Είναι τρομερό μια γυναίκα να καταφεύγει σε αστυνομικό τμήμα επειδή κινδυνεύει η ζωή της, εκεί να την αντιμετωπίζουν σαν μια ταλαιπωρία που τους χαλάει την ήσυχη βάρδια και τελικά να δολοφονείται ακριβώς έξω από το αστυνομικό τμήμα επειδή της είπαν «πάρε το 100» και κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μην την αφήσει να φύγει ή να τη συνοδεύσει μέχρι το 100 να έρθει (αν ερχόταν ποτέ).
Είναι τρομερό να παίρνεις τηλέφωνο το 100 επειδή κινδυνεύει η ζωή σου κι ο αστυνομικός να σε αντιμετωπίζει πιο αδιάφορα από όσο θα σε αντιμετώπιζε δυσαρεστημένος υπάλληλος σουβλατζίδικου που έχεις πάρει τηλέφωνο για να παραγγείλεις δυο πίτα γύρο απ’ όλα.
Είναι τρομερό να ζητάς βοήθεια για να γυρίσεις σπίτι σου επειδή ξέρεις ότι μπορεί να μη βγάλεις το βράδυ και να σου λένε «το περιπολικό δεν είναι ταξί», με αποτέλεσμα να καταλήξεις να μεταφέρεσαι με νεκροφόρα.
Είναι τρομερό ένα βίαιο τσογλάνι με συλλήψεις για πρέζα και επιθέσεις σε αστυνομικούς, ένας τύπος που έχει μηνυθεί για ξυλοδαρμό και βιασμό να κυκλοφορεί ελεύθερος.
Είναι τρομερό μια μήνυση για βιασμό και ξυλοδαρμό να ανακαλείται επειδή το μόνο που έχει να κερδίσει το θύμα είναι να εξαγριώσει ακόμα περισσότερο τον κακοποιητή του ο οποίος ακόμα κι αν καταδικαστεί μετά από πολλά χρόνια είτε δεν θα μπει καθόλου φυλακή είτε θα μπει για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
Είναι τρομερό να σκέφτεσαι ότι αν ένας αστυνομικός είχε προλάβει να ξαπλώσει τον δολοφόνο πριν μαχαιρώσει τη γυναίκα θα δικαζόταν και πιθανόν να καταδικαζόταν για φόνο.
Είναι τρομερό να ακούς για υποστελεχωμένα αστυνομικά τμήματα όταν ξέρεις ότι η ελληνική αστυνομία είναι αναλογικά η τρίτη μεγαλύτερη σε προσωπικό αστυνομία στην Ευρώπη.
Συγγνώμη αν ξεχνάω και άλλα τρομερά από την υπόθεση της γυναικοκτονίας στους Αγίους Αναργύρους αλλά όσα τρομερά κι αν σκεφτώ ακόμα, κανένα δεν πρόκειται να ξεπεράσει το πιο τρομερό από όλα. Αυτό που από μόνο του δείχνει το μέγεθος του ξεχαρβαλώματος στο οποίο βρίσκεται η χώρα και να αποδείξει ότι το μέλλον της, αν υπάρχει, είναι σκοτεινό.
Γιατί από όλα τα τρομερά της γυναικοκτονίας των Αγίων Αναργύρων, από όλα τα τρομερά της χώρας, τίποτα δεν είναι τόσο τρομερό όσο το ότι ένας καταδικασμένος σε φυλάκιση αστυνομικός συνέχιζε να είναι αστυνομικός. Ότι ένας εγκληματίας του κοινού ποινικού δικαίου, καταδικασμένος από την ελληνική δικαιοσύνη για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, υπηρετούσε κανονικά –σαν να μην τρέχει τίποτα– όντας σε πόστο φρουρού σε τμήμα, και απλώς ήταν «υπό απόταξη».
Αν αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να γίνει κατανοητό το ασύλληπτο μέγεθος της διάλυσης της χώρας, αν δεν αρκεί για να δείξει ότι εδώ δεν έχει κανένα μέλλον, αν αυτό δεν σας κάνει να ψάχνετε τα διαβατήριά σας και ευκαιρίες για δουλειά στο εξωτερικό, δεν ξέρω τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβετε ότι η Ελλάδα είναι μια καταδικασμένη υπόθεση.
Όσοι μπορείτε, μεταναστεύστε. Αν όχι για το δικό σας καλό, για το καλό των παιδιών σας. Και μπράβο σας
ΥΓ - Για την περίπτωση αυτή μάθαμε εξαιτίας ενός φόνου. Ποιος ξέρει πόσες άλλες τέτοιες περιπτώσεις εγκληματιών «υπό απόταξη», κοσμούν το δυναμικό της ΕΛΑΣ;