Εδώ και δεκαετίες οι Έλληνες ποντάραμε την ευτυχία μας σε… έναν καλό Αύγουστο. Στα μπάνια του λαού, που έλεγε μια ψυχή. Περνάγαμε καλά το καλοκαίρι και ό,τι κι αν συνέβαινε το χειμώνα το αντέχαμε. Ή έτσι νομίζαμε…
Εδώ και δυο χρόνια το χάσαμε κι αυτό. Πέρυσι με τον κορονοϊό και φέτος με τον κορονοϊό και τις φωτιές. Όπου δεν είχε covid είχε φλόγες… Πολλές φορές και τα δύο μαζί. Πάπαλα και ο Αύγουστος της φόρτισης. Αν δεν ήσουν κοντά στις φλόγες, πράγμα δύσκολο, άνοιγες το κινητό σου, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο κοκ και μαύριζε η ψυχή σου. Τον Αύγουστο που μου χρωστάς τον… έκαψαν. Και η πλάκα (ποια πλάκα δηλαδή) είναι ότι μπαίνουμε σε έναν χειμώνα που μοιάζει ήδη εφιάλτη
Το… τέταρτο κύμα είναι εδώ μας λένε κι εμείς δεν έχουμε προλάβει να χαρούμε τα κύματα τα κανονικά, τα θαλασσινά! Αυτά που σου καθαρίζουν το μυαλό και την ψυχή. Όχι αυτό που σε… καθαρίζει! Κι αν η ανθρωπότητα έχει να τα βγάλει πέρα με αυτό το χτικιό που μας βρήκε, με τις μάσκες, τα εμβόλια κλπ εσύ Ελληνάκο μου, τρως «ξύλο» εδώ και 11 χρόνια… 11 ολόκληρα χρόνια σε βαράνε από παντού.
Μνημόνια, φωτιές, πλημμύρες, κορονοϊός, ξανά πυρκαγιές… Χαμένες ζωές, χαμένες γενιές… Κι ένα νέο καλό πουθενά! Ούτε καν ένας Αύγουστος… Μισός βρε αδερφέ! Μια βδομάδα έστω… Κάτι. Να περάσει μια μέρα που να μην ακούσεις κάτι τραγικά… τραγικό.
Λέω όμως πως για να αντέχουμε, τόσα χρόνια, θα αντέξουμε και πάλι… Κι ας έχουμε χάσει το χαμόγελο μας καιρό τώρα. Το κουράγιο μας δεν θα το χάσουμε. Ούτε τη δύναμη μας. Η ανάγκη νικάει τα πάντα. Και η ανάγκη να ξανακάνουμε την Ελλάδα μια χώρα που θα αγαπάει τον Έλληνα και τον Έλληνα έναν πολίτη που θα αγαπάει την Ελλάδα θα μας φέρει εκεί που πρέπει…
Δεν ξέρω ποιο είναι πιο δύσκολο. Θαρρώ το πρώτο. Γιατί εδώ και δεκαετίες αυτοί που είναι πάνω δεν μας έχουν δείξει δα και μεγάλη αγάπη… Κουνάνε πάντα, παντού και για τα πάντα το δάχτυλο… Ε, τώρα μάλλον ήρθε η ώρα να το κουνήσουμε εμείς.
ΠΗΓΉ:https://www.newsbomb.gr/me-to-ni-me-to-sigma/story/1225554/poso-xylo-exeis-faei-re-ellina
