Ο Δημιουργός καθόρισε τα πράγματα πολύ καλά. «Θέλει αφήσει», είπε, «ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού και θέλει προσκολληθεί είς την γυναίκα αυτού και θέλουσι είσθαι οι δύο είς σάρκα μίαν» (Γέν. β΄24). Στα πρώτα κεφάλαια αυτής της μελέτης περιγράψαμε με αρκετή λεπτομέρεια τη διαδικασία της συναισθηματικής αποδέσμευσης των παιδιών απ΄τους γονείς τους.
Μιά διαδικασία που πρέπει να γίνει βαθμιαία αλλά σταθερά για να μπορέσει ο νέος και η νέα, όταν έρθει η κατάλληλη ώρα, ν΄αφήσει τόν πατέρα και τη μητέρα του με το σκοπό να προσκολληθεί στον άντρα ή τη γυναίκα του.
Στη συνέχεια περιγράψαμε τους παράγοντες όπως και τις συνθήκες που μπορούν να βοηθήσουν στην προσκόλληση του ενός προς τον άλλον, όπως και τίς καταστάσεις που συχνά απομακρύνουν ψυχικά το έναν από τον άλλον.
Για έναν ευτυχισμένο γάμο, τονίστηκε, δεν είναι αρκετή η συναισθηματική ανταπόκριση του ενός πρός τον άλλον, αλλά αυτός ο άλλος πρέπει να είναι όμοιος με τον πρώτο στις βασικές αρχές και αντιλήψεις όπως και στο πιστεύω του. Αλλά δεν πρέπει να σταματήσουν μόνο εκεί.
Απ΄τη στιγμή που αποφασίζουν να ενώσουν τη ζωή τους με το γάμο θα πρέπει ν΄αναπτύξουν ψυχική ενότητα με στενή και αδιάκοπη επικοινωνία, καλή συνεργασία, αλληλοεξυπηρέτηση και αλληλοβοήθεια στην πνευματική πρόοδο. Πρέπει να ισχύει σ΄αυτούς το «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτω θέλετε εκπληρώσει το νόμο του Χριστού» (Γαλ. στ’ 2).
Μόνο έτσι θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μιά αξιοζήλευτη χριστιανική οικογένεια. Αφού, λοιπόν, είδαμε τις προϋποθέσεις, τις συνθήκες αλλά και τους παράγοντες που μπορούν να δημιουργήσουν μιά ευτυχισμένη οικογένεια, μπορούμε να προχωρήσουμε στο τελευταίο κεφάλαιο που είναι το «θέλουσι είσθε οι δύο είς σάρκαν μίαν»
