Γράφει ο
Άνχης (ΑΣ) ε.α. Χρήστος Χρηστίδης,
Δνων Σύμβουλος Ε.Α.Α.Σ.
Το τελευταίο διάστημα γίναμε μάρτυρες του «βατερλώ» που υπέστησαν οι Στρατιωτικές Παραγωγικές Σχολές, όλων των Κλάδων των ΕΔ, με την αδυναμία κάλυψης των θέσεων εισακτέων, που είχαν προκηρυχθεί.
Σε συνδυασμό με τις αθρόες παραιτήσεις χαμηλόβαθμων στελεχών καταδεικνύεται μια πλειάδα προβλημάτων στην προσέλκυση των νέων μας στη στρατιωτική καριέρα και το στρατιωτικό επάγγελμα/λειτούργημα γενικότερα.
Κάποιοι έσπευσαν να καταδικάσουν ως βασική αιτία της αποτυχίας αυτής, την ελάχιστη Ενιαία Βάση Εισαγωγής, που τέθηκε από το Υπουργείο Παιδείας ως προϋπόθεση για τις υπόψη σχολές, η οποία ήταν το 12!!!!
Θα προτιμούσαν άραγε να ήταν ακόμη χαμηλότερη, π.χ. το 8;
Κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι οι Στρατιωτικές Παραγωγικές Σχολές στις μέρες μας είναι απολιθώματα επαγγελματικής σταδιοδρομίας και μοιραία δεν επιλέγονται, ενώ κάποιοι τρίτοι επιμένουν στον διαχωρισμό των εξετάσεων για τις σχολές αυτές από το σύστημα των Πανελλαδικών, αφού Αξκος πρέπει να θέλεις πραγματικά να γίνεις και όχι να ακολουθείς μια τυχαία επιλογή επαγγελματικής αποκατάστασης, μέσα από ένα μηχανογραφικό. Άποψή μου είναι ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν συμβαίνει αυτοτελώς αλλά είναι ένας συνδυασμός των ανωτέρω, με την προσθήκη αυτών που θα περιγράψω παρακάτω.
Πριν απ’ όλα όμως πρέπει η Πολιτεία να απαντήσει ειλικρινά και με τόλμη σε κάποια θεμελιώδη ερωτήματα.
Θέλουμε Στρατό αξιόμαχο και ισχυρή αποτρεπτική ισχύ με βάση τη γεωπολιτική μας θέση και τους γείτονες που έχουμε;
Θέλουμε στελέχη μορφωμένα, εκπαιδευμένα και με υψηλό εθνικό φρόνημα;
Θεωρεί η Πολιτεία την ύπαρξη ισχυρών ΕΔ ως ακρογωνιαίο λίθο Εθνικής Κυριαρχίας και Εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδας; ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
Θέλουμε Στρατό ακομμάτιστο και κατά το δυνατόν αξιοκρατικό και αξιοπρεπή;
Ορισμένες διαπιστώσεις στα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης δεν αποδεικνύουν τέτοιου είδους προθέσεις από την Πολιτεία και επιγραμματικά αναφέρω τις παρακάτω.
Η δραματική μείωση της θητείας των κληρωτών ΧΩΡΙΣ τη σύμφωνη γνώμη των Αρχηγών και των Επιτελείων τους.
Η αντιστοιχία Αξιωματικών και Υπαξιωματικών στον Ελληνικό Στρατό που σήμερα αγγίζει το 1:1 ενώ σε όλους τους σύγχρονους στρατούς είναι πάνω από 1:7. Η σύνθεση του ΚΥΣΕΑ στο οποίο μετέχει μόνο ο εκάστοτε Α/ΓΕΕΘΑ, που και αυτός είχε εξαιρεθεί κάποτε.
Πρώην στρατιώτες πλειοψηφούν για τις κρίσεις, τους εξοπλισμούς, τις τοποθετήσεις κ.ο.κ ενώ οι καθ’ ύλην αρμόδιοι απλά «ακροώνται» και υποτάσσονται. Δηλαδή οι κατά το Σύνταγμα, σύμβουλοι του εκάστοτε ΥΕΘΑ, όχι μόνον ΔΕΝ εισακούονται στις προτάσεις τους, αλλά εκτελούν εντολές που εκδίδουν άσχετοι, περί τα στρατιωτικά υπουργοί, σε κρίσιμα ζητήματα (Οργάνωση-Ιεραρχία-Θητεία-Εκπαίδευση-Εθνικοί κανόνες Εμπλοκής κλπ)
Οι κομματικοποιημένες κατά καιρούς κρίσεις που έπληξαν το κύρος των ΕΔ, είχαν δυσμενή επίδραση επί του ηθικού των, νεότερων κυρίως, στελεχών, που έβλεπαν την καριέρα τους να εξαρτάται μόνο από τον προσεταιρισμό σε πολιτικά γραφεία και τις δημόσιες σχέσεις με το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Η προσχεδιασμένη αποδόμηση της θέσης των στρατιωτικών στο κοινωνικό γίγνεσθαι, με τη συρρίκνωση των μισθών και συντάξεών τους, απέδειξε ότι η Πολιτεία, δεν θεωρεί το προσωπικό των ΕΔ, μια ιδιαίτερη κατηγορία εργαζομένων, που έχουν στα χέρια τους την άμυνα της χώρας, αλλά κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων γραφείου.
Ειδικά αυτή η πολιτική, αποδεικνύει περίτρανα ότι έχει προαποφασισθεί από τους εκάστοτε κρατούντες μια εξωτερική πολιτική κατευνασμού και υποχωρητικότητας, απεμπόλησης των πάγιων κυριαρχικών δικαιωμάτων μας και ως ψευδοεπιχείρημα, θυσιάζουν το ηθικό του προσωπικού, στην απάτη της «καλής γειτονίας».
Κανείς αξιωματικός ή υπαξιωματικός δεν έγινε ποτέ πλούσιος. Ούτε κάτι τέτοιο ήταν το ζητούμενο. Όμως γνωρίζαμε και οι εν ενεργεία και οι εν αποστρατεία, ότι η Πολιτεία θα μας είχε υπό την αιγίδα της, ώστε αναπόσπαστοι να εκτελούσαμε το στρατιωτικό μας καθήκον. Η σημερινή εικόνα είναι εικόνα απαξίωσης, περιφρόνησης και ισοπέδωσης.
Ποιος νέος με βαθμολογία 17 και πάνω στις Πανελλαδικές θα πάει να γίνει αξιωματικός για να πάρει πρώτο μισθό 930 ευρώ και μετά από 20 χρόνια υπηρεσίας αυτός να φτάσει τα 1500 ευρώ; Και μάλιστα σε ένα απαιτητικό εργασιακό περιβάλλον, με απλήρωτες ώρες εργασίας, υπερωρίες, για τις οποίες άλλα επαγγέλματα θα χρυσοπληρώνονταν, με συνεχείς μεταθέσεις του νοικοκυριού τους, με αλλαγή σχολείων των παιδιών κ.α.
Και άντε και πήγε, πώς θα νιώσει όταν μετά από 35 χρόνια υπηρεσίας θα βρεθεί εκτός Στρατού ενώ τον προσπέρασε ο κατά πολύ χειρότερός του επειδή είχε τις κατάλληλες γνωριμίες. Όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας…..ή μήπως όχι;
Ο Ελληνικός λαός χαρίζει πάντα απλόχερα τη μέγιστη αναγνώριση στις Ένοπλες Δυνάμεις του και τις περιβάλλει με εμπιστοσύνη και αγάπη ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με άλλους ταγούς όπως οι πολιτικοί και η πολιτική, η Δικαιοσύνη, η Εκκλησία κ.ο.κ.
Μήπως αυτό τελικά ενοχλεί, κι αν ναι, ποιους και γιατί;
Δυστυχώς στη γειτονιά μας το θερμόμετρο ανεβαίνει κι εμείς περί άλλων τυρβάζουμε ή δίνουμε ασπιρίνη στον καρκινοπαθή. Μοντέλο κράτους σε επίπεδο οργάνωσης Ενόπλων Δυνάμεων και Εφεδρείας περιστοιχισμένο από «εχθρούς» όπως κι εμείς είναι το Ισραήλ, αλλά εμείς ψάχνουμε το Φινλανδικό μοντέλο ενώ θα μπορούσαμε να δούμε και της Ελβετίας αν είναι ελκυστικότερο.
Ο μισθός του Ανθυπολοχαγού πρέπει να διπλασιαστεί άμεσα όπως και του Λοχία. Η εισαγωγή να γίνεται με υψηλή Ε.Β.Ε με το σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων και να αποτελέσει ξεχωριστή δέσμη επιλογής, ώστε να πηγαίνουν στις ΕΔ όσοι το θέλουν πραγματικά και όχι όσοι τους έτυχε.
Να λυθούν άμεσα προβλήματα στέγασης, μετακίνησης και μοριοδότησης, ώστε τα στελέχη να νιώθουν ασφαλή ως προς την εξέλιξή τους αλλά και το βίο που θα διάγουν.
Να γίνουν επιτέλους Στρατιωτικά Γυμνάσια και Λύκεια που θα αποτελούν τον προθάλαμο εισαγωγής στις Στρατιωτικές Σχολές, αυξάνοντας τον αριθμό των ετών φοίτησης σε αυτές κατά ένα με τα δύο τελευταία χρόνια να δίνεται βαρύτητα μόνο σε ζητήματα Ακαδημαϊκής εκπαίδευσης ώστε κάποιος να ορκίζεται Ανθυπολοχαγός Μηχανικού με πτυχίο ισότιμο του Πολυτεχνείου.
Απόδειξη των παραπάνω είναι οι εμβαλωματικές λύσεις που κάποιοι, προφανώς αδαείς
ή υποβολιμαίοι , εισηγούνται στον κ. Πρωθυπουργό, ο οποίος δυστυχώς τις εξαγγέλλει
πομπωδώς ενώ στην ουσία αποτελούν πομφόλυγες.
Με δυο λόγια, απλά δίνουν έξτρα χαρτζιλίκι στους Σπουδαστές των Στρατιωτικών Παραγωγικών Σχολών και στη συνέχεια η συντεταγμένη Πολιτεία τους επαναφέρει σε αναξιοπρεπέστατους μισθούς επιτρέποντας μάλιστα και την εισαγωγή τους σε αυτές και από άλλα μορφωτικού περιεχομένου πεδία λες και αυτό θα διορθώσει τα κακώς κείμενα.
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουν αγαπητοί συνάδελφοι αλλά διάθεση δεν υπάρχει γιατί απλά η Πολιτεία αποκοιμίζει το λαό, προπαγανδίζοντας διαρκώς ότι ο όποιος πόλεμος θα αποσοβηθεί διπλωματικά με διαβήματα και επαίσχυντες υποχωρήσεις, σκοτώνοντας έτσι το εθνικό φρόνημα και την όποια διάθεση του Έλληνα να αντισταθεί στα επερχόμενα δεινά.
Μακάρι να μη συμβεί τίποτε και όλοι να ζούμε ειρηνικά, αλλά άμα συμβεί να δούμε ποιος θα ακούει τα μοιρολόγια γι’ αυτούς που έφυγαν ανέτοιμοι και ανεκπαίδευτοι, επειδή όλοι κάναμε ότι ….. δεν τα γνωρίζαμε!
