Δεν προκαλεί πραγματικά εντύπωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας, στην τελευταία του συνέντευξη στο κανάλι Open, συνελήφθη για άλλη μια φορά ψευδόμενος. Υποθέτω ότι είναι στη φύση του ανδρός. Ούτε υπάρχει όμως και τίποτα το μυστηριώδες στην επιμονή του στο ψεύδος, ότι δήθεν πρότεινε στο ΚΙΝΑΛ και το Ποτάμι- τον Σεπτέμβριο του 2015- να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση που θα εφάρμοζε το 3ο μνημόνιο, που ο ίδιος είχε προκαλέσει, αφού το asset είχε κλείσει και τις Τράπεζες.
Δεν είναι μόνο οι οργισμένες διαψεύσεις των κομμάτων, είναι και το κλίμα της εποχής. Ας θυμηθούμε τα γεγονότα: Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού φλέρταρε με την άβυσσο, αφού κόλλησε έρπη, συμφώνησε σε ένα μνημόνιο και ζήτησε από τα υπόλοιπα κόμματα να το ψηφίσουν, αφού ο ίδιος δεν είχε πλέον την πλειοψηφία. Οι διάφοροι αριστεροί τύπου Λαφαζάνη, τον είχαν πιστέψει ότι υπάρχει και άλλος δρόμος εκτός Ευρώπης και ότι θα μας δανείσει η Κίνα και η Ινδία και επέμεναν έως το τέλος στο σκίσιμο των μνημονίων. Ως γνωστόν η βλακεία είναι ανίκητη.
Οι δανειστές ζητούσαν αυξημένη πλειοψηφία και τη δέσμευση του πολιτικού κόσμου. Τα άλλα κόμματα ίσως αφελώς, αλλά και από πραγματική αγωνία για τη διάσωση της χώρας, συμφώνησαν να αναλάβουν την ευθύνη και να βάλουν πλάτη. Ολοι πλην ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής, ψήφισαν το μνημόνιο Τσίπρα. Και ο Αλέξης Τσίπρας, αμέσως μετά, τους εξαπάτησε, "ξέχασε" την υπόσχεσή που είχε δώσει στη σύσκεψη στο Προεδρικό και οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Και ξανακυβέρνησε με τον Καμμένο. Με τα γνωστά αποτελέσματα.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι προφανές ότι δεν θα μπορούσε να γίνει πρόταση συνεργασίας στα κόμματα που είχε εξαπατήσει και που φυσικά δεν είχαν κανένα λόγο να υλοποιήσουν το μνημόνιο, που ο ίδιος είχε προκαλέσει. Αυτονόητο.
Γιατί λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει στο ψεύδος; Ούτε εδώ υπάρχει μυστήριο. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί το έδαφος για δήθεν συνεργασίες- οι οποίες αν τον πιστέψει κανείς έχουν και παρελθόν, αφού ο ίδιος είχε πάντα καλές προθέσεις- καθώς οι εκλογές πλησιάζουν και θα γίνουν με την απλή αναλογική. Ο κ. Τσίπρας κινδυνεύει όμως να πέσει θύμα της δικής του, επικίνδυνης πρωτοβουλίας, να εμποδίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κυβερνήσει.
Γιατί αν θέλει να έχει ελπίδες ότι θα αποφύγει την εκλογική συντριβή- όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις- θα πρέπει να προτείνει ένα πιθανό σχήμα διακυβέρνησης. Θα πρέπει να πείσει ότι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια άχρηστη ψήφος διαμαρτυρίας, αλλά ότι υπάρχει προοπτική "προοδευτικής διακυβέρνησης".
Γι αυτό δηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα, έστω και με μία ψήφο (τελείως απίθανο), γι αυτό δηλώνει ότι είναι πρόθυμος για συνεργασίες, στις οποίες μάλιστα πάντα πίστευε (ψεύδος), γι αυτό φλερτάρει με τη Φώφη Γεννηματά και ξορκίζει το ενδεχόμενο να εκλεγεί διάδοχός της στο ΚΙΝΑΛ ο Ανδρέας Λοβέρδος (βαμμένος αντισύριζα), γι αυτό και ο Αλέκος Φλαμπουράρης δηλώνει, ότι αν ερωτηθούν οι ψηφοφόροι των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου, η προοδευτική διακυβέρνηση "είναι εξασφαλισμένη" (καθόλου βέβαιο).
Τώρα το πώς θα ερωτηθούν οι ψηφοφόροι των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου είναι μια απορία, αλλά ο πρώην σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού έχει πάντα ελπίδες ότι ο εκβιασμός θα πιάσει. Αντίθετα, δεν υπάρχει καμία απορία τι θα είναι μια "προοδευτική διακυβέρνηση" τύπου Τσίπρα, όπου θα συμμετέχουν εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, το ΚΚΕ και το ΜεΡΑ25 του Βαρουφάκη.
Μια κυβέρνηση τσίρκο. Επιεικώς
phg;hQhttps://www.capital.gr/arthra/3581111/to-teleutaio-psema-tou-alexi-tsipra
