Αν πριν λίγο καιρό με ρωτούσε κανείς για τον σπουδαιότερο κωμικό της εποχής μας θα δυσκολευόμουν πολύ να επιλέξω ανάμεσα στον Λάρι τον Ντέιβιντ, τον Σάσα τον Μπάρον τον Κόεν, τον Λούις τον Σι Κέι και τον Ρίκι τον Τζερβέζ. Θεωρώ και τους τέσσερις τις σύγχρονες κορυφές της κωμωδίας. Τους ανθρώπους που με το χιούμορ και την οξυδέρκειά τους αποκάλυπταν με σπαρταριστό τρόπο κάθε πτυχή της γελοιότητας αυτού που ονομάζουμε «ανθρώπινη κατάσταση».
Μέχρι που εμφανίστηκε ο Στέφανος ο Κασσελάκης για να αποδείξει ότι η κωμωδία έχει μια κορυφή ακόμα ψηλότερη. Γιατί αν οι τέσσερις σπουδαίοι κωμικοί ξεδιπλώνουν το μεγαλείο τους μέσα στα όρια σειρών, ταινιών και παραστάσεων, ο γοητευτικός Στέφανος το κάνει χωρίς κανένα όριο στην πραγματική ζωή.
Ο νέος ηγέτης της ελληνικής αριστεράς δεν υποδύεται έναν κωμικό χαρακτήρα, ούτε λέει αστεία συνειδητά. Ο γοητευτικός Στέφανος απλώς υπάρχει και η ύπαρξη του από μόνη της είναι ικανή να δημιουργήσει τη μεγαλύτερη (αν σκεφτούμε όχι μόνο τους πρωταγωνιστές και τους β’ ρόλους της, αλλά και τους δεκάδες χιλιάδες κομπάρσους που συμμετέχουν στην παραγωγή της) κωμική παράσταση στον πλανήτη. Ποιος άλλος, ως πολιτικός αρχηγός αριστερού κόμματος, θα απαντούσε «Είμαι Κριός» στην ερώτηση «Ποια είναι τα τρωτά σου σημεία», και ποιος άλλος θα έκανε επίδειξη σωματικής ρώμης σε σχολείο ΑμεΑ; Ποιος άλλος επισκεπτόμενος πλημμυροπαθείς θα έλεγε «παρακαλώ όχι κάμερες» εξαιρώντας αυτή που μονίμως τον ακολουθεί και χάρη στην οποία τον είδαμε να παριστάνει ότι βοηθά φτυαρίζοντας μια και μοναδική φτυαριά;
Επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ τι έκανε τους τελευταίους 4 μήνες σε μορφή περίληψης σίριαλ, για να συνειδητοποιήσετε (όσοι δεν το έχετε ήδη κάνει) για τι ακριβώς μιλάμε.
Ο Στέφανος είναι ένας ευκατάστατος νεαρός επιχειρηματίας που μέχρι τα 14 του ζούσε στην Εκάλη και πήγαινε στο Κολλέγιο Αθηνών, και από τα 14 ζει και εργάζεται στην Αμερική όπου σπούδασε σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία. Στα 35 του χρόνια έρχεται στην Ελλάδα για να είναι υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές με το μεγαλύτερο κόμμα της ελληνικής αριστεράς παρότι ο ίδιος είναι ο ορισμός αυτού που στην αριστερά αποκαλείται «νεοφιλελεύθερο γκόλντεν μπόι» (υπήρξε εργαζόμενος στην Γκόλντμαν Σακς, επικεφαλής εφοπλιστικής εταιρείας, ψηφοφόρος των Ρεπουμπλικάνων και αρθρογράφος που πρότεινε για την Ελλάδα οικονομική πολιτική στο πρότυπο της οικονομικής πολιτικής του Ρόναλντ Ρίγκαν).
Μετά τη συντριβή του κόμματος στις εκλογές και την παραίτηση του αρχηγού Αλέκση, ο ήρωάς μας αποφασίζει να διεκδικήσει την ηγεσία του αριστερού κόμματος και παρότι το βιογραφικό που παρουσιάζει είναι απολύτως θολό, όπως και η πολιτική του τοποθέτηση, καταφέρνει να κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές. Ανοιχτά ομοφυλόφιλος ο ίδιος, επιτίθεται σε όποιον νομίζει ότι κάνει ομοφοβικά σχόλια εναντίον του και γίνεται ο αγαπημένος των κουτσομπολίστικων εκπομπών της τηλεόρασης που αφιερώνουν σε εκείνον και το κόμμα του περισσότερο χρόνο από όσο του αφιερώνουν τα δελτία ειδήσεων και οι ενημερωτικές εκπομπές. Στις συνεντεύξεις που δίνει πέφτει σε αντιφάσεις σχετικά με το παρελθόν του, εκνευρίζεται όταν δεν μπορεί να απαντήσει, μιλάει για ζώδια και προδίδει την παντελή του άγνοια για την εγχώρια πολιτική.
Οι πρώτες εκλογές με εκείνον πρόεδρο είναι οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης και ο πρώτος γύρος είναι μία ακόμα συντριβή. Στο κόμμα του επικρατεί αναβρασμός με τα μισά στελέχη να είναι φανερά εναντίον του, αλλά στον δεύτερο γύρο των εκλογών εκείνος προτιμά να μην ασχοληθεί και να φύγει για τη Νέα Υόρκη προκειμένου να παντρευτεί τον αγαπημένο του Τάιλερ. Κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του έρχονται στην επιφάνεια άρθρα του με τα οποία εκφράζει την αποδοκιμασία του για την αριστερά, το κόμμα του οποίου είναι πια αρχηγός και τις πολιτικές του προκατόχου του, για τα οποία δηλώνει αμνησία.
Όλο το παραπάνω είναι μια σύντομη περίληψη των τελευταίων 4 μηνών χωρίς πολλές γαργαλιστικές λεπτομέρειες και όποιος είναι ειλικρινής θα παραδεχτεί ότι αν κάποιος του περιέγραφε όλα αυτά πριν το καλοκαίρι θα τον έλεγε υπερβολικό και φαντασιόπληκτο. Ακόμα κι εγώ που σας ζήτησα να ψηφίσετε Κασσελάκη για αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ τέτοιο γέλιο δεν τον φανταζόμουν.
Κι όμως, ο γοητευτικός Στέφανος κατάφερε μέσα σε λίγους μήνες να μετατρέψει το μεγαλύτερο κόμμα της ελληνικής αριστεράς σε ριάλιτι (υπό αυτήν την έννοια η συντρόφισσα Ραχήλ Μακρή στο «I’m a celebrity get me out of here» δεν κάνει κάτι πολύ διαφορετικό από το μέσο στέλεχος τoυ ΣΥΡΙΖΑ) και να γελοιοποιεί όλα όσα οι σύντροφοι παρίσταναν ότι είχαν ιερά και όσια. Παρότι και άλλοι το προσπάθησαν, ποτέ κανείς δεν κατάφερε να αναδείξει την υποκρισία, το πάθος για εξουσία και την κενότητα της σύγχρονης αριστεράς τόσο καλά όσο ο μεγάλος κωμικός Στέφανος Κασσελάκης. Και μπράβο του
