Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής οξύμωρο: πολλοί εξ αυτών που ξιφουλκούν καθημερινά κατά των τουρκικών απειλών και ζητούν μάλιστα να σταματήσει η πολιτική του κατευνασμού και να απαντήσουμε στις τουρκικές προκλήσεις, αυτοί οι ίδιοι εμφανίζονται φιλικοί απέναντι στον Πούτιν, που κάνει αυτό ακριβώς που έκανε η Τουρκία στην Κύπρο
Ακούγοντας τις τελευταίες μέρες τον Πούτιν να καλεί τον Ερντογάν να συνεργαστούν για να κάνουν την Τουρκία ενεργειακό κόμβο, έτσι ώστε να εξαρτάται ο εφοδιασμός της Ευρώπης από τη συνεργασία της Μόσχας με την Αγκυρα, δεν μπορεί να μην αναλογιστεί κανείς σε πόσο δύσκολη θέση έρχονται οι εγχώριοι υποστηρικτές του Πούτιν, που το παίζουν ταυτόχρονα και πολέμιοι του Ερντογάν. Η θέση τους, μάλιστα, γίνεται ακόμη πιο δύσκολη αν συνυπολογίσει κανείς ότι ο τούρκος εθνικιστής – κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν, ηγέτης των Γκρίζων Λύκων, Μπαχτσελί, προειδοποιεί την Ελλάδα να κάτσει ήσυχη, για να μην της κόψει η Τουρκία τη ροή του αζέρικου αερίου μέσω του TAP! Ρωσία – Τουρκία έχουν μια ιδιαίτερη σχέση, Πούτιν και Ερντογάν πολλά κοινά, κι ας ανήκουν θεωρητικά σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Μπαίνει, μάλιστα, στο τραπέζι τώρα το ενδεχόμενο να αποκτήσουν ακόμη περισσότερα κοινά συμφέροντα, με όχημα την ενέργεια.
Και όμως, στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής οξύμωρο: πολλοί εξ αυτών που ξιφουλκούν καθημερινά κατά των τουρκικών απειλών και ζητούν να σταματήσει η πολιτική του κατευνασμού και να απαντήσουμε στις τουρκικές προκλήσεις – στην ανάγκη καταρρίπτοντας και κανένα drone, από αυτά που πετούν πάνω από τα νησιά μας –, αυτοί οι ίδιοι εμφανίζονται φιλικοί απέναντι στον Πούτιν, που κάνει αυτό ακριβώς που έκανε η Τουρκία στην Κύπρο και που θέλει να καταστήσει τον Ερντογάν βασικό σύμμαχό του στον ενεργειακό εκβιασμό έναντι της Ευρώπης!
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ακόμη σήμερα, ενώ έχουν διαψευστεί πανηγυρικά αυτοί που προέβλεπαν εύκολη ρωσική επικράτηση στην Ουκρανία και ο Πούτιν οδηγείται σε αδιέξοδο, στην Ελλάδα το ποσοστό υποστήριξης της πολιτικής του παραμένει εξαιρετικά υψηλό, καθιστώντας την μια ευρωπαϊκή εξαίρεση.
Παγκόσμια έρευνα του YouGov-Cambridge, που κατέγραψε τις απόψεις της κοινής γνώμης σε 25 χώρες του κόσμου, αποκαλύπτει εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία για τη στάση των πολιτών απέναντι στη Ρωσία και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η έρευνα δείχνει ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι πολίτες των χωρών της Δύσης είναι ξεκάθαρα τοποθετημένοι απέναντι στη ρωσική εισβολή και υποστηρίζουν τη σκληρή αντίδραση έναντι της Μόσχας. Υπάρχουν όμως και αρκετές χώρες στον υπόλοιπο κόσμο, στις οποίες η κοινή γνώμη παραμένει αμφίθυμη έναντι της Ρωσίας, μερικές φορές μάλιστα ακόμη και φιλική. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται και τρεις ευρωπαϊκές χώρες, μία εκ των οποίων είναι η Ελλάδα.
Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε στο χρονικό διάστημα από 24 Αυγούστου έως 22 Σεπτεμβρίου. Τα βασικά συμπεράσματά της είναι τα εξής: Από 13 δυτικές ή αγγλόφωνες χώρες –Γαλλία, Γερμανία, Σουηδία, Δανία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Πολωνία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Αυστραλία και Καναδάς– μια «πυρηνική ομάδα» 10 χωρών υποστήριξε σθεναρά τη διατήρηση των οικονομικών κυρώσεων έναντι της Ρωσίας. Η Ελλάδα, η Ουγγαρία και η Ιταλία ήταν οι εξαιρέσεις.
Αυτές οι τρεις ευρωπαϊκές χώρες ήταν σταθερές εξαιρέσεις στη Δύση, σε όλα τα ερωτήματα της έρευνας. Πέρα από τη Δύση, η έρευνα κάλυψε επίσης τη Βραζιλία, το Μεξικό, την Τουρκία, την Αίγυπτο, την Σαουδική Αραβία, την Ινδία, την Ιαπωνία, την Ινδονησία, την Ταϊλάνδη και την Κένυα.
Στο ερώτημα εάν το ΝΑΤΟ έκανε πάρα πολλά για να βοηθήσει την Ουκρανία, μόνο το 7% στη Δανία, στην Πολωνία και στο Ηνωμένο Βασίλειο απάντησε «ναι» (θεωρώντας ότι έπρεπε να κάνει πολύ περισσότερα) – αλλά τα αντίστοιχα ποσοστά στην Ιταλία, στην Ελλάδα και στην Ουγγαρία ήταν 22%, 23% και 31%.
Στο ερώτημα για τη διατήρηση των κυρώσεων έναντι της Ρωσίας, μόνο το 37% των Ελλήνων και το 32% των Ούγγρων τάχθηκαν υπέρ των κυρώσεων, ενώ στις άλλες χώρες της Ευρώπης καταγράφεται σχεδόν διπλάσιο ποσοστό. Επίσης, μόλις το ένα πέμπτο των Ελλήνων και Ούγγρων ερωτηθέντων υποστήριξε την αποστολή βαρέων όπλων από το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, έναντι 44% στη Γαλλία, 57% στη Μεγάλη Βρετανία και 65% στην Πολωνία. Η Ιταλία βρισκόταν συνήθως μεταξύ Ουγγαρίας και Ελλάδας, από τη μια πλευρά, και του «πυρήνα» του δυτικού μπλοκ από την άλλη. Είναι εντυπωσιακό ότι το ποσοστό των Τούρκων που τάχθηκαν υπέρ της αποστολής βαρέως οπλισμού στην Ουκρανία ήταν μεγαλύτερο από αυτό των Ελλήνων! (28% έναντι 20%).
Στην Ελλάδα, στην Ουγγαρία και στην Ιταλία η κοινή γνώμη ήταν πολύ πιο θετική σε «παραχωρήσεις» έναντι της Ρωσίας: για παράδειγμα, το 31% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα, το 28% στην Ουγγαρία και το 23% στην Ιταλία τάχθηκαν υπέρ της αναγνώρισης της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία, ακόμη και αν η Ρωσία δεν παραιτηθεί από καμία στρατιωτική της κατάκτηση στο έδαφος της Ουκρανίας. Τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν ελάχιστα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για παράδειγμα 8% στη Δανία και 6% στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Στις ίδιες 10 βασικές δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Σουηδίας και της Πολωνίας, μόλις το 20% –και μόλις το 8% στο Ηνωμένο Βασίλειο– δήλωσαν ότι πιστεύουν στη γραμμή της Ρωσίας πως η εισβολή είχε στόχο να προστατεύσει τους Ρώσους από τη γενοκτονία.
Στο βασικό ερώτημα της έρευνας, αν η Ρωσία ευθύνεται περισσότερο από τη Δύση για τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι απαντήσεις ακολούθησαν σε γενικές γραμμές το ίδιο μοτίβο, με ισχυρές πλειοψηφίες στον πυρήνα της δυτικής συμμαχίας (έως και 78% στη Σουηδία, στη Δανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο) να κατηγορούν τη Ρωσία και αντίστοιχα πολύ χαμηλά νούμερα (4% στην Πολωνία, 6% στην Ισπανία, 7% στη Γαλλία) να κατηγορούν τη Δύση. Στην Ελλάδα και στην Ουγγαρία, ωστόσο, μόνο το 37% και το 35% δήλωσαν ότι φταίει περισσότερο η Ρωσία.
Τα αποτελέσματα της έρευνας πρέπει να μας προβληματίσουν, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη τις τελευταίες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή. Αντιμετωπίζοντας τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία στο επίπεδο των αρχών και αξιών της δημοκρατίας, του ανθρωπισμού, του σεβασμού των συνόρων και της αποδοκιμασίας κάθε μορφής αναθεωρητισμού, έχουμε αρκετά επιχειρήματα για να είμαστε κατά του Πούτιν. Επειδή, όμως, για ορισμένους αυτά δεν αρκούν και μετράει μόνο η θεωρία του «συμφέροντος», είναι απορίας άξιο πώς και γιατί επιμένουν πολλοί Ελληνες στην υποστήριξη του ρωσικού αναθεωρητισμού, ο οποίος, πέραν του ότι αποτελεί ένα κακό προηγούμενο για την ενίσχυση του τουρκικού αναθεωρητισμού, εξελίσσεται –όπως δείχνουν τα πράγματα– και σε βασικό του σύμμαχο
Πηγή: Protagon.gr
Πηγή: Protagon.gr
