάσαι καλά Ηλία.
πηγή:https://www.dimokratia.gr/apopseis/546620/epaggelmatikos-prosanatolismos-2o-meros/
