Πώς, όμως, καταλήξαμε στη σημερινή χρονολόγηση; Από που μας προέκυψε το έτος «μηδέν»;
Από έναν φιλομαθή παλαιορουμάνο μοναχό του πέμπτου αιώνα, το Διόνυσο Εξίγκουο, ο οποίος πήγε στη Ρώμη και άρχισε να μελετά τη Βίβλο και μαθηματικά, προφανώς όχι με τεράστια ακρίβεια.
Ο Διονύσιος, κάποια στιγμή, χωρίς ποτέ κανείς να μάθει ακριβώς πώς και γιατί, αποφάσισε και απεφάνθη ότι ο Πρόμπιος ο Νεώτερος, Ρωμαίος πρόξενος της εποχής, πήρε το αξίωμά του «525 χρόνια μετά την «ενσάρκωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού», δηλαδή 525 χρόνια μετά τη γέννηση του Ιησού, δηλαδή το 525 μ.Χ.
Λόγω των υπολογισμών του Διονυσίου, ένα νέο ημερολόγιο γεννήθηκε, στο οποίο καθιερώθηκαν οι όροι π.Χ. (προ Χριστού) και μ.Χ. (μετά Χριστόν).
Στις μέρες μας κερδίζουν διαρκώς έδαφος οι όροι πΚΕ (προ Κοινής Εποχής) και ΚΕ (Κοινή Εποχή), που δεν έχουν θρησκευτική σύνδεση.
Η χρονολόγηση του Διονύσιου έγινε ευρέως αποδεκτή τον 8ο αιώνα, από ένα άλλο απίθανο γεγονός, όταν ο Επίσκοπος του Ντάραμ στη Β. Αγγλία αποφάσισε να τη χρησιμοποιήσει για να συγγράψει την ιστορία των Άγγλων, η οποία λογικά θα ήταν κάπως μικρό έργο τότε.
Και μετά που καταλάβαμε ότι ήταν λάθος, ήταν πολύ αργά, οπότε όπως καταλάβατε πορευόμαστε με βάση ένα εντελώς τυχαίο έτος στην ανθρώπινη ιστορία.
πηγή:https://www.cnn.gr/focus/story/343125/san-simera-25-dekemvriou-pote-gennithike-o-iisoys-o-nazoraios-pantos-oxi-stis-25-dekemvriou
