Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Ευχές από την 8η Μηχανοποιημένη Ταξιαρχία


Βίντεο με ευχές προσωπικού ΓΕΣ για Καλή Χρονιά
















































Ανταλλαγή Ευχών για το Νέο Έτος στο ΓΕΣ




Τη Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018, πραγματοποιήθηκε, στην έδρα του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ), στο στρατόπεδο «ΠΑΠΑΓΟΥ», εκδήλωση, κατά την οποία ο Αρχηγός ΓΕΣ, Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, αντάλλαξε ευχές με το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό που υπηρετεί στο Επιτελείο του ΓΕΣ, ενόψει της Πρωτοχρονιάς.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, στελέχη της Στρατιωτικής Μουσικής της ΑΣΔΥΣ, καθώς και τέκνα του προσωπικού μας, που φιλοξενούνται στον Γ΄ Βρεφονηπιακό Σταθμό Φρουράς Αθηνών, που λειτουργεί στο στρατόπεδο «ΠΑΠΑΓΟΥ», παρουσίασαν παραδοσιακά κάλαντα.
Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα αντήχησαν επίσης, από αντιπροσωπεία του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ), τον Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος καθώς και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κρητών «Οι Κουρήτες».
Ευχόμαστε καλή χρονιά!
#ΕλληνικόςΣτρατός, #HellenicArmy

Η Εκδήλωσή μας για το Ερχομό του Νέου Χρόνου





  
   
   Μέσα σε γιορτινό κλίμα και με πολύ μεγάλη προσέλευση συναδέλφων πραγματοποιήθηκε,την παραμονή της πρωτοχρονιάς,στο Γραφείο του παραρτήματός μας η εκδήλωση για την ανταλλαγή ευχών, ενόψει του ερχομού του νέου χρόνου.

      Τα κάλαντα μας έψαλλαν:
   
   . Η χορωδία του ΚΕΝ  Άρτας,που για μια ακόμη φορά ήταν εξαιρετική
     
   . Παιδιά των συναδέλφων που επισκέφθηκαν το Παράρτημα μας













 

 











Την 1η Φεβρουαρίου 2019 κληρώνει για τα αναδρομικά στο Δημόσιο



Έως 3.000 ευρώ για την τριετία 2016-2018 είναι το ποσό των αναδρομικών που διεκδικούν οι υπάλληλοι του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Η πλήρης κατάργηση των επιδομάτων των εορτών και του επιδόματος αδείας (500 ευρώ δώρο Χριστουγέννων + 250 δώρο Πάσχα + 250 επίδομα άδειας) που έγινε με τον νόμο 4093/12 κρίθηκε αντισυνταγματική.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε κατά πλειοψηφία ότι η κατάργηση των επιδομάτων εορτών και αδείας για λειτουργούς και υπαλλήλους του Δημοσίου και Στρατιωτικούς (όπως και για τους διαδίκους δικαστικούς υπαλλήλους) που έλαβε χώρα από 1.1.2013 με τον ν. 4093/2012 (περ. 1 της υποπ. Γ1 της παρ. Γ του άρθρου πρώτου αυτού) είναι αντισυνταγματική.
Ακόμη, το ΣτΕ δεν όρισε τίποτα αναφορικά με το πότε θα ισχύσει η αντισυνταγματικότητα αυτή, ήτοι αναδρομικά ή για το μέλλον (δηλαδή από τη δημοσίευσή της και εφεξής).
Ωστόσο, οι πρώτες περικοπές που έγιναν με τον ν. 3833/10 και τον ν. 3845/10 είχαν κριθεί με παλιότερη απόφαση του 2015, του Συμβουλίου της Επικρατείας, συνταγματικές.
Το αν η απόφαση θα ισχύσει αναδρομικά, θα κριθεί από τη δίκη που θα γίνει στην Ολομέλεια του ΣτΕ την 1η Φεβρουαρίου 2019.
Πάντως, η απόφαση επηρεάζει τόσο τους υπηρετούντες με έννομη σχέση δημοσίου δικαίου στο Δημόσιο, σε ΟΤΑ και σε ΝΠΠΔ, τους υπηρετούντες ΙΔΑΧ, όσο και τους υπηρετούντες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. 
Εξάλλου η απόφαση του ΣτΕ για τους δημοσίους υπαλλήλους θα αποτελέσει πρόκριμα και για τις ανάλογες διεκδικήσεις των συνταξιούχων
πηγή:https://www.cnn.gr/oikonomia/story/160147/tin-1i-fevroyarioy-2019-klironei-gia-ta-anadromika-sto-dimosio

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Οι «ταλιμπάν» του εθνομηδενισμού και η εθνική ταυτότητα



Σταύρος Λυγερός

Παραδοσιακά στην Ελλάδα οι άρχουσες ελίτ, λόγω του μεταπρατικού χαρακτήρα τους και κατ’ επέκτασιν του ισχυρού συνδρόμου εξάρτησης από τη Δύση, αντιλαμβάνονταν την έννοια του εθνικού συμφέροντος συχνά με διαφορετικό τρόπο από το λαϊκό σώμα, από τον κορμό της κοινωνίας. 
Αυτή η απόκλιση εμφανιζόταν κυρίως στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, όμως, η απόκλιση αυτή εμφανίσθηκε και στον χώρο της εκπαίδευσης. Για την ακρίβεια μία ομάδα ιστορικών, με επικεφαλής τον Αντώνη Λιάκο, προσπαθούν μέσω της αποδόμησης να υφαρπάξουν την εθνική ταυτότητα.


Η επιχείρηση αυτή εκδηλώθηκε όταν άρχισαν να επικρατούν μεταμοντέρνες αποδομητικές αντιλήψεις αφενός σε νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας ανώτερα και μεσαία αστικά στρώματα, αφετέρου στον χώρο της Αριστεράς. 
Η διαμάχη για το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού της Ρεπούση πριν 11 χρόνια ήταν σημείο καμπής αυτής της επιχείρησης, η οποία ακολουθεί παρασκηνιακές διαδρομές και οχυρώνεται πίσω από τον ισχυρισμό της επιστημονικής αυθεντίας.
Ο πυρήνας εκείνης της διαμάχης ήταν βαθύτατα ιδεολογικός και αφορούσε ακριβώς τον διαφορετικό τρόπο, με τον οποίον γίνεται αντιληπτή στις σημερινές συνθήκες η έννοια του ίδιου του έθνους και τελικώς η έννοια της εθνικής ταυτότητας. Στη μία πλευρά ήταν οι δυνάμεις της αποδόμησης στο όνομα της καταπολέμησης του εθνικισμού. Στην άλλη οι δυνάμεις που θεωρούν τον πατριωτισμό θεμελιώδη ορίζουσα ενός εθνικού κράτους, όπως η Ελλάδα.
Πέρα από την κάθετη ιδεολογική διάκριση σε Αριστερά-Δεξιά, που σε γενικές γραμμές αντιστοιχεί στον κομματικό χάρτη, έχει διαμορφωθεί και μία δεύτερη, η οποία τέμνει οριζοντίως και τις πολιτικές και τις κοινωνικές ελίτ. Όπως συμβαίνει πάντα δε σε τέτοιες αντιπαραθέσεις, και στη μία και στην άλλη πλευρά στοιχίζονται διαφορετικές μεταξύ τους δυνάμεις. Μακάρι στη μία να υπήρχαν μόνο κάποιοι γραφικοί εθνικιστές, ή στην άλλη μόνο κάποια αντεθνικά στοιχεία. Έχουμε, όμως, να κάνουμε με δύο ρεύματα, στους κόλπους των οποίων υπάρχουν και σοβαρές και γελοιογραφικές εκδοχές, και συντηρητικοί και προοδευτικοί, και ιδεολόγοι και ωφελιμιστές.
Κάθε λογικός Έλληνας συμφωνεί ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι εξωστρεφής, πρέπει να συμμετέχει δυναμικά και δημιουργικά στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν θα το κάνει, κουβαλώντας τις εθνικές της αποσκευές, ή ως εθνικά πολτοποιημένη κοινωνία, προσαρμοσμένη στις προδιαγραφές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Εθνομηδενισμός και εθνική ταυτότητα

Το βασικό πρόβλημα με το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού τότε ήταν ότι υπηρετούσε το δεύτερο. Στο όνομα της κατά τα άλλα σωστής θέσης ότι πρέπει να μην καλλιεργούμε τη μισαλλοδοξία στους μαθητές, πήγε στο άλλο άκρο: απονεύρωσε την ιστορία, πολτοποίησε την αίσθηση του ανήκειν σε ένα έθνος και τροφοδότησε μία διαδικασία που οδηγεί στον εθνομηδενισμό.
Οι αριστεροί και νεοφιλελεύθεροι που αποδομούν το έθνος, έχοντας υψώσει τη σημαία του αντι-εθνικισμού, θα έπρεπε να γνωρίζουν πως μόνο αυτός που έχει ιθαγένεια μπορεί να την αναγνωρίσει ειλικρινώς και στον άλλο. Διαφορετικά, η στάση έναντι του άλλου εκφυλίζεται στις επιταγές του πολιτικά ορθού. Σε μία τυπική αναγνώριση, δηλαδή, που ενίοτε κρύβει βαθειά περιφρόνηση. Θα έπρεπε, επίσης, να γνωρίζουν πως η πολτοποίηση των εθνών είναι η άλλη όψη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
Σε κάθε χώρα, η διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία εκ των πραγμάτων είναι από τις βασικές λειτουργίες διαμόρφωσης της εθνικής συνείδησης. Ως εκ τούτου, τα σχολικά εγχειρίδια οφείλουν να υπηρετούν ταυτοχρόνως και ισορροπημένα δύο αποστολές: αφενός να διδάσκουν την ιστορική αλήθεια, αφετέρου να καλλιεργούν το εθνικό αίσθημα. Είναι αληθές πως σε κάποιες περιπτώσεις αυτό είναι αντιφατικό και για να γίνει υπέρβαση αυτής της αντίφασης χρειάζεται να γίνουν κάποιες εκπτώσεις.
Ένας μαθητής Γυμνασίου και πολύ περισσότερο Δημοτικού έχει ανάγκη από μία ιστορική αφήγηση, η οποία θα τον βοηθήσει, χωρίς ψεύδη και ακρότητες, να συγκροτήσει την εθνική του ταυτότητα. Όταν θα ενηλικιωθεί και θα έχει την ευκαιρία να μελετήσει και να κατανοήσει τους σκληρούς νόμους της Ιστορίας, τότε θα μπορεί να σταθεί κριτικά απέναντι και στις σκοτεινές πτυχές της ιστορίας του δικού του έθνους.

Οι «ταλιμπάν» του εθνομηδενισμού

Το επίμαχο βιβλίο απευθυνόταν στους μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού. Το πρόβλημα δεν ήταν ότι ξέφευγε απλώς από μία στείρα ελληνοκεντρική ανάγνωση της ιστορίας. Αυτό θα ήταν θετικό. Η Ρεπούση, όμως, (όπως και όλη αυτή η ομάδα) έχει αναθέσει στον εαυτό της την αποστολή να ξεριζώσει τον εθνικισμό! Έτσι, υπέβαλε την ιστορία στην δική της προκρούστεια κλίνη. Δεν ήταν τυχαίο, βεβαίως, ότι εξωράισε την οθωμανική κατοχή. Στην πραγματικότητα, προσπαθούσε να περάσει από το παράθυρο μία δογματική αντίστροφη “εθνική ιδεολογία”, πολύ πιο επικίνδυνη από τους –μάλλον αγαθούς– εθνικούς μύθους, που με φανατισμό προσπαθεί να αποδομήσει.
Εάν επρόκειτο για δικό της βιβλίο και πάλι δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να γράφει και να εκδίδει τις όποιες ιδεοληψίες του. Επρόκειτο, όμως, για σχολικό εγχειρίδιο. Την ευθύνη για τα σχολικά εγχειρίδια έχουν οι αρμόδιες κρατικές αρχές και άποψη επί του θέματος δικαιούται να έχει ο κάθε πολίτης, όπως για κάθε άλλο ζήτημα που αφορά τον δημόσιο βίο. Με άλλα λόγια, εν προκειμένω δεν υπάρχει το δικαίωμα της επιστημονικής αυθεντίας που επικαλούνται, πίσω από το οποίο στην πραγματικότητα κρύβεται μία ακραία ιδεοληψία.
Δεν θα άξιζε ίσως να θυμηθούμε εκείνο το επεισόδιο αν από τότε δεν είχαν μεσολαβήσει οι πρωτοβουλίες των υπουργών Παιδείας της κυβέρνησης Τσίπρα, που αποπνέουν εθνομηδενισμό. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι εδώ. Μπορεί να μην έχει την οξύτητα που έχουν τα μνημονιακά οικονομικά και κοινωνικά μέτρα, αλλά αφορά τον πυρήνα της συλλογικής μας ύπαρξης. Στην πραγματικότητα, όπως προανέφερα, πρόκειται για επιχείρηση “ταλιμπάν” με σκοπό την υφαρπαγή της εθνικής ταυτότητας.

πηγή:https://slpress.gr/idees/oi-quot-talimpan-quot-toy-ethnomidenismoy-kai-i-ethniki-taytotita/

Τι φέρνει το 2019. Τα αναδρομικά ποσά που θα έρθουν με το νέο έτος


































Τα αναδρομικά ποσά που θα έρθουν με το νέο έτος

Η θετική εξέλιξη που περιμένουν όλοι οι συνταξιούχοι στη νέα χρονιά είναι από τα αναδρομικά που περιμένουν να πάρουν και κυρίως να καθοριστεί ο τρόπος πληρωμής τους.
Το θέμα αυτό θα κυριαρχήσει το 2019, καθώς με σειρά αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του Μισθοδικείου και, από εκεί και πέρα, των δικαστηρίων, ακυρώνονται ως αντισυνταγματικές οι περικοπές που επιβλήθηκαν μετά το 2013 και συνεχίστηκαν μέχρι και το 2018 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.
Το διάστημα επιστροφών είναι 12 μήνες κατ’ ελάχιστο (όπως θεωρεί η κυβέρνηση). Από τις αποφάσεις του ΣτΕ όμως τα αναδρομικά στις συντάξεις μετρούν από τον Ιούνιο του 2015 ως και το τέλος του 2018 γιατί στο διάστημα αυτό δεν υπήρξε καμία συμμόρφωση από την κυβέρνηση και οι μειώσεις που βγήκαν παράνομες συνεχίστηκαν. Οι διεκδικήσεις των συνταξιούχων μπορούν να πάνε μέχρι και μια 5ετία πιο πίσω, δηλαδή να αξιώσουν αναδρομικά από το 2014 ως και το 2018.
Το όπλο των διεκδικήσεων είναι οι περίπου 2 εκατ. αιτήσεις που έχουν υποβληθεί στον ΕΦΚΑ και στο Δημόσιο, με τις οποίες οι συνταξιούχοι πάγωσαν το χρόνο για την παραγραφή των αναδρομικών και έχουν ένα εξάμηνο να προχωρήσουν σε αγωγές για επιστροφές μιας 5ετίας από παράνομες μειώσεις.
Τα ποσά ξεκινούν από 500 ευρώ για ένα έτος από όσους έχουν πολύ μικρές συντάξεις (400-500 ευρώ) και ξεπερνούν τις 25.000 ευρώ για 3,5 έτη.

Ποιοι και πόσα παίρνουν από το εφάπαξ

Οι μειώσεις στο εφάπαξ του Δημοσίου και άλλων ταμείων κυμαίνονται από 18,5% ως 22,3% για όσους συνταξιοδοτήθηκαν από το 2014 και μετά.
Οι περικοπές είναι αποτέλεσμα του νόμου 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου) με τον οποίο προβλέφθηκε η άτοκη επιστροφή των εισφορών, αντί εφάπαξ, για τα έτη που έχουν οι ασφαλισμένοι από το 2014 και μετά.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΕΤΕΑΕΠ, τα οποία αποκάλυψε και δημοσίευσε στις 13 Δεκεμβρίου ο Ελεύθερος Τύπος, ο νέος μαθηματικός τύπος υπολογισμού του εφάπαξ που εφαρμόζεται από 1/1/2014 δείχνει ότι υπάλληλοι με τα ίδια έτη παίρνουν μικρότερο βοήθημα χρόνο με το χρόνο.
Για παράδειγμα, υπάλληλος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (ΠΕ) που συνταξιοδοτήθηκε με 35ετία τον Σεπτέμβριο του 2013 πήρε εφάπαξ 40.275 ευρώ, με τον παλιό τρόπο υπολογισμού και αφού είχαν επιβληθεί οι περικοπές των Μνημονίων του 2010 και του 2012.
Υπάλληλος της ίδιας κατηγορίας (ΠΕ) που συνταξιοδοτήθηκε με 35ετία το 2016 πήρε 32.628 ευρώ, δηλαδή έχασε 7.647 ευρώ ή -19%.
Υπάλληλος Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ) που συνταξιοδοτήθηκε με 25 έτη ως τον Σεπτέμβριο του 2013 πήρε εφάπαξ 18.850 ευρώ, ενώ το 2016 το εφάπαξ με 25ετία στην Υ.Ε. κατηγορία κατέβηκε στις 14.654 ευρώ. Σε μια τριετία η απώλεια είναι 4.196 ευρώ ή -22,3%.
Στην πράξη, πέραν των μειώσεων ως 38% που επιβλήθηκαν ως το 2013, έρχονται και νέες μειώσεις από το 2014 και μετά.
Αυτή τη στιγμή έχουν μείνει απλήρωτα τα εφάπαξ σε 22.588 συνταξιούχους με ποσό 247 εκατ. ευρώ, ενώ δεν έχουν υπολογιστεί οι νέες αιτήσεις του 2018.
Οσα θα πληρωθούν μέσα στο 2019 (κυρίως αιτήσεις του 2017 ή και 2018) θα έχουν νέο κούρεμα.

Τα πάνω-κάτω στις συντάξεις αναπηρίας

Οι αλλαγές θα εφαρμοστούν -όπως εξετάζεται- για όσους κάνουν αίτηση από την έκδοση του νέου κανονισμού και μετά.
Οι νέες προϋποθέσεις έχουν ως βάση το ΙΚΑ και θα εφαρμοστούν σε όλους τους παλαιούς -μέχρι το 1992- ασφαλισμένους των υπόλοιπων ταμείων.
Όποιος αιτείται σύνταξη αναπηρίας στον ΕΦΚΑ, είτε είναι παλαιός ασφαλισμένος (με έναρξη μέχρι 31/12/1992) είτε νέος (με έναρξη ασφάλισης από 1/1/1993), θα πρέπει να έχει γνωμάτευση ΚΕΠΑ με ποσοστό αναπηρίας 50%, 67% ή 80% και άνω.
Με τα ποσοστά αυτά (σ.σ.: πλην των περιπτώσεων εργατικού ατυχήματος ή ανικανότητας προς εργασία) θα πρέπει να έχει:
• 4.500 ημέρες πραγματικής εργασίας (15 έτη) οποτεδήποτε, ή
• 1.500 ημέρες πραγματικής εργασίας (5 έτη) από τις οποίες τουλάχιστον οι 600 τα 5 τελευταία έτη πριν από εκείνο κατά το οποίο επήλθε η αναπηρία ή υποβλήθηκε η αίτηση συνταξιοδότησης.
Στα ποσά σύνταξης εφαρμόζεται ήδη το νέο καθεστώς που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου. Για αιτήσεις αναπηρικής σύνταξης από 13/5/2016 και μετά, ο ΕΦΚΑ δίνει πλήρη εθνική σύνταξη (384 ευρώ) με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, μειωμένη εθνική σύνταξη κατά 25% (288 ευρώ) με αναπηρία 67% ως 79,99% και μειωμένη εθνική σύνταξη κατά 50% (192 ευρώ) με αναπηρία 50% ως 66,99%.
Το υπόλοιπο της σύνταξης είναι αυτό που βγάζουν τα ένσημα του κάθε ασφαλισμένου.
Με το νέο κανονισμό κάποιες κατηγορίες θα χρειαστούν περισσότερα ένσημα για την αναπηρική σύνταξη. Για παράδειγμα, οι ασφαλισμένοι μέχρι το 1992 σε ΟΑΕΕ-ΤΕΒΕ πρέπει να έχουν 10 ως 15 έτη ασφάλισης ανάλογα με την ηλικία εγγραφής στο ταμείο ή 20 έτη ανεξαρτήτως της ηλικίας εγγραφής τους για σύνταξη σε περίπτωση αναπηρίας. Με το νέο κανονισμό θα χορηγείται σύνταξη αναπηρίας εφόσον έχουν 15 έτη ασφάλισης ή 5 έτη εκ των οποίων τα 2 έτη μέσα στην 5ετία πριν από την αναπηρία ή πριν από την υποβολή αίτησης.





Μεταξύ άλλων, μειώνονται οι επικουρικές, νέο… ψαλίδι στο εφάπαξ, αύξηση των κατώτατων εισφορών ΕΦΚΑ για τους αγρότες, ακριβαίνει η εξαγορά πλασματικού χρόνου στο Δημόσιο
Επτά τουλάχιστον ανατροπές που οδηγούν σε μικρότερες συντάξεις, σε νέο ψαλίδι του εφάπαξ, σε αύξηση των κατώτατων εισφορών ΕΦΚΑ για τους αγρότες, σε ενιαίες προϋποθέσεις παλαιών και νέων ασφαλισμένων για τις αναπηρικές συντάξεις, αλλά και σε αναδρομικά συνταξιούχων από παράνομες μειώσεις φέρνει το 2019. Από 1/1/2019:
1 Μειώνονται περαιτέρω τα εφάπαξ για όσους συνταξιοδοτήθηκαν το 2017 και το 2018 και περιμένουν στην ουρά για να πληρωθούν.
2 Μειώνονται οι επικουρικές συντάξεις που θα εκδοθούν για όσους συνταξιοδοτούνται από 1/1/2019. Οι επικουρικές από 1/1/2015 και μετά υπολογίζονται με συντελεστή 0,45% για τα έτη ως το 2014 και με ένα αμιγώς κεφαλαιοποιητικό σύστημα (που το εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ με το νόμο Κατρούγκαλου) για τα έτη ασφάλισης από το 2015 και μετά. Αποτέλεσμα είναι κάθε χρόνο να βγαίνουν μικρότερα ποσά επικουρικών συντάξεων. Η μέση επικουρική του 2018 ήταν στα 169 ευρώ για σύνταξη γήρατος.
Το 2019, το μέσο ποσό θα είναι μικρότερο γιατί μετρούν περισσότερα χρόνια στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα, που έχει ως αρχή την «ατομική σύνταξη» βάσει εισφορών που έχει δώσει ο κάθε ασφαλισμένος και με ρήτρες μείωσης του ποσού ανάλογα με τα αποθεματικά του ΕΤΕΑΕΠ, ανάλογα με την ηλικία που βγαίνει κάποιος στη σύνταξη και ανάλογα με το αν η σύνταξη μεταβιβάζεται ή όχι λόγω θανάτου.
3 Καταργείται η προστασία στις νέες κύριες συντάξεις που θα εκδοθούν με αίτηση από 1/1/2019. Στις αιτήσεις από 13/5/2016 ως 31/12/2018 υπήρχε κόφτης που κρατούσε τις μειώσεις κάτω και από το 20% ενώ από το 2019, το ψαλίδι θα είναι μεγαλύτερο.
4 Αυξάνονται οι κατώτατες εισφορές για το 80% των αγροτών. Η μείωση που προβλέπεται θα ισχύσει μόνο για όσους δηλώνουν πάνω από 4.923 ευρώ ετήσιο εισόδημα, αλλά σε κάθε περίπτωση το νέο ποσό εισφορών δεν θα είναι κάτω από 103 ευρώ που είναι η νέα κατώτατη εισφορά του 2019, ενώ το 2018 το ελάχιστο ποσό που πλήρωναν ήταν 95 ευρώ το μήνα.
5 Ακριβαίνει η εξαγορά πλασματικού χρόνου στο Δημόσιο. Η αναγνώριση χρόνου ασφάλισης για αιτήσεις που θα υποβάλλονται στον ΕΦΚΑ από 1/1/2019 θα έχει εισφορά 16,67% επί του μηνιαίου μισθού των υπαλλήλων, ενώ οι αιτήσεις μέχρι 31/12/2018 έχουν 13,34%. Υπάλληλος με μισθό 1.800 ευρώ που θέλει να αναγνωρίσει δυο χρόνια στο Δημόσιο, αν κάνει αίτηση ως και 31/12/2018, θα πληρώσει 240 ευρώ για κάθε μήνα (5.762 ευρώ για 24 μήνες). Με αίτηση από 1/1/2019 η αναγνώριση πάει στα 300 ευρώ το μήνα και 7.201 ευρώ σύνολο. Το 2020 θα έχει κι άλλη αύξηση με την εισφορά στο 20%.
6 Τελειώνει το ΕΚΑΣ, που είναι πλέον στα 12 ευρώ μηνιαίως (από 35 ευρώ το 2018). Περίπου 229.000 χαμηλοσυνταξιούχοι πήραν τα 12 ευρώ με την πληρωμή της σύνταξης Ιανουαρίου. Στο τέλος του 2019 το ΕΚΑΣ καταργείται και δεν θα παίρνουν ούτε τα 12 ευρώ. Το ίδιο θα συμβεί και με τις ειδικές περιπτώσεις που παίρνουν ενίσχυση ίση με το ΕΚΑΣ που έχασαν από το 2016 και μετά. Στο τέλος του 2019 η ενίσχυση αυτή καταργείται.
7 Αναμένεται να τεθεί σε ισχύ ο νέος κανονισμός που φέρνει ενιαίες προϋποθέσεις για την έκδοση αναπηρικών συντάξεων, των πριν με τους μετά το 1993 ασφαλισμένων. Οι αλλαγές αγγίζουν πάνω από 400.000 ασφαλισμένους κατά τις εκτιμήσεις ειδικών της κοινωνικής ασφάλισης.
Τα ένσημα που θα πρέπει να έχουν οι μέχρι το 1992 ασφαλισμένοι για να πάρουν αναπηρική σύνταξη λόγω πάθησης (πλην περιπτώσεων ατυχήματος) θα είναι ίδια με αυτά που «ζητούνται» για τους νέους μετά το 1993 ασφαλισμένους. Οι προϋποθέσεις θα δυσκολέψουν για πολλούς. Το υπουργείο Εργασίας, που πάγωσε για πολιτικούς λόγους το νέο κανονισμό, σχεδόν ενάμιση χρόνο, θα προχωρήσει στην εφαρμογή του μέσα στο 2019 διότι αποτελεί προαπαιτούμενο στη μεταμνημονιακή εποπτεία της τρόικας και ψηφισμένο μέτρο στο νόμο Κατρούγκαλου.



πηγή:https://www.eleftherostypos.gr/oikonomia/343261-anadromika-stis-syntaxeis-me-7-anatropes-ti-fernei-to-2019/


Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

ΣτΕ: Οι 10 αποφάσεις που σώζουν δώρα και επιδόµατα



Το ΣΤ’ Τµήµα του ΣτΕ δείχνει τον δρόµο στην Ολοµέλεια, κρίνοντας αντισυνταγµατική την πλήρη περικοπή του 13ου και του 14ου µισθού.

Με µία σειρά αποφάσεών του (υπ’ αριθµόν 2626/2018 έως 2635/2018) το ΣΤ’ Τµήµα του Συµβουλίου της Επικρατείας έδειξε για µία ακόµη φορά τον δρόµο για την Ολοµέλεια του ανώτατου δικαστηρίου, κρίνοντας ότι οι περικοπές που έγιναν στα δώρα (13ο και 14ο µισθό) στους εν ενεργεία δηµοσίους υπαλλήλους και τους ενστόλουςµε το δεύτερο µνηµόνιο (σ.σ.: µε το οποίο καταργήθηκαν τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας) είναι αντισυνταγµατικές.
Μέσα στον επόµενο χρόνο, όπως όλα δείχνουν, το ακυρωτικό δικαστήριο θα έχει εκφράσει την κρίση του για το µείζον αυτό θέµα που απασχολεί όλους τους δηµοσίους υπαλλήλους αλλά και τους ενστόλους, καθώς στις 23 Ιανουαρίου έχει οριστεί η συζήτηση στην Ολοµέλεια, µετά την παραποµπή του θέµατος από το ΣΤ’ Τµήµα.
Το δικαστήριο, για µία ακόµη φορά, αφού αναφέρθηκε στις µειώσεις που έγιναν στους δηµοσίους υπαλλήλους µε τους εφαρµοστικούς του πρώτου µνηµονίου νόµους, έκρινε ότι ο νοµοθέτης µπορεί να παίρνει µέτρα περιστολής των δαπανών, όµως η δυνατότητα που έχει δεν είναι απεριόριστη. Αντίθετα, όπως σηµειώνεται, «έχει ως όριο τις αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας στην κατανοµή των δηµοσίων βαρών και του σεβασµού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, οι οποίες επιτάσσουν το βάρος της δηµοσιονοµικής προσαρµογής να κατανέµεται µεταξύ όλων των κατηγοριών απασχολουµένων τόσο στον δηµόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τοµέα, όπως, επίσης, και των ασκούντων ελευθέριο επάγγελµα, δεδοµένου, µάλιστα, ότι η βιωσιµότητα των δηµόσιων οικονοµικών είναι προς όφελος όλων». Και αυτό γιατί, όπως αναφέρουν στο σκεπτικό τους, στο άρθρο 25 του Συντάγµατος, προβλέπεται ρητά ότι όλοι οι πολίτες πρέπει να συνεισφέρουν το ίδιο στα κοινωνικά βάρη, καθώς δεν είναι επιτρεπτό η επιβάρυνση από τα µέτρα που λαµβάνονται προς αντιµετώπιση της δυσµενούς και παρατεταµένης οικονοµικής συγκυρίας να κατανέµεται πάντοτε σε συγκεκριµένες κατηγορίες πολιτών. 

«Έχουν ήδη υποστεί περικοπές»

Στο πολυσέλιδο σκεπτικό τους, οι δικαστές υπενθυµίζουν ότι οι δηµόσιοι υπάλληλοι έχουν ήδη υποστεί περικοπές στους µισθούς και στα δώρα τους µε νόµους που κρίθηκαν συνταγµατικοί (σ.σ.: πρώτο µνηµόνιο), σηµειώνοντας µάλιστα ότι τότε ο νοµοθέτης εκτίµησε πως υπάρχει άµεσος κίνδυνος κατάρρευσης της οικονοµίας και χρεοκοπίας της χώρας και ότι ο µόνος τρόπος για να αντιµετωπισθεί η κατάσταση ήταν η προσφυγή στη χρηµατοδοτική υποστήριξη από τα κράτη της Ευρωζώνης και το ∆ιεθνές Νοµισµατικό Ταµείο. Τότε ο νοµοθέτης έλαβε, έναντι της υποστήριξης αυτής, σειρά µέτρων περιστολής των δηµοσίων δαπανών, µεταξύ των οποίων και η διενέργεια περικοπών και µειώσεων των αποδοχών των υπαλλήλων του ∆ηµοσίου. Τα µέτρα αυτά στη συνέχεια κρίθηκαν αναγκαία και από το Συµβούλιο της Επικρατείας για να αντιµετωπιστεί η δηµοσιονοµική κρίση. 
Οπως όµως λένε, µε την επίµαχη διάταξη του νόµου 4093/2012 «επιχειρείται νέα για πολλοστή φορά, περικοπή των αποδοχών της ίδιας οµάδας θιγοµένων, ειδικότερα δε, θεσπίζεται πλέον, µε αυτήν, κατάργηση -και όχι απλώς περαιτέρω µείωση- ενός διακριτού τµήµατος των καταβαλλόµενων συνολικών ετήσιων αποδοχών». Για τους δικαστές του ΣΤ’  Τµήµατος «ο νοµοθέτης δεν εδικαιολογείτο πλέον να προχωρήσει στην υιοθέτηση του επίµαχου καταργητικού µέτρου, χωρίς να έχει προηγουµένως εκτιµήσει, κατά πρώτον, την προσφορότητα του µέτρου αυτού, εν όψει και της διαπίστωσής του ότι τα αντίστοιχα µέτρα που είχε λάβει έως τότε (µειώσεις µισθών και συντάξεων) δεν είχαν αποδώσει τα αναµενόµενα και ότι η οικονοµική ύφεση είχε ενταθεί µε ρυθµούς που είχαν ανατρέψει τις αρχικές προβλέψεις. Όφειλε δε, περαιτέρω, ο νοµοθέτης, αποφαινόµενος τεκµηριωµένα και για την αναγκαιότητα του ίδιου ως άνω µέτρου, να εξετάσει την ύπαρξη τυχόν εναλλακτικών επιλογών και να συγκρίνει τα πλεονεκτήµατα και τα µειονεκτήµατα της καθεµιάς για τον επιδιωκόµενο δηµόσιο σκοπό της δηµοσιονοµικής προσαρµογής, καθώς και αν οι επιπτώσεις της συγκεκριµένης περικοπής αποδοχών στο βιοτικό επίπεδο των θιγοµένων, αθροιζόµενες µε τις επιπτώσεις από τα ήδη ληφθέντα γενικά µέτρα αντιµετώπισης της κρίσης (όπως οι αλλεπάλληλες, κατά τα προεκτεθέντα, φορολογικές επιβαρύνσεις) και συνδυαζόµενες µε τις ευρύτερες κοινωνικοοικονοµικές συνθήκες της διανυόµενης έκτακτης περιόδου (κόστος αγαθών και υπηρεσιών, ανεργία, έκταση και περιεχόµενο δανειοληπτικών υποχρεώσεων κ.λπ.), οδηγούν σε ανεπίτρεπτη µείωση του επιπέδου ζωής των υπαλλήλων κάτω του κατά το άρθρο 2 παρ.1 του Συντάγµατος επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης».
Τον τελικό λόγο θα έχει η Ολοµέλεια του Συµβουλίου της Επικρατείας.

πηγή:https://www.ethnos.gr/oikonomia/12856_ste-oi-apofaseis-poy-sozoyn-dora-kai-epidomata

Καλή Χρονιά Έλληνες- Καλή λευτεριά Ελλάδα μου (VIDEO)





Αποχαιρετώντας το 2018, εύχομαι ο ερχομός του νέου χρόνου, να είναι:

 . Η αρχή του τέλους, της ηττοπάθειας, της υποτέλειας και της κακομοιριάς, για όσους έχουν υποταχθεί, άνευ όρων, στους δυνάστες μας.

 . Η αρχή της απαλλαγής, από τους τους ανίκανους, τους επίορκους, τους απατεώνες πολιτικούς και συνεργάτες τους.
   . Η αρχή της άμεσης και παραδειγματικής τιμωρίας, όσων συνήργησαν στην κοινωνική, οικονομική, και Εθνική καταστροφή της Πατρίδας μας.

Δεν συγχωρούμε ΚΑ-ΝΕ-ΝΑΝ


Καλή Χρονιά Έλληνες- Καλή λευτεριά Ελλάδα ΜΑΣ



Καλή Χρονιά Έλληνες- Καλή λευτεριά Ελλάδα μου - YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=UWtWMf_p1us

Οι κομμουνιστές, όταν έχουν εξουσία, κόβουν το φαγητό στους λαούς. Τώρα μας κόβουν την όρεξη με τα «καλλιτεχνήματά» τους!!



Οι κομμουνιστές, όταν έχουν εξουσία, κόβουν το φαγητό στους λαούς. Τώρα μας κόβουν την όρεξη με τα «καλλιτεχνήματά» τους
Oι επιδόσεις του ΚΚΕ στην τέχνη είναι εφάμιλλες των πολιτικών τους! Την παραμονή των Χριστουγέννων ενημερώθηκαν οι λίγοι μερακλήδες του διαδικτύου που βολτάρουν στο 902.gr (κάποτε ήταν κανάλι και ραδιόφωνο, αλλά η κρατική άδεια μοσχοπουλήθηκε από τους κομμουνιστάς) ότι «τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα της ΚΝΕ έψαλαν στον 90,4 FM στη Θεσσαλονίκη οι μουσικοί της Οργάνωσης Περιοχής της Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ με συνοδεία οργάνων». Οι στίχοι του δημιουργήματος είχαν ως ακολούθως:
«Γεια και χαρά στο σπίτι σας, πιστοί στο έθιμό μας / κάλαντα θα σας ψάλουμε στον τρό- στον τρόπο τον δικό μας. / Ένας αιώνας ΚΚΕ και μπη- και μπήκαμε στον νέο / πάντα το δίκιο μας μπροστά, για όόό,τι πιο όμορφο κι ωραίο.
Στο ΚΚΕ η δύναμη μαζί, μαζί και η ελπίδα / των εργατών και του λαού η μόνη τους ασπίδα. / Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. στον ί- στον ίδιο είναι δρόμο / άλλη πορεία διάλεξε και όχι τροχονόμο.

Γδέρνουνε πάντα τους φτωχούς, με φό- με φόρους και ληστεία / στη φάτνη βάλαν ΕΝΦΙΑ, στους μάάά-γους ΜΑΤ για συνοδεία. / Δώρα δεν έχουνε για μας, χρυσό-χρυσό, λιβάνι, σμύρνα / έχουν για τους νατοϊκούς, βάση θα κάνουν την Αθήνα!»

Κάνουν καλή διαιτητική δουλειά αυτά τα κάλαντα. Μόλις τα ακούς, αποθέτεις πάλι τον κουραμπιέ στο πιατάκι του γλυκού και παραγγέλνεις έναν σκέτο καφέ. Η όρεξη κόβεται μαχαίρι σαν την προμήθεια των τροφίμων στην Ουκρανία την περίοδο του λιμού (Μεγάλος Λιμός της Ουκρανίας ή Γολoντομόρ, 1932-1933), όταν οι Σοβιετικοί ξεπάστρευαν τα ανεπιθύμητα τμήματα του πληθυσμού τους. 

Τέτοια έλλειψη εμπνεύσεως, νερόβραστο αποτέλεσμα, παραβιάσεις του μέτρου και εκβιασμού της ομοιοκαταληξίας (π.χ. δρόμο - τροχονόμο) δεν θα περίμενες ούτε από κουκουέδες. Φυσικά, δεν θα το περίμενες επειδή έχεις εκπαιδευτεί σαν σκύλος του Παβλόφ (από τα σχολεία, την τιβί, τα ΜΜΕ και τα πανεπιστήμια) να πιστεύεις ότι η Αριστερά κάνει τέχνη, ενώ θα έπρεπε να έχεις υποψιαστεί ότι είναι… μυρωδιάδες από τα ελάχιστα εισιτήρια που κόβουν οι «στρατευμένες» ταινίες των αριστερών σκηνοθετών.
Παναγιώτης Λιάκος

πηγή: https://www.dimokratianews.gr/content/94442/diaititika-kalanta-tis-kne

Το δυνάμει φονικό δίχτυ της Ελλάδας στο Αιγαίο



     Κώστας Γρίβας
Ένα φονικό δίχτυ στο Αιγαίο μπορεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε κυρίαρχη δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο και σημαντικό παράγοντα στο παιχνίδι της παγκόσμιας ισχύος 
 Σε προηγούμενα άρθρα στο SLpress εξετάσαμε τις διεθνείς τάσεις στις ισορροπίες ισχύος, οι οποίες οδηγούν στην ανάπτυξη ικανοτήτων αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD) τόσο από τις μεγάλες ευρασιατικές δυνάμεις όσο και από τις ΗΠΑ. Επίσης, αναφέραμε ότι η αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου Πελάγους αποτελεί ιδανική βάση έδρασης παρόμοιων πολυπλεγμάτων («grids–of–grids») αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής.

Η ανάπτυξή τους θα μπορούσε να αποτελέσει στρατηγικό παράγοντα διαμόρφωσης των στρατηγικών ισορροπιών στις ελληνοτουρκικές ισορροπίες ισχύος υπέρ της Ελλάδας. Η σχετική προσπάθεια, συνδεδεμένη με «οικοσυστήματα καινοτομίας», σαν αυτά που περιγράφει ο καθηγητής Ιωσήφ Σηφάκης στο SLpress, που θα αξιοποιούν τις εξελίξεις στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ), θα μπορούσαν να επιτύχουν δραστική αναβάθμιση των εγχώριων μαχητικών και αποτρεπτικών ικανοτήτων με πολύ χαμηλό κόστος. Ακόμη θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως αποφασιστικός παράγοντας ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας και περιορισμού του κύματος εξόδου νέων επιστημόνων προς το εξωτερικό.
Εκτός από εξελιγμένα συστήματα πυροβολικού, τα πολυπλέγματα αυτά μπορούν να διαθέτουν και άλλα οπλικά συστήματα, θαλάσσια και εναέρια. Για παράδειγμα, τα υπάρχοντα υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού, ιδιαίτερα αυτά που διαθέτουν σύστημα αναερόβιας πρόωσης (ΑΙΡ), μπορούν να αποτελέσουν κρίσιμο παράγοντα ελέγχου μεγάλων θαλάσσιων εκτάσεων.
Υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι οπλισμένα με τορπίλες νέας τεχνολογίας και μεγάλου βεληνεκούς. Πιθανώς, σε δεύτερο χρόνο, να είναι εφοδιασμένα με ισχυρούς αλγορίθμους «αντιληπτικής τεχνητής νοημοσύνης» (perceptual AI), που θα διευκολύνουν δραστικά τον διαχωρισμό εχθρικών πλοίων από φίλια ή ουδέτερα από το ακουστικό τους ίχνος.

Δομές σμήνωσης

Επίσης, μέρη του «μείγματος» προβολής ισχύος αυτών των πολυπλεγμάτων, μεταξύ των άλλων, μπορούν να αποτελέσουν υποβρύχια–νάνοι και μη επανδρωμένα υποβρύχια οχήματα (UUV), οπλισμένα  με προηγμένες τορπίλες μεγάλου βεληνεκούς, μικρά ταχύπλοα σκάφη, επανδρωμένα και μη, σε δομές σμήνωσης (swarming), εφοδιασμένα με πυραυλικά συστήματα προσβολής στόχων εντός, εκτός και πέραν της γραμμής της θέας (LOS, NLOS και BLOS αντιστοίχως).
Το ίδιο και μη επανδρωμένα αεροχήματα, ελικόπτερα αλλά και τα υπάρχοντα μαχητικά αεροσκάφη, εφοδιασμένα με νέα όπλα προσβολής στόχων από μεγάλες αποστάσεις (stand off). Ο συνδυασμός αυτών των πλατφορμών σε μια ενοποιημένη δομή μάχης θα μπορούσε να επιτρέψει στην Ελλάδα να καλύψει το Αιγαίο, αλλά και μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου με ένα φονικό και αδιαπέραστο δίχτυ.
Βέβαια, η Τουρκία μπορεί να αναπτύξει και αυτή παρόμοια πλέγματα (για την ακρίβεια ήδη το κάνει, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Όμως, το γεγονός παραμένει ότι η αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου προσφέρει στην Ελλάδα ένα τεράστιο δυνητικό πλεονέκτημα. Η Τουρκία αναμένεται, έτσι και αλλιώς, να δώσει έμφαση στην απόκτηση οπλικών συστημάτων υψηλού γοήτρου, όπως είναι τα «ημιαεροπλανοφόρα» που εκτιμάται ότι θα ενταχθούν στο οπλοστάσιό της τα επόμενα χρόνια. Τα συστήματα αυτά δεν εντάσσονται στη βληματοκεντρική λογική των πολυπλεγμάτων αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής. Αντιθέτως, μπορεί να αποτελέσουν εξαιρετικά ελκυστικούς στόχους για αυτά.

Ελληνική αναβάθμιση

Εκτός όμως από τις ικανότητες αντιμετώπισης της τουρκικής πολεμικής μηχανής και συνακόλουθα και φρεναρίσματος του διογκούμενου τουρκικού αναθεωρητισμού στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, τυχόν ανάπτυξη παρόμοιων πολυπλεγμάτων θα επέφερε άμεση στρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας στο διεθνές σύστημα, μετατρέποντάς την σε  παράγοντα διαμόρφωσης των ευρύτερων ισορροπιών.
Συγκεκριμένα, αυτό το αρχιπελαγικό φονικό δίχτυ θα μετέτρεπε την Ελλάδα σε κλειδοκράτορα του Αιγαίου, αλλά σε μεγάλο βαθμό και της Ανατολικής Μεσογείου. Συνακόλουθα, θα την αναγόρευε στον παράγοντα που θα ήλεγχε το εσωτερικό αίθριο της Παγκόσμιας Νήσου, δηλαδή του συμπλέγματος Ευρασίας–Αφρικής, κατά την ορολογία του Sir Halford Mackinder.
Ο ρόλος του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου στις διεθνείς ισορροπίες ήταν πολύ μεγάλος ήδη από τον 19ο αιώνα και σήμερα είναι ακόμη πιο σημαντικός. Η ανάλυση των λόγων που συμβαίνει κάτι τέτοιο ξεφεύγει από το περιορισμένο πλαίσιο αυτού του κειμένου. Εδώ αρκεί να πούμε ότι, ακόμη και με αυστηρά γεωγραφικούς όρους, αν ρίξουμε μια ματιά στο «ημιπαγκόσμιο» διεθνές σύστημα που προκύπτει μετά τη διαφαινόμενη τήξη των αρκτικών πάγων, βλέπουμε ότι το σύμπλεγμα Ευρασίας–Αφρικής έχει ένα γεωγραφικό κέντρο, τη Μεσόγειο. Και το κέντρο του κέντρου είναι η Ανατολική Μεσόγειος.
Η αξιοποίηση, λοιπόν,της υβριδικής «θαλασσοχερσαίας» δομής του Αιγαίου, έτσι ώστε να μετατραπεί  σε χώρο αναντίρρητης ελληνικής στρατιωτικής κυριαρχίας, αναβαθμίζει δραστικά τον στρατηγικό ρόλο της Ελλάδας. Και μάλιστα με έναν τρόπο που συνδυάζεται πλήρως με τον υπάρχοντα γεωπολιτικό της προσανατολισμό, εξαιτίας της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και γενικότερα στη θέση της στη δυτική αρχιτεκτονική ασφαλείας. Συνακόλουθα (υπό φυσιολογικές συνθήκες), δεν θα πρέπει να προκαλέσει τη συνήθη υστερική αντίδραση του «δεν θα μας αφήσουν οι Αμερικανοί», η οποία προκύπτει όταν κάποιος τολμάει να μιλήσει για ενίσχυση του αυτόνομου γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας.
Ακόμη περισσότερο,  η Ελλάδα μπορεί να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ στο θεμελιώδες επίπεδο της στρατιωτικής επιστήμης, αξιοποιώντας τα δόγματα του στρατού της Πολυχωρικής Μάχης (Multi Domain Battle / MDB) και των «Διαχωρικών Πυρών» (Cross Domain Fires) του αμερικανικού Στρατού. Άρα, η ενίσχυση των στρατηγικών σχέσεων με τις ΗΠΑ, που αποτελεί το εμμονικό ιδεατό των ελληνικών ελίτ, μπορεί να προκύψει άμεσα.

Όχι μονοδιάστατα

Βέβαια, κατά την άποψη του γράφοντος, η ανάπτυξη παρόμοιων ικανοτήτων θα ήταν τραγικό λάθος να αναπτυχθεί μονοδιάστατα μέσα στο πλαίσιο μιας αυστηρά αμερικανοκεντρικής πολιτικής. Αντιθέτως, θα πρέπει να αποτελέσει ένα χαρτί στα χέρια της Αθήνας για να επαναδιαμορφώσει μια παραγωγική σχέση και με τη Μόσχα, η οποία επίσης θα χρειάζεται να έχει καλές σχέσεις με τον κλειδοκράτορα της αιγαιακής πύλης.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι θα πρέπει να αποτελέσει μια βάση έδρασης, ώστε να οικοδομηθεί μια αυτόφωτη, αυτόνομη και εθνοκεντρική μακρόπνοη υψηλή στρατηγική.  Ωστόσο, παρόμοιες απόψεις είναι δεδομένο ότι προκαλούν αναφυλακτικό σοκ τόσο στις εγχώριες ελίτ, αλλά και σε απογοητευτικά μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης. που έχει μάθει με παβλοφικό τρόπο, να θεωρεί αξιωματικά αναντίρρητο το «ανήκομεν εις την Δύσιν».
Ακόμη, όμως, και στο πλαίσιο μιας μονολιθικής προσήλωσης στον ευρωατλαντισμό, έχει καταστεί  πλέον ξεκάθαρο ότι είναι αντιπαραγωγική και επικίνδυνη η λειτουργία της Ελλάδας ως παθητικό εξάρτημα της δυτικής αρχιτεκτονικής ασφαλείας. Είναι επικίνδυνο μία χώρα να περιμένει να ανταμειφθεί ακριβώς γιατί είναι πειθαρχική και άβουλη. Η απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συρία το έδειξε για μια ακόμη φορά.
Άρα, η Ελλάδα, ακόμη και για να λειτουργήσει με βάση μια αμερικανοκεντρική στρατηγική, χρειάζεται έναν αυτόνομο και αυτόφωτο ρόλο. Και η ανάπτυξη παρόμοιων ικανοτήτων θα της προσφέρει ένα αυξημένο ειδικό βάρος μέσα στη δυτική αρχιτεκτονική ασφαλείας. Θα της επιτρέψει να λειτουργήσει ως ανεξάρτητος παίκτης στο μεγάλο παιχνίδι της παγκόσμιας κυριαρχίας και όχι ως απόφυση των ΗΠΑ και της «Ενωμένης» Ευρώπης.

πηγή:https://slpress.gr/ethnika/to-dynamei-foniko-dichty-tis-elladas-sto-aigaio/