Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη ΠΝ, τον Αρχηγό ΓΕΝ Αντιναύαρχο Νικόλαο Τσούνη ΠΝ, τον Αρχηγό Στόλου Αντιναύαρχο Ιωάννη Παυλόπουλο ΠΝ και τον Διοικητή της ΑΣΔΕΝ Αντιστράτηγο Νικόλαο Μανωλάκο, παρέστη στα αποκαλυπτήρια του μνημείου των τριών πεσόντων ηρώων του Πολεμικού Ναυτικού στην Κίναρο.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας στο χαιρετισμό που απηύθυνε είπε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Είμαστε σήμερα εδώ, με την στρατιωτική ηγεσία, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, τον Διοικητή της ΑΣΔΕΝ, τον Αρχηγό Στόλου και είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή που μαζί μας είναι και οι Αρχές της τοπικής αυτοδιοίκησης όλων των νησιών της περιοχής παρουσία του δημάρχου της Αμοργού, του δημάρχου της Λέρου, του αντιπεριφερειάρχη, του έπαρχου Κουφονησίων και βεβαίως των συναδέλφων των πιλότων, αλλά και των πληρωμάτων, για να αποδώσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής σε τρεις ήρωες: τον Υποπλοίαρχο Κωνσταντίνο Πανανά, τον Υποπλοίαρχο Αναστάσιο Τουλίτση και τον Ανθυπασπιστή Ελευθέριο Ευαγγέλου, που έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Ήρωες αυτός ο τόπος δεν γεννά μόνο εν καιρώ πολέμου, αλλά και εν καιρώ ειρήνης Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας εκπαιδεύονται και ασκούνται σε συνθήκες πολέμου. Είμαστε ένα Έθνος το οποίο στη διάρκεια της ιστορίας του δεν έπαψε ποτέ να αντιμετωπίζει επιβουλείς και εχθρούς και η ιστορία μας έταξε για να προασπίσουμε την εθνική μας κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα, να είμαστε πάντα έτοιμοι για τον πόλεμο προκειμένου να διαφυλάξουμε την ειρήνη.
Οι τρεις ήρωες έπεσαν εν καιρώ ειρήνης, αλλά σε συνθήκες πολέμου. Μία νύχτα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το μόνο ατύχημα που είχε συμβεί επί θητείας μου, ήταν η ημέρα που έχασα και τον πατέρα μου και δεν σας κρύβω ότι ήταν μια βαριά δοκιμασία για όλους, περισσότερο όμως για τους συγγενείς.
Άφησαν μωρά παιδιά, αδέρφια, μανάδες, πατεράδες, συναδέλφους, αλλά μπήκαν στο πάνθεον των ηρώων. Αυτοί οι ήρωες μας οδηγούν. Αυτοί είναι οι ήρωες που οδηγούν τους Αξιωματικούς, τους Υπαξιωματικούς αλλά και τους Στρατιώτες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η πατρίδα και το έθνος τους είμαστε ευγνώμονες και θα συνεχίσουν να μας δίνουν παραδείγματα για να αγωνιζόμαστε.
Με την ευλογία της Εκκλησίας, γιατί αυτός ο αγώνας γίνεται υπέρ πίστεως και πατρίδος, σε αυτό εδώ το νησί που ζουν τώρα η Ειρήνη και ο Γιώργος - κάποτε ζούσε όλη η οικογένεια εδώ – και φυλούν Θερμοπύλες, αυτοί είναι οι ήρωες και τους θεωρούμε μέλη της οικογένειας των Ενόπλων Δυνάμεων, γιατί χωρίς τη δική τους παρουσία εδώ αυτό το νησί δεν θα είχε υφαλοκρηπίδα, χωρίς να υπάρχει οικονομική ζωή, ερχόμαστε να υποκλιθούμε στο μνημείο τους και να υποσχεθούμε προς τις γενιές που έρχονται ότι θα συνεχίσουμε να φυλάττουμε Θερμοπύλες και τα ιδανικά αυτών των ηρώων.
Παράλληλα, να στείλουμε από εδώ ένα μήνυμα προς εκείνους που μπορεί να σκεφτούν κάποια στιγμή να αμφισβητήσουν την εθνική μας κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα. Θα χρησιμοποιήσω μία φράση που μου είπε για πρώτη φορά ο Διοικητής του Καστελόριζου, αλλά πλέον το έχουν στην ψυχή τους και το λένε οι Διοικητές όλων των μικρονήσων και των νήσων. Μια υπόσχεση η οποία δεν δίνεται μόνο σε έναν υπουργό, αλλά δίνεται σε ένα Έθνος. Είναι η υπόσχεση που δίνουν όταν ορκίζονται, είτε ως στρατιώτες είτε ως αξιωματικοί και υπαξιωματικοί. Λένε λοιπόν ότι «όσο ζει έστω και ένας από εμάς η σημαία δεν θα υποσταλεί. Γιατί τις σημαίες οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις τις υποστέλλουμε μόνο όταν φθείρονται για να τις αντικαταστήσουμε με άλλες».
Τις σημαίες στην Ελλάδα δεν τις παίρνει ο αέρας. Όσο υπάρχει έστω και ένας ζωντανός από εμάς, η σημαία θα είναι ψηλά.
Σας ευχαριστώ όλους που είστε εδώ. Υποκλίνομαι στους ήρωες και πιστεύω ότι κάθε χρόνο που θα είμαστε εδώ θα στέλνουμε το πιο ισχυρό μήνυμα από το κέντρο του Αιγαίου και προς τα δυτικά μας, προς τα παιδιά των μεγάλων πόλεων και προς εκείνους οι οποίοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι σημαίνει πατρίδα και που χτυπάει η καρδιά της Ελλάδος, αλλά και προς τα ανατολικά σε εκείνους που μπορεί να σκεφτούν ότι κάποια στιγμή μπορεί να χαλαρώσουμε. Χάρη σε αυτούς, δεν θα χαλαρώσουμε ποτέ. Θα είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε υπέρ πίστεως και πατρίδας.
Ευχαριστώ πολύ τους συγγενείς που είστε εδώ».
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας στο χαιρετισμό που απηύθυνε είπε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Είμαστε σήμερα εδώ, με την στρατιωτική ηγεσία, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, τον Διοικητή της ΑΣΔΕΝ, τον Αρχηγό Στόλου και είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή που μαζί μας είναι και οι Αρχές της τοπικής αυτοδιοίκησης όλων των νησιών της περιοχής παρουσία του δημάρχου της Αμοργού, του δημάρχου της Λέρου, του αντιπεριφερειάρχη, του έπαρχου Κουφονησίων και βεβαίως των συναδέλφων των πιλότων, αλλά και των πληρωμάτων, για να αποδώσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής σε τρεις ήρωες: τον Υποπλοίαρχο Κωνσταντίνο Πανανά, τον Υποπλοίαρχο Αναστάσιο Τουλίτση και τον Ανθυπασπιστή Ελευθέριο Ευαγγέλου, που έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Ήρωες αυτός ο τόπος δεν γεννά μόνο εν καιρώ πολέμου, αλλά και εν καιρώ ειρήνης Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας εκπαιδεύονται και ασκούνται σε συνθήκες πολέμου. Είμαστε ένα Έθνος το οποίο στη διάρκεια της ιστορίας του δεν έπαψε ποτέ να αντιμετωπίζει επιβουλείς και εχθρούς και η ιστορία μας έταξε για να προασπίσουμε την εθνική μας κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα, να είμαστε πάντα έτοιμοι για τον πόλεμο προκειμένου να διαφυλάξουμε την ειρήνη.
Οι τρεις ήρωες έπεσαν εν καιρώ ειρήνης, αλλά σε συνθήκες πολέμου. Μία νύχτα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το μόνο ατύχημα που είχε συμβεί επί θητείας μου, ήταν η ημέρα που έχασα και τον πατέρα μου και δεν σας κρύβω ότι ήταν μια βαριά δοκιμασία για όλους, περισσότερο όμως για τους συγγενείς.
Άφησαν μωρά παιδιά, αδέρφια, μανάδες, πατεράδες, συναδέλφους, αλλά μπήκαν στο πάνθεον των ηρώων. Αυτοί οι ήρωες μας οδηγούν. Αυτοί είναι οι ήρωες που οδηγούν τους Αξιωματικούς, τους Υπαξιωματικούς αλλά και τους Στρατιώτες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η πατρίδα και το έθνος τους είμαστε ευγνώμονες και θα συνεχίσουν να μας δίνουν παραδείγματα για να αγωνιζόμαστε.
Με την ευλογία της Εκκλησίας, γιατί αυτός ο αγώνας γίνεται υπέρ πίστεως και πατρίδος, σε αυτό εδώ το νησί που ζουν τώρα η Ειρήνη και ο Γιώργος - κάποτε ζούσε όλη η οικογένεια εδώ – και φυλούν Θερμοπύλες, αυτοί είναι οι ήρωες και τους θεωρούμε μέλη της οικογένειας των Ενόπλων Δυνάμεων, γιατί χωρίς τη δική τους παρουσία εδώ αυτό το νησί δεν θα είχε υφαλοκρηπίδα, χωρίς να υπάρχει οικονομική ζωή, ερχόμαστε να υποκλιθούμε στο μνημείο τους και να υποσχεθούμε προς τις γενιές που έρχονται ότι θα συνεχίσουμε να φυλάττουμε Θερμοπύλες και τα ιδανικά αυτών των ηρώων.
Παράλληλα, να στείλουμε από εδώ ένα μήνυμα προς εκείνους που μπορεί να σκεφτούν κάποια στιγμή να αμφισβητήσουν την εθνική μας κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα. Θα χρησιμοποιήσω μία φράση που μου είπε για πρώτη φορά ο Διοικητής του Καστελόριζου, αλλά πλέον το έχουν στην ψυχή τους και το λένε οι Διοικητές όλων των μικρονήσων και των νήσων. Μια υπόσχεση η οποία δεν δίνεται μόνο σε έναν υπουργό, αλλά δίνεται σε ένα Έθνος. Είναι η υπόσχεση που δίνουν όταν ορκίζονται, είτε ως στρατιώτες είτε ως αξιωματικοί και υπαξιωματικοί. Λένε λοιπόν ότι «όσο ζει έστω και ένας από εμάς η σημαία δεν θα υποσταλεί. Γιατί τις σημαίες οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις τις υποστέλλουμε μόνο όταν φθείρονται για να τις αντικαταστήσουμε με άλλες».
Τις σημαίες στην Ελλάδα δεν τις παίρνει ο αέρας. Όσο υπάρχει έστω και ένας ζωντανός από εμάς, η σημαία θα είναι ψηλά.
Σας ευχαριστώ όλους που είστε εδώ. Υποκλίνομαι στους ήρωες και πιστεύω ότι κάθε χρόνο που θα είμαστε εδώ θα στέλνουμε το πιο ισχυρό μήνυμα από το κέντρο του Αιγαίου και προς τα δυτικά μας, προς τα παιδιά των μεγάλων πόλεων και προς εκείνους οι οποίοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι σημαίνει πατρίδα και που χτυπάει η καρδιά της Ελλάδος, αλλά και προς τα ανατολικά σε εκείνους που μπορεί να σκεφτούν ότι κάποια στιγμή μπορεί να χαλαρώσουμε. Χάρη σε αυτούς, δεν θα χαλαρώσουμε ποτέ. Θα είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε υπέρ πίστεως και πατρίδας.
Ευχαριστώ πολύ τους συγγενείς που είστε εδώ».
