Του Υπτγου ε.α. Ιωάννη Δεβούρου,
Προέδρου της Ε.Α.Α.Σ.
Διαβάζω από οικονομικούς αναλυτές, ότι κάθε παιδί που γεννιέται σήμερα, χρωστά πάνω από 30.000 ευρώ. Είναι ένας ικανός λόγος να γεννηθεί κάποιος, να ζήσει, να δουλέψει, αν βρει δουλειά, για να ξεχρεώσει. Η ζωή κοστίζει!
Οι ενήλικοι, εκτός από τις 30.000, χρωστούν και στις τράπεζες, γιατί κάποτε πίεζαν να πάρουν φτηνά δάνεια, τα περισσότερα των οποίων, σήμερα έχουν γίνει κόκκινα και τους κυνηγούν.
Πολλές φορές όχι οι τράπεζες, αλλά κάποιες εισπρακτικές εταιρείες που αγοράζουν τα δάνεια μισοτιμής και μετά απαιτούν την πλήρη εξόφληση για λογαριασμό τους.
Ο χρεωμένος πολίτης είναι πλέον χειραγωγήσιμος και αντικείμενο συναλλαγής (μπίζνα).
Είναι δεδομένο, ότι οι τράπεζες δεν φταίνε ποτέ. Για τον λόγιο αυτό έδιναν μπόνους στους υπαλλήλους – χορηγούς δανείων, όταν η παραγωγή ήταν μεγάλη!
Όταν οι τράπεζες δεν έχουν κεφάλαια (χρήμα), τις στηρίζει το κράτος (ανακεφαλοποίηση), με τα χρήματα των πολιτών φυσικά, για να μπορούν να δανείσουν στους πολίτες, τα λεφτά τους και μάλιστα με τόκο!!!
Αν και όταν τύχει η στραβή και η τράπεζα ΄΄ πέσει έξω΄΄,τότε τα σπασμένα τα πληρώνει και πάλι ο πολίτης, ως καταθέτης αυτή την φορά.
Από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις άλλες αντέχουν, άλλες δηλώνουν πτώχευση. Μπαίνουν σε πρόγραμμα εξυγίανσης και ό,τι ήθελε προκύψει. Εν τω μεταξύ πληθαίνουν οι άνεργοι.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις δεν χρεοκοπούν γιατί τις πληρώνει το Δημόσιο , δηλαδή εμείς, οπότε χρεοκοπεί το Δημόσιο, δηλαδή εμείς!
Η Ελλάδα ως επιχείρηση χρεωκόπησε και μπήκε σε πρόγραμμα αναζωογόνησης που λέγεται Μνημόνιο 1,2,3 και 4.
Δανείστηκε, πούλησε κοψοχρονιά ότι μπόρεσε, έκοψε μισθούς και συντάξεις, έβαζε και βάζει φόρους στους ήδη χρεωκοπημένους πολίτες της, για να πληρώνει τις δόσεις των δανείων και να ζει.
Και πάλι όμως «δεν τα βγάζει πέρα» και γι’ αυτό ζητά να πληρώνει λιγότερα για περισσότερα χρόνια. Για δύο γενιές ας πούμε!
“Γύρω-γύρω όλοι, στη μέση ο Μανώλης!” που δεν είναι άλλος από το μικρομεσαίο Έλληνα πολίτη.
Ο Μανώλης όμως, είναι και ψηφοφόρος, εκλέγει κυβέρνηση που (υποτίθεται) τον υπερασπίζεται, τον εκπροσωπεί και δουλεύει για αυτόν!
Του είπαν θα σκίσουν τα μνημόνια και του έφεραν κι άλλα.
Του είπαν ότι θα βγάλουν τη χώρα στις αγορές , αλλά του έβγαλαν τα σπίτια, το σπίτι στις αγορές!
Βάλλεται πανταχόθεν, ο μικρομεσαίος Έλλην πολίτης, όμως δεν πρέπει να διαμαρτύρεται, του λένε, γιατί φταίει και αυτός!
Πέτυχε το παιδί στο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν αντέχει ο Μανώλης, θέλει ένα μισθό ακόμα για τις σπουδές!
Κάθε Σεπτέμβρη και σε τακτά χρονικά διαστήματα, αξιολογείται η ελληνική οικονομία, αξιολογούνται και οι νέες εργασιακές σχέσεις, ασφαλώς εις βάρος του Μανώλη.
Συζητάμε για αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, των Δημοσίων υπαλλήλων και υπάρχουν εντονότατες αντιδράσεις από πολλούς, που δεν επιθυμούν την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία του συστήματος.
Τα τελευταία χρόνια δοκιμάστηκαν πάνω στο σώμα της Πατρίδας, συνταγές πολιτικής που βάζουν τα κέρδη, τα υπερκέρδη και την αισχροκέρδεια, πάνω από την δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια του πολίτη.
Η διεθνής γεωπολιτική κατάσταση είναι ρευστή, η Πατρίδα είναι σε δύσκολη θέση, παραμένουμε όμως συνειδητά αισιόδοξοι και προσπαθούμε ν αλλάξουμε τρόπο σκέψης και νοοτροπία. Είναι αναγκαίο να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα.
Η φορολογική βάση είναι περιορισμένη δηλαδή πληρώνουν λίγοι τους φόρους και οι πολλοί φοροδιαφεύγουν και φυσικά αντί να διευρυνθεί η φορολογική βάση, δηλαδή να πληρώνουν οι περισσότεροι, αυξάνονται οι φορολογικοί συντελεστές, στην περιορισμένη αυτή φορολογική βάση, οδηγώντας στην ανέχεια!
Εύχομαι ειλικρινά να υλοποιηθούν οι εξαγγελίες των αρμοδίων και υπευθύνων και να αρχίσει να αλλάζει σιγά – σιγά, η παρούσα κατάσταση.
Και όλα αυτά σε βάρος του Μανώλη. Αλλά είπαμε, ο Μανώλης γεννήθηκε για να
χρωστάει!!
