Πριν δύο χρόνια συναντηθήκαμε στις Πρέσπες που στο διάβα της ιστορίας διέσχισαν νικητές και ηττημένοι, θριαμβευτές και τραγικοί ήρωες.
Απευθυνθήκαμε στους λαούς μας, τους λαούς των Βαλκανίων, που αγωνίστηκαν για την ελευθερία τους αλλά βασανίστηκαν και βασανίζονται από το δηλητήριο του εθνικιστικού μίσους, των διεθνών συρράξεων και των αδελφοκτόνων πολέμων.
Και αποδείξαμε μια για πάντα ότι στην ιστορία των Βαλκανίων δεν χρειάζονται νικητές και ηττημένοι. Αρκεί ο σεβασμός και η ισχυρή βούληση για ένα κοινό μέλλον ειρήνης και συνανάπτυξης.
Η Ελλάδα βρέθηκε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Το αποδεικνύουν στην πράξη ακόμα και αυτοί που πολέμησαν τη Συμφωνία.
Αυτοί που μίλησαν για «προδοσίες» και «εθνικές υποχωρήσεις». Αυτοί που περπάτησαν πλάι-πλάι με τους εθνικιστές και τους χρυσαυγίτες.
Είναι οι ίδιοι που σήμερα μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τις σχέσεις της χώρας με τη Βόρεια Μακεδονία και το ρόλο της χώρας στην αναζωογόνηση της ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων, την πιο δύσκολη στιγμή.
Η ιστορία τιμά αυτούς που τη γράφουν. Όχι αυτούς που σύρονται πίσω της.
