Δεν ζήσαμε στην Ελλάδα των πολιτικών, ζήσαμε στην Ελλάδα του Λευτέρη Πανταζή!

Πηγή: NEWPOST (εδώ)

Από τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη

Το 1987 θυμάμαι είχα πάρει μία συνέντευξη από τον Μάνο Χατζιδάκι για τα 25 χρόνια που έκλειναν από το ανέβασμα της «Οδού Ονείρων». Γεμάτος αθωότητα κάποια στιγμή τον ρώτησα για το πόσο ωραία ήταν εκείνη η εποχή και εκείνος μου απάντησε "κάνεις λάθος, ήταν μια λάθος εποχή γιατί εγκυμονούσε η Δικτατορία, απλώς τότε η χυδαιότητα δεν είχε πετάξει εντελώς από πάνω της το προσωπείο της ευπρέπειας..."

Το έχω σκεφτεί πολλές φορές από τότε αυτό και βέβαια ήταν σωστό, γιατί πριν πενήντα χρόνια τον Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη το παρακράτος και κάποιες σκοτεινές δυνάμεις του παρασκηνίου, που μπορεί να προέρχονταν από πολύ πολύ ψηλά, τον έφαγαν αλλά ποτέ δεν μάθαμε ακριβώς ποιος και τι. Τότε το όποιο παρακράτος είχε τουλάχιστον το καλό γούστο να μένει στη σκιά και να μην βγαίνει δημοσίως να διακηρύσσει τη χυδαιότητά του. Σήμερα δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι τέτοιο αφού αυτό που κάνεις, ακόμη και αν είναι έγκλημα, ενδεχομένως μπορεί να σου ανεβάσει τα ποσοστά και να έχεις περισσότερους βουλευτές μέσα στη βουλή χωρίς να νρέπεσαι. 

Σιγά... Εδώ δεν ντρέπονται αυτοί που σε υποστηρίζουν, θα ντραπείς εσύ; Αν δεν υπάρχει "αγοραστικό κοινό" δεν υπάρχει και εμπόρευμα προς πώληση. 

Αυτά όμως τα είπαμε στο προηγούμενο σημείωμα. Και επειδή ο κόσμος έχει τις ευθύνες του αν δεν ανήκει στους λεγόμενους "opinion makers", οι οποίοι όπως σοφά είπε και η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ στη συνέντευξη με τον Παπαδάκη, "οι κυβερνήτες και οι δημοσιογράφοι οφείλουν να προπορεύονται του κόσμου". Κάποια στιγμή θα έπρεπε να μιλήσουμε όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα, και για τους δικούς μας ανθρώπους των media και τη στάση τους απέναντι σε αυτό. Οι οποίοι είτε δεν ασχολούνται με το θέμα έχοντας μια μικρή "αντουανετίστικη'' θέση του στιλ "δεν καταδέχομαι", είτε χρησιμοποιύν τη συγκεκριμένη κατάσταση προς όφελος τους. Οχι γιατί δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό το οποίο προωθούν, μια χαρά καταλαβαίνουν, αλλά γιατί δεν τους νοιάζει, χωρίς να φαντάζονται τι επέρχεται. Να ξέρουν όμως, όλοι πως δεν πάσχουμε όλοι από αμνησία και πως όποιος σε τέτοιες στιγμές δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση είναι επίσης συνένοχος...

Τι έχει να πει τώρα άραγε ο δημοσιογράφος ο ειδικευμένος σε θέματα του συγκεκριμένου χώρου που τους αποκαλούσε "προσκοπάκια"; Τι έχει να πει ο συνήθως λαλίστατος ραδιοφωνατζής του απογεύματος που όταν βγαίνουν άνθρωποι συγκεκριμένου χώρου τηλεφωνικά στην εκπομπή του και κάνουν διακηρύξεις, αυτός κάνει την κοτούλα; Τι έχουν να πουν τα έντυπα που με πονηρό τρόπο αφιερώνουν σελίδες ολόκληρες κατακρίνοντας στον τίτλο του κομματιού τον συγκεκριμένο χώρο αλλά όταν διαβάζεις το κομμάτι είναι σκέτη κατήχηση; Και βέβαια τι έχουν να πουν αυτοί που η" δικαιολογία" τους για την προβολή αυτή είναι "τόσος κόσμος τους ψήφισε έχουν δικαιώματα στην ενημέρωση".

Αλλά έτσι και αλλιώς πόσοι Έλληνες δημοσιογράφοι έχουν την ιστορική κατάρτιση για να απαντήσουν στις ιστορικές βλακίες που διατυπώνονται μπροστά τους από κάποιους που γνωρίζοντας πασαλείμματα ιστορίας κάνουν τους έξυπνους απέναντι σε κάποιους που δεν ξέρουν ούτε καν αυτά τα πασαλείμματα. Μου λέγανε για φέρελπι τηλεοπτικό σταρ και μάλιστα επί πολιτικών θεμάτων, που όταν εκπρόσωπος των "άλλων", του είπε πως η Ελλάδα μετά τη χούντα είχε δοσίλογο πρωθυπουργό, δεν ήξερε καν να απαντήσει πως ο δοσίλογος πρωθυπουργός ήταν ο Ιωάννης Ράλλης και όχι ο γιος του Γεώργιος Ράλλης  που και στην κατοχή κράτησε αποστάσεις από τον πατέρα του και στα επόμενα χρόνια της πολιτικής του ζωής μόνο για χυδαιότητα και φασισμό δεν κατηγορήθηκε. Το αντίθετο μάλιστα...

Όπως κανείς δεν απάντησε πως ναι μεν η σβάστικα γεννήθηκε σαν σχέδιο στην Ελλάδα πριν 2,5 με 3.000 χρόνια αλλά στον 20 αιώνα ταυτίστηκε με τελείως άλλο πράγμα και ακόμη και αν γράψεις κάπου γι' αυτήν, όλον τον Αριστοτέλη τον Πλάτωνα, τον Ηράκλειτο και πάλι δύσκολα θα αντέξουν το βάρος 20 αγαπημένων νεκρών του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, που τη βαραίνουν πλέον.... Μου λένε ότι στα σχολεία γίνεται κανονική κατήχηση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και μου λένε ακόμη πως αρκετά γυμναστήρια ειδικά στην επαρχία κρύβουν οπλισμό σε αναλογία ελληνικού στρατού...

Και κάπως έτσι διάφοροι μιλάνε για την άνοδο του συγκεκριμένου χώρου στη νεολαία... Αλλά η νεολαία τι είναι; Η νεολαία δεν είναι παρά ηλικιωμένοι σε πρώιμο στάδιο. Οι χαρακτήρες δεν αλλάζουν όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να την κολακέψουν ή να την πάρουν με το μέρος τους, προς ιδίον οφελος φυσικά. Και δεν είναι έτσι όλη η νεολαία υπάρχουν και πολλοί έξυπνοι άνθρωποι που μπορεί μεν να ψάχνονται με πιο παράξενο τρόπο από τους ενηλίκους αλλά ψάχνονται με την ίδια κριτική σκέψη. Η παιδεία μετράει αλλά αλίμονο δεν υπάρχει και καμιά κυβέρνηση που να έλει και πολύ τον κόσμο να ξυπνάει μέσα από την παιδεία, οπότε το μόνο που μένει είναι ο καθένας δυστυχώς, να κάνει ότι κάνει και να ψάξει ότι ψάξει από μόνος του.

Το πρόβλημα με την Ελλάδα και τους ανθρώπους της και βέβαια με τη νεολαία είναι που πρωτομάθανε στην εποχή του Λευτέρη Πανταζή. Την εποχή του νεοσκυλάδικου και της πίστης πως ο καθένας μπορεί να κάνει τα πάντα, ακόμη και αν δεν έχει ταλέντο γι' αυτό, ακόμη και αν δεν έχει τις στοιχειώδεις ικανότητες, αρκεί να γίνεται εύκολα και να βγάζεις πολλά λεφτά.Κάπως έτσι οι γονείς άρχισαν να μεγαλώνουν παιδιά όχι για να γίνουν σύμφωνα με το μεταπολεμικό ονειρο γιατροί, δικηγόροι ή δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά θαμώνες ριάλιτι, καλλιστείων, υποψήφιοι "καλλιτέχνες" και άλλα πολλά...

Δεν κατηγορώ τον Λευτέρη Πανταζή που είναι αυτός που ανέβασε τον κόσμο στην πίστα και πήγε τον καλλιτέχνη πίσω από αυτόν, αυτό έπρεπε να κάνει για την περίπτωσή του, αυτό έκανε και μπράβο του. Τον αναφέρω απλώς για πολλούς λόγους τα τελευταία 25 χρόνια που θα αναπτύξω σε επόμενο κομμάτι γιατί η Ελλάδα τα τελευταία 25 χρόνια δεν έζησε ούτε την εποχή του Παπανδρέου, ούτε του Σημίτη, ούτε του Καραμανλή, ούτε κανενός. Έζησε την εποχή του Λευτέρη Πανταζή. Και δεν είναι τυχαίο πως τα πρόσωπα που τώρα κατηγορούνται σε αυτά τα μαγαζιά, ήταν πάντα πρώτο τραπέζι πίστα... Ούτε θα μιλήσω επίσης μιας και το θυμήθηκα για τις "γριούλες" του Αγίου Παντελεήμονα που έχουν ζήσει μια Κατοχή και παρόλα αυτά τους άρεσε που διώχθηκε βίαια και κοροιδευτικά η αλλοδαπή συνομήλικός της...

Αλλά όπως λέει και η Λαμπέτη στο «Κορίτσι με τα Μαύρα» "για να γελάτε έχετε αφανίσει ζωές και τώρα το κακό έπεσε στο σπίτι σας και εσείς δεν θέλετε να το πιστέψετε... "....