Michalis Kostarakos @Kostarakos

Ενα βιβλίο-δωρο του ΓΕΕΘΑ προς ολους για την Εθνική Εορτή: Φόρος τιμής στην Ελλαδα 1940-44 -Μαρτυρίες Γάλλων πολιτών http://www.geetha.mil.gr/media/pdf-arxeia/2014/Foros_Timhs/Foros_Timhs_Sthn_Ellada.pdf …

        Η ιστορική   μνήμη              είναι      σημαντικός    και αποτελεσματικός πολλαπλασιαστής ισχύος για κάθε λαό, ιδιαίτερα όμως για τους Έλληνες και φυσικά ακόμη πιο σημαντική για το στρατιωτικό προσωπικό των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, τις οποίες έχω την τιμή να διοικώ.

       Με     βρήκε απόλυτα σύμφωνο η πρόταση του Γενικού Επιστημονικού Διευθυντή του Ινστιτούτου Διαρκούς Επιμόρφωσης (ΙΔΕ) του ΓΕΕΘΑ, καθηγητή κ. Αριστείδη Κ. Γιαπαλή, όπως εκδώσουμε και διανείμουμε στο στρατιωτικό προσωπικό, μετάφραση στην Ελληνική γλώσσα, του έργου του αείμνηστου φιλέλληνα Roger Milliex «Φόρος Τιμής στην Ελλάδα, 1940 – 1944».

       Ο αείμνηστος Φιλέλληνας, ως φόρο τιμής στους αγωνιζόμενους Έλληνες, συγκέντρωσε ένα ικανό αριθμό κειμένων Γάλλων διανοούμενων, τις οποίες παρουσίασε ως σύνολο στο υπόψη έργο. Πέραν τούτων, κατάφερε να συγκεντρώσει για τον ίδιο σκοπό, έργα Γάλλων καλλιτεχνών, τα οποία εκτέθηκαν σε διάφορους χώρους, μεταξύ των οποίων το Γαλλικό Ινστιτούτο στην Αθήνα και η Εθνική Πινακοθήκη.

       Η «μικρή» Ελλάδα αναγνωρίζεται και τίθεται ως «ηγέτης» στην αντίσταση κατά των δυνάμεων του άξονα. Γίνεται το παράδειγμα για όσους αγωνίζονται για την ελευθερία. Παραμένει ζωντανή παρά τα δεινά της. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, έστω και με διαφορετική μορφή. Η Ελλάδα ωστόσο παραμένει η κοιτίδα του πολιτισμού και το ιδεώδες του πολιτισμένου κόσμου.

        Ευχαριστώ    θερμά τον Διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών       κ. Olivier Descotes, για την ευγενική έγκρισή του για την έκδοση του παρόντος πονήματος. Ευχαριστώ επίσης τον καθηγητή κ. Αριστείδη Κ. Γιαπαλή και του συνεργάτες του, Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, Ειρήνη Χριστοπούλου, Ιωάννη Γιαννακόπουλο, Δρ. Ιωάννη Δεληγιάννη και Φαίδωνa Κυδωνιάτη, για τη μετάφραση και απόδοση του έργου στην ελληνική γλώσσα,εθελοντικά και αδαπάνως.

     Στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος
            Αρχηγός  ΓΕΕΘΑ

Φόρος Τιμής στην Ελλάδα 1940-1944

Φόρος Τιμής στην Ελλάδα 1940-1944 ...

> Διαβάστε περισσότερα

πηγή:geetha.mil.gr

ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ: ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ

Προαναγγελία ανεξαρτησίας!

Οι πρώτοι τριακόσιοι Πεσμεργκά του κουρδικού βορείου Ιράκ, που κινούνται μέσω Τουρκίας προς το Κομπάνι, είναι μια εξέλιξη σταθμός στην Ιστορία του Κουρδικού, μια έμπρακτη προαναγγελία ενός ενωμένου και ανεξάρτητου Κουρδιστάν.

Η κουρδική οντότητα του βορείου Ιράκ κινήθηκε σαν ανεξάρτητο κράτος που αποφασίζει στρατιωτική επέμβαση στο εξωτερικό. Δεν ζήτησε ούτε προσχηματικά την έγκριση της Βαγδάτης ούτε όμως και της Δαμασκού.

Η μόνη ντε φάκτο νομιμοποίηση της επέμβασης που αναγκάστηκε να ανεχθεί η Αγκυρα πριν αυτή πραγματοποιηθεί ερήμην της είναι η κοινή κουρδική εθνικότητα του βορείου Ιράκ με τη βορειοανατολική Συρία.

Με μια κίνησή της, η κυβέρνηση Μπαρζανί πρώτον κινείται ως κυρίαρχο κράτος και δεύτερον νομιμοποιεί την επέμβαση σε ξένη χώρα με την επίκληση της διασυνοριακής αδελφοσύνης και αλληλεγγύης των Κούρδων!

Στα παραπάνω υπάρχει ένας σοβαρός αστερίσκος: αν οι ΗΠΑ δεν αφήσουν την Τουρκία να σβήσει από τον χάρτη την κουρδική βορειοανατολική Συρία με υπεργολάβο την ISIS, τότε η υπαγωγή της περιοχής στον έλεγχο του κουρδικού βόρειου Ιράκ είναι η επόμενη λιγότερο κακή λύση.

Ομως η δυναμική των γεγονότων είναι αμείλικτη: οι Πεσμεργκά που συγκρούονται με τους τζιχαντιστές στο Κιρκούκ και τη Μοσούλη σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να απαλλάξουν την Αγκυρα από τον ριζοσπαστισμό των Πεσμεργκά της Συρίας αλλά και των δυνάμεων του ΡΚΚ.

Καθώς η σύγκρουση θα έχει διάρκεια, η κυβέρνηση Μπαρζανί, που επιχειρεί σήμερα να ισορροπήσει μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας, νομοτελειακά θα κλίνει υπέρ της κατά προτεραιότητα εναρμόνισής της με την περιφερειακή ατζέντα της Ουάσιγκτον.

Οι Ερντογάν - Νταβούτογλου γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι θέμα χρόνου να καταρρεύσει στη δυναμική των εξελίξεων η πολιτική «όχι» στο ΡΚΚ, «ναι» στους Πεσμεργκά ως προς την αποστολή ενισχύσεων στο Κομπάνι.

Οποιες και αν είναι οι διαφορές του Μπαρζανί με το ΡΚΚ και τους Κούρδους της Συρίας, όποιες και αν είναι οι εξαρτήσεις του από τον Ερντογάν, είναι πλέον αναγκαίο, αν δεν θέλει να αμφισβητηθεί, να κινηθεί υπέρ των ομοεθνών του και στη βορειοανατολική Συρία σήμερα αλλά και στη νοτιοανατολική Τουρκία σύντομα.

Η αποστολή των Πεσμεργκά του βορείου Ιράκ στο Κομπάνι σβήνει με πανηγυρικό τρόπο υφιστάμενα σύνορα, μια διαδικασία που ούτως ή άλλως έχει ήδη τεθεί εν κινήσει με την επέμβαση των δυνάμεων της Χεζμπολά του νοτίου Λιβάνου στην εμφύλια σύγκρουση της Συρίας.

kapopoulos@pegasus.gr

πηγή:ethnos.gr

ΑΛΛΑΞΕ Η ΩΡΑ ΓΥΡΙΖΟΥ ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ ΠΙΣΩ !!

     Την Κυριακή 26 Οκτωβρίου μπαίνουμε με το καλό στο χειμερινό ωράριο και για τον λόγο αυτό τα ξημερώματα της Κυριακής γυρίζουμε τα ρολόγια μας μια ώρα πίσω.

      Για να μην ξεχαστούμε φροντίζουμε να προβούμε σ΄αυτή την διαδικασία λίγο πριν πάμε για ύπνο.
   
   

        KAΛΟ           ΧΕΙΜΩΝΑ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ.. ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΑΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α' Βαλκανικός Πόλεμος). Θέατρο των επιχειρήσεων, η περιοχή της Μακεδονίας.

Ο ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία. Όμως, από την αρχή των εχθροπραξιών σοβούσε σοβαρή διαφωνία μεταξύ του αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου. Ο διάδοχος επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς Βορρά, ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη φυσική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, μια περιοχή με στρατηγική σημασία, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. «Καθιστώ υμάς υπευθύνους διά πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής» του τηλεγραφεί επιτακτικά.

Τελικά, ο Κωνσταντίνος πείθεται με τη μεσολάβηση του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου Α' και στις 25 Οκτωβρίου η εμπροσθοφυλακή του ελληνικού στρατού φθάνει προ των πυλών της Θεσσαλονίκης. Είχε προηγηθεί η καθοριστική νίκη στη Μάχη των Γιαννιτσών (19 - 20 Οκτωβρίου), που είχε κάνει ευκολότερη την προέλαση του ελληνικού στρατού. Ο Χασάν Ταξίν Πασάς που υπερασπιζόταν τη Θεσσαλονίκη δεν είχε άλλη δυνατότητα, παρά να ζητήσει μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλης.

Στις 25 Οκτωβρίου οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να επιτραπεί στον Ταξίν να αποσυρθεί με το στρατό και τον οπλισμό του στο Καραμπουρνού και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου. Ο Κωνσταντίνος, φυσικά, απέρριψε τον όρο του και του πρότεινε την παράδοση του στρατού του και τη μεταφορά του στη Μικρά Ασία με δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο Ταξίν Πασάς υπογράφει τα πρωτόκολλα παράδοσης της Θεσσαλονίκης.

Ο Οθωμανός αξιωματούχος δέχθηκε, τελικά, τους όρους του Κωνσταντίνου και στις 11 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί Ιωάννης Μεταξάς (ο κατοπινός δικτάτωρ και ο άνθρωπος του «ΟΧΙ») και Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης και υπογράφουν τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης στον ελληνικό στρατό.

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες και 1.000 αξιωματικοί. Στην κατοχή του ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς και ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τυφέκια και πυρομαχικά). Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη δύο τάγματα ευζώνων και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις στα υψώματα γύρω από την πόλη.

Στις 11 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1912 ο Κωνσταντίνος εισήλθε με το επιτελείο του στη Θεσσαλονίκη και το μεσημέρι έγινε πανηγυρική δοξολογία στο ναό του Αγίου Μηνά. Την ίδια μέρα, κατέφθασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη και οι Βούλγαροι, όμως για τους γείτονες ήταν ήδη αργά. Ο επικεφαλής της μεραρχίας τους στρατηγός Τεοντορόφ ζήτησε να εισέλθει στην πόλη για να στρατοπεδεύσει. Εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Κωνσταντίνου και ύστερα από διαπραγματεύσεις, επιτράπηκε να μπουν στην πόλη για ολιγοήμερη ανάπαυση δύο τάγματα με επικεφαλής τους βούλγαρους πρίγκιπες Βόρι και Κύριλλο. Επικράτησε, όμως, σύγχυση και τελικά εισήλθε στη Θεσσαλονίκη ένα ολόκληρο βουλγαρικό σύνταγμα, γεγονός που εκνεύρισε τον Βενιζέλο. Οι Βούλγαροι δήλωναν εμφαντικά παρόντες στις εξελίξεις στη Μακεδονία. Ο σπόρος του Β' Βαλκανικού Πολέμου είχε ριχτεί.

Στις 29 Οκτωβρίου ήταν η σειρά του βασιλιά Γεωργίου Α' να εισέλθει στην πόλη και να επισημοποιήσει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους έλληνες κατοίκους της, με απάθεια ανάμικτη με φόβο του από το μουσουλμανικό στοιχείο, ενώ οι Εβραίοι που ήταν η πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της πόλης δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους, καθώς προωθούσαν σχέδιο διεθνοποίησης της Θεσσαλονίκης.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/328#ixzz3HEHkheMs