Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τη στοχοποίηση δικαστικών και δημοσιογράφων από τον Παύλο Πολάκη και τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ
Στην πραγματικότητα η ανάρτηση του Πολάκη στην οποία στοχοποιεί 15 δημοσιογράφους, 13 δικαστικούς, τον επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων και τους επικεφαλής των τεσσάρων ελληνικών τραπεζών λέγοντας ότι πρέπει «να καθαρίσουμε με αυτούς» δεν διαφέρει σε τίποτα από τη συνήθη ρητορική του μεγαλοστελέχους του ΣΥΡΙΖΑ.
Το 2017 παραπονιόταν ότι «το κράτος δεν είναι ακόμα δικό μας».
Το 2018 απαιτούσε από το κόμμα του να γίνουν δικαστήρια και «να βάλουμε κάποιους φυλακή για να κερδίσουμε τις εκλογές».
Το 2019 μιλούσε για τη «δικιά σας δημοκρατία» (από την οποία φυσικά δεν έχει κανένα πρόβλημα να εισπράττει το μισθό του αλλά έτερον εκάτερον).
Το 2021 συμμετείχε στην αντιεμβολιαστική εκστρατεία διαβεβαιώνοντας (στη Βουλή) ότι εκείνος και όλη οικογένειά του κάνουν μόνο τα δοκιμασμένα εμβόλια (ένα από τα οποία δεν ήταν το εμβόλιο για τον κορωνοϊό) ή λέγοντας πως το ποσοστό των εμβολιασμένων στο σύνολο νεκρών από τον κόβιντ είναι πολύ μεγάλο (ελπίζοντας ότι πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι αν είμαστε 100, έχουν εμβολιαστεί οι 90 και πεθάνουν 5 ανεμβολίαστοι και 5 εμβολιασμένοι το ποσοστό των εμβολιασμένων ανάμεσα στους νεκρούς μπορεί να είναι 50% αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το εμβόλιο δεν λειτουργεί, το αντίθετο). Και βέβαια κάθε χρόνο στο στόχαστρο του ήταν τα «βοθροκάναλα» (κατά το «τσοντοκάναλα» των χρυσαυγιτών)
Τίποτα από αυτά (και είναι μόνο λίγα από τα όσο έχει πει ο σύντροφος Πολάκης) δεν ενόχλησε ποτέ την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Και πώς θα ήταν δυνατόν να την ενοχλήσει από τη στιγμή που ο σύντροφος Πολάκης το μόνο που έκανε ήταν να εκφράζει, ίσως με κάπως πιο ωμό τρόπο, το κυρίαρχο ήθος και τις κυρίαρχες ιδέες του κόμματος.
Αυτό το κυρίαρχο ήθος και οι κυρίαρχες ιδέες καθρεφτίζονται και στην επίμαχή του ανάρτηση που είναι μια σύνοψη όσων λένε όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε ευκαιρία. Εκτός αν ξέρετε πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν μιλάνε για πουλημένους («πετσωμένους») δημοσιογράφους, επίορκους δικαστές, τράπεζες που πρέπει να περάσουν υπό κρατικό έλεγχο ή αρμούς της εξουσίας που πρέπει να ελεγχθούν. Μόλις προχτές ο σύντροφος Νάσος Αθανασίου έλεγε πως το δικαστήριο που καταδίκασε τον Παππά ήταν στημένο (με το 13-0 όχι μόνο να μην τον προβληματίζει αλλά να το θεωρεί και ένδειξη του στησίματος) και δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που ο σύντροφος Σπίρτζης επαναλάμβανε το «η δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς» και διαβεβαίωνε ότι «θα επαναφέρουμε τη δημοκρατία στη χώρα είτε με το καλό είτε με το άγριο».
Όλα όσα λέει ο Πολάκης είναι αυτά που λένε όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς ο Πολάκης έκανε το αναπόφευκτο επόμενο βήμα και περιέγραψε και τα πρόσωπα που είναι οι στόχοι των συντρόφων. Δεν τα έκανε όμως ο Πολάκης στόχους. Στόχους τα έκανε η ρητορική των συντρόφων. Στόχους τα έκανε και τα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Πολάκης είναι απλώς ένα από τα συμπτώματα μιας ασθένειας και όχι η ασθένεια.
πηγή:https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/791220/den-einai-o-polakis-einai-o-suriza/
