Του λες ότι δεν χρειάζεται να είσαι αναλογιστής για να καταλάβεις ότι κάποιος που δούλεψε (εντός ή εκτός εισαγωγικών) 30 χρόνια στο Δημόσιο και φεύγει στα 55 παίρνοντας σύνταξη περίπου τον τελευταίο του μισθό (κάποιες φορές και παραπάνω) είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να έχει πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές ικανές να του δώσουν σύνταξη για άλλα 30 χρόνια, ζωή νάχει, και παροχές υγείας 60 ετών, για τον ίδιον και την οικογένειά του - να μην αναφέρω και την πιθανότητα ανηλίκου τέκνου ή άγαμης κορασίδας, μετά την αποδημία... Και σου απαντάει: μα αυτά τα λεφτά τα έχω πληρώσει! Ξέρεις πόσα μου κρατούσαν;
Δεν αποπειράσαι ούτε καν να του πεις ότι το σύστημά μας (αυτό που εσύ θέλησες να διατηρηθεί και βγήκες στους δρόμους όταν ο Γιαννίτσης προσπάθησε να το μεταρρυθμίσει) είναι το απατηλώς ονομαζόμενο αναδιανεμητικό και όχι το ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟ/ΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΤΙΚΟ, όπως είχα προτείνει!
Αυτό σημαίνει ότι όσα κι αν έδωσες, ΧΑΘΗΚΑΝ. Πήγαν στην τσέπη των τότε συνταξιούχων, όταν εσύ δούλευες (εντός ή εκτός εισαγωγικών). Εσένα θα σου δώσουν σύνταξη οι σημερινοί εργαζόμενοι των 600 ευρώ. Άρα, βάσει του αναδιανεμητικού συστήματος που, ξαναλέω, εσύ θέλησες να διατηρηθεί, δικαιούσαι το ποσοστό σου από όσα λεφτά έχουν τα ταμεία σήμερα. Ούτε δεκάρα παραπάνω.
Δεν του λες τίποτε απ' αυτά. Είναι θυμωμένος. Δεν πρόκειται να καταλάβει.
Προφταίνει να σου επιτεθεί: Θες να με φτωχοποιήσεις, σου λέει. Όχι εγώ, φίλε μου, του απαντάς. Εγώ είμαι το θερμόμετρο. Δεν φταίει το θερμόμετρο για την αρρώστεια. Όμως, περίμενε σε λίγο να δεις τι θα κάνει ο Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Θα γελάσει (ή μήπως θα κλάψει;) και το παρδαλό συνταξιοδοτημένο κατσίκι.
πηγή:infognomonpolitics.com
