Του Πάνου Μητρονίκα
"Θα σπείρω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων.. θα κόψω τα κεφάλια τους, θα κόψω τα ακροδάχτυλα τους" (Κοράνι 8:12)
Ξεκίνησα την έρευνα μου πάνω στο Ισλάμ πριν 2 χρόνια σε μια προσπάθεια τότε να κατανοήσω το φαινόμενο της «Αραβικής Άνοιξης». Ήταν μια εποχή που οι περισσότερες αναλύσεις γεωπολιτικής δεν έβγαζαν κανένα νόημα και οι απόψεις των ειδικών έδειχναν να αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη. Ήταν κάτι τόσο νέο για τον τρόπο σκέψης μας που είχε ξαφνιάσει τους πάντες, για αυτό και αποφάσισα ότι έπρεπε να ξεκινήσω από την βάση του φαινομένου. Και η βάση ήταν το ίδιο το Ισλάμ.
Από τότε και μέχρι σήμερα αναζητώ το «μετριοπαθές Ισλάμ» και κατάφερα να το βρω μόνο σε ένα σημείο.
Το «μετριοπαθές Ισλάμ» δεν βρίσκεται ούτε στα Τζαμιά, ούτε στην Μέκκα. Δεν το βρίσκει κανείς ούτε στο Κοράνι, τα Χαντίθ, και τα υπόλοιπα ιερά ή θεολογικά Ισλαμικά κείμενα. Αν θέλει κάποιος να το βρει πρέπει να ψάξει τα δυτικά ΜΜΕ μετά από Ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις.
Δεν υπάρχει «μετριοπαθές Ισλάμ» στην Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, το Ιράκ και το Ιράν. Υπάρχει όμως σε αμέτρητα βιβλία και άρθρα που αφορούν αυτές τις χώρες και την θρησκεία τους. Δεν υπάρχει στα βιβλία που μελετούν ευλαβικά οι Μουσουλμάνοι αλλά υπάρχει σε εκατοντάδες δυτικά βιβλία για το Ισλάμ.
Το «μετριοπαθές Ισλάμ» δεν είναι η θρησκεία στην οποία πιστεύουν οι Μουσουλμάνοι. Είναι αυτό το οποίο οι περισσότεροι δυτικοί, φαντασιώνονται ότι πιστεύουν οι Μουσουλμάνοι. Είναι μια φαντασίωση της δυτικής φιλελεύθερης διανόησης.
Αν πάρεις το Ισλάμ και το γυρίσεις τα μέσα έξω τότε θα έχεις το «μετριοπαθές Ισλάμ». Αν βρεις έναν Μουσουλμάνο που δεν έχει πάει σε Τζαμί τα τελευταία χρόνια και μπορεί να σου πει την δισκογραφία των Beatles ενώ δεν ξέρει να σου πει τους συντρόφους του Μωάμεθ, τότε έχεις βρει έναν «μετριοπαθή» Μουσουλμάνο. Έναν κοσμικό Μουσουλμάνο. Στην πράξη έναν άθεο που δηλώνει μουσουλμάνος γιατί αλλιώς εκτός από άθεος θα μείνει και ακέφαλος όπως ορίζει το κανονικό και καθόλου μετριοπαθές Ισλάμ.
Το «μετριοπαθές Ισλάμ» είναι η φανταστική θρησκεία των πολυπολιτισμικών δυτικών κοινωνιών. Είναι η ίδια η πολυπολιτισμικότητα αναγραμματισμένη. Χωρίς το «μετριοπαθές Ισλάμ» όλο το πολυπολιτισμικό-διεθνιστικό οικοδόμημα καταρρέει και μαζί με αυτό και όλο το σύστημα αξιών και πεποιθήσεων όλων όσων το πιστεύουν.
Χωρίς «μετριοπαθές Ισλάμ» επιστρέφει ο Εθνικισμός, τα σύνορα κλείνουν και κερδίζει ο «μπαμπούλας της ακροδεξιάς». Αυτός είναι ο μεγάλος φόβος της σημερινής δύσης.
Δεν μας περνάει ούτε καν από το μυαλό ότι η άνοδος της ακροδεξιάς σε μια φιλελεύθερη κοινωνία είναι σαν τον πυρετό. Είναι ένα σύμπτωμα, μια προειδοποίηση ότι κάτι άλλο πάει στραβά. Ότι κάπου ελλοχεύει κάποια αρρώστια. Αντί να κοιτάξουμε λοιπόν να βρούμε και να διορθώσουμε το πρόβλημα, παίρνουμε την ασπιρίνη που ακούει στο όνομα «μετριοπαθές Ισλάμ» και αφήνουμε την αρρώστια να υπάρχει. Μέχρι να μας φάει από μέσα.
Όταν κάποιος προβάλει το «μετριοπαθές Ισλάμ» δεν υπερασπίζεται το Ισλάμ. Υπερασπίζεται τις δικές του φαντασιώσεις. Υπερασπίζεται την δική του «πίστη», την «κοσμική θεολογία» των πολυπολιτισμικών κοινωνιών όπου κοσμικοί χριστιανοί συνυπάρχουν με κοσμικούς μουσουλμάνους.
Όταν το Ισλάμ δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο, όπως πριν λίγες μέρες στο Παρίσι, τότε ο «πολυπολιτισμικός» δυτικός βρίσκεται σε «γνωστική ασυμφωνία» - όπως την ορίζει η ψυχολογία - και τρέχει στον μύθο του «μετριοπαθούς Ισλάμ» ώστε να μειώσει την σύγκρουση της πραγματικότητας με την φαντασία του.
Το «μετριοπαθές Ισλάμ» είναι μια πολύ δύσκολη θρησκεία
Για να πιστέψει κάποιος στο «μετριοπαθές Ισλάμ» πρέπει να αγνοήσει επιδεικτικά ή ακόμα και να διαστρεβλώσει 1400 χρόνια ιστορίας, θεολογίας, γεωπολιτικής, και δημογραφικών. Πρέπει να παραβλέψει επίσης όλη την αρχαιολογία και σχεδόν τα πάντα πριν από τον πόλεμο των 6 ημερών.
Πρέπει να αγνοήσει όλους όσους κόβουν κεφάλια σήμερα στην Συρία γιατί δεν μπορεί να εκπροσωπούν την πλειονότητα των μουσουλμάνων. Το ίδιο φυσικά πρέπει να ισχύει και για τον Μωάμεθ που ξεκίνησε τους αποκεφαλισμούς αυτοπροσώπως τον 7ο αιώνα.
Πρέπει να αγνοήσει όλα τα ιερά κείμενα του Ισλάμ και το πώς ζουν οι μουσουλμάνοι σήμερα, όχι μόνο στις χώρες τους αλλά και στις δυτικές κοινωνίες. Πρέπει να παραβλέψει ότι το πραγματικό Ισλάμ είναι κατά κύριο λόγω πολιτικής φύσης και όχι θρησκευτικής. Ότι η συντριπτική πλειονότητα των ιερών του κειμένων ασχολούνται με το τι έκανε και πως το έκανε ο Προφήτης. Ότι από αυτά τα κείμενα, περισσότερα από τα μισά ασχολούνται όχι με το τι πρέπει να κάνει ο καλός μουσουλμάνος για τον εαυτό του, αλλά με το πώς πρέπει να αντιμετωπίζει τους άπιστους.
Είναι αναγκαίο να ξεχάσει ότι το Ισλάμ ήταν μια θρησκεία που είχε σαν στόχο να ενώσει τις φυλές της πιο απολίτιστης και άγονης περιοχής του γνωστού κόσμου του 7ου αιώνα. Και ότι έχει μείνει σε αυτόν τον αιώνα και τον ηθικό κώδικα και τρόπο λειτουργίας αυτών ακριβώς των φυλών.
Πρέπει να αγνοήσει παντελώς την έννοια της «κατάργησης» (Abrogation) και το πώς διαβάζονται τα Ισλαμικά ιερά κείμενα. Να αγνοήσει ότι το Κοράνι έχει δύο χρονολογικές εποχές (της Μέκκας και της Μεδίνας) και ότι η δεύτερη σχεδόν καταργεί την πρώτη και όποια μηνύματα αγάπης και ανοχής περιείχε αυτή. Πρέπει να αγνοήσει βασικές αρχές και υλικό που μπορεί να βρει ο καθένας σε οποιοδήποτε Ισλαμικό βιβλιοπωλείο ανά τον κόσμο.
Το Ισλάμ των οπαδών της πολυπολιτισμικότητας δεν είναι η θρησκεία του Μωάμεθ, το Κοράνι, τα Χαντίθ, τα χαλιφάτα ή οι μουσουλμάνοι που ζουν στις μουσουλμανικές χώρες. Το Ισλάμ της δυτικής «διανόησης» είναι μια θρησκεία που δεν υπάρχει αλλά πιστεύουμε τυφλά ότι πρέπει να υπάρχει γιατί χωρίς αυτή καταρρέει όλο το φιλοσοφικό και πολιτικό μας οικοδόμημα.
Από την φαντασία στην πραγματικότητα
Η εμπειρία μου μέχρι τώρα δείχνει ότι οι οπαδοί του «μετριοπαθούς Ισλάμ» δίνουν διαλέξεις για το Ισλάμ χωρίς να γνωρίζουν τίποτε απολύτως για αυτό. Μιλάνε για ένα Ισλάμ βγαλμένο από τις ταινίες του Χόλιγουντ όπου ευγενείς Σαρακηνοί βοηθούν τον Ρομπέν των Δασών στον ταξικό του αγώνα, ή συμμαχούν με τον καλό χριστιανό πρωταγωνιστή κατά των κακών σταυροφόρων που βασανίζουν κακόμοιρους ευγενικούς Άραβες. Μια θρησκεία «ευγενών» βαρβάρων βγαλμένων μέσα από την θεωρία του “Orientalism” και το ομότιτλο βιβλίο του Edward Said.
Δεν έχουν διαβάσει ποτέ το Κοράνι ή άλλα Ισλαμικά κείμενα αλλά έχουν διαβάσει δεκάδες άρθρα «γνώμης» για το πώς οι Μουσουλμάνοι καταπιέζονται διαχρονικά από παντού.
Στο μυαλό τους ο Χριστιανισμός είναι το μεγαλύτερο κακό που βρήκε την ανθρωπότητα ενώ το Ισλάμ διέσωσε τον Ελληνικό πολιτισμό και μας έδωσε τους «αραβικούς» (στην ουσία Ινδικούς) αριθμούς! Στην στρεβλωμένη φαντασία τους οι Σταυροφόροι ήταν κακοί Ιμπεριαλιστές και για τον Μεσαίωνα φταίνε οι Γερμανοί που κατέλαβαν την Ρώμη. Μια πολύ βολική πολιτικά, αγγλοσαξονική θεώρηση της Ιστορίας κατά τις αρχές του 20ου αιώνα.
Αγνοούν ότι το Ισλάμ έχει την δουλεία στον πυρήνα του δόγματος του και την κρατάει ακόμα ζωντανή (ήταν επίσημη στις περισσότερες μουσουλμανικές χώρες μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘60 και οι κακοί Ιμπεριαλιστές ήταν αυτοί που έκαναν την Σαουδική Αραβία να κλείσει τα δικά της σκλαβοπάζαρα). Αγνοούν ότι οι σκλάβοι που πήγαν στην Αμερική ήταν λιγότεροι από αυτούς που πήγαν στην Βαγδάτη και ότι οι δουλέμποροι και στις δύο περιπτώσεις ήταν Άραβες μουσουλμάνοι. Αγνοούν ότι εκτός της Αφρικής, η άλλη μεγάλη πηγή σκλάβων για το Ισλάμ ήταν τα Ευρωπαϊκά παράλια, τα οποία είχαν ερημώσει από την Ισλαμική πειρατεία στην Μεσόγειο.
Αγνοούν ότι πριν τις σταυροφορίες η Ευρώπη και το Βυζάντιο ήταν σε σχεδόν 4 αιώνες αμυντικού πολέμου με το Ισλάμ το οποίο είχε φτάσει στην σημερινή νότια Γαλλία. Αγνοούν επίσης και ότι οι πρώτοι Σταυροφόροι ήταν Γάλλοι Ιππότες που είχαν πολεμήσει το Ισλάμ πρώτα στα ίδια τους τα χώματα.
Υποθέτουν μάλλον ότι το Ισλάμ κατάφερε να φτάσει από την Ισπανία μέχρι την Κίνα μέσα σε 150 χρόνια λόγω την πνευματικής του ανωτερότητας που μάγεψε τους βάρβαρους Βυζαντινούς, Πέρσες, Ινδούς και Ευρωπαίους. Τι και αν άφησε και 350 εκατομμύρια αποκεφαλισμένους στο διάβα του ανά τους αιώνες… με τέτοιες λεπτομέρειες θα ασχολούμαστε τώρα;
Αγνοούν ότι η Ευρώπη της Μεροβίγγιας δυναστείας μετά την πτώση της Ρώμης από τα Γερμανικά φύλα λειτουργούσε κανονικά με δομές, παιδεία, οικονομία και πολιτισμό, παρότι η Ιστορία μας την τοποθετεί στον Μεσαίωνα. Μετά την άνοδο του Ισλάμ είχαμε την πραγματική κατάρρευση της δύσης και την είσοδο στον μεσαίωνα. Ανάλογη μάλιστα πτώση είχε την ίδια εποχή και το Βυζάντιο. Τουλάχιστον αυτό μας λέει η αρχαιολογία που όσο να’ναι είναι πιο έγκυρη από την εν πολύς προφορικά μεταδιδόμενη μέχρι τον 18ο αιώνα ιστοριογραφία, που οδήγησε στις περισσότερες σύγχρονες θεωρίες της λεγόμενης «καταγεγραμμένης ιστορίας».
Εστιάζουν στον κακό χριστιανισμό της μετά-ισλαμικής Ισπανίας και δεν αναρωτιούνται τι το ιδιαίτερο είχε η Ισπανία που την ώθησε στο να εφαρμόσει ένα Χριστιανισμό που είχε πολλά κοινά με το Ισλάμ στις πρακτικές του. Μήπως την Αραβική Ισλαμική κατοχή αιώνων;
Παραβλέπουν ότι όλα γύρω μας εξελίσσονται - ακόμα και οι θρησκείες - ενώ το Ισλάμ παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο ενώ απαγορεύεται δια θανάτου η όποια αλλαγή του. Η όποια αλλαγή σε κείμενα που έκλεισαν τον 14ο αιώνα και που στο σύνολο τους αναφέρονται σε γεγονότα και πρακτικές του 7ου αιώνα και των Αραβικών φυλών του.
Τέλος αγνοούν ότι το Ισλάμ και η βία είναι ένα και το αυτό. Η βία τρέφει το Ισλάμ και το Ισλάμ υπάρχει μόνο και μόνο για να επεκτείνει την παρουσία του μέσω της βίας. Αυτός είναι ο μόνος σκοπός του, αυτό έκανε και αυτό κάνει 14 αιώνες τώρα σχεδόν αποκλειστικά.
Είναι μια θρησκεία βίαιη και υλιστική, φτιαγμένη για να προβάλει τον ανάλογο χαρακτήρα των Αραβικών φυλών που είχε σαν στόχο να ενώσει. Τόσο υλιστική όσο και ο παράδεισος της που δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια υπερβολή της λείας που περιμένει κάθε πολεμιστής από τις επιδρομές του.
Η όλη «κοσμική» ουσία του Ισλάμ είναι δύο στοίχοι από το Κοράνι:
«Αυτός (Αλάχ) είναι που έστειλε τον Αγγελιοφόρο του (Μωάμεθ) και την θρησκεία της αλήθειας (Ισλάμ) για να την οδηγήσει νικηφόρα απέναντι σε όλες τις άλλες θρησκείες ακόμα και αν οι άπιστοι αντισταθούν» (Κοράνι 61:9)
«Μην κάνετε φιλίες με τους Εβραίους και του Χριστιανούς» (Κοράνι 5:51)
πηγή:Liberal
