Είναι ίσως άγραφος κανόνας σε αυτή τη ζωή, πως όταν αδικήσεις, θα αδικηθείς, όταν εξαπατήσεις, θα εξαπατηθείς, ή εναλλακτικά, όπως το λέει η γνωστή παροιμία, «το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται»…
«Το φυσάνε και δεν κρυώνει» οι Τούρκοι το φιάσκο με την απαγωγή του προσωπικού του γενικού προξενείου στη Μοσούλη από τους ισλαμιστές τρομοκράτες της ISIL που πλέον αιματοκυλίζουν το Ιράκ. Η εξέλιξη αυτή καταστρέφει την εικόνα της Τουρκίας διεθνώς, ενώ οι πληροφορίες που αποδεσμεύονται ακόμα και από τουρκικές πηγές, την εκθέτουν στα μάτια των υποτίθεται πιο στενών συμμάχων της στη Δύση, με όλες τις αρνητικές συνέπειες που αυτό μπορεί να έχει γενικότερα για την τουρκική εξωτερική πολιτική.
Αυτό που οδήγησε τους Τούρκους στο φιάσκο είναι η συνεργασία της με την εγκληματική οργάνωση στο πλαίσιο της κακώς νοούμενης «ρεαλιστικής πολιτικής», Αχμέτ Νταβούτογλου, το προσωνύμιο του οποίου στο παρελθόν ως ο «Τούρκος Κίσιντζερ», προκαλεί σήμερα τουλάχιστονισχυρά συναισθήματα ιλαρότητας, αφού έχει αναδειχθεί στον πιο αποτελεσματικό… νεκροθάφτητης.
Εμπιστεύτηκαν τους εγκληματίες αυτούς με σκοπό να ανατρέψουν τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, τους εκπαίδευσαν, τους εξόπλισαν και στο τέλος έπεσαν θύμα της πεποίθησης ότι κατά βάθος θα τους είναι ευγνώμονες, ώστε αγνόησαν τις προειδοποιήσεις και δεν προχώρησαν στην άμεση εκκένωση του γενικού προξενείου.
Όπως αναφέρει σε άρθρο του στη «Χουριέτ» ο επικεφαλής του γραφείου της Άγκυρας, Ντενίζ Ζεϊρέκ, με αξιοθαύμαστη εν πολλοίς δημοσιογραφική ακεραιότητα, χωρίς να φοβάται δηλαδή το πογκρόμ που εξαπολύει συχνά-πυκνά ο Ερντογάν εναντίον της ελευθερίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης θυμίζοντας ολοκληρωτικά καθεστώτα, οι τουρκικές αρχές ήταν σε συνεχή επαφή με ομάδες μαχητών της ISIL.
Η Μοσούλη τελούσε υπό την επιρροή της οργάνωσης τις τελευταίες δύο εβδομάδες που προηγήθηκαν της εισβολής. Οι υπεύθυνοι όμως είτε δεν ανησύχησαν είτε θεώρησαν ότι το ρίσκο ήταν υπολογισμένο και δέχθηκαν τις διαβεβαιώσεις που προέρχονταν από τις πηγές τους, ότι οι Τούρκοι και το γενικό προξενείο δεν αντιμετώπιζαν καμία απειλή.
Η έλευση περισσοτέρων μαχητών της οργάνωσης από άλλες περιοχές «χτύπησε το καμπανάκι», με τις πρώτες προειδοποιήσεις να έρχονται στις 9 Ιουνίου (η εισβολή στο προξενείο έγινε στις 12 Ιουνίου), ακόμα και από πηγές στη Βαγδάτη! Ήδη όμως, πολλοί συγγενείς των στελεχών του γενικού προξενείου είχαν εγκαταλείψει την πόλη στο πλαίσιο των πρώτων μέτρων ασφαλείας που ελήφθησαν από τουρκικής πλευράς (άρα γνώριζαν), καθώς η πληροφορία ότι κοντοζύγωνε «καταιγίδα» ήταν απόλυτα σαφής.
Όσοι έμειναν πίσω, κατέστρεψαν προληπτικά όλα τα διαβαθμισμένα έγγραφα, ενώ τις τελευταίες ώρες πριν τα δραματικά γεγονότα, όλοι οι Τούρκοι μαζεύτηκαν στο προξενείο καθότι βρίσκοντανσε εξέλιξη διπλωματικές προσπάθειες μέσω προσώπων – επαφών με την εγκληματική ισλαμιστική οργάνωση, για να συμφωνηθεί ασφαλής τρόπος επαναπατρισμού των Τούρκων.
Όπως αναφέρει ο έμπειρος συνάδελφος, η Μοσούλη και το Κιρκούκ είναι από τις πόλεις με έντονη την παρουσία των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Αυτό βέβαια είναι γνωστό, καθώς η Τουρκία έθετε πάντα θέμα για τη Μοσούλη την οποία θεωρούσε ως τμήμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ενώ η παρουσία Τουρκομάνων βοηθούσε στο να διαθέτει η Άγκυρα το πρόσχημα της εμπλοκήςστις κουρδικές περιοχές.
Οι συνεννοήσεις όμως με την ISIL έπεσαν στο κενό. Ο γενικός πρόξενος Οζτούρκ Γιλμάζ, ο οποίος θα αποφάσιζε να διατάξει την εκκένωση του κτιρίου ή όχι, αντελήφθη ότι η στάση των ισλαμιστών τρομοκρατών είχε αλλάξει. Άρχισαν να στέλνουν μηνύματα ότι η τουρκική παρουσία δεν θα μπορούσε να περάσει χωρίς συνέπειες. Όταν λοιπόν οι Τούρκοι διαπίστωσαν ότι έπρεπε να εγκαταλείψουν, δεν υπήρχε πλέον ασφαλής τρόπος.
Στο σημείο βέβαια αυτό εγείρεται η απορία, εάν το γενικό επιτελείο είχε επεξεργαστεί κάποιο σχέδιο απαγκίστρωσης των ανθρώπων αυτών από τη Μοσούλη. Η απόσταση με τα τουρκικά σύνορα είναι περίπου 500 χιλιόμετρα. Δεν είναι και μικρή από την άποψη των προβλημάτων που ανακύπτουν για τη λογιστική της υποστήριξη.
Ποια η εμβέλεια για παράδειγμα των ελικοπτέρων Black Hawk που βρίσκονται στα ανατολικά αφού στις πρόσφατες επιδείξεις ισχύος κατά την Ελλάδας (αποβατικές ενέργειες) συμμετείχαν Huey;Δεν υπήρχε η οποιαδήποτε επιχειρησιακή λύση για ανεφοδιασμό; Παίρνουν εξωτερικές δεξαμενές; Η τουρκική Αεροπορία δεν θα μπορούσε να παρέχει εναέρια κάλυψη;
Τέλος πάντων, ήταν εντελώς αδύνατο να απαγκιστρωθούν από στρατιωτικές δυνάμεις λιγότεροι από 50 νοματαίοι; Σύντομα θα τεθεί το θέμα, εάν «στέκει» και θα κληθούν οι υπεύθυνοι να δώσουν τις απαραίτητες διευκρινήσεις. Το βέβαιο είναι, ότι τα μέλη των τουρκικών ειδικών δυνάμεων που φρουρούσαν το γενικό προξενείο, διατάχθηκαν να μην υπερασπίσουν με τα όπλα το κτίριο και τους Τούρκους πολίτες.
Σωστή ήταν η εντολή που έφθασε από την Άγκυρα. Εάν δεν έχεις κάτι να περιμένεις δεν έχει νόημα να ξεκινήσεις σύγκρουση, αφού και τα πυρομαχικά σου είναι πεπερασμένα. Κι αν το κάνεις, είναι προφανές ποια θα είναι η τύχη σου αμέσως μετά στα χέρια των μισάνθρωπων της ISIL
Όταν οι Τούρκοι συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι, οι δεσμώτες τους υποσχέθηκαν να τους απελευθερώσουν σε ενδιάμεσους που εμπιστεύονταν, σύμφωνα με το δημοσίευμα του Ντενίζ Ζεϊρέκ. Εκεί όμως παρενέβησαν οι στρατιωτικοί διοικητές της ISIL και ποιος ξέρει με ποιο σκεπτικό, ακύρωσαν την απελευθέρωση των ομήρων. Η Τουρκία άρχισε να απειλεί με στρατιωτικά αντίποινα εάν πειραχθεί Τούρκος. Δεν πείθει ότι μπορεί να κάνει κάτι ουσιαστικό. Όλα δείχνουν ότι η στρατιωτική επιχείρηση έχει αποκλειστεί και οι διπλωματικές προσπάθειες εξακολουθούν…
Η Άγκυρα συνεργάστηκε στενά με τρομοκράτες και το πλήρωσε. Ίσως και να πλήρωσε τη συνήθη της πρακτική να επιχειρεί να τα έχει καλά με όλες τις πλευρές, μέσω «περίτεχνων» διπλωματικών ελιγμών. Αυτά όμως δεν αποτελούν πρόσφορη στρατηγική όταν συναλλάσσεσαι με οργανώσεις σαν την ISIL…
πηγή:Defence point
