Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης ΠΝ, ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Χρήστος Χριστοδούλου και η Ειδική Γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας Καλλιόπη Παπαλεωνίδα παρέστησαν στην τελετή κήρυξης του 2017 ως «Έτους Εφέδρων και Εθνοφυλάκων» που πραγματοποιήθηκε στο Πολεμικό Μουσείο.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, στο χαιρετισμό που απηύθυνε, είπε τα εξής:
«Με ιδιαίτερη χαρά βρίσκομαι μαζί σας για να χαιρετίσω την παρούσα τελετή για το Έτος «Εφέδρων και Εθνοφυλάκων», το οποίο κήρυξα επίσημα στη Ρόδο, την 29η Μαΐου, όπου και βράβευσα Εθνοφύλακες, ως ένδειξη τιμής για τη διαχρονική προσφορά της Εθνοφυλακής στην πατρίδα μας.
Χαίρομαι δε περισσότερο διότι σήμερα είναι μαζί μας Πρόεδροι Συνδέσμων και Ενώσεων Εφέδρων Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Οπλιτών οι οποίοι καταδεικνύουν τον άρρηκτο δεσμό της Εφεδρείας με τις Ένοπλες Δυνάμεις μας.
Είναι παρόντες όλα αυτά τα χρόνια - και ιδιαίτερα τα τελευταία - που δεν είχαμε οργανώσει όπως οφείλαμε την Εθνοφυλακή, αλλά και το Σύνδεσμο Εφεδρείας με τις ενεργές Ένοπλες Δυνάμεις μας. Αποφασίσαμε να κινητοποιηθούμε φέτος και να μην μείνει αυτή η προσπάθεια μόνο στο 2017, αλλά να προχωρήσουμε μαζί με κοινές ασκήσεις, με εκπαίδευση, με παροχή οπλισμού για να υπερασπίσουμε την πατρίδα μας και ιδιαίτερα την παραμεθόριο με τη χρυσή Εφεδρεία και την Εθνοφυλακή, την παλλαϊκή μας άμυνα.
Η απόφαση να οριστεί το 2017 ως «Έτος Εφέδρων. και Εθνοφυλάκων» είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στους αφανείς αυτούς ήρωες του χθες και του σήμερα, που με πνεύμα αυταπάρνησης και αγνού πατριωτισμού υπηρετούν την πατρίδα και δίνουν έναν καθημερινό αγώνα για την προάσπιση των εθνικών μας συνόρων.
Είναι το ελάχιστο χρέος αναγνώρισης του ελληνικού κράτους, σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για την ανεξαρτησία, την πατρίδα και το έθνος μας.
Είμαστε εδώ, για να τιμήσουμε το θάρρος και τη θυσία των εφέδρων μας, οι οποίοι στα πεδία των μαχών και σε καιρούς ειρήνης, μαζί με τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, στο Στρατό Ξηράς, στο Πολεμικό Ναυτικό και στην Πολεμική μας Αεροπορία, πιστοί στον όρκο τους, άξιοι απόγονοι των προπατόρων τους, διακήρυτταν και διακηρύττουν πάντα το «Μολών λαβέ».
Οι πεσόντες έφεδροι είναι οι ήρωες που κοσμούν τις σελίδες της ιστορίας μας, γιατί εμείς οι Έλληνες, είμαστε πρωτίστως λαός ελευθερίας, την αξία της οποίας γνωρίζουμε καλά. Τιμούμε λοιπόν την ασίγαστη φλόγα του πατριωτισμού, τον πόθο και το πάθος για την ελευθερία, που οδήγησε τους ήρωες έφεδρους, υπό την άξια ηγεσία αξιωματικών και υπαξιωματικών, στην προσφορά της ίδιας της ζωής τους, προσθέτοντας το όνομα τους στο Πάνθεον των ηρώων της Πατρίδας.
Ειδικά σήμερα αποτελεί ιερή παρακαταθήκη για όλους όσοι φόρεσαν, φορούν και θα φορέσουν την τιμημένη στολή του Έλληνα στρατιώτη, ναύτη και αεροπόρου, ο ηρωισμός και η ανδρεία που επέδειξαν διαχρονικά στα πεδία των μαχών οι έφεδροί μας, για να δηλώσει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ το περίφημο: «στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Είναι αναγκαίο να συντηρούμε ζωντανή και άσβεστη τη φλόγα της νέας γενιάς για ελευθερία και ανεξαρτησία, αντλώντας διδάγματα από την ιστορία και να χαράσσουμε το δρόμο μας προς τα εμπρός, αναλαμβάνοντας τις ιστορικές ευθύνες που καθορίζει το χρέος μας προς την πατρίδα.
Χρέος το οποίο καθυστέρησε πολύ, ιδιαίτερα για όλους εκείνους που πολέμησαν στην Κύπρο κατά τη διάρκεια της εισβολής και κατοχής το 1974, όπως επίσης και για τα γεγονότα του 1964 που αποκαταστήσαμε και αποκαθιστούμε, με τη στενή συνεργασία του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και των Αρχηγών των Επιτελείων, γιατί δεν είναι δυνατόν ηρωικές σελίδες της ιστορίας μας να μένουν ακόμα στο σκοτάδι.
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή ο επαναπατρισμός και η απόδοση οφειλομένων τιμών σε εκείνους που έπεσαν, όχι σε άσκηση κατόπιν αδείας, αλλά στον πόλεμο της Κύπρου, στις μάχες που δόθηκαν για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας.
Η θητεία στις Ένοπλες Δυνάμεις αποτελεί συνταγματική επιταγή και είναι αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής ζωής της χώρας μας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ο κύριος πυλώνας της υπεράσπισης της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας της Πατρίδας μας, για να μπορεί ο ελληνικός λαός να αισθάνεται ασφαλής και να ασχολείται απρόσκοπτα με τα ειρηνικά του έργα.
Ο σημαντικότερος παράγοντας των Ενόπλων Δυνάμεων είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Όσο ισχυρά και «έξυπνα» είναι τα όπλα, η έκβαση κάθε δράσης στον πόλεμο και στην ειρήνη εξαρτάται από τον άνθρωπο.
Θεωρώ το διάστημα της θητείας ως μία από τις πιο δημιουργικές φάσεις της ζωής των νέων μας, γιατί εκεί δίνεται η δυνατότητα στους στρατεύσιμους, όχι μόνο να συνεισφέρουν στην άμυνα της πατρίδας, αλλά και να καταρτιστούν με όσο το δυνατόν περισσότερα εφόδια και γνώση, αποκτώντας δεξιότητες που θα τους βοηθήσουν να ενταχθούν με αξιώσεις στο δύσκολο και ανταγωνιστικό επαγγελματικό βίο.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο, μετά από την απόφαση αύξησης των ποσοστών στελέχωσης των μονάδων της ακριτικής Ελλάδος ιδιαίτερα στον Έβρο και στα νησιά, να βλέπουμε αιτήματα στρατευσίμων οι οποίοι ζητούν να παραταθεί η θητεία τους στην παραμεθόριο, παρά να επιστρέψουν στις πόλεις καταγωγής τους. Αυτό θεωρώ ότι είναι μία από τις μεγάλες επιτυχίες της νέας πολιτικής που σχεδιάσαμε με την ηγεσία του στρατεύματος.
Οι έννοιες της αλληλεγγύης, της συναδελφικότητας και της αλληλοβοήθειας βιώνονται στο μέγιστο βαθμό στη θητεία. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που στο στράτευμα δημιουργούνται οι μεγαλύτερες φιλίες, που συνήθως κρατούν για πάντα.
Είναι σημαντικό όμως να τονίσουμε και τη μεγάλη αξία της Εφεδρείας, στο σχεδιασμό και στην επάνδρωση, στη στελέχωση των Μονάδων και Επιτελείων, των Πολεμικών πλοίων και ναυστάθμων, των Πολεμικών Μοιρών μας, σε περίπτωση κρίσης ή πολέμου.
Θεωρώ ακατανόητο, εκπαιδευμένοι έφεδροι να μην περιλαμβάνονται, ανάλογα με την ειδικότητά τους, σε καιρό κρίσεως, στην κατανομή στις πολεμικές μονάδες και στους σχηματισμούς.
Η Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων από την πλευρά της, εντείνει τις προσπάθειές για την επίλυση και αντιμετώπιση των αναγκών των στρατευσίμων και της Εφεδρείας με πολυποίκιλες δράσεις. Θα αναφερθώ σε αυτές:
Δημιουργούμε, κατ’ αρχήν, συνθήκες για την καλύτερη διαβίωση με κύριο γνώμονα το σεβασμό στον ανθρώπινο παράγοντα.
Δίνουμε έμφαση στην αναβαθμισμένη, ρεαλιστική και στοχοποιημένη εκπαίδευση όλων των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, με παράλληλη συμμετοχή της Εφεδρείας.
Δίνουμε τις δυνατότητες, τον οπλισμό και τα πυρομαχικά, στους Εφέδρους, στους Εθνοφύλακες και στα στελέχη της Παλλαϊκής Άμυνας, ώστε να μπορούν να είναι άριστα εκπαιδευμένοι, ιδίως στην παραμεθόριο και στα νησιά μας, για οποιαδήποτε ανάγκη χρειαστεί η πατρίδα.
Εκμεταλλευόμαστε ορθολογικά τις δεξιότητες των στρατευσίμων, ενισχύοντας τον κοινωνικό ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων καθιστώντας τες ικανές να συμβάλλουν αποφασιστικότερα στην αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Έτσι στηρίζουμε και έμπρακτα την περιφέρεια, συμβάλλοντας στην παραμονή του πληθυσμού στην περιοχή, ενισχύοντας παράλληλα και το αίσθημα ασφάλειας.
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και χαρά να βλέπει κανείς τα ενεργά στελέχη των Ενόπλων μας Δυνάμεων σε περίοδο ασκήσεων ή επισκέψεων, να βλέπει την αγκαλιά που δίνει η ελληνική κοινωνία και κυρίως την εμπιστοσύνη. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από αρκετές μετρήσεις, αποδεικνύεται ότι το σύνολο του ελληνικού λαού εμπιστεύεται τις Ένοπλες Δυνάμεις περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο θεσμό, μαζί με την Εκκλησία.
Δεν ζούμε σε γειτονιά αγγέλων. H χώρα μας προκαλείται από τους εισβολείς της Κύπρου, οι οποίοι δρουν συνεχώς κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών. Τα στελέχη μας, τα στρατευμένα νιάτα και οι έφεδροί μας, δίνουν καθημερινά το μήνυμα αποτροπής και ετοιμότητας της πατρίδας μας.
Δημιουργήθηκε, ήδη, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ειδική Διεύθυνση Εφέδρων και Εθνοφυλάκων και θέλω να ζητήσω ιδιαίτερα από τις Ενώσεις Εφέδρων Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Οπλιτών τη στενή συνεργασία, προκειμένου να βελτιώσουμε το νομικό πλαίσιο, να ετοιμάσουμε, όπως το κάναμε ήδη στη Βόρεια Ελλάδα, ασκήσεις μαζί με το μόνιμο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Να ενεργοποιήσουμε ξανά θεσμούς όπως οι στρατιωτικοί αγώνες και να βοηθήσουμε ώστε τα νέα παιδιά φεύγοντας από το στράτευμα να εντάσσονται σε αυτή την ομάδα της Εφεδρείας και στην παραμεθόριο της Εθνοφυλακής μας.
Κλείνοντας τονίζω το γεγονός ότι η προσφορά των εφέδρων μας προς την πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο της χώρας μας, είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον αγώνα για την πατρίδα πρέπει να τον δίνουμε όλοι μαζί, αφοσιωμένοι, ενωμένοι και ανυποχώρητοι.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Οι Ένοπλες Δυνάμεις ενώνουν τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Οι έφεδροί μας, ως μέλη της μεγάλης και ένδοξης στρατιωτικής Οικογένειας, με υψηλό αίσθημα ευθύνης δικαιώνουν το σεβασμό, την αγάπη και την εμπιστοσύνη, που ο Ελληνικός Λαός περιβάλλει τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.
Θα ήθελα τη σημερινή συγκέντρωση να την αφιερώσω σε έναν Έφεδρο ο οποίος μας τιμά με την παρουσία του. Θα μου επιτρέψετε να διαβάσω το βιογραφικό του. Είναι ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός του Πεζικού Αρσενίου Λάζαρος, 103 ετών σήμερα, χαίρει άκρας υγείας, πνευματικής διαύγειας και φαντάζομαι ότι είναι έτοιμος να συμμετάσχει σε μια από τις ασκήσεις μας.
Η βαριά ιστορία του θεσμού των Εφέδρων είναι ζωντανή και είναι εμβληματικό για κάποιον που πολέμησε και άφησε ένα κομμάτι του εαυτού του στα βουνά της Ηπείρου. Ο παριστάμενος Ανθυπολοχαγός Πεζικού Αρσενίου Λάζαρος, γεννήθηκε στην Καλαμπάκα των Τρικάλων το 1915. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Τρικάλων το 1933 και τον Ιούνιο του 1936 κατετάγη στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Σύρου. Στις 28 Οκτωβρίου του 1937 ονομάστηκε Έφεδρος Ανθυπασπιστής Πεζικού και το Νοέμβριο του 1938 προήχθη σε Ανθυπολοχαγό. Στις 12 Οκτωβρίου 1940 κατετάγη ως έφεδρος. Το Δεκέμβριο του 1940 τραυματίστηκε και έλαβε αναρρωτική άδεια. Επανήλθε και κατετάγη στο 28ο Σύνταγμα Πεζικού. Έλαβε μέρος στην απόκρουση της εαρινής επίθεσης των Ιταλών. Μαζί με τους συμπολεμιστές του έγραψαν τις χρυσές σελίδες δόξης στην ελληνική ιστορία. Σήμερα είναι το ζωντανό παράδειγμα αυτών που αποφάσισαν ότι θα συνεχίσουν μέχρι το τέλος της ζωής τους να υπηρετούν την πατρίδα, τους εφέδρους μας.
Σας ευχαριστούμε που είστε εδώ».
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, στο χαιρετισμό που απηύθυνε, είπε τα εξής:
«Με ιδιαίτερη χαρά βρίσκομαι μαζί σας για να χαιρετίσω την παρούσα τελετή για το Έτος «Εφέδρων και Εθνοφυλάκων», το οποίο κήρυξα επίσημα στη Ρόδο, την 29η Μαΐου, όπου και βράβευσα Εθνοφύλακες, ως ένδειξη τιμής για τη διαχρονική προσφορά της Εθνοφυλακής στην πατρίδα μας.
Χαίρομαι δε περισσότερο διότι σήμερα είναι μαζί μας Πρόεδροι Συνδέσμων και Ενώσεων Εφέδρων Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Οπλιτών οι οποίοι καταδεικνύουν τον άρρηκτο δεσμό της Εφεδρείας με τις Ένοπλες Δυνάμεις μας.
Είναι παρόντες όλα αυτά τα χρόνια - και ιδιαίτερα τα τελευταία - που δεν είχαμε οργανώσει όπως οφείλαμε την Εθνοφυλακή, αλλά και το Σύνδεσμο Εφεδρείας με τις ενεργές Ένοπλες Δυνάμεις μας. Αποφασίσαμε να κινητοποιηθούμε φέτος και να μην μείνει αυτή η προσπάθεια μόνο στο 2017, αλλά να προχωρήσουμε μαζί με κοινές ασκήσεις, με εκπαίδευση, με παροχή οπλισμού για να υπερασπίσουμε την πατρίδα μας και ιδιαίτερα την παραμεθόριο με τη χρυσή Εφεδρεία και την Εθνοφυλακή, την παλλαϊκή μας άμυνα.
Η απόφαση να οριστεί το 2017 ως «Έτος Εφέδρων. και Εθνοφυλάκων» είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στους αφανείς αυτούς ήρωες του χθες και του σήμερα, που με πνεύμα αυταπάρνησης και αγνού πατριωτισμού υπηρετούν την πατρίδα και δίνουν έναν καθημερινό αγώνα για την προάσπιση των εθνικών μας συνόρων.
Είναι το ελάχιστο χρέος αναγνώρισης του ελληνικού κράτους, σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για την ανεξαρτησία, την πατρίδα και το έθνος μας.
Είμαστε εδώ, για να τιμήσουμε το θάρρος και τη θυσία των εφέδρων μας, οι οποίοι στα πεδία των μαχών και σε καιρούς ειρήνης, μαζί με τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, στο Στρατό Ξηράς, στο Πολεμικό Ναυτικό και στην Πολεμική μας Αεροπορία, πιστοί στον όρκο τους, άξιοι απόγονοι των προπατόρων τους, διακήρυτταν και διακηρύττουν πάντα το «Μολών λαβέ».
Οι πεσόντες έφεδροι είναι οι ήρωες που κοσμούν τις σελίδες της ιστορίας μας, γιατί εμείς οι Έλληνες, είμαστε πρωτίστως λαός ελευθερίας, την αξία της οποίας γνωρίζουμε καλά. Τιμούμε λοιπόν την ασίγαστη φλόγα του πατριωτισμού, τον πόθο και το πάθος για την ελευθερία, που οδήγησε τους ήρωες έφεδρους, υπό την άξια ηγεσία αξιωματικών και υπαξιωματικών, στην προσφορά της ίδιας της ζωής τους, προσθέτοντας το όνομα τους στο Πάνθεον των ηρώων της Πατρίδας.
Ειδικά σήμερα αποτελεί ιερή παρακαταθήκη για όλους όσοι φόρεσαν, φορούν και θα φορέσουν την τιμημένη στολή του Έλληνα στρατιώτη, ναύτη και αεροπόρου, ο ηρωισμός και η ανδρεία που επέδειξαν διαχρονικά στα πεδία των μαχών οι έφεδροί μας, για να δηλώσει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ το περίφημο: «στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Είναι αναγκαίο να συντηρούμε ζωντανή και άσβεστη τη φλόγα της νέας γενιάς για ελευθερία και ανεξαρτησία, αντλώντας διδάγματα από την ιστορία και να χαράσσουμε το δρόμο μας προς τα εμπρός, αναλαμβάνοντας τις ιστορικές ευθύνες που καθορίζει το χρέος μας προς την πατρίδα.
Χρέος το οποίο καθυστέρησε πολύ, ιδιαίτερα για όλους εκείνους που πολέμησαν στην Κύπρο κατά τη διάρκεια της εισβολής και κατοχής το 1974, όπως επίσης και για τα γεγονότα του 1964 που αποκαταστήσαμε και αποκαθιστούμε, με τη στενή συνεργασία του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και των Αρχηγών των Επιτελείων, γιατί δεν είναι δυνατόν ηρωικές σελίδες της ιστορίας μας να μένουν ακόμα στο σκοτάδι.
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή ο επαναπατρισμός και η απόδοση οφειλομένων τιμών σε εκείνους που έπεσαν, όχι σε άσκηση κατόπιν αδείας, αλλά στον πόλεμο της Κύπρου, στις μάχες που δόθηκαν για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας.
Η θητεία στις Ένοπλες Δυνάμεις αποτελεί συνταγματική επιταγή και είναι αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής ζωής της χώρας μας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ο κύριος πυλώνας της υπεράσπισης της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας της Πατρίδας μας, για να μπορεί ο ελληνικός λαός να αισθάνεται ασφαλής και να ασχολείται απρόσκοπτα με τα ειρηνικά του έργα.
Ο σημαντικότερος παράγοντας των Ενόπλων Δυνάμεων είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Όσο ισχυρά και «έξυπνα» είναι τα όπλα, η έκβαση κάθε δράσης στον πόλεμο και στην ειρήνη εξαρτάται από τον άνθρωπο.
Θεωρώ το διάστημα της θητείας ως μία από τις πιο δημιουργικές φάσεις της ζωής των νέων μας, γιατί εκεί δίνεται η δυνατότητα στους στρατεύσιμους, όχι μόνο να συνεισφέρουν στην άμυνα της πατρίδας, αλλά και να καταρτιστούν με όσο το δυνατόν περισσότερα εφόδια και γνώση, αποκτώντας δεξιότητες που θα τους βοηθήσουν να ενταχθούν με αξιώσεις στο δύσκολο και ανταγωνιστικό επαγγελματικό βίο.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο, μετά από την απόφαση αύξησης των ποσοστών στελέχωσης των μονάδων της ακριτικής Ελλάδος ιδιαίτερα στον Έβρο και στα νησιά, να βλέπουμε αιτήματα στρατευσίμων οι οποίοι ζητούν να παραταθεί η θητεία τους στην παραμεθόριο, παρά να επιστρέψουν στις πόλεις καταγωγής τους. Αυτό θεωρώ ότι είναι μία από τις μεγάλες επιτυχίες της νέας πολιτικής που σχεδιάσαμε με την ηγεσία του στρατεύματος.
Οι έννοιες της αλληλεγγύης, της συναδελφικότητας και της αλληλοβοήθειας βιώνονται στο μέγιστο βαθμό στη θητεία. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που στο στράτευμα δημιουργούνται οι μεγαλύτερες φιλίες, που συνήθως κρατούν για πάντα.
Είναι σημαντικό όμως να τονίσουμε και τη μεγάλη αξία της Εφεδρείας, στο σχεδιασμό και στην επάνδρωση, στη στελέχωση των Μονάδων και Επιτελείων, των Πολεμικών πλοίων και ναυστάθμων, των Πολεμικών Μοιρών μας, σε περίπτωση κρίσης ή πολέμου.
Θεωρώ ακατανόητο, εκπαιδευμένοι έφεδροι να μην περιλαμβάνονται, ανάλογα με την ειδικότητά τους, σε καιρό κρίσεως, στην κατανομή στις πολεμικές μονάδες και στους σχηματισμούς.
Η Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων από την πλευρά της, εντείνει τις προσπάθειές για την επίλυση και αντιμετώπιση των αναγκών των στρατευσίμων και της Εφεδρείας με πολυποίκιλες δράσεις. Θα αναφερθώ σε αυτές:
Δημιουργούμε, κατ’ αρχήν, συνθήκες για την καλύτερη διαβίωση με κύριο γνώμονα το σεβασμό στον ανθρώπινο παράγοντα.
Δίνουμε έμφαση στην αναβαθμισμένη, ρεαλιστική και στοχοποιημένη εκπαίδευση όλων των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, με παράλληλη συμμετοχή της Εφεδρείας.
Δίνουμε τις δυνατότητες, τον οπλισμό και τα πυρομαχικά, στους Εφέδρους, στους Εθνοφύλακες και στα στελέχη της Παλλαϊκής Άμυνας, ώστε να μπορούν να είναι άριστα εκπαιδευμένοι, ιδίως στην παραμεθόριο και στα νησιά μας, για οποιαδήποτε ανάγκη χρειαστεί η πατρίδα.
Εκμεταλλευόμαστε ορθολογικά τις δεξιότητες των στρατευσίμων, ενισχύοντας τον κοινωνικό ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων καθιστώντας τες ικανές να συμβάλλουν αποφασιστικότερα στην αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Έτσι στηρίζουμε και έμπρακτα την περιφέρεια, συμβάλλοντας στην παραμονή του πληθυσμού στην περιοχή, ενισχύοντας παράλληλα και το αίσθημα ασφάλειας.
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και χαρά να βλέπει κανείς τα ενεργά στελέχη των Ενόπλων μας Δυνάμεων σε περίοδο ασκήσεων ή επισκέψεων, να βλέπει την αγκαλιά που δίνει η ελληνική κοινωνία και κυρίως την εμπιστοσύνη. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από αρκετές μετρήσεις, αποδεικνύεται ότι το σύνολο του ελληνικού λαού εμπιστεύεται τις Ένοπλες Δυνάμεις περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο θεσμό, μαζί με την Εκκλησία.
Δεν ζούμε σε γειτονιά αγγέλων. H χώρα μας προκαλείται από τους εισβολείς της Κύπρου, οι οποίοι δρουν συνεχώς κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών. Τα στελέχη μας, τα στρατευμένα νιάτα και οι έφεδροί μας, δίνουν καθημερινά το μήνυμα αποτροπής και ετοιμότητας της πατρίδας μας.
Δημιουργήθηκε, ήδη, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ειδική Διεύθυνση Εφέδρων και Εθνοφυλάκων και θέλω να ζητήσω ιδιαίτερα από τις Ενώσεις Εφέδρων Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Οπλιτών τη στενή συνεργασία, προκειμένου να βελτιώσουμε το νομικό πλαίσιο, να ετοιμάσουμε, όπως το κάναμε ήδη στη Βόρεια Ελλάδα, ασκήσεις μαζί με το μόνιμο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Να ενεργοποιήσουμε ξανά θεσμούς όπως οι στρατιωτικοί αγώνες και να βοηθήσουμε ώστε τα νέα παιδιά φεύγοντας από το στράτευμα να εντάσσονται σε αυτή την ομάδα της Εφεδρείας και στην παραμεθόριο της Εθνοφυλακής μας.
Κλείνοντας τονίζω το γεγονός ότι η προσφορά των εφέδρων μας προς την πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο της χώρας μας, είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον αγώνα για την πατρίδα πρέπει να τον δίνουμε όλοι μαζί, αφοσιωμένοι, ενωμένοι και ανυποχώρητοι.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Οι Ένοπλες Δυνάμεις ενώνουν τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Οι έφεδροί μας, ως μέλη της μεγάλης και ένδοξης στρατιωτικής Οικογένειας, με υψηλό αίσθημα ευθύνης δικαιώνουν το σεβασμό, την αγάπη και την εμπιστοσύνη, που ο Ελληνικός Λαός περιβάλλει τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.
Θα ήθελα τη σημερινή συγκέντρωση να την αφιερώσω σε έναν Έφεδρο ο οποίος μας τιμά με την παρουσία του. Θα μου επιτρέψετε να διαβάσω το βιογραφικό του. Είναι ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός του Πεζικού Αρσενίου Λάζαρος, 103 ετών σήμερα, χαίρει άκρας υγείας, πνευματικής διαύγειας και φαντάζομαι ότι είναι έτοιμος να συμμετάσχει σε μια από τις ασκήσεις μας.
Η βαριά ιστορία του θεσμού των Εφέδρων είναι ζωντανή και είναι εμβληματικό για κάποιον που πολέμησε και άφησε ένα κομμάτι του εαυτού του στα βουνά της Ηπείρου. Ο παριστάμενος Ανθυπολοχαγός Πεζικού Αρσενίου Λάζαρος, γεννήθηκε στην Καλαμπάκα των Τρικάλων το 1915. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Τρικάλων το 1933 και τον Ιούνιο του 1936 κατετάγη στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Σύρου. Στις 28 Οκτωβρίου του 1937 ονομάστηκε Έφεδρος Ανθυπασπιστής Πεζικού και το Νοέμβριο του 1938 προήχθη σε Ανθυπολοχαγό. Στις 12 Οκτωβρίου 1940 κατετάγη ως έφεδρος. Το Δεκέμβριο του 1940 τραυματίστηκε και έλαβε αναρρωτική άδεια. Επανήλθε και κατετάγη στο 28ο Σύνταγμα Πεζικού. Έλαβε μέρος στην απόκρουση της εαρινής επίθεσης των Ιταλών. Μαζί με τους συμπολεμιστές του έγραψαν τις χρυσές σελίδες δόξης στην ελληνική ιστορία. Σήμερα είναι το ζωντανό παράδειγμα αυτών που αποφάσισαν ότι θα συνεχίσουν μέχρι το τέλος της ζωής τους να υπηρετούν την πατρίδα, τους εφέδρους μας.
Σας ευχαριστούμε που είστε εδώ».
