Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να αποκαταστήσει την τεράστια μείωση της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών στρωμάτων, θα μπορούσε να κάνει δύο πολύ απλά πράγματα.
Οι φόροι γεμίζουν τα κρατικά ταμεία. Αυτό δείχνουν τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού στο ενδεκάμηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους. Τα φορολογικά έσοδα σε αυτό το διάστημα εμφανίζονται αυξημένα κατά 448 εκατομμύρια ευρώ έναντι του στόχου που προέβλεπε ο προϋπολογισμός.
Από πού προήλθαν αυτά τα χρήματα; Κυρίως από την ακρίβεια. Βασικά από τους έμμεσους φόρους αλλά και από τους άμεσους. Ακριβαίνει η ζωή, ακριβαίνουν τα είδη κατανάλωσης, ακριβαίνει οτιδήποτε πωλείται και αγοράζεται, κατά συνέπεια αυξάνουν οι φόροι.
Πιο απλά, όταν η τιμή ενός προϊόντος είναι πιο υψηλή σε σχέση με το παρελθόν, αυτό σημαίνει ότι και ο φόρος που εισπράττει το κράτος είναι υψηλότερος χωρίς να αυξάνεται ως ποσοστό επί της τιμής. Αν θέλουμε να μιλάμε με τη γλώσσα της αλήθειας, τότε οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν κερδοσκοπούν μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις σε βάρος των πολιτών κλέβοντας ένα μέρος του εισοδήματός τους.
Κερδοσκοπεί και το κράτος που, λόγω του πληθωρισμού, έχει περισσότερα έσοδα χωρίς το ίδιο να κάνει το παραμικρό. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια –εξ αντικειμένου– συμμαχία κράτους και μικροεπιχειρήσεων, η οποία προκαλεί μια άγρια ανακατανομή εισοδήματος σε βάρος των φτωχών και υπέρ των πλουσίων και των κρατικών ταμείων.
Σε αυτή την αντιλαϊκή συμπαιγνία θα πρέπει να προστεθεί και η κυβερνητική κοροϊδία, η οποία διατείνεται ότι δεν αυξάνει τη φορολογία –άρα δεν επιβαρύνει τους πολίτες με νέους φόρους– και ενισχύει το λαϊκό εισόδημα με επιδόματα και τα διάφορα καλάθια δήθεν φτηνών προϊόντων.
Πρόκειται για προπαγανδιστικό ψέμα, καθώς δεν υπάρχει λόγος να αυξηθούν οι φόροι –οι οποίοι για παράδειγμα για τους ελεύθερους επαγγελματίες αυξάνουν– από τη στιγμή που, λόγω του πληθωρισμού, αποδίδουν μεγαλύτερα έσοδα.
Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να αποκαταστήσει την τεράστια μείωση της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών στρωμάτων, θα μπορούσε να κάνει δύο πολύ απλά πράγματα:
= Να μειώσει τους άμεσους και κυρίως τους έμμεσους φόρους –ειδικά τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, για παράδειγμα στα καύσιμα– και να θεσμοθετήσει έναν ουσιαστικό έλεγχο στις επιχειρήσεις, ώστε αυτή η μείωση να φτάσει στον πολίτη.
Ούτε το ένα κάνει ούτε το άλλο. Κι αυτό την ώρα που για τα νοικοκυριά η ακρίβεια θα είναι εδώ και το 2024...
πηγή:https://www.blogger.com/blog/post/edit/2505827783245542673/8544038992667892879
