Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι; Και κατά παράφραση της γνωστής ρήσης του Αστερίξ με τη σειρά μου ρωτώ, είναι τρελοί αυτοί οι πολιτικοί; Το ερώτημα αυτό μου ήλθε αυθόρμητα από αυτά, που αντιλαμβάνομαι ότι συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα από πράξεις ή παραλείψεις των πολιτικών κατά τη θέσπιση διαφόρων νόμων, που μπορεί να έχουν ένα πρόσκαιρο πολιτικό όφελος ή να ωφελούν κάποιους, αλλά μακροχρονίως η ζημία που θα προκληθεί στο κράτος ή τη κοινωνία είναι πολλαπλάσια μέχρι ανυπολόγιστη. Αναρωτιέμαι, γιατί βεβαίως δεν περιμένω οι πολιτικοί να είναι άριστοι σκακιστές, ώστε να προβλέπουν μελλοντικά γεγονότα, αλλά εάν αυτοί και οι σύμβουλοι τους είχαν απλά κοινή λογική, τότε θα μπορούσαν να προβλέψουν στοιχειωδώς τις συνέπειες.
Η απορία μου γεννήθηκε από κάποιες πράξεις ή παραλείψεις όλων των τελευταίων κυβερνήσεων, τις οποίες καταγράφω χωρίς διάθεση αντιπολιτεύσεως αλλά με τη φρούδα ελπίδα, ότι κάτι μπορεί να διασωθεί τη τελευταία στιγμή στη παρακάτω περίπτωση.
Με την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος του 2019 θεσπίσθηκε [άρθρο 96 παρ.5], ότι οι δικαστές της στρατιωτικής δικαιοσύνης εξομοιώνονται μισθολογικά με τους τακτικούς δικαστές. Φυσικά εκτός από τη λέξη δικαστές οι μεταξύ των δύο κλάδων ομοιότητες είναι ελάχιστες.
Οι τακτικοί δικαστές, γίνονται δικαστές με τυπικό προσόν να είναι δικηγόροι και τουλάχιστον 28 ετών, εισέρχονται στη Σχολή Δικαστών με πολύ δύσκολες εξετάσεις και τεράστιο συναγωνισμό, ασχολούνται με όλα τα είδη του δικαίου και με ποικιλία υποθέσεων, αντιμετωπίζουν το δημόσιο έλεγχο και συχνές μεταθέσεις σε επαρχιακές πόλεις ανά την επικράτεια, έχουν πολύ αργή εξέλιξη και προάγονται στο βαθμό του αρεοπαγίτη σε ηλικία άνω των εξήντα ετών.Αντίθετα οι στρατιωτικοί δικαστές, που ως βασικό προσόν προβλέπεται μόνο το πτυχίο Νομικής, έχουν περιορισμένο αντικείμενο μόνο για ορισμένα ποινικά αδικήματα από ορισμένο κύκλο στρατευμένων, ενίοτε διεξάγουν ΕΔΕ, κατέχουν στρατιωτικούς βαθμούς και εξαντλούν την ιεραρχία τάχιστα συνήθως στα 55 χρόνια της ηλικίας τους, λαμβάνουν μισθό αξιωματικού με όλα τα πρόσθετα πλεονεκτήματα των αξιωματικών.
Το όλο ζήτημα προβλέπεται ,ότι θα ρυθμισθεί με ειδικό νόμο, που δεν έχει ακόμα δημοσιοποιηθεί. Όταν συζητείτο το ζήτημα στη Αναθεωρητική Βουλή άνευ αντιστάσεως, γιατί οι δικαστικές ενώσεις ασχολούντο με τα δικά τους εσωτερικά προβλήματα εξουσίας , δημοσίευσα στο Liberal .gr της 28-11-2019 άρθρο με τίτλο «Ένας θρίαμβος των στρατιωτικών δικαστών», που ανέλυα πλήρως το θέμα με τις επιπτώσεις του και πρότεινα λύσεις. Φυσικά δεν ακούστηκα, όπως γίνεται συνήθως με τις ανεξάρτητες φωνές. Επειδή το θέμα είναι εκκρεμές θα αναφερθώ μόνο στις επιπτώσεις, που θα υπάρξουν εάν δεν ενταχθούν οι στρατιωτικοί δικαστές, που είναι 103, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης χωρίς αναφορά σε στρατιωτικούς βαθμούς αλλά σε δικαστικούς, άλλως με μία απλή νομοθετική ρύθμιση, που ορίζει μόνο τις αντιστοιχίες μισθού και βαθμού, δεν καταλύεται η υπέρτερη συνταγματική αρχή της ισότητας.
Βάση της αρχής της ισότητας θα επακολουθήσει η δικαστική διεκδίκηση μισθών και συντάξεων εκ μέρους των αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων, αστυνομίας και πυροσβεστικού σώματος και των αρυόντων από αυτούς συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Δεν είναι δυνατόν ο λοχαγός στρατιωτικής δικαιοσύνης, που θα εξισωθεί μισθολογικά με πρωτοδίκη να παίρνει μισθό μεγαλύτερο από τον αρχηγό του ΓΕΣ και είναι βέβαιο ότι το ΣΤΕ θα αποκαταστήσει την ανισότητα επιδικάζοντας στον Α/ΓΕΣ αντίστοιχο μισθό ή ότι η κυβέρνηση θα αναγκασθεί να επανορθώσει νομοθετικά την ανισότητα μεταξύ ισόβαθμων αξιωματικών.. Νομίζω, ότι κανένας προϋπολογισμός του κράτους δεν θα αντέξει το πρόσθετο αυτό μισθολογικό και συνταξιοδοτικό κόστος.
Λέανδρος Τ. .Ρακιντζής
Αρεοπαγίτης ε.τ.
