Η υπόθεση του πλοίου NOOR 1 και η εμπλοκή του ονόματος του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη με την όποια δικαστική εξέλιξη της επιφυλάσσει το μέλλον έχει και παράπλευρες προσεγγίσεις, οι οποίες δεν μπορούν και δεν πρέπει να διαλάθουν την προσοχή μας.
Η σιωπή του συνόλου του Τύπου πλην ελαχίστων περιπτώσεων για τη συγκεκριμένη υπόθεση, την οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας το zougla.gr, είναι εντυπωσιακή. Ίσως να αποτελεί και σημαντικότερη είδηση από την ίδια την αποκάλυψη.
Τι σημαίνει αυτό;
Η σιωπή του συνόλου του Τύπου πλην ελαχίστων περιπτώσεων για τη συγκεκριμένη υπόθεση, την οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας το zougla.gr, είναι εντυπωσιακή. Ίσως να αποτελεί και σημαντικότερη είδηση από την ίδια την αποκάλυψη.
Τι σημαίνει αυτό;
Μπορώ να σας το περιγράψω με πέντε λέξεις: διαπλοκή, αναισθησία, εξάρτηση, υποτέλεια, ξεπεσμός.
Δεν έχει σημασία τι κρύβεται από πίσω. Ακόμα και για το τεκμήριο της πιθανής αθωότητας του εφοπλιστή όφειλαν να έχουν το κουράγιο να ψελλίσουν πέντε κουβέντες οι δημοσιογράφοι.
Ούτε ανίκανοι είναι ούτε ανόητοι. Μόνο που δεν αποφασίζουν εκείνοι. Τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι (ο Θεός να τους κάνει) εκδότες. Γιατί έχουν ως επί το πλείστον λερωμένη τη φωλιά τους και γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε όχληση αισθανθεί εξαιτίας τους ο όποιος Βαγγέλης μπορεί να γίνει αφορμή αποκαλύψεων που θα αφορά στα δικά τους κατορθώματα.
Αντιλαμβάνονται τι σημαίνει είδηση, τη διαχωρίζουν πανεύκολα από μία ασαφή πληροφορία και νου διαθέτουν.
Τι συμβαίνει, λοιπόν;
Οι δημοσιογράφοι δεν αποφασίζουν σήμερα ποια είναι η είδηση. Τα φίλτρα των μπατιριμένων εκδοτών δεν επιτρέπουν τέτοιες πολυτέλειες. Η οικονομική κρίση χτύπησε πρώτα την ελευθεροτυπία και μετά το μεροκάματο του τρόμου. Το αποτέλεσμα είναι η ένοχη σιωπή, η λογοκρισία και όλα όσα συνεπάγεται μία ακραία οικονομική κατοχή σε έναν τόπο.
Ο απόλυτος ευτελισμός της έννοιας ενημέρωση.
Δεν έχει σημασία τι κρύβεται από πίσω. Ακόμα και για το τεκμήριο της πιθανής αθωότητας του εφοπλιστή όφειλαν να έχουν το κουράγιο να ψελλίσουν πέντε κουβέντες οι δημοσιογράφοι.
Ούτε ανίκανοι είναι ούτε ανόητοι. Μόνο που δεν αποφασίζουν εκείνοι. Τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι (ο Θεός να τους κάνει) εκδότες. Γιατί έχουν ως επί το πλείστον λερωμένη τη φωλιά τους και γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε όχληση αισθανθεί εξαιτίας τους ο όποιος Βαγγέλης μπορεί να γίνει αφορμή αποκαλύψεων που θα αφορά στα δικά τους κατορθώματα.
Αντιλαμβάνονται τι σημαίνει είδηση, τη διαχωρίζουν πανεύκολα από μία ασαφή πληροφορία και νου διαθέτουν.
Τι συμβαίνει, λοιπόν;
Οι δημοσιογράφοι δεν αποφασίζουν σήμερα ποια είναι η είδηση. Τα φίλτρα των μπατιριμένων εκδοτών δεν επιτρέπουν τέτοιες πολυτέλειες. Η οικονομική κρίση χτύπησε πρώτα την ελευθεροτυπία και μετά το μεροκάματο του τρόμου. Το αποτέλεσμα είναι η ένοχη σιωπή, η λογοκρισία και όλα όσα συνεπάγεται μία ακραία οικονομική κατοχή σε έναν τόπο.
Ο απόλυτος ευτελισμός της έννοιας ενημέρωση.
Η απάντηση σε αυτόν τον ευτελισμό είναι μία:
Άντε να μου χαθείτε λιγούρια, που περίμενα ο αφελής να γράψετε μισή κουβέντα για το θέμα μας.
Άντε να μου χαθείτε λιγούρια, που περίμενα ο αφελής να γράψετε μισή κουβέντα για το θέμα μας.
Πολύ σωστά ο κόσμος σάς απαξιώνει, όχι γιατί σας απαγορεύουν οι εκδότες να λέτε αλήθειες, αλλά γιατί δεν έχετε τα «αρχίδια» να αντιδράσετε εν ονόματι της καταρρακωμένης αξιοπρέπειά σας και της υποχρέωσής σας να ενημερώνετε τους πολίτες.
Είσαστε και θα παραμείνετε λίγοι, χωρίς ελπίδα σωτηρίας.
Είσαστε και θα παραμείνετε λίγοι, χωρίς ελπίδα σωτηρίας.
Είσαστε και θα παραμείνετε υπαλληλάκια νεόκοπων και νεόπλουτων εκδοτών άσχετων με το αντικείμενο της δουλειάς μας, με μοναδικό κίνητρο την είσπραξη του έτσι κι αλλιώς πενιχρού μισθού που προσφέρουν.
Η οικονομία έχει ελάχιστες ελπίδες να ανακάμψει, εσείς καμία!
Η οικονομία έχει ελάχιστες ελπίδες να ανακάμψει, εσείς καμία!
http://www.zougla.gr/greece/article/pou-isaste-leventes-dimosiografi
