Το ηλιακό μας σύστημα "ισοφαρίστηκε" στον αριθμό των περισσότερων πλανητών γύρω από ένα μοναδικό αστέρι, μετά την ανακάλυψη του όγδοου πλανήτη γύρω από το Kepler-40, ένα αστέρι που μοιάζει με τον Ήλιο, 2.545 έτη φωτός μακριά από τη Γη.
Ο πλανήτης ανακαλύφθηκε με το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler που ξεκίνησε την αποστολή του το 2009, αναζητώντας αποδείξεις για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής.
Ο πλανήτης, ονόματι Kepler-90i -ένας υπερβολικά θερμός, βραχώδης πλανήτης που χρειάζεται 14,4 ημέρες για μια πλήρη τροχιά γύρω από το αστέρι του- εντοπίστηκε με τη χρήση μηχανικής μάθησης από την Google. Η μηχανική μάθηση είναι μία προσέγγιση της τεχνητής νοημοσύνης, με την οποία οι υπολογιστές "μαθαίνουν".
Στην προκειμένη περίπτωση, οι υπολογιστές έμαθαν να αναγνωρίζουν πλανήτες, βρίσκοντας στα δεδομένα του Kepler, περιπτώσεις κατά τις οποίες το τηλεσκόπιο κατέγραψε σήματα από πλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, γνωστούς και ως εξωπλανήτες.
"Όπως περιμέναμε, υπήρχαν συναρπαστικές ανακαλύψεις που κρύβονταν στα αρχειοθετημένα δεδομένα του Kepler και περίμεναν το σωστό εργαλείο ή τεχνολογία να τις φέρει στην επιφάνεια", δήλωσε ο Paul Hertz, επικεφαλής του τμήματος αστροφυσικής της NASA στην Ουάσινγκτον. "Η σημερινή ανακάλυψη δείχνει ότι τα στοιχεία μας θα είναι κρυμμένος θησαυρός για καινοτόμους ερευνητές τα επόμενα χρόνια".
Η NASA δεν αποκλείει, δηλαδή, μετά την επιτυχία των νέων τεχνολογιών, την ανακάλυψη περισσότερων πλανητών μέσω των δεδομένων που συλλέγει το Kepler.
Όπως αναφέρεται στο βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA, όλοι οι πλανήτες στο σύστημα του Kepler-90 είναι πιο κοντά στο αστέρι από ό,τι είναι η Γη στον Ήλιο. Ο νέος πλανήτης, Kepler-90i, είναι κατά 30% μεγαλύτερος από τη Γη και έχει θερμοκρασία 800 βαθμούς Fahrenheit (περίπου 425 βαθμούς Κελσίου), κάτι που σημαίνει ότι καμία μορφή ζωής -όπως μέχρι σήμερα τις γνωρίζουμε- δεν θα μπορούσε να επιβιώσει εκεί.
To "κλειδί"
Οι ερευνητές Christopher Shallue και Andrew Vanderburg εκπαίδευσαν έναν υπολογιστή να μάθει πώς να εντοπίζει εξωπλανήτες στα ισχνά δεδομένα που κατέγραφε το τηλεσκόπιο -την παραμικρή αλλαγή στη φωτεινότητα που συλλάμβανε όταν ένας πλανήτης περνούσε μπροστά από ένα αστέρι.
Εμπνευσμένο από τον τρόπο με τον οποίο οι νευρώνες συνδέονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο, αυτό το τεχνητό "νευρωνικό δίκτυο" εξέτασε προσεκτικά τα δεδομένα του Kepler και εντόπισε αδύναμα σήματα διέλευσης από τον άγνωστο μέχρι σήμερα όγδοο πλανήτη σε τροχιά γύρω από το Kepler-90 στον αστερισμό Draco.
Ενώ η μηχανική μάθηση έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν σε έρευνες των στοιχείων που συλλέγει το Kepler, η έρευνα αυτή δείχνει ότι τα νευρωνικά δίκτυα είναι ένα πολλά υποσχόμενο εργαλείο για τον εντοπισμό των πιο αδύναμων σημάτων μακρινών κόσμων.
Άλλα πλανητικά συστήματα πιθανότατα να δίνουν μεγαλύτερη υπόσχεση για την ύπαρξη ζωής από ό,τι το Kepler-90.
