Αντιστράτηγος ε.α. Νικόλαος Πιτσόλης
Αποφεύγω να αρθρογραφώ για τα Εθνικά Θέματα, επειδή πιστεύω ότι οι Κυβερνήσεις έχουν γνώση «του όλου» και πράττουν «κατά συνείδηση» και «επ’ ωφελεία του εθνικού συμφέροντος». Ωστόσο, θα επιχειρήσω μια αναφορά στο παρελθόν για να δούμε πού ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα. Αφορμή του μακροσκελούς, οφείλω να παραδεχθώ, άρθρου μου αποτελεί το χθεσινό (05/11/2022) «επίτευγμα του Ερντογάν», με την παράνομη κράτηση και απαγόρευση εισόδου στην Τουρκία, του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολου Τζιτζικώστα, ο οποίος πραγματοποιούσε επίσημη, προγραμματισμένη επίσκεψη στη Σμύρνη, για να προεδρεύσει στην 13η Περιφερειακή και Τοπική Συνέλευση Ευρώπης – Μεσογείου (ARLEM).
Για την ιστορία, η ARLEM αποτελείται από 80 μέλη και 2 παρατηρητές από 43 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Μεσογείου. 40 μέλη της Συνέλευσης ορίζονται από τους μεσογειακούς εταίρους και 40 από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα μέλη της ARLEM είναι εκλεγμένοι υπάλληλοι περιφερειακών ή τοπικών αρχών. Η δικαιολογία των Τουρκικών Αρχών είναι ότι ο Απόστολος Τζιτζικώστας κρατήθηκε («φιλοξενήθηκε» είπαν) από τις Τουρκικές αρχές στη Σμύρνη λόγω «τεχνικού προβλήματος», καθώς υπήρξε ομοιότητα του ονόματός του, με αυτό, ατόμου στο οποίο έχει απαγορευθεί η είσοδος στη χώρα!
Ο Τζιτζικώστας δεν είναι τρομοκράτης, ναρκέμπορος, υπόδικος, κατάδικος ή δεν ξέρω τι άλλο. Είχε επίσημη ιδιότητα, εκπροσωπώντας ταυτόχρονα την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ταξίδευε φανερά και το ταξίδι του ήταν γνωστό σε όλους. Για να μην ξεχάσουμε τα βασικά για τις απαγορεύσεις ταξιδιών κ.λπ.
Ασχολούμαστε δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια με τα τερτίπια του Ερντογάν και των προκατόχων του. Ζούμε στην παράνοια του εκβιασμού πολέμου. Προβληματιζόμαστε για κάθε λέξη του Προέδρου ή των συμμάχων του ή ανόητων Τούρκων αναλυτών. Γαλάζια Πατρίδα, Πύραυλος TAYFUN, ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα, Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, Έρευνες, Ερευνητικά πλοία, κ.λπ., κ.λπ. Θα έλθουμε νύκτα, ο πύραυλος TAYFUN φθάνει στην Αθήνα κ.λπ., κ.λπ.
Αντιμετωπίζουμε τη συνεχή εργαλειοποίηση από τον Ερντογάν του μεταναστευτικού/προσφυγικού προβλήματος, με αποκορύφωμα τα γεγονότα του Μαρτίου 2020.
Μόλις προχθές, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου ανέφερε ότι κατά την άποψη της Τουρκίας, τα νησιά στο Αιγαίο δεν έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δύο κρατών πρέπει να γίνει μεταξύ των ηπειρωτικών τμημάτων, δηλαδή το «Αιγαίο στη μέση»! Αλλά πάντα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο ωστόσο, και ιδιαίτερα αυτό του Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS), προβλέπει ότι και τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα. Ωστόσο, την UNCLOS δεν την αποδέχονται οι Τούρκοι, αλλά και πάλι τολμούν και μιλούν για το Διεθνές Δίκαιο. Ποιο Δίκαιο; Αυτό που η Τουρκία «συντάσσει» ή «φαντασιώνεται» μονομερώς και εν αγνοία των άλλων κρατών. Αυτό που «ετσιθελικά» επιχειρεί να επιβάλει. Ακόμα και οι νικητές των πολέμων διέπονται από κανόνες όταν ενεργούν σε βάρος των ηττημένων. Και βέβαια εδώ δεν έχουμε πόλεμο, δεν έχουμε ηττημένους. Αλλοίμονο αν κάθε κράτος δημιουργούσε αυτόνομα διεθνές δίκαιο! Γι’ αυτό και η Τουρκία θα μείνει με την «ονείρωξη».
Ασχολούμαστε συνέχεια αν τα νησιά είναι στρατικοποιημένα, επειδή αυτό αποτελεί απειλή για την Τουρκία! Ουδείς στρατιωτικός σε παγκόσμιο επίπεδο, θα ξεκινούσε επιχείρηση κατάληψης των Τουρκικών ακτών από ένα Ελληνικό νησί. Πώς θα υποστήριζε στη συνέχεια την επιχείρηση; Επιπλέον, οι στρατιωτικές δυνάμεις των νησιών δεν διαθέτουν αποβατικά μέσα, επειδή αποκλειστική αποστολή τους αποτελεί η προστασία των νησιών από τις Τουρκικές δυνάμεις της «Στρατιάς Αιγαίου», οι οποίες βρίσκονται στο απέναντι Τουρκικό έδαφος. Ας μιλήσουμε κάποτε απλά στον δημόσιο λόγο με την Τουρκία και ας διαλύσουμε την ελεεινή επιχειρηματολογία της.
Από το 1974 παραβιάζεται το Αιγαίο και ο Εθνικός Εναέριος Χώρος, είτε με αεροσκάφη είτε τελευταία και με drones. Εδώ και πολλά χρόνια μας απειλούν με το περιβόητο casus belli, αν ανακηρύξουμε Εθνικά Χωρικά Ύδατα στα 12 Ναυτικά Μίλια, όπως προβλέπει η UNCLOS.
Ωστόσο αποβλέπουν στην ειρηνική διευθέτηση και στον διάλογο. Τους αρέσει ο διάλογος, αρκεί να συμφωνείς μαζί τους.
Στις 25/01/2021, επαναλαμβάνονται στην Κωνσταντινούπολη, μετά από πολλά χρόνια, οι διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας και Τουρκίας. Είναι ο 61ος κύκλος διερευνητικών συνομιλιών, που διεξάγονται υπό την προσπάθεια της Τουρκίας να αποφύγει τις κυρώσεις της ΕΕ. Στις 16/03/2021, συνεχίζονται στην Αθήνα οι διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας και Τουρκίας. Είναι ο 62ος κύκλος διερευνητικών συνομιλιών.
62 κύκλοι συζητήσεων, απλά για να λέμε ότι είμαστε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων προς ικανοποίηση του διεθνούς παράγοντα. Ένα τραπέζι στο οποίο κάθε φορά προστίθενται καινούργια θέματα και «γεύματα». Ένα τραπέζι στο οποίο το επιθυμητό γεύμα της Τουρκίας είναι η Χώρα μας.
Για χρόνια οι Ευρωπαίοι Σύμμαχοί μας ( ; ), οι ΗΠΑ και βεβαίως το ΝΑΤΟ, κωφεύουν. «Βρείτε τα» μας λένε. Να βρούμε τι; Ουδείς αμφισβητεί τη γεωστρατηγική χρησιμότητα της Τουρκίας στη Δύση.
Ουδείς αμφισβητεί ότι ο Ερντογάν κατέχει την τέχνη της διπλωματίας και των διαπραγματεύσεων.
Ουδείς αμφισβητεί ότι σε πολλές περιπτώσεις, τα συμφέροντά του είναι συμβατά με τα συμφέροντα των μεγάλων και ισχυρών παικτών/παραγόντων.
Είναι γεγονός ότι μετά από εύστοχες πολιτικές ενέργειες της παρούσας Κυβέρνησης, αποκτήσαμε Συμμάχους, περισσότερο, αν μη τι άλλο, φιλικούς προς τη Χώρα μας. Συμμάχους που λένε στην Τουρκία και κάποια «όχι».
Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ. Οφείλουμε να παραδεχθούμε μια αλλαγή στάσης υπέρ μας, η οποία ωστόσο δεν είναι και δωρεάν. 18 Rafale, 3 ή 4 Belhara, Γερμανικά άρματα κ.λπ. Για πρώτη φορά δεν λένε «βρείτε τα», για πρώτη φορά δεν παίρνουν ίσες αποστάσεις, για πρώτη φορά στηρίζουν τις Ελληνικές θέσεις.
Και βέβαια παρακαλούμε να μην χάσουν την πλειοψηφία στη Γερουσία των ΗΠΑ οι Δημοκρατικοί, προκειμένου να συνεχίσουμε να έχουμε τη στήριξη του Μενέντεζ.
Έπρεπε να υπογραφεί το μνημόνιο ερευνών μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, σε συνέχεια του αρχικού, για να το αποδοκιμάσουν τόσο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όσο και οι ΗΠΑ.
Επιτέλους, η Αίγυπτος διέκοψε τις συνομιλίες της με την Τουρκία, λόγω του νέου αυτού μνημονίου.
Από την άλλη, πανηγυρίζουμε για την επανεκλογή στο Ισραήλ του Νετανιάχου, γιατί ο προκάτοχός του «προσέγγισε» ανέλπιστα καλά την Τουρκία.
Εμείς; Τι κάνουμε εμείς; Ακολουθούμε συνεχώς και πάντα ερχόμαστε δεύτεροι.
Οι πολιτικές δυνάμεις μας, αλλά και ο λαός μας, κατεχόμαστε από έντονο φοβικό σύνδρομο.
Μακροπρόθεσμη συνέπεια ίσως της Μικρασιατικής καταστροφής και των δεινών της.
Στο πρόσφατο παρελθόν, ορισμένοι καθηγητές και πολιτικοί, ανέφεραν ότι δεν μπορούμε να νικήσουμε την Τουρκία, άρα πρέπει να κάνουμε πίσω. Κάποιοι καθηγητές και πολιτικοί είπαν ότι δεν πρέπει να είμαστε μοναχοφάηδες.
Πολιτικοί ήταν εναντίον των εξοπλισμών.
Οι πολιτικές δυνάμεις μας βομβαρδίζουν με το ερώτημα «Τι θέλετε, να κάνουμε πόλεμο;»
Οι πολιτικές μας δυνάμεις, αν εξαιρέσουμε μερικώς την παρούσα Κυβέρνηση, είτε ενεργούσαν ως θεατές, είτε με πράξεις και παραλείψεις τους υπέσκαπταν τα εθνικά μας θέματα. Με κάθε μικρή ή μεγάλη πίεση προς τη Χώρα μας δείχναμε ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε όχι ένα, αλλά πολλά βήματα πίσω. Τονίζω εδώ για να μην παρεξηγηθώ, άλλο πράγμα η ανικανότητα, η έλλειψη γνώσεων, η τόλμη κ.λπ. και άλλο πράγμα η προδοσία. Ουδεμία κυβέρνηση πρόδωσε, ωστόσο πολλές έκαναν δυστυχώς μεγάλα και σοβαρά λάθη.
Οι πολιτικές μας δυνάμεις δεν είχαν το σθένος και την αποφασιστικότητα να τηρήσουν σταθερή στάση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το «Σκοπιανό», που τελικά κατέληξε σε μια άσκοπη και ατυχή για τη χώρα μας Συμφωνία, όταν με τα χρόνια οι εθνικές θέσεις αλλοιώνονταν ανάλογα με το ακροατήριο, εθνικό ή διεθνές και οι πολιτικές δυνάμεις, κατώτερες των περιστάσεων, έπαιξαν παιγνίδια με σκοπό να προκαλέσουν εσωτερικά προβλήματα στους αντιπάλους τους, αλλά τελικά προκαλώντας εθνικό τραυματισμό.
Ουδέποτε καταστήσαμε σαφές ότι οι Ελληνικές θέσεις είναι αδιαπραγμάτευτες.
Ακολουθώντας τις Τουρκικές απειλές και δυστυχώς πρέπει να ομολογήσουμε χωρίς τη βοήθεια των ξένων Συμμάχων μας, ή για την ακρίβεια με την ουσιαστική εχθρική στάση τους, δεν οριοθετήσαμε τα 12 ναυτικά μίλια.
Ουδέποτε τολμήσαμε να πούμε και να εξηγήσουμε στους ξένους ότι το εννοούμε και θα το κάνουμε, ότι και για την Ελλάδα αποτελεί αιτία κατάρριψης ή βύθισης κάθε:
• Παράβαση των κανόνων πτήσεων εντός του Εθνικού Εναέριου Χώρου, είτε από αεροσκάφη είτε από drones.
• Παραβίαση του Εθνικού Εναέριου Χώρου είτε από αεροσκάφη είτε από drones.
• Έρευνα εντός της διεκδικούμενης Ελληνικής ΑΟΖ (έστω και αν πρακτικά, για να είμαστε δίκαιοι, αυτό είναι δύσκολο, αν δεν έχει τυπικά τουλάχιστον καθορισθεί η ΑΟΖ).
Ας θυμίσουμε εδώ ότι η Τουρκία κατέρριψε Ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος, εντός του Συριακού εναέριου χώρου. Ας δούμε σήμερα τη σχέση Ρωσίας – Τουρκίας.
Τα εθνικά θέματα απαιτούν τη συνδρομή του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων της Χώρας υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την οριστική απόφαση και καταγραφή των εθνικών θέσεων, από τις οποίες ουδεμία πολιτική δύναμη θα επιτρέπεται να διολισθήσει, ει μη μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων.
Οι πολιτικές δυνάμεις έχουν άλλα θέματα για να «μαλώνουν». Ας διαφωνήσουν για το σχολείο ή το κέντρο υγείας της Άνω και Κάτω Ραχούλας, αλλά προς Θεού, ας αφήσουν έξω από τους πολιτικούς «διαγκωνισμούς» τα Εθνικά Θέματα, την Εξωτερική Πολιτική και τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Πριν κλείσω λοιπόν το άρθρο μου, θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του Σμηναγού της Ομάδας «Ζευς», κατά την επίδειξη της 05/11/2022, με αφορμή τη γιορτή της Πολεμικής Αεροπορίας.
Μολών Λαβέ, ακόμα κι αν έλθετε βράδυ
