Τη μια ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταψηφίζει την συμφωνία αμυντικής συνδρομής με τη Γαλλία και την ελληνοαμερικανική συμφωνία και από την άλλη προτείνει επέκταση των χωρικών μας υδάτων σε 12 μίλια. Πώς συμβαδίζουν αυτές οι δύο πολιτικές, είναι ένα μυστήριο. Δηλαδή, πώς θα υποστηρίξουμε επιχειρησιακά την άσκηση του νόμιμου δικαιώματος μας, αν χρειαστεί, χωρίς εξοπλισμούς, διεθνείς συμμαχίες και συνέργειες;
Φυσικά, δεν περιμένουμε λογική απάντηση από έναν πολιτικό που έχει πει τα πάντα με τη μεγαλύτερη ευκολία.
Προχθές έκανε ακόμα ένα βήμα. Επισκέφτηκε τον Γάλλο πρέσβη και τον προειδοποίησε πως αν γίνει πρωθυπουργός θα επαναδιαπραγματευτεί την ελληνογαλλική συμφωνία. Τη δήλωση αυτή την έκανε ενώ στην επικαιρότητα βρισκόταν το γνωστό θέμα των υποκλοπών. Αυτομάτως έδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση να ανοίξει ένα εύκολο μέτωπο σε βάρος του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ και να στρέψει τα μάτια της κοινής γνώμης από τις παρακολουθήσεις.
Καλύτερο δώρο δεν θα μπορούσε να έχει η κυβέρνηση. Και πολύ καλά κάνει και το εκμεταλλεύεται, καθώς η συγκεκριμένη δήλωση Τσίπρα προκαλεί αναμφίβολα ζημία στο κόμμα του. Βάζει νάρκη στην εθνική μας άμυνα.
Ο Α. Τσίπρας, ένας έμπειρος πολιτικός στους τακτικισμούς, όταν πήγαινε στον Γάλλο πρέσβη για να τον ενημερώσει για τις προθέσεις του για την ελληνογαλλική συμφωνία, δεν τα γνώριζε όλα αυτά; Και κυρίως δε γνώριζε πως ήταν μια εθνικά επικίνδυνη προειδοποίηση, καθώς η επαναδιαπραγμάτευση τέτοιων συμφωνιών σηματοδοτεί και την καθυστέρηση στην υλοποίηση τους, τη στιγμή που η πατρίδα μας «καίγεται» για την ταχύτατη παράδοση τόσο των Ραφάλ όσο και των Μπελαρά; Και το κυριότερο : δε γνώριζε πως έτσι άλλαζε την πολιτική ατζέντα; Δε γνώριζε πως πρόσφερε ένα ανέλπιστο δώρο στον Μητσοτάκη;
Προφανώς και τα γνώριζε όλα αυτά. Κυνικός είναι, χαζός δεν είναι.
Ήταν όμως υποχρεωμένος να στείλει ένα μήνυμα προς μια κατεύθυνση. Ένα μήνυμα προς αυτούς οι οποίοι δεν επιθυμούν τον εξοπλισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, πως «εγώ είμαι ο άνθρωπός σας. Βοηθήστε με και εγώ θα τηρήσω τον λόγο μου». Γιατί είναι πολλά τα κέντρα αποφάσεων εκτός Ελλάδας που δε βλέπουν με θετική ματιά τόσο την ελληνογαλλική συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής, όσο και την συμφωνία για την αγορά των Ραφάλ και των Μπελαρά. Σε αυτούς απευθύνθηκε ο Α. Τσίπρας.
Έκρινε πως αυτή η διαβεβαίωση ήταν πολύ σημαντικότερη από την φθορά που υφίσταται η κυβέρνηση από την ιστορία των υποκλοπών. Αυτό το γεγονός καθιστά τον Α. Τσίπρα έναν εθνικά επικίνδυνο πολιτικό. Έναν πολιτικό ο οποίος για να κερδίσει πόντους σε συγκεκριμένα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων δε διστάζει να υπονομεύσει την αμυντική ικανότητα της πατρίδας του.
Ένα καλό ερώτημα είναι αν αυτή τη διαβεβαίωση την έδωσε έναντι μελλοντικού ανταλλάγματος ή έναντι ήδη παρασχεθέντος.
Ελπίζω η Νέα Δημοκρατία να προσθέσει και την επίσκεψη του Α. Τσίπρα στον Γάλλο πρεσβευτή και τα όσα του είπε, στα όπλα του εκλογικού της αγώνα.
