Ομιλία του Τομεάρχη Εθνικής Άμυνας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση (Πέμπτη 24/11/2022) του σ/ν του Υπ. Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων: "Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις"
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στην συνεδρίαση σήμερα από το πρωί η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, η συντρόφισσα Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, σε μια πλήρη και τεκμηριωμένη κριτική εισήγηση στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά στη συνέχεια και οι άλλες Βουλεύτριες και οι άλλοι Βουλευτές και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος Πάνος Σκουρλέτης έχουν αναδείξει όλη την ουσία των διατάξεων και των ορίων των διατάξεων αυτού του νομοσχεδίου.
Η κυρία Ξενογιαννακοπούλου το χαρακτήρισε εύστοχα: συνονθύλευμα αποσπασματικών και ήσσονος σημασίας διατάξεων, θετικών σε κάποιες από αυτές, αρνητικών σε κάποιες άλλες.
Όμως, σε καμία περίπτωση δεν ταιριάζει ο τίτλος του νομοσχεδίου, όπως ο Υπουργός το εισάγει, «Εξορθολογισμός…» -άκου λέξη!- «…ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας κ.λπ.».
Εγώ θα προσέθετα ότι είναι μεν συνονθύλευμα αποσπασματικών διατάξεων θετικών ή αρνητικών, αλλά πάντως πρόχειρων και συχνά ατελέσφορων διατάξεων.
Και σε ό,τι με αφορά με την ιδιότητά μου ως Τομεάρχης Άμυνας δεν θα προσθέσω κάτι περισσότερο στα όσα οι συνάδελφοι έχουν ήδη με πληρότητα τοποθετηθεί. Θα σταθώ μόνο σε δύο άρθρα, που αναφέρονται σε θέματα στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, στο άρθρο 23 και στο άρθρο 72.
Κύριε Υπουργέ, επειδή είναι βέβαιο ότι δεν θα τα έχετε μελετήσει πολύ, τι αντινομίες και αντιφάσεις κάνει αυτή η μη εξορθολογιστική νομοθετική ρύθμιση.
Το άρθρο 23 επεκτείνει μια προϋπάρχουσα πρόβλεψη που ισχύει εδώ και χρόνια, από το 2007 και από το 2010, για στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας που υπηρετούν σε παραμεθόριες περιοχές να έχουν τη δυνατότητα να υπολογιστεί ως χρόνος υπηρεσίας το διπλάσιο του χρόνου που υπηρέτησαν εκεί μέχρι μια πενταετία και αυτό πράγματι για πολλούς και διάφορους λόγους -δεν έχει νόημα τώρα να μπω σε λεπτομέρειες- είναι σωστό και σωστά έχει ρυθμιστεί. Και έρχεται τώρα η Κυβέρνηση και το επεκτείνει σε όλους, το οποίο, βέβαια, και αυτό είναι κάτι που το συζητά κανείς. Δηλαδή, λίγο πολύ ιδιαίτερα στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν υπάρχει κανένα στέλεχος που να μην περνά και από παραμεθόριες περιοχές και, ως εκ τούτου, πράγματι δεν χρειάζεται αυτή η διάκριση και για λόγους και συνοχής μπορεί να προχωρήσει.
Όμως, τι γίνεται; Είναι πολύ ελλιπές. Είπε ο κ. Δαβάκης πριν για τη μεγάλη σημασία του πολλαπλασιαστού ισχύος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Ξέρετε πόσο είναι ο απλήρωτος, σύμφωνα με τεκμηριωμένη μελέτη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Στρατιωτικών, χρόνος υπηρέτησης πραγματικών τριάντα πέντε ετών, τριαντακονταπενταετίας των στελεχών, τα επιπλέον οκτάωρα απασχόλησης εργασίας μη αμειβόμενα; Είναι 12,3 εργασιακά έτη.
Καταλαβαίνετε, κύριοι Υπουργοί, τι τεράστια ζητήματα υπάρχουν; Στην αρχή, μάλιστα, η ρύθμιση αυτή ήταν χωρίς καταβολή ασφαλιστικών εισφορών και, εν συνεχεία, προσετέθη. Ας πούμε ότι αυτό έχει μια λογική ισότητας έναντι όλων των πολιτών. Τι γίνεται, όμως; Λόγω των πολλαπλών επιπέδων της ελληνικής νομοθεσίας που διαιωνίζονται με τέτοιου είδους νομοθετήματα, τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας συμβάλλουν με ασφαλιστικές εισφορές σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά, εν πάση περιπτώσει, -συζητήσιμο είναι αν είναι υψηλές ή πρέπει να μειωθούν- τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων φτάνουν στην πενταπλάσια επιβάρυνση σε σχέση με τα Σώματα Ασφαλείας. Επιπλέον δε τα εν αποστρατεία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία συνεχίζουν να στελεχώνουν οργανικά την εφεδρεία των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν προβλέπεται να συμπεριλαμβάνονται σε τέτοιου είδους ρυθμίσεις. Αυτό είναι κάτι που μια σωστή νομοθεσία δεν πρέπει να το συμπεριλάβει; Είναι συντεχνιακό ή είναι ολιστικό για μια σωστή ρύθμιση;
Επομένως, χρειάζεται επανεξέταση αυτού του άρθρου με όλα τα συναρμόδια Υπουργεία για μια ορθή νομοθέτηση, διότι διαφορετικά προωθούμε κάποια αιτήματα από εδώ και από εκεί που έχουν τη σκοπιμότητά τους τη θετική, εν πάση περιπτώσει, αλλά περιπλέκουν πολύ περισσότερο τα πράγματα και κυρίως δημιουργούν νέες αδικίες, που άντε μετά να βρεις τρόπους να τις καλύψεις. Άρα, μόνο εξορθολογισμός δεν είναι τουλάχιστον ως προς το άρθρο αυτό η νομοθετική σας ρύθμιση.
Το δεύτερο είναι το άρθρο 72, το οποίο, μάλιστα, δεν το καταλαβαίνει και κανείς, εάν δεν το ψάξει πολύ σχολαστικά Είναι στις μεταβατικές, στις καταργούμενες διατάξεις. Υπάρχει μια κράτηση στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, όπως υπάρχει και στο Ταμείο Δημοσίων Υπαλλήλων, 1%, το οποίο, όμως, είναι ρυθμισμένο για τις συγκεκριμένες κατηγορίες υπέρ των Μετοχικών Ταμείων Στρατού. Έρχεστε τώρα και λέτε: «Εγώ το σβήνω αυτό το 1%, αυτήν την κράτηση». Άρα, ενισχύετε έστω και κατάτι το εισόδημα και μπορούμε και να το «πουλήσουμε». Όμως, αυτό σημαίνει αυτομάτως μείωση του μερίσματος του Μετοχικού Ταμείου Στρατού. Ένας που είναι τώρα στην αρχή ανθυπολοχαγός μπορεί να ωφεληθεί. Αυτοί που τελειώνουν τώρα και έχουν πληρώσει όλα τα χρόνια και έχει κρατηθεί το 1% γιατί να το χάσουν μετά;
Τι εξορθολογισμός είναι αυτός, κύριε Χατζηδάκη και κύριε Τσακλόγλου; Έχει καμία σχέση με τον εξορθολογισμό; Από αυτή την άποψη, θα μπορούσα να πω πολλά, γιατί υπάρχουν και λεπτομέρειες σε όλα αυτά, αλλά τελείωσε ο χρόνος μου. Και αυτό πρέπει να επανεξετάσετε.
Ήδη, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Στρατιωτικών σας προτείνει να δείτε την εισφορά αλληλεγγύης, το 2%, ως ένα πόρο από όπου μπορεί να αντληθεί η δυνατότητα της μικρής έστω ανακούφισης και ενίσχυσης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας χωρίς να τα πάρετε πίσω από την άλλη μεριά.
Είχα να πω και κάτι πολύ σημαντικό. Νομίζω ότι ο κ. Υπουργός από τη στιγμή που τρεις εφημερίδες και μια ιστοσελίδα αναφέρουν το όνομά του σε δημοσιογραφική έρευνα ότι ήταν υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ –αφήστε το PREDATOR- είναι ηθικό, αλλά και θεσμικό ζήτημα, κύριε Πρόεδρε, κατά πόσο μπορεί να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του. Δεν είναι ο μόνος. Και εδώ ο κύριος Υπουργός απαντά: «Εγώ δεν το πιστεύω». Είναι δικαίωμά του. Δεν ζητά διερεύνηση. Είναι δικαίωμά του. Ο Πρωθυπουργός, όμως, οφείλει να καλύψει τον Υπουργό του και να απαντήσει στον κ. Τσίπρα, στον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που τον καλεί τέταρτη φορά μεταξύ των άλλων και για αυτό. Πάρε πληροφόρηση από τον κ. Δεμίρη, ζήτα διαβεβαίωση ότι δεν επαρακολουθείτο ο κ. Χατζηδάκης και πες το στο πανελλήνιο μετά λόγου γνώσεως και με την ευθύνη που έχεις ως Πρωθυπουργός. Δεν το κάνει ο κύριος Πρωθυπουργός. Σας αφήνει έκθετο.
Άρα, υπάρχει ζήτημα, κύριε Πρόεδρε, κατά πόσο ένας Υπουργός που δεν τον καλύπτει ο Πρωθυπουργός μπορεί να συνεχίσει να νομοθετεί και να ασκεί τα καθήκοντά του.
Ευχαριστώ πολύ.
