Με την πρέπουσα επισημότητα και λαμπρότητα πραγματοποιήθηκε, την 21 Νοεμβρίου στα Ιωάννινα, ο εορτασμός της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων, του Αποστράτου/Βετεράνου Αξιωματικού και των Εισοδίων της Θεοτόκου.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Σχης(ΔΓ) ε.α Αναστάσιος Παπακώστας.
Η Ομιλία
Εορτάζουμε
σήμερα τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου, μητέρας του έθνους μας , αλλά και
ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους και συγχρόνως τιμούμε τις Ένοπλες Δυνάμεις της
χώρας μας. Η Θεομήτωρ ήταν, είναι και θα είναι η ελπίδα μας , η παρηγοριά μας ,
η πνευματική μας θωράκιση. Είναι αυτή που διαφύλαξε και συνεχίζει να
διαφυλάττει αλώβητο τον απανταχού ευρισκόμενο Ελληνισμό , ο οποίος, κατά τις
δουλείες που κατά καιρούς υφίστατο, τις κρίσεις και τις περιπέτειες που εβίωνε,
επικαλείτο τη βοήθειά της και τη συνδρομή της, που γενναιόδωρα αυτή του
παρείχε.
Κατά τους βυζαντινούς χρόνους η Παναγία
εθεωρείτο, και δικαιολογημένα, η ‘’Υπέρμαχος Στρατηγός’’ , προστάτιδα και
αρωγός του έθνους σε όλους τους αγώνες του. Ο μαχητής – υπερασπιστής της
‘’βασιλεύουσας’’ και ο πολεμιστής ήρωας του έπους 1940, συχνά έβλεπαν το όραμα
της Υπεραγίας Θεοτόκου να τους δίνει θάρρος και δύναμη στη δίκαιη αντιμετώπιση
του επιβουλέα εχθρού.
Δεν πρέπει να
ξεχνάμε πως η πατρίδα μας στο πέρασμα της ιστορίας, έδωσε, ουκ ολίγους, αγώνες
από τους οποίους άλλοτε έβγαινε νικήτρια και άλλοτε ηττημένη και σκλαβωμένη,
πλην όμως η φλόγα της ελευθερίας έμενε άσβεστη και ζωντανή η δε εμφύσηση του
θάρρους και των ιδανικών διαχρονική.
Είμαστε εδώ
για να θυμηθούμε τους Αθηναίους, τους Σπαρτιάτες, τους Μακεδόνες, το Βυζάντιο,
το 1821, το 1912-13, το έπος του 1940 και αυτούς που κάτω από αντίξοες συνθήκες
πολέμησαν και θυσιάστηκαν στην Κύπρο, το 1974, κατά την εισβολή του ‘’Αττίλα’’.
Ας θυμηθούμε
τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, ο οποίος από την ιστορία ονομάστηκε Μέγας και από
την εκκλησία άγιος και ισαπόστολος, τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, ο
οποίος, σκοτώθηκε μαχόμενος, ως απλός στρατιώτης, στις επάλξεις του κάστρου της
‘’βασιλεύουσας’’ για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια του
ελληνισμού.
Ας μην
ξεχνούμε τη δουλεία των τετρακοσίων ετών, τότε που όλα ‘’τα ’σκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά’’ και που παρ’ όλα αυτά έγιναν περισσότερα από εκατό
μικρά και μεγάλα απελευθερωτικά κινήματα τα οποία επνίγησαν στο αίμα.
Η ενστάλαξη
όμως των ιδανικών της πίστεως και της ελευθείας καθ’ όλο αυτό το μακραίωνο
χρονικό διάστημα απέδωσε καρπούς και φτάσαμε έτσι στο περιώνυμο σωτήριο έτος
1821 όπου εγένετο η παλιγγενεσία του ελληνικού
Έθνους. Άλλωστε, όπως γράφει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης το γένος δεν
υποτάχθηκε ποτέ, είχε πάντα το στρατό του, τους αρματωλούς και τους κλέφτες,
είχε πάντα τα κάστρα του, τη Μάνη, το Σούλι, την Τριπολιτσά, το Μεσολόγγι, τα
Καλάβρυτα, τα νησιά. Πάμπολλες οι χρυσές σελίδες της ελληνικής επανάστασης. Με
λίγα μέσα αλλά με πολλή πίστη ξεκίνησαν τον αγώνα.
1904: Η
προσπάθεια αφελληνισμού και διαμελισμού της Μακεδονίας ξεσήκωσε τους
ελεύθερους Έλληνες. Ο Παύλος Μελάς και εθελοντές απ’ όλη την
Ελλάδα συγκρότησαν ανταρτικά σώματα με επικεφαλής αξιωματικούς – υπαξιωματικούς
του στρατού και του ναυτικού και έσωσαν τη Μακεδονία από τους τότε σφετεριστές,
τους νεότουρκους και κομιτατζήδες.
Ακολουθούν οι
Βαλκανικοί πόλεμοι . Στον Σαραντάπορο , τα Γιαννιτσά , τα Πέντε Πηγάδια, το
Μπιζάνι, το Κιλκίς, το Λαχανά γράφτηκαν νέες χρυσές σελίδες δόξας και ηρωισμού
και έφεραν τον ελληνικό στρατό απελευθερωτή στα Γιάννενα και στη Θεσσαλονίκη.
Στη θάλασσα ο ελληνικός στόλος με επικεφαλής το θωρηκτό ‘’Αβέρωφ’’ επέβαλε την
κυριαρχία του στο Αιγαίο και συνέβαλε αποφασιστικά στις υπέρλαμπρες νίκες των
Ελλήνων.
Πρώτος
Παγκόσμιος Πόλεμος : Η σημαντική συμβολή της Ελλάδος στη συμμαχική νίκη στη Μακεδονία
της έδωσαν το δικαίωμα να πετύχει στη συνέχεια την απελευθέρωση της
ελληνικότατης Θράκης ( συνθήκη Νεϊγύ – συνθήκη Σεβρών).
Μικρασιατική
εκστρατεία: Ο ελληνικός στρατός αποβιβάσθηκε στη γη της Ιωνίας με σκοπό να
προστατεύσει τον ελληνικό και χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής. Ο ελληνισμός
της Μικράς Ασίας πραγματοποιούσε μια ιστορική διαδρομή τριάντα αιώνων
δημιουργίας και λαμπρού πολιτισμού. Αδιάψευστοι μάρτυρες είναι τα πάμπολλα
ευρισκόμενα στην περιοχή μνημεία που δυστυχώς δε συντηρούνται επαρκώς. Οι νίκες
του ελληνικού στρατού είναι αξιοθαύμαστες, καθόσον, παρά τις κακουχίες και τις
στερήσεις που αντιμετώπιζε, εμάχετο συνεχώς επί δέκα έτη. Προδήλως, ο ξένος
παράγων, που για άλλη μια φορά ενήργησε καταστρεπτικά για τα ελληνικά
συμφέροντα, σε συνδυασμό με την εγγενή και ειμαρμένη ελληνική διχόνοια όχι
μόνον αποστέρησαν από το ελληνικό έθνος τους καρπούς της νίκης, αλλά και το
οδήγησαν στη μεγαλύτερη καταστροφή που έχει υποστεί ποτέ σαν έθνος, την
επονομαζόμενη Μικρασιατική καταστροφή, η οποία, πλην των άλλων δεινών, επέφερε
και ριζική συρρίκνωση του Ελληνισμού.
Δεύτερος
Παγκόσμιος Πόλεμος: Ενώ όλα τα κράτη παραδιδόταν το ένα μετά το άλλο στη
ναζιστική Γερμανία και τη φασιστική Ιταλία, η μικρή Ελλάδα του Λεωνίδα, του
Παπαφλέσσα, του Αθανασίου Διάκου και τόσων άλλων ηρώων βροντοφώναξε, για άλλη
μια φορά, δια του ικανοτάτου κυβερνήτου της Ιωάννου Μεταξά, το μεγαλειώδες
‘’ΟΧΙ’’ και εισήλθε έτσι στον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων, γράφοντας, ακόμη
μια φορά σελίδες δόξας και ηρωισμού στα βουνά της Ηπείρου, της Μακεδονίας και
αλλαχού.
Το πολεμικό
ναυτικό στο Ιόνιο πέλαγος αποτέλεσε αξεπέραστο εμπόδιο για την απόβαση στη
δυτική Ελλάδα που σχεδίαζαν οι Ιταλοί, το δε υποβρύχιο ‘’ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ’’ έγραψε
νέες σελίδες δόξης με τα κατορθώματά του.
Η ελλιπής
πολεμική αεροπορία συνέβαλε και αυτή στο έπος του ‘40. Δεν πρέπει να ξεχνούμε τον
εμβολισμό του ιταλικού αεροσκάφους από τον Έλληνα υποσμηναγό Μητραλέξη, ο
οποίος, όταν του τελείωσαν τα πυρομαχικά, έριξε το αεροσκάφος του πάνω στο
ιταλικό αεροσκάφος.
Οι ένοπλες
δυνάμεις είναι ο άγρυπνος φρουρός της πατρίδος και της κοινωνίας μας
διασφαλίζοντας τα εθνικά μας συμφέροντα και την ελευθερία. Είναι ο
σπουδαιότερος, αν όχι ο πρώτος, των πυλώνων επί του οποίου στηρίζεται το έθνος
που θέλει να υπολογίζεται και να θεωρείται ισχυρό. Είναι ο κρατικός θεσμός που
έχει την μεγαλύτερη αποδοχή στην κοινωνία.
Πέρα όμως από
το κύριο έργο των ενόπλων δυνάμεων , που είναι η εδαφική ακεραιότητα της
πατρίδος, υπάρχουν και άλλα επί μέρους έργα που επιτελούν. Η κοινωνική προσφορά
είναι τεράστια και αδιαμφισβήτητη, καθόσον σε όλα τα κοινωνικά προβλήματα ( πυρκαγιές, σεισμοί,
πλημμύρες, αεροδιακομιδές κ.λ.π) η συμβολή των είναι καθοριστική.
Οι ένοπλες
δυνάμεις τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιούνται ενεργά στην προαγωγή της
ειρήνης και ασφάλειας και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, διαθέτοντας, προς
τούτο , υψηλό βαθμό ευκινησίας και προσαρμοστικότητας, αναλαμβάνοντας, στα
πλαίσια διεθνών οργανισμών, επιχειρήσεις υποστήριξης της ειρήνης κερδίζοντας
έτσι το σεβασμό των συμμάχων μας και προβάλλοντας τη χώρα μας διεθνώς μέσω της
αμυντικής διπλωματίας.
Με αυτόν τον
τρόπο και μαζί με άλλους συντελεστές ανταποκρινόμεθα στις προσκλήσεις και
προκλήσεις των καιρών αναδεικνύοντας τη χώρα μας σε έναν περιφερειακό πόλο
δύναμης , ασφάλειας και ειρήνης στην ταραγμένη περιοχή μας.
Μην ξεχνούμε ότι η
γεωγραφία και η ιστορία έχουν τοποθετήσει την Ελλάδα σε έναν κρίσιμο
γεωπολιτικό χώρο, σ’ ένα σταυροδρόμι ανατολής, δύσης, βορρά και νότου και σε
μια θαλάσσια περιοχή με τεράστια γεωστρατηγική σημασία.
Η ιδιάζουσα αυτή
γεωγραφική θέση δικαιολογεί τους συνεχείς πολέμους που αντιμετώπιζε από
αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι προσφάτως, το ελληνικό έθνος και η θέση αυτή καθορίζει
τις ιδιαίτερες ανάγκες ασφαλείας της χώρας.
Ο εξ ανατολών κίνδυνος, δυστυχώς,
δεν έπαψε ποτέ να υφίσταται. Αντιθέτως καθημερινώς και με γεωμετρική πρόοδο
αυξάνεται, λόγω της πολιτικής υπερεξοπλισμού της γείτονος.
21
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017
Στρέφουμε με
ευγνωμοσύνη και σεβασμό το βλέμμα μας στην ανιδιοτελή θυσία και ηρωισμό όλων
όσων προσέφεραν το αίμα τους για την πατρίδα ποτίζοντας το δέντρο της
ελευθερίας.
Τιμούμε σήμερα,
δια εορτής τις Ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας, τα μόνιμα στελέχη, άνδρες και
γυναίκες και τα στρατευμένα νειάτα του ελληνικού λαού που προσφέρουν καθημερινά
τον εαυτό τους στην υπηρεσία της πατρίδος και αποτελούν τους θεματοφύλακες της
εθνικής μας ανεξαρτησίας και ασφάλειας.
Τιμούμε
σήμερα τον ήρωα στρατιώτη που φυλά Θερμοπύλες στον Έβρο ποταμό και στις
βραχονησίδες του Αιγαίου, τον ήρωα ναύτη που περιπολεί στα γαλανά νερά του
Αιγαίου και ιδιαίτερα τιμούμε τον χειριστή του μαχητικού αεροσκάφους που
αναχαιτίζει κάθε ιταμό επιβουλέα του ελληνικού ουρανού.
Τιμούμε
σήμερα τους επιζώντες βετεράνους των μαχών που κατά καιρούς έδωσε το ελληνικό
έθνος, τους εν αποστρατεία και εν εφεδρεία τελούντες αξιωματικούς και οπλίτες,
οι οποίοι είναι έτοιμοι να προστρέξουν στο κέλευσμα της πατρίδος και να
επιτελέσουν στο ακέραιο το καθήκον τους προς αυτή. Γι’ αυτό επιβάλλεται η ηθική
προπαρασκευή του έθνους και της κοινωνίας, αλλά και η ύπαρξη ισχυρών ενόπλων
δυνάμεων με τεχνολογικά προηγμένο και αξιόπιστο εξοπλισμό, σωστή οργάνωση,
επίπονη εκπαίδευση καθώς ο πραγματικός πολλαπλασιαστής ισχύος στο πεδίο της
μάχης είναι ο παράγων άνθρωπος, ο οποίος θα πρέπει να τοποθετεί τις ανάγκες τού
έθνους υπεράνω των ιδικών του, αλλά και η πολιτεία θα πρέπει, αυτοβούλως, να
τον φροντίζει ποικιλοτρόπως.
Υπό το πρίσμα
αυτό, οι ένοπλες δυνάμεις, σήμερα που αμφισβητούνται ελληνικά εδάφη, θάλασσα
και αέρας και που συνεχίζεται η κατοχή σημαντικού μέρους της Κύπρου,
επιβάλλεται να είναι έτοιμες, με υψηλό φρόνημα και άριστη εκπαίδευση, μη
επαναπαυόμενες στις προπατορικές δάφνες, να γράψουν, αν απαιτηθεί, νέες χρυσές
σελίδες δόξας και ηρωισμού μη φειδόμενες κόπου, χρόνου και θυσιών.
Στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, εν ενεργεία
και εν αποστρατεία, σας πρέπει ιδιαίτερη τιμή γιατί προσφέρατε και προσφέρετε
αίσθημα σιγουριάς, υπερηφάνειας και ασφάλειας σε ολόκληρο το έθνος για να
μπορεί να προοδεύει και να ασχολείται με ειρηνικά έργα.
Με οδηγό τη γνώση της ιστορίας, την πίστη
στο Θεό, την πατρίδα και τις αρετές της φυλής μας βροντοφωνάζουμε,
Ζήτω το Έθνος
Ζήτω οι Ένοπλες Δυνάμεις
