Δευτέρα 20 Μαρτίου 2023

Διευθύνων Σύμβουλος ΕΑΑΣ - Η "παραίτηση", μια τόσο σπάνια πράξη - H ανυπαρξία "παντελονιών" και ηθικού αναστήματος. - Αυτοί που επιλέγονται είναι αυτοί που σιωπούν, αυτοί που δεν αντιδρούν



 

Γράφει ο

 Ανχης ε.α. Χρήστος Χρηστίδης  

Διευθύνων Σύμβουλος ΕΑΑΣ


Στην τραγωδία που έπληξε πρόσφατα τη χώρα, ο καταλογισμός της ευθύνης για την παταγώδη αποτυχία του κρατικού μηχανισμού δεν έλειψε από το σχολιασμό του συνόλου των Ελλήνων. 

Στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης – "διαδικτυακά καφενεία" – η κριτική ήταν δριμύτατη και οι μύδροι που εκτοξεύθηκαν άπειροι. Στο παρελθόν, τα ίδια είχαν συμβεί με τη φωτιά στο Μάτι, την πλημμύρα στη Μάνδρα,τις φωτιές στην Ηλεία, κ.ο.κ 

Υπάρχει μια απροσδιόριστη ανάληψη ευθυνών και αστήρικτες δικαιολογίες 'εν είδει τραπεζοκόμου' που λέγαμε και στις Στρατιωτικές Σχολές, αλλά καμία ακολουθία σε πράξεις. 

Παραίτηση ουδεμία. Πλήρης παραδοχή των σφαλμάτων ουδεμία. Ο ένας τα φορτώνει στον άλλο, όλοι κάτι ψελλίζουν κι ο Λαός χάσκει εμβρόντητος από την ανυπαρξία "παντελονιών" και ηθικού αναστήματος. 

Και έρχομαι γρήγορα στα καθ’ ημάς για να μη σας τρώω χρόνο. Η Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΑΣ) που παρανόμως παρακρατείται από το ΜΤΣ εδώκαι αρκετά χρόνια σε αρκετούς συναδέλφους …. συνεχίζεται. 

Η δικαίωση των Θεσμικών Ενώσεων στο ΣτΕ με την τελεσίδικη κρίση περί αντισυνταγματικότητας του ν.4092/2012 και μεταγενέστερων για την επαναφορά των μισθών και συντάξεων των Στρατιωτικών στα επίπεδα προ των μνημονιακών περικοπών, παραμένει κενή περιεχομένου

Τα τρίευρα ως εισιτήριο εισόδου στις Λέσχες μας, η απαξίωση των αποστράτων στα Νοσοκομεία μας και τόσα άλλα απλά υπάρχουν…., απλά διαιωνίζονται, απλά έγιναν λόγια του αέρα Εμείς ως απόστρατοι δεν έχουμε διακόπτες να κατεβάσουμε ούτε την κουλτούρα να ξαπλώνουμε στους δρόμους ώστε να αποτελέσουμε κοινωνική ομάδα πίεσης, οι επικεφαλής μας όμως; 

Οι διορισμένοι πρόεδροι των ΝΠΔΔ μας, όπως το ΜΤΣ; Έγγραφα, υπομνήματα, εισηγήσεις, μελέτες, χαρτοπόλεμος για να λέμε ότι κάτι κάνουμε. Για να ανακοινώνουμε ότι... διεκδικούμε. 

Για την αναδιανομή των πόρων από τα εξοπλιστικά, ισότιμα σε όλους τους κλάδους των ΕΔ, στα ΜΤ δηλαδή, ανάλογα με το πλήθος των μερισματούχων πάρτε ένα πίνακα από κάτω χωρίς σχολιασμό. 

Η κατανομή συνολικού κοινωνικού πόρου ύψους 164.000.000 ευρώ, που προήλθε από τις προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων (ΓΕΣ – ΓΕΝ– ΓΕΑ) για τα έτη 2011 έως και 2019 έχει ως εξής: 

                                                                Σ.Ξ. (MTΣ)      Π.Ν.(ΜΤΝ)    Π.Α.(ΜΤΑ

Κοινωνικός πόρος                               39.400.000€    37.300.000€    87.300.000     

Μερισματούχοι(μ.ο.2011 – 2019)                63.800         15.600             14.800 

Κοινωνικός πόρος ανά μερισματούχο            620€           2.390€             5.900€ 

Πολλαπλασιαστής απόδοσης                   1,0 (βάση)         3,9                   9,5 

Με απλά λόγια, ίδιος βαθμός, ίδια χρόνια υπηρεσίας ή και η ίδια ηλικία, αλλά η δημοκρατία μας έχει ορίσει ότι οι πληβείοι θα παίρνουν 1 και οι πατρίκιοι από 3,9 έως 9,5!! 

Αν αναφερθώ δε και στην κατάργηση της κράτησης 2% υπέρ του ΕΛΟΑΣ από το 2000, επιλεκτικά ΜΟΝΟ για τον ΣΞ, την οποία ειρήσθω εν παρόδω, οι ΕΛΟΑΑ και ΕΛΟΑΝ συνεχίζουν να εισπράττουν, η ζημία ξεπερνάει τα 40 εκατ. ευρώ με την υπάρχουσα αναδιανομή!!!!! 

Και όμως ΔΕΝ υπάρχει υπεύθυνος, δεν υπάρχει μία έστω παραίτηση, μία ανάληψη ευθύνης. Ποιος φταίει ρε παιδιά; ο Ούτις που θα έλεγε ο Οδυσσέας; 

Όλοι μα όλοι, όσους έχω ρωτήσει, «γιατί δεν παραιτείσαι ρε φίλε αφού βλέπεις τι γίνεται;" μου αραδιάζουν κάτι αρλούμπες του τύπου " κι αν παραιτηθώ εγώ, τι νομίζεις ότι θ’ αλλάξει", ή "ξέρεις πόσοι περιμένουν στην ουρά να με αντικαταστήσουν" ή "ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη" και ακόμη χειρότερα μέσα σε ένα νεφέλωμα ναρκισσισμού και ελαστικής συνείδησης "δηλαδή μου προτείνεις να λιποτακτήσω, ε όχι θα μείνω και θα δώσω τη μάχη μου από μέσα από το σύστημα". Στο σημείο αυτό πέφτω κάτω από τα γέλια διότι διαπιστώνω ότι η έντιμη παραίτηση με λόγους και αιτιάσεις από γενναία πράξη, επιχειρείται να αποδομηθεί ως……λιποταξία. Ίσως αυτό βολεύει διότι είναι αρεστή η στρουθοκαμηλική μέθοδος. 

Καλώ όλους όσους ΔΕΝ παραιτήθηκαν να μας αναλύσουν τι επέτυχαν με την παραμονή τους; Μήπως είχαν κάποια κόντρα με το "σύστημα", το οποίο δήθεν ήθελαν να πολεμήσουν εκ των έσω;

 Ποιος από τους συναδέλφους θυμάται με "χρυσά γράμματα" αυτούς που έμειναν καμαρωτοί στις θέσεις τους: 

Τι πέτυχαν τέλος πάντων για το κοινό καλό; 

Δυστυχώς η εκκωφαντική απουσία παραιτήσεων από τις διορισμένες ηγεσίες, επιβεβαιώνει δυο πράγματα; 

α. Αυτοί που επιλέγονται είναι αυτοί που σιωπούν, αυτοί που δεν αντιδρούν 

β. Αν αντιδράσει κάποιος, θα αποστρατευτεί -με το κεφάλι ψηλά- αλλά θα ακολουθήσει ο επόμενος, που τρίβει τα χέρια του για να καταλάβει την καρέκλα. 

γ. Αν παραιτηθεί κάποιος δοτός θα τον αντικαταστήσει ο επόμενος ο οποίος θα είναι πιο ενδοτικός από τον προηγούμενο. 

Και επειδή όταν θα διαβάζετε αυτό το άρθρο, θα έχουν ολοκληρωθεί οι κρίσεις να θυμάστε αγαπητοί συνάδελφοι ότι: "ο σιωπών δοκεί συναινείν"