Διανύοντας τον έβδομο χρόνο της δημοσιονομικής προσαρμογής, διαπιστώνουμε πως η μετάβαση στην επονομαζόμενη «οικονομική εξυγίανση» περνάει μέσα από το δρόμο της φτωχοποίησης, των μεσαίων και κατώτερων οικονομικά εργαζομένων Ελλήνων. Στο κέντρο της πρωτόγνωρης οικονομικής δίνης βρίσκεται ο Έλληνας στρατιωτικός, ο οποίος, μέσω του ιδιαίτερου νομικού και κανονιστικού πλαισίου που διέπει το εργασιακό του περιβάλλον και τα ατομικά του δικαιώματα, καθίσταται ιδιαίτερα ευάλωτος σε αδόκιμες πιέσεις, που άλλοτε τον μετατρέπουν σε αποδιοπομπαίο τράγο και άλλοτε σε μαγική λύση.
Καταχραζόμενη λοιπόν το πνεύμα της στρατιωτικής πειθαρχίας και τον περιορισμό των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων του στρατιωτικού, η πολιτεία τον διατάσσει άνευ αντιλογίας, να εκτελέσει έργο πέραν της κύριας αποστολής του, γνωρίζοντας πως η άρνηση εκτέλεσης διαταγής, συνιστά για αυτόν πειθαρχικό και ποινικό αδίκημα, τα οποία τιμωρούνται με αυστηρότατες ποινές, τόσο από Στρατιωτικούς Κανονισμούς, όσο και από το Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα.
Κάπως έτσι ο Έλληνας στρατιωτικός και οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, μετατρέπονται σε δασοπυροσβέστες και διασώστες, σε παρόχους υγειονομικής περίθαλψης και συλλέκτες απορριμμάτων, σε υπηρεσία αποκατάστασης υποδομών σεισμόπληκτων περιοχών και σε εθνική υπηρεσία αεροδιακομιδών, σε υπηρεσία στέγασης και ενδιαίτησης προσφύγων και μεταναστών και σε οτιδήποτε άλλο αδυνατεί να ανταπεξέλθει ο ράθυμος κρατικός μηχανισμός.
Και ξαφνικά ο στρατιωτικός, από αυτιστικός και αντιπαραγωγικός, γίνεται ικανός και χρήσιμος, ενώ η πολιτεία καταφέρνει χωρίς καμία αντίδραση και χωρίς να χρειαστεί να πληρώσει επιπλέον μισθολογικό κόστος, να καλύψει την ανεπάρκεια του λοιπού κρατικού μηχανισμού, από τους μοναδικούς εργαζόμενους οι οποίοι υποχρεούνται να πράττουν το καθήκον τους αλλά και το καθήκον των άλλων, όταν αυτοί αδυνατούν ή απλά δεν ευκαιρούν.
Σε αυτούς λοιπόν τους στρατιωτικούς, που θα ξαναδούν την πατρογονική τους εστία μετά από 35 ή 40 έτη υπηρεσίας, η πολιτεία επιλέγει να εξαντλήσει όλη την αναλγησία της, διασφαλίζοντάς τους μέσω του ειδικού μισθολογίου τις χαμηλότερες αμοιβές του δημοσίου τομέα, ενώ δεν παραλείπει να τους στοχοποιεί σε κάθε ευκαιρία ως ιδιαίτερα ευνοημένη εργασιακή ομάδα, με προνομιακές μισθολογικές και μη απόλαβες.
Παράλληλα αρνείται να συμμορφωθεί στις αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις της Ολομελείας του ΣτΕ, που κρίνουν αντισυνταγματικές τις περικοπές των μισθών των στρατιωτικών, διατάσσουν την επαναφορά των αποδοχών τους στα επίπεδα της 31.7.2012 και απαγορεύουν οποιαδήποτε μελλοντική μείωση αυτών, υπογραμμίζοντας ότι η άρνηση της Διοίκησης για πλήρη συμμόρφωση, παραβιάζει την αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης των στρατιωτικών όπως αυτή κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα και αναγνωρίσθηκε ρητώς από τη νομολογία του Δικαστηρίου. Επιπλέον το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι η θέσπιση νέου ειδικού μισθολογίου, θα πρέπει να σέβεται τις ιδιαίτερες συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος των στρατιωτικών και τη φύση της αποστολής τους.
Προς αποκατάσταση της αλήθειας και ενόψει της διαμόρφωσης του νέου εδικού μισθολογίου των στρατιωτικών, παραθέτουμε τις πρόσφατες μελέτες της Ομοσπονδίας μας, που αποδεικνύουν τη φτωχοποίηση των Ελλήνων στρατιωτικών και την μεροληπτική συμπεριφορά της πολιτείας εις βάρος τους και έναντι των λοιπόν δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών.
Ακολούθως και σε πλήρη ταύτιση με το σκεπτικό των σχετικών δικαστικών αποφάσεων, παρουσιάζουμε σύνοψη της πρότασής μας για το νέο ειδικό μισθολόγιο, που στόχο έχει να αποκαταστήσει το αίσθημα αδικίας των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και τη σχέση πολιτείας - στρατιωτικού......
Διαβάστε όλο το έγγραφο
