Δανάη Μπάρκα: Κύριε Μητσοτάκη, είμαστε λίγες μέρες πριν τις εκλογές, δεν λέω τις επόμενες, γιατί δεν έχουν πια σχέση με τις προηγούμενες, είναι σαν να είναι πάλι πρώτες εκλογές. Μετά όμως την πρώτη κάλπη που ζήσαμε αισθάνεστε άτρωτος; Αισθάνεστε ότι πάτε με τον κόσμο και ότι ήδη σας έχει δώσει ένα προβάδισμα;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Άτρωτος σίγουρα δεν αισθάνομαι, διότι κάθε εκλογή, όπως είπες σωστά, είναι μία καινούρια διαδικασία.
Η κάλπη είναι άδεια και πρέπει οι πολίτες να πάνε να ξαναψηφίσουν. Αλλά σίγουρα αισθάνομαι μία ικανοποίηση για το γεγονός ότι οι πολίτες μας εμπιστεύθηκαν και μάλιστα σε αριθμούς μεγαλύτερους απ’ αυτούς που το είχαν κάνει το 2019, κάτι ασυνήθιστο για ένα κόμμα εξουσίας.
Αλλά πρέπει να σου πω ότι αυτό το υψηλό ποσοστό το οποίο πήραμε αυξάνει και τη δική μου ευθύνη την επόμενη μέρα, εφόσον επιβεβαιωθούν και πάλι αυτά τα ποσοστά στην κάλπη της 25ης Ιουνίου. Να τιμήσω αυτή την εμπιστοσύνη και να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά να υλοποιήσω το πρόγραμμα για το οποίο έχουμε μιλήσει στον ελληνικό λαό και να μπορέσω με αυτόν τον τρόπο να είμαι κι εγώ χρήσιμος ως πολιτικός, ως Πρωθυπουργός.
Γιατί, τελικά, η δουλειά μας είναι αρκετά απλή: πρέπει να λύνουμε προβλήματα. Ο κάθε πολίτης ο οποίος σε ψηφίζει εκείνη τη στιγμή σου δίνει μία ατομική εντολή, να διορθώσουμε κάτι το οποίο μπορεί να τον απασχολεί. Μπορεί να είναι οι μισθοί, μπορεί να είναι οι δουλειές, μπορεί να είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας, μπορεί να είναι όλα μαζί.
Οπότε, το υψηλό εκλογικό αποτέλεσμα είναι και μία μεγάλη ευθύνη για εμένα κι έτσι το αντιλαμβάνομαι. Σίγουρα δεν είναι λευκή εντολή και σίγουρα δεν είναι συνταγή αλαζονείας. Να θεωρήσουμε ότι το αποτέλεσμα έχει κριθεί και άρα μπορούμε να πάμε αραχτοί και χαλαροί στην επόμενη κάλπη.
Δανάη Μπάρκα: Ναι, γιατί ακούσαμε και αυτό που είπατε για τρίτες εκλογές. Ήταν λίγο φοβιστικό ότι θα έχουμε και τον Αύγουστο, αν δεν υπάρξει η αντίστοιχη αυτοδυναμία που υπήρξε και την πρώτη φορά.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Μα γιατί το είπα αυτό, Δανάη; Και να το εξηγήσω λίγο με απλά λόγια.
Κατ’ αρχάς στις εκλογές ψηφίζουμε για κυβέρνηση. Τώρα ψηφίζουμε με ένα νέο εκλογικό νόμο ο οποίος δίνει ένα μπόνους στο πρώτο κόμμα. Εάν ο εκλογικός νόμος αυτός ίσχυε στις προηγούμενες εκλογές θα είχαμε ήδη κυβέρνηση με άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Καταλαβαίνω και τον κόσμο και την κούραση η οποία μπορεί να υπάρχει από τις δεύτερες εκλογές και το σχετικά μειωμένο ενδιαφέρον.
Πλην όμως, εμείς δεν φταίμε γι’ αυτό διότι κάποιοι άλλοι επέλεξαν το σύστημα της απλής αναλογικής, ναρκοθετώντας ουσιαστικά τη δυνατότητα της χώρας να έχει από σήμερα μία κυβέρνηση.
Άρα πρέπει να ξαναψηφίσουμε και χρειαζόμαστε την επόμενη μέρα μια σταθερή κυβέρνηση. Δυστυχώς, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συσχετισμοί μεταξύ των κομμάτων, δεν υπάρχει και η δυνατότητα για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.
Άρα αυτό το οποίο είπα, ότι αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία νομοτελειακά θα οδηγηθούμε σε τρίτες εκλογές, είναι απλά το λογικό συμπέρασμα όταν κάποιοι που θα μπορούσαν να είναι οι δυνητικοί μας σύμμαχοι έρχονται και μας λένε «εμείς δεν ενδιαφερόμαστε να κυβερνήσουμε μαζί σας γιατί θέλουμε ντε και καλά να είμαστε στην αντιπολίτευση». Και αναφέρομαι στο ΠΑΣΟΚ εν προκειμένω.
