Κολοσσιαία γκάφα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών… ΝΕΜΕΣΙΣ

Είναι ίσως άγραφος κανόνας σε αυτή τη ζωή, πως όταν αδικήσεις, θα αδικηθείς, όταν εξαπατήσεις, θα εξαπατηθείς, ή εναλλακτικά, όπως το λέει η γνωστή παροιμία, «το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται»…

«Το φυσάνε και δεν κρυώνει» οι Τούρκοι το φιάσκο με την απαγωγή του προσωπικού του γενικού προξενείου στη Μοσούλη από τους ισλαμιστές τρομοκράτες της ISIL που πλέον αιματοκυλίζουν το Ιράκ. Η εξέλιξη αυτή καταστρέφει την εικόνα της Τουρκίας διεθνώς, ενώ οι πληροφορίες που αποδεσμεύονται ακόμα και από τουρκικές πηγές, την εκθέτουν στα μάτια των υποτίθεται πιο στενών συμμάχων της στη Δύση, με όλες τις αρνητικές συνέπειες που αυτό μπορεί να έχει γενικότερα για την τουρκική εξωτερική πολιτική.

Αυτό που οδήγησε τους Τούρκους στο φιάσκο είναι η συνεργασία της με την εγκληματική οργάνωση στο πλαίσιο της κακώς νοούμενης «ρεαλιστικής πολιτικής», Αχμέτ Νταβούτογλου, το προσωνύμιο του οποίου στο παρελθόν ως ο «Τούρκος Κίσιντζερ», προκαλεί σήμερα τουλάχιστονισχυρά συναισθήματα ιλαρότητας, αφού έχει αναδειχθεί στον πιο αποτελεσματικό… νεκροθάφτητης.

Εμπιστεύτηκαν τους εγκληματίες αυτούς με σκοπό να ανατρέψουν τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, τους εκπαίδευσαν, τους εξόπλισαν και στο τέλος έπεσαν θύμα της πεποίθησης ότι κατά βάθος θα τους είναι ευγνώμονες, ώστε αγνόησαν τις προειδοποιήσεις και δεν προχώρησαν στην άμεση εκκένωση του γενικού προξενείου.

Όπως αναφέρει σε άρθρο του στη «Χουριέτ» ο επικεφαλής του γραφείου της Άγκυρας, Ντενίζ Ζεϊρέκ, με αξιοθαύμαστη εν πολλοίς δημοσιογραφική ακεραιότητα, χωρίς να φοβάται δηλαδή το πογκρόμ που εξαπολύει συχνά-πυκνά ο Ερντογάν εναντίον της ελευθερίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης θυμίζοντας ολοκληρωτικά καθεστώτα, οι τουρκικές αρχές ήταν σε συνεχή επαφή με ομάδες μαχητών της ISIL.

Η Μοσούλη τελούσε υπό την επιρροή της οργάνωσης τις τελευταίες δύο εβδομάδες που προηγήθηκαν της εισβολής. Οι υπεύθυνοι όμως είτε δεν ανησύχησαν είτε θεώρησαν ότι το ρίσκο ήταν υπολογισμένο και δέχθηκαν τις διαβεβαιώσεις που προέρχονταν από τις πηγές τους, ότι οι Τούρκοι και το γενικό προξενείο δεν αντιμετώπιζαν καμία απειλή.

Η έλευση περισσοτέρων μαχητών της οργάνωσης από άλλες περιοχές «χτύπησε το καμπανάκι», με τις πρώτες προειδοποιήσεις να έρχονται στις 9 Ιουνίου (η εισβολή στο προξενείο έγινε στις 12 Ιουνίου), ακόμα και από πηγές στη Βαγδάτη! Ήδη όμως, πολλοί συγγενείς των στελεχών του γενικού προξενείου είχαν εγκαταλείψει την πόλη στο πλαίσιο των πρώτων μέτρων ασφαλείας που ελήφθησαν από τουρκικής πλευράς (άρα γνώριζαν), καθώς η πληροφορία ότι κοντοζύγωνε «καταιγίδα» ήταν απόλυτα σαφής.

Όσοι έμειναν πίσω, κατέστρεψαν προληπτικά όλα τα διαβαθμισμένα έγγραφα, ενώ τις τελευταίες ώρες πριν τα δραματικά γεγονότα, όλοι οι Τούρκοι μαζεύτηκαν στο προξενείο καθότι βρίσκοντανσε εξέλιξη διπλωματικές προσπάθειες μέσω προσώπων – επαφών με την εγκληματική ισλαμιστική οργάνωση, για να συμφωνηθεί ασφαλής τρόπος επαναπατρισμού των Τούρκων.

Όπως αναφέρει ο έμπειρος συνάδελφος, η Μοσούλη και το Κιρκούκ είναι από τις πόλεις με έντονη την παρουσία των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Αυτό βέβαια είναι γνωστό, καθώς η Τουρκία έθετε πάντα θέμα για τη Μοσούλη την οποία θεωρούσε ως τμήμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ενώ η παρουσία Τουρκομάνων βοηθούσε στο να διαθέτει η Άγκυρα το πρόσχημα της εμπλοκήςστις κουρδικές περιοχές.

Οι συνεννοήσεις όμως με την ISIL έπεσαν στο κενό. Ο γενικός πρόξενος Οζτούρκ Γιλμάζ, ο οποίος θα αποφάσιζε να διατάξει την εκκένωση του κτιρίου ή όχι, αντελήφθη ότι η στάση των ισλαμιστών τρομοκρατών είχε αλλάξει. Άρχισαν να στέλνουν μηνύματα ότι η τουρκική παρουσία δεν θα μπορούσε να περάσει χωρίς συνέπειες. Όταν λοιπόν οι Τούρκοι διαπίστωσαν ότι έπρεπε να εγκαταλείψουν, δεν υπήρχε πλέον ασφαλής τρόπος.

Στο σημείο βέβαια αυτό εγείρεται η απορία, εάν το γενικό επιτελείο είχε επεξεργαστεί κάποιο σχέδιο απαγκίστρωσης των ανθρώπων αυτών από τη Μοσούλη. Η απόσταση με τα τουρκικά σύνορα είναι περίπου 500 χιλιόμετρα. Δεν είναι και μικρή από την άποψη των προβλημάτων που ανακύπτουν για τη λογιστική της υποστήριξη.

Ποια η εμβέλεια για παράδειγμα των ελικοπτέρων Black Hawk που βρίσκονται στα ανατολικά αφού στις πρόσφατες επιδείξεις ισχύος κατά την Ελλάδας (αποβατικές ενέργειες) συμμετείχαν Huey;Δεν υπήρχε η οποιαδήποτε επιχειρησιακή λύση για ανεφοδιασμό; Παίρνουν εξωτερικές δεξαμενές; Η τουρκική Αεροπορία δεν θα μπορούσε να παρέχει εναέρια κάλυψη;

Τέλος πάντων, ήταν εντελώς αδύνατο να απαγκιστρωθούν από στρατιωτικές δυνάμεις λιγότεροι από 50 νοματαίοι; Σύντομα θα τεθεί το θέμα, εάν «στέκει» και θα κληθούν οι υπεύθυνοι να δώσουν τις απαραίτητες διευκρινήσεις. Το βέβαιο είναι, ότι τα μέλη των τουρκικών ειδικών δυνάμεων που φρουρούσαν το γενικό προξενείο, διατάχθηκαν να μην υπερασπίσουν με τα όπλα το κτίριο και τους Τούρκους πολίτες.

Σωστή ήταν η εντολή που έφθασε από την Άγκυρα. Εάν δεν έχεις κάτι να περιμένεις δεν έχει νόημα να ξεκινήσεις σύγκρουση, αφού και τα πυρομαχικά σου είναι πεπερασμένα. Κι αν το κάνεις, είναι προφανές ποια θα είναι η τύχη σου αμέσως μετά στα χέρια των μισάνθρωπων της ISIL

Όταν οι Τούρκοι συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι, οι δεσμώτες τους υποσχέθηκαν να τους απελευθερώσουν σε ενδιάμεσους που εμπιστεύονταν, σύμφωνα με το δημοσίευμα του Ντενίζ Ζεϊρέκ. Εκεί όμως παρενέβησαν οι στρατιωτικοί διοικητές της ISIL και ποιος ξέρει με ποιο σκεπτικό, ακύρωσαν την απελευθέρωση των ομήρων. Η Τουρκία άρχισε να απειλεί με στρατιωτικά αντίποινα εάν πειραχθεί Τούρκος. Δεν πείθει ότι μπορεί να κάνει κάτι ουσιαστικό. Όλα δείχνουν ότι η στρατιωτική επιχείρηση έχει αποκλειστεί και οι διπλωματικές προσπάθειες εξακολουθούν…

Η Άγκυρα συνεργάστηκε στενά με τρομοκράτες και το πλήρωσε. Ίσως και να πλήρωσε τη συνήθη της πρακτική να επιχειρεί να τα έχει καλά με όλες τις πλευρές, μέσω «περίτεχνων» διπλωματικών ελιγμών. Αυτά όμως δεν αποτελούν πρόσφορη στρατηγική όταν συναλλάσσεσαι με οργανώσεις σαν την ISIL…

πηγή:Defence point

ΜE OΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ Η «ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ» ΤΟΥ Π.Ν. ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοίνωσε, ότι από 02 έως 06 Ιουνίου 2014 θα διεξαχθεί η άσκηση «ΚΑΤΑΙΓΙΣ 14» στην περιοχή του Αιγαίου, στην οποία θα συμμετέχει το σύνολο των μονάδων του ΠΝ, που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα.

Οι αντικειμενικοί σκοποί της άσκησης είναι η διατήρηση, προαγωγή και βελτίωση του επιπέδου της επιχειρησιακής εκπαίδευσης των συμμετεχόντων, η διατήρηση ενιαίου πνεύματος, καθώς και η μεγιστοποίηση της διακλαδικής συνεργασίας με τους άλλους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων.

Κατά την άσκηση, θα δοθεί η ευκαιρία για δοκιμή ειδικών σχεδίων και για εφαρμογή πειραματικών και καινοτόμων τακτικών. Επίσης, η άσκηση θα συνδυαστεί με την άσκηση «ΑΕΤΟΣ Α14» της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς και με τη συμμετοχή ειδικών δυνάμεων και έτερων μονάδων του Στρατού Ξηράς, ενώ σε ορισμένα αντικείμενα θα συμμετάσχουν και μονάδες τουΛιμενικού Σώματος.

πηγή:Defencepoint

ΤΙ ΜΑΣ "ΛΕΝΕ " ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΤΑΝΑΛΙΑ» ΣΤΙΣ … ΚΥΚΛΑΔΕΣ ;;;;

Τέτοια τουρκική ναυτική δραστηριότητα στις Κυκλάδες έχουμε να δούμε από την εποχή των… Ορλοφικών, τη δράση του Λάμπρου Κατσώνη και της επανάστασης του 1821.

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη

Χωρίς τίτλους εντυπωσιασμού με πολύ λίγα λόγια ανέφερε το «defence-point.gr» τις κινήσεις του τουρκικού Στόλου στο κέντρο των Κυκλάδων και ενημέρωσε με ψυχραιμία για την… κίνηση «τανάλια» των μονάδων του στόλου της γείτονος η οποία μόνο τυχαία με την πολιτική συγκυρία στις δύο χώρες δεν είναι.

Η συγκεκριμένη ενέργεια των Τούρκων, όσο και να θέλουμε να ανατρέξουμε στο σύγχρονο παρελθόν και σε καιρό ειρήνης – δηλαδή από την εποχή που χώρα μας αποτελεί ανεξάρτητο κράτος – αδυνατούμε να βρούμε κάτι ανάλογο σε έκταση και προκλητικότητα. Αρκεί να λάβει κάποιος υπόψη του, ότι οι κινήσεις του Οθωμανικού Στόλου κατά τους Βαλκανικούς πολέμους – πέραν μίας μεμονωμένης περίπτωσης – περιορίστηκαν στην περιοχή των Στενών, ενώ και στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, το κατά τα άλλα τεράστιο Ναυτικό του Μουσολίνι περιορίστηκε στην Αδριατική και στα Δωδεκάνησα τα οποία τότε ήταν κτίση της Ιταλίας.

Η κίνηση του τουρκικού στόλου στην ευρύτερη περιοχή των Κυκλάδων θα αντιμετωπιστεί από τις ελληνικές αρχές, και ειδικά από το υπουργείο Εξωτερικών με την «Ολύμπια ψυχραιμία» («στρατηγική ψυχραιμία» θα λέγαμε) με την οποία αντιμετωπίζει τέτοιου είδους δραστηριότητα τα τελευταία έτη.

Το να αναφερθούμε στο αναμενόμενο – υποθέτουμε – διάβημα δεν είναι άξιο λόγου, αφού η τακτική – εάν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε έτσι – του «κατευνασμού», έναντι κάθε κόστους είναι σίγουρο ότι θα φέρει σε λίγο καιρό τον τουρκικό στόλο στα στενά της Σαλαμίνας και στον… Πατραϊκό.

Αυτό λοιπόν που έχει ενδιαφέρον να δούμε είναι το «μήνυμα» που μπορεί να περνάει η τουρκική πλευρά προς τη χώρα μας: Σε καθαρά επιχειρησιακό πλαίσιο το κυρίαρχο – κατά την άποψή μας – μήνυμα που η Τουρκία θέλει να περάσει είναι το εξής: «Είμαστε σε θέση να χτυπήσουμε ΠΑΝΤΟΥ ακόμα και στην καρδία της χώρας σας ακόμα και σε περιοχές του ηπειρωτικού κορμού».

Προσοχή τώρα! Το «είμαστε σε θέση» δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι η Άγκυρα μπορεί σε καθαρά στρατιωτικό επίπεδο να απειλήσει για παράδειγμα τη… Μύκονο, ΑΛΛΑ είναι προφανές ότι σε περίπτωση κρίσης, ένας αντιπερισπασμός ακόμα και σε ένα νησί στο δυτικό και νότιο Αιγαίο ή ακόμα και σε ηπειρωτικό έδαφος το οποίο θα μπορούσε να «απομονωθεί» για λίγες ώρες από τον εθνικό κορμό ίσως να μην είναι ένα σενάριο «επιστημονικής φαντασίας».

Υπερβολικό; Οι αεροναυτικές δυνατότητες της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τις ελληνικές εγγενείς αδυναμίες της συγκεκριμένης περιόδου, δίνουν μία αίσθηση αλαζονείας και σιγουριάς τουλάχιστον σε μία μερίδα της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της γειτονικής χώρας. Αυτό βέβαια είναι μια μεγάλη και αξιοποιήσιμη για μας παγίδα…

Το πρόβλημά μας λοιπόν δεν είναι εάν και κατά πόσο οι Τούρκοι μπορούν να δημιουργήσουν «προγεφύρωμα» στον… Βόλο αλλά το κατά πόσο το… «attitude»(υπό την έννοια της συνολικότερης στάσης και προδιάθεσης) που έχουν αναπτύξει λόγω της δικής μας πολιτικής ανεπάρκειας και της δικής τους πλύσης εγκεφάλου για το μεγαλείο που… κρύβουν μέσα τους – είτε είναι Κεμαλικοί είτε νεοθωμανοί – θα τους οδηγήσει ενδεχομένως σε μία τέτοια κίνηση κατά τη διάρκεια μίας θερμής κρίσης.

Επειδή λοιπόν ο Τούρκος ΠΟΤΕ – στην σύγχρονη ιστορία του – δεν έχει προβεί σε μία ενέργεια εναντίον της χώρας μας χωρίς να έχει κάποιο σχέδιο ή να θέλει να περάσει κάποιο μήνυμα, η πιθανότητα να αξιοποίησετην επομένη των εκλογών – στις οποίες γνώριζε ότι θα ξεκινήσει μία διαδικασία εσωτερικής «ομφαλοσκόπησης» – για να μας στείλει το μήνυμα, «ξεχάστε το Ανατολικό Αιγαίο, διότι θα χάσετε και το… δυτικό», είναι αρκετά πιθανή.
πηγή:Defence point,

"ΓΕΝΝΑΙΑ ΜEΙΩΣΗ ΑΜΥΝΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ" .....ΠΟΙΩΝ ΕΙΠΑΤΕ ;;;;

Έκπληκτοι ακούμε τις τελευταίες ώρες, ότι στο πρόγραμμά του ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, υπόσχεται «γενναία περικοπή των αμυντικών δαπανών». Αυτό, σε συνδυασμό μάλιστα με τις θέσεις που δεν κρύβουν την επιθυμία εξόδου της χώρας από το ΝΑΤΟ, χρήζουν εξέτασης, ενδεχομένως και ιατρικής, σε συνέχεια παλαιότερων δηλώσεων ορισμένων ότι… θα το ρισκάρουν με την Τουρκία.

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Επειδή τα έχουμε γράψει δεκάδες φορές και έχουμε κυριολεκτικά βαρεθεί, μήπως θα μπορούσε να μας κάνει τη χάρη το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μας προσδιορίσει με κάποιον τρόπο για ποιο μέγεθος συζητάμε; Ως ποσοστό επί του ΑΕΠ για παράδειγμα, ή αν θέλει, ας μας αναφέρει πόσα χρήματα θεωρούν ότι πρέπει να δαπανά η χώρα ετησίως για την άμυνά της!

Διότι αν τα υπολογίσουν, όσα λένε δεν φτάνουν ούτε… για μισθοδοσίες και λειτουργικά έξοδα. Θεωρητικά μπορούν να τα μειώσουν και είναι βέβαιο ότι σε επίπεδο γραφειοκρατίας πολλά θα μπορούσαν να γίνουν. Τον κόσμο όμως τι θα τον κάνουν; Θα τον απολύσουν; Ή θα κρατούν τη γραφειοκρατία χωρίς να αντιστοιχεί σε μαχητική ισχύ και αποτροπή;

Και το λέμε αυτό, διότι εξ όσων είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, οι εξοπλιστικές δαπάνες τείνουν να διαμορφωθούν σε επίπεδα που δεν επιτρέπουν την απόκτηση ούτε ανταλλακτικών για τα υπάρχοντα οπλικά συστήματα. Πολλώ δε μάλλον για να προγραμματισθούν αντικαταστάσεις με διαφανείς διαδικασίες και σαφή εμπλοκή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Και άπαντες δείχνουν να τελούν εν αφασία…

Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται υπέρ της εξόδου της χώρας από το ΝΑΤΟ, αυτό που έρχεται σε πρώτη φάση στον νου, είναι το ακόλουθο: Με «γυμνές» Ένοπλες Δυνάμεις (όποιος δεν βλέπει την πορεία που έχουμε χαράξει είναι απλώς ανεγκέφαλος) αν καταστρέψεις και τις συμμαχίες της χώρας, ας καλέσουμε απευθείας την Τουρκία να της εκχωρήσουμε όσα υποτίθεται ότι προασπίζαμε όλες αυτές τις δεκαετίες να τελειώνουμε. Είναι πιο λογικό οικονομικά από όσα κάνουν σήμερα.

Μπορεί κάποιος να πιστεύει ότι θα παραχωρήσουμε στρατιωτικές βάσεις στη Ρωσία και θα λύσουμε το πρόβλημα. Τους διαβεβαιώνουμε ότι όχι μόνο δεν θα το λύσουν, αλλά θα το επιδεινώσουν. Υποκειμενική δική μας άποψη είναι αυτή, τεκμηριώνεται και με στρατιωτικά καιοικονομικά και γεωπολιτικά επιχειρήματα.

Η χώρα χρειάζεται ισχυρή βάση, να είναι δηλαδή από μόνη της ισχυρή (υπό την έννοια της ισχυρής αποτροπής) και στη συνέχεια να μπορέσει να ελιχθεί με τρόπο που ναι μεν θα έχει έναν προσανατολισμό, θα μπορεί όμως να παίζει τον αυτονόητο ρόλο της, αυτόν της γέφυραςανάμεσα στην ανατολή και τη δύση.

Δεν κατηγορούμε κανέναν ότι είναι λιγότερο «πατριώτης» από εμάς. Αυτό που λέμε είναι, ότι η συναίσθηση του ρόλου της στρατιωτικής ισχύος στο διεθνές σύστημα, η παιδεία στον συγκεκριμένο τομέα των πολιτικών μας είναι απελπιστικά ανεπαρκής. Συμπεριφέρονται με «χαζοχαρούμενο» τρόπο, κάτι που ιστορικά τύγχανε εκμετάλλευσης από τον όποιο αντίπαλο, αφού δεν θέλει μαγικές ικανότητες πρόβλεψης για να δει κανείς την κατάληξη της πορείας που έχουμε χαράξει.

Δεν αντιλαμβάνονται ότι η ισχυρή άμυνα έχει ανάγκη συνέχειας και συνέπειας. Ένα «διάλειμμα» 2-3 χρόνων μπορεί να επιφέρει μεγάλη ζημιά. Ακόμα μεγαλύτερη είναι όμως η ζημιά όταν δεν υπάρχει συναίσθηση του τι κάνουν οι σημερινοί κυβερνώντες, έστω κι αν δεχθούμε ότι δεν έχουν επιλογές (δεν ισχύει, απλά επιλέγεται πάντα η εύκολη και με μικρότερο κομματικό κόστος λύση). Διότι όταν το καταλάβουν, θα συνειδητοποιήσουν ότι τα κόστη θα έχουν γίνει τρομακτικά, ασύλληπτα.

Και μέχρι την αποκατάσταση της ισορροπίας, η ζημιά ίσως και να γίνει. Ενώ θα μπορούσαν να συνδεθούν οι αναγκαίες επενδύσεις με την οικονομική ανάπτυξη. Αυτό που έκαναν όλες οι σοβαρές χώρες. Μακριά από τις αθλιότητες του παρελθόντος, αλλά με αυστηρή οικονομική λογική.Εδώ είναι ευθύνη και των στρατηγών. Σιωπούν. Ενώ αυτοί θα είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι. Είναι δεδομένο.

Το παράδειγμα της Ουκρανίας είναι πολύ πρόσφατο. Ενώ πλειάδα μικρών και φαινομενικά λιγότερο ή περισσότερο αδύναμων ποσοτικά χωρών στον πλανήτη δεν επέτρεψαν τη διάβρωση της αποτρεπτικής τους αξιοπιστίας ώστε να μπουν σε μεγάλες περιπέτειες (π.χ. η σχέση Κίνας – Ταϊβάν), η Ουκρανία απλά την πάτησε, παραμελώντας προκλητικά τη στρατιωτική της ισχύ. Καιακρωτηριάστηκε, ενώ έχει τεθεί υποθήκη για περαιτέρω απώλειες.

Το ερώτημα είναι, εάν ρωσική ενέργεια θα συνεπαγόταν απάντηση, η Μόσχα θα έκανε κίνηση στρατιωτικά στην Κριμαία; Όχι ότι δεν θα επικρατούσε σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, το ερώτημα είναι εάν θα έδινε το Κρεμλίνο το πράσινο φως εάν προσάρτηση της Κριμαίας θα συνεπαγόταν π.χ. έναν σκληρό πόλεμο τριών ημερών, με απώλειες εκατέρωθεν και καταστροφή κρίσιμων υποδομών και άλλα παρόμοια. Πόσο δηλαδή βαρύτερη θα ήταν η ζυγαριά στο σκέλος «κόστος», αντισταθμίζοντας το «όφελος» που όλοι διαπιστώσαμε. Και πόσο περισσότερο κοστίζει πλέον η απώλεια της Κριμαίας…

πηγή:Defence point

ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΟ : ΙΛΙΓΓΙΩΔΕΙΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΙΛΙΓΓΙΩΔΕΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ

ISDA: Το ιλιγγιώδες εξοπλιστικό της Τουρκίας και η θέση της Ελλάδας

Με χρονικό όριο υλοποίησης το 2023, το έτος που η Τουρκική Δημοκρατία (πλέον σαφώς εντός εισαγωγικών) θα συμπληρώσει 100 χρόνια ζωής, η γειτονική χώρα υλοποιεί ή έχει εξαγγείλει δεκάδες κύριων εξοπλιστικών προγραμμάτων που αποσκοπούν να μετουσιώσουν στην πράξη τη φιλοδοξία της για μετεξέλιξη σε περιφερειακή και ει δυνατόν, παγκόσμια δύναμη.

Με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ–ISDA)

Το συνολικό κόστος (προϋπολογισμένο) των εν λόγω προγραμμάτων ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 70 δις δολαρίων ΗΠΑ (51 δις ευρώ). Και σε αυτό θα πρέπει να προστεθούν πολλές δεκάδες εξοπλιστικών προγραμμάτων μικρότερου οικονομικού μεγέθους ή άλλα κύρια προγράμματα που όμως δεν έχουν ακόμη εξαγγελθεί.

Ο σχετικός κατάλογος των εξοπλιστικών προγραμμάτων που υλοποιούνται ή έχουν εξαγγελθεί και των πιστώσεων που προγραμματίζεται ή προβλέπεται να διατεθούν για την υλοποίηση τους είναι εντυπωσιακός (ο σχετικός πίνακας δημοσιεύθηκε στην αμερικανική εβδομαδιαία επιθεώρηση «Defense News»):

>16 δις δολάρια ΗΠΑ (11,7 δις ευρώ) για την προμήθεια 100 μαχητικών F-35 Lightning II.

>10 δις δολάρια ΗΠΑ (7,3 δις ευρώ) για την ανάπτυξη του πρώτου εγχώριας σχεδίασης καιανάπτυξης μαχητικού που έχει κωδικοποιηθεί ως TF-X. Εφόσον το πρόγραμμα ανάπτυξης ολοκληρωθεί με επιτυχία τότε εκτιμάται ότι η παραγωγή του θα απαιτήσει πρόσθετες πιστώσεις ύψους 20 δις δολαρίων ΗΠΑ (14,58 δις ευρώ). Ας επισημανθεί εδώ ότι η παράλληλη υλοποίηση των δύο προγραμμάτων μαχητικών θα απαιτήσει από την Τουρκία τη διάθεση πιστώσεων ύψους μεγαλύτερου των 50 δις δολαρίων ΗΠΑ (36,5 δις ευρώ) σε βάθος δεκαετίας.

>4,5 δις δολάρια ΗΠΑ (3,3 δις ευρώ) για τον εκσυγχρονισμό του τουρκικού στόλου μαχητικών F-16 Fighting Falcon.

>4 δις δολάρια (2,92 δις ευρώ) για την προμήθεια νέων υποβρυχίων.

>3,5 δις δολάρια ΗΠΑ (2,55 δις ευρώ) για την προμήθεια ελικοπτέρων γενικής χρήσης.

>3,5 δις δολάρια ΗΠΑ (2,55 δις ευρώ) για την προμήθεια (η υλοποίηση της οποίας συνεχώς αναβάλλεται) του μακρού βεληνεκούς συστήματος αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας.

>3 δις δολάρια ΗΠΑ (2,19 δις ευρώ) για την προμήθεια επιθετικών ελικοπτέρων.

>2,5 δις δολάρια ΗΠΑ (1,82 δις ευρώ) για την παραγωγή σειράς του εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης άρματος μάχης ALTAY.

>2,5 δις δολάρια ΗΠΑ (1,82 δις ευρώ) για την παραγωγή σειράς του προγράμματος κορβετών MILGEM.

>2,4 δις δολάρια ΗΠΑ (1,75 δις ευρώ) για την προμήθεια αεροσκαφών εναέριας έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου.

>1,5 δις δολάρια ΗΠΑ (1,09 δις ευρώ) για την εγχώρια σχεδίαση και ανάπτυξη ελικοπτέρων διαφόρων τύπων και χρήσεων.

>1,5 δις δολάρια ΗΠΑ (1,09 δις ευρώ) για την προμήθεια αεροσκαφών υποστρατηγικών μεταφορών A400M Atlas.

>1 δις δολάρια ΗΠΑ (750 εκατ. ευρώ) για την εγχώρια σχεδίαση και ανάπτυξη δορυφόρων.

>1 δις δολάρια ΗΠΑ (750 εκατ. ευρώ) για την κατασκευή εθνικού διαστημικού κέντρου εκτόξευσης δορυφόρων.

>1 δις δολάρια ΗΠΑ (750 εκατ. ευρώ) για την προμήθεια ενός αποβατικού δεξαμενοπλοίου (LPD: Landing Platform Dock).

>1 δις δολάρια ΗΠΑ (750 εκατ. ευρώ) για το πρόγραμμα εγχώριας σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής νέων φρεγατών.

>1 δις δολάρια ΗΠΑ (750 εκατ. ευρώ) για την προμήθεια νέων τεθωρακισμένων οχημάτων.

>1 δις δολάρια ΗΠΑ (750 εκατ. ευρώ) για την προμήθεια συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου.

>1 δις δολάρια ΗΠΑ (750 εκατ. ευρώ) για την προμήθεια μη επανδρωμένων αεροχημάτων και ηλεκτρο-οπτικών συστημάτων επιτήρησης και αναγνώρισης.

>750 εκατ. δολάρια ΗΠΑ (547 εκατ. ευρώ) για το πρόγραμμα του εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης εκπαιδευτικού αεροσκάφους Hurkus.

>άγνωστο ποσό για το πρόγραμμα εγχώριας σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής νέου τυφεκίου και γενικά φορητού οπλισμού.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις μόνο η οικονομική εξυπηρέτηση των προαναφερθέντων προγραμμάτων σε ετήσια βάση ανέρχεται σε 6 – 7 δις δολάρια ΗΠΑ (4,38 – 5,1 δις ευρώ), ποσό σημαντικά αυξημένο, σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50%, σε σχέση με τα 3,5 – 4 δις δολάρια ΗΠΑ (2,55 – 2,92 δις ευρώ) που σήμερα η Άγκυρα δαπανά σε ετήσια βάση για την απόκτηση νέων οπλικών συστημάτων (άρα όχι γενικά αμυντικές δαπάνες, αλλά εξοπλιστικές… συχνά τα μπερδεύουν πολλοί στην Ελλάδα) και την αναβάθμιση και συντήρηση όσων διαθέτει σε υπηρεσία.

Φυσικά, καθοριστικός παράγοντας για την επίτευξη αυτών των φιλόδοξων στόχων είναι η επίδοση της τουρκικής οικονομίας, η οποία όμως αρχίζει να παρουσιάζει να παρουσιάζει ενδείξεις κόπωσης. Μετά από μία δεκαετία όπου κατά μέσο όρο, σε ετήσια βάση, η τουρκική οικονομία επιτύγχανε ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 5%, το 2013 το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 4%. Επιπρόσθετα, οι προβλέψεις για το άμεσο και μεσοπρόθεσμο μέλλον (επόμενη δεκαετία) κάθε άλλο παρά ευοίωνες είναι.

Μία άλλη επισήμανση που πρέπει να γίνει στα στοιχεία του παραπάνω πίνακα, είναι η συστηματική σύζευξη των εξοπλιστικών προγραμμάτων με την τουρκική αμυντική και αεροδιαστημική βιομηχανία, η οποία σε σχέση με το παρελθόν έχει πλέον αναπτυχθεί σημαντικά και συνεχώς εμπλέκεται σε νέους τομείς με πρώτιστο αντικειμενικό σκοπό τη σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή οπλικών συστημάτων, που ταυτόχρονα θα αποτελούν ολοκληρωμένα προϊόντα τα οποία θα μπορούν να διατεθούν στη διεθνή αγορά.

Εξάλλου, αποδεδειγμένα η Άγκυρα, σε κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα που υλοποιεί έχει ως κύριο μέλημα την πρόσβαση σε τεχνολογίες μέσω της μεταβίβασης ή συμμετοχής στην ανάπτυξη. Το πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα είναι η αρχική επιλογή του κινεζικής προέλευσης συστήματος αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας μακρού βεληνεκούς, όπου ως κριτήριο η πρόσβαση σε πυραυλικές τεχνολογίες, απαραίτητη για την καθιέρωση της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης,υπερίσχυσε των προβλημάτων διασύνδεσης και διαλειτουργικότητας. Ασχέτως του αν αυτό οδήγησε σε πολιτικό και διπλωματικό αδιέξοδο.

Όμως, η παράλληλη «γιγάντωση» του τουρκικού εξοπλιστικού προγράμματος και της εγχώριας βιομηχανικής βάσης, εκτός των αυτονόητων και πολλαπλών οφελών για την τουρκική οικονομίαεμπεριέχει και πολύ σημαντικό ρίσκο. Και μόνο η συντήρηση της εγχώριας βιομηχανικής βάσης στο μέγεθος που έχει ήδη αποκτήσει επιβάλλει στην Τουρκία συνεχή και συστηματική διάθεση μεγάλου ύψους πιστώσεων σε ετήσια βάση για την υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Τυχόν επιβράδυνση της τουρκικής οικονομίας, ή ακόμη περισσότερο η εμφάνιση ύφεσης, θα πλήξει καίρια όχι μόνο το τουρκικό εξοπλιστικό πρόγραμμα αλλά και την ίδια την τουρκική αμυντική και αεροδιαστημική βιομηχανία.

Ακόμη και σήμερα και παρά τις αξιοσημείωτες εξαγωγικές επιτυχίες που έχει καταγράψει, η τουρκική αμυντική και αεροδιαστημική βιομηχανία κατά κύριο λόγο βασίζεται στις συμβάσεις του τουρκικού υπουργείου Άμυνας όχι μόνο για τη διατήρηση της παραγωγικής της υποδομής, αλλά και για την πρόσβαση σε τεχνολογίες αιχμής, που είναι αναγκαίες για την εκ των ενόντων ολοκληρωμένη ανάπτυξη οπλικών συστημάτων. Η δε ζημία που θα προκληθεί σε αυτή στην περίπτωση μακροχρόνιας επιβράδυνσης ή ύφεσης της τουρκικής οικονομίας θα είναι δυσανάλογη του ποσοστού μείωσης του τουρκικών εξοπλιστικών δαπανών.

Αυτή ακριβώς η διαπίστωση, εκτιμάται ότι θα πρέπει να αποτελέσει καίρια παράμετρο του ελληνικού αμυντικού σχεδιασμού, καθώς η οικονομική διάσταση της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την εξέλιξη της. Δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής, ότι σε τελική ανάλυση, ο Ψυχρός Πόλεμος κερδήθηκε όχι στο πεδίο των μαχών αλλά στο οικονομικό επίπεδο.

Ρεαλιστικά, η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την Τουρκία στο επίπεδο της στρατηγικής αντίληψης του «πολέμου φθοράς», δηλαδή σε επίπεδο ποσοτικής αντιπαράθεσης, όπου κυριαρχεί η αριθμητική ερμηνεία των δεδομένων.

Σε οικονομικό επίπεδο η διαφορά των δεδομένων των δύο χωρών είναι σημαντική. Σήμερα το ελληνικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) εκτιμάται σε 180 δις ευρώ, σημαντικά μειωμένο με το πριν κρίσης επίπεδο των περίπου 230 δις ευρώ, ενώ το αντίστοιχο τουρκικό ΑΕΠ για το 2012 υπολογίζεται σε περίπου 580 δις ευρώ.

Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπινους πόρους. Το 2013 ο πληθυσμός της Τουρκίας εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περίπου 77 εκατ. ευρώ ενώ της Ελλάδας σε μόλις 10,8 εκατομμύρια (με βάση τα στοιχεία της απογραφής του 2011). Ούτε η ανομοιογένεια του πληθυσμού της Τουρκίας αποτελεί παράγοντα ικανό να ανατρέψει τον αρνητικό συσχετισμό. Αν δε συνυπολογιστούν, η κατανομή του πληθυσμού σε ηλικιακές ομάδες (σύμφωνα με τα επίσημα τουρκικά στατιστικά στοιχεία του 2009 το 67,4% του τουρκικού πληθυσμού ανήκε στην ηλικιακή ομάδα 15 – 64 ετών) και η μεγάληυπογεννητικότητα που μάστιζε τη χώρα μας (και έχει επιδεινωθεί από την οξεία και παρατεταμένη οικονομική κρίση), η σύγκριση γίνεται πολύ δυσχερέστερη για την Ελλάδα.

Για να γίνει δε άμεσα αντιληπτή η εξέλιξη των ανθρώπινων πόρων στην Ελλάδα, θα αναφέρουμε ότιενώ το 1978 είχαν εγγραφεί στα μητρώα αρρένων περί τα 90.000 άτομα (δυνητικά στρατεύσιμοι σε ετήσια βάση) το 2007 (πριν δηλαδή το ξέσπασμα της κρίσης) ο αντίστοιχος αριθμός ήταν περίπου 45.000. Δηλαδή μέσα σε τρεις δεκαετίες καταγράφηκε μείωση κατά 50% και είναι προφανές ότι η κατάσταση επιδεινώθηκε για τα έτη μετά το 2007.

Αν και αποτελεί πλεονασμό, θα επαναλάβουμε με ιδιαίτερη έμφαση ότι οι δύο πυλώνες του αμυντικού σχεδιασμού, δηλαδή της μελλοντικής εξέλιξης της στρατιωτικής ισχύος της χώρας, είναι οι οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι που μπορούν να διατεθούν για αυτό τον σκοπό.

Κατά συνέπεια, το ύψος αυτών των πόρων καθορίζει περιοριστικά και τη στρατιωτική ισχύ της χώρας. Οι συνήθεις για την ελληνική πραγματικότητα μεγαλόστομες διακηρύξεις περί αξιόμαχου και ισχύος σαφώς αποτελούν εκδήλωση πολιτικής πρόθεσης (παράμετρος σημαντική σε ότι αφορά την αποτροπή και ιδιαίτερα την πειστικότητα της), αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αναιρέσουν τους προαναφερθέντες εγγενείς περιορισμούς.

Φυσικά, το οποιοδήποτε έλλειμμα στον ελληνοτουρκικό συσχετισμό στρατιωτικής ισχύος μπορεί να καλυφθεί με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Στην πρώτη περίπτωση με αύξηση των οικονομικών ή ανθρώπινων πόρων και σαφώς με τη βέλτιστη αξιοποίηση τους. Όμως και ΕΜΜΕΣΑμπορεί να καλυφθεί ή αναιρεθεί σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό από τις ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΕΣ συμμαχίες που η χώρα έχει συνάψει ή επιβάλλεται να συνάψει για αυτό τον σκοπό.

Τυχόν επιβράδυνση της τουρκικής οικονομίας, αποτελεί εκ των πραγμάτων όφελος για την ελληνική πλευρά, αφού το φιλόδοξο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Άγκυρας θα αντιμετωπίσει δυσχέρειες στην υλοποίηση του, αλλά και σημαντικές παρενέργειες σε βιομηχανικό επίπεδο.

Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελέσει αιτία εφησυχασμού. Για τη χώρα, η μόνη άμεσα διαθέσιμη και αποδοτική επιλογή είναι η ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΙΑΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ. Η τελευταία είναι επίσης εκ των ων ουκ άνευ, για την ουσιαστική έξοδο της χώρας από την κρίση καθώς θα καθορίσει τη θέση της χώρας στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι.

πηγή:Defence point

ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ;;; «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΤΟΥΡΚΟΙ» ΜΑΖΙ, ΜΗΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΔΙΑ… ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ;;;

Το ότι οι Τούρκοι κάτι ετοιμάζουν στην ελληνική Θράκη δεν ξενίζει κανέναν που, στοιχειωδώς, παρακολουθεί τις εξελίξεις. Με όχημα το «Κόμμα Ισότητας Φιλίας Ειρήνης – DEB» το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής φιλοδοξεί να πραγματοποιήσει επίδειξη ισχύος στη Θράκη. Για το σκοπό αυτό οι Τούρκοι, πέραν των τουρκόψυχων της μειονότητας, δεν δίστασαν να επιστρατεύσουν και τους… «μακεδόνες» της Ελλάδας, οι οποίοι πρόκειται στις επερχόμενες ευρωεκλογές, να στηρίξουν το καθοδηγούμενο από την Άγκυρα DEB.

Η ανακοίνωση των «Αυτοχθόνων Μακεδόνων Φεντεραλιστών», δεν αφήνει αμφιβολία σε κανέναν εχέφρονα, ότι οι παλινωδίες του ελληνικού πολιτικού συστήματος, με τελευταίο κρούσμα την περίπτωση Σαμπιχά Σουλεϊμάν, έχουν ανοίξει την όρεξη της Άγκυρας σε βαθμό άκρως επικίνδυνο πια. Γιατί τι αλήθεια θα συμβεί αν το DEB πάρει υψηλό ποσοστό στις ευρωεκλογές; Μήπως ετοιμάζεται και στη Θράκη μας κανένα δημοψήφισμα τύπου Κριμαίας και Ανατολικής Ουκρανίας;

Το «defence-point.gr» έχει τηρήσει πολύ προσεκτική στάση στα γεγονότα της Κριμαίας και γενικότερα της Ουκρανίας από την πρώτη στιγμή, επισημαίνοντας τις δυνητικές περιπλοκές τόσο για την Κύπρο όσο και τη Θράκη. Πολλοί φίλοι δεν το αντιλαμβάνονται πέφτοντας θύμα της ψυχολογικής προτίμησης για τον έναν ή τον άλλον. Όλοι έχουμε προτιμήσεις και δεν είναι απαραίτητο να μη συμπίπτουν με αυτές άλλων φίλων που σήμερα αντιδρούν. Η διαφορά είναι ότι η οπτική οφείλει να είναι αμιγώς ελληνοκεντρική.

Ας δούμε την ανακοίνωση των «μακεδόνων» κι ας βγάλει καθένας τα συμπεράσματά του:

«ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΑΪΟΥ 2014
ΚΙΝΗΣΗ ΑΥΤΟΧΘΟΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΩΝ

Μακεδόνες, Μακεδόνισες,

Είμαστε λίγες ημέρες πριν από δυο πολύ σημαντικές για εμάς εκλογικές αναμετρήσεις: τις τοπικές δημοτικές και τις ευρωεκλογές. Οι τοπικές εκλογές είναι πολύ σημαντικές για τους πολίτες γιατί η δημοκρατία δεν μπορεί να επιβληθεί από την κορυφή της πυραμίδας, είναι χτισμένη από τη βάση. Είναι γύρω από την Αγορά που διοργανώνονταν οι δημοκρατίες των πόλεων της αρχαίας Ελλάδας. Στο τέλος του Μεσαίωνα, είναι γύρω από τις κοινότητες, πόλεις-κράτη ή καντόνια, που αναπτύχθηκαν οι πρώτες μορφές των νέων δημοκρατιών. Η δημοκρατία δεν μπορεί να είναι παρά η κυβέρνηση του λαού, από το λαό, για το λαό.

Έχοντας υπ’ όψη το αποτυχημένο ελληνικό πολιτικό σύστημα που πολύ συχνά ταυτίζεται με μια οικονομική ολιγαρχία, πιστεύουμε ότι η συγκέντρωση της εξουσίας οδηγεί αναπόφευκτα σε καταχρήσεις. Στην Ελλάδα, σε όλα τα επίπεδα, ο έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας από την αντιπολίτευση και τους πολίτες είναι ανεπαρκής. Πιστεύουμε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να υπηρετεί τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των τοπικών κοινοτήτων και να βοηθά τους κατοίκους να αναλάβουν την ευθύνη για το τι συμβαίνει στις πόλεις και στα χωριά τους.

Αλλά είναι λυπηρό το γεγονός ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είναι στην ουσία μια υπηρεσία της κεντρικής κυβέρνησης με εφαρμογή Αθηνο-κεντρικών υπαγορεύσεων ( περικοπές στον δημόσιο τομέα, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, μη βιώσιμες πολιτικές σχεδιασμού, κ.λπ.) πάνω στο λαό μας.

Στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές πρέπει οι πολίτες να αναλάβουν την ευθύνη να εκλέξουν εκείνους τους υποψηφίους για την τοπική αυτοδιοίκηση που δεν ακολουθούν κομματικά και συντεχνιακά συμφέροντα, αλλά που θα θελήσουν να αγωνιστούν για να επιβάλλουν στην κεντρική εξουσία την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του τόπου τους και των πολιτών του. Που θα είναι ανοιχτοί στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και θα προσπαθούν να βρίσκουν την καλύτερη γι’ αυτούς λύση, στα πλαίσια πάντα του συλλογικού συμφέροντος και όχι του ατομικού.

Επιπλέον, όσον αφορά εμάς τους γηγενείς Μακεδόνες, θα πρέπει σε αυτές τις εκλογές να εκλέξουμε στα δημοτικά συμβούλια των περιοχών μας τους υποψηφίους εκείνους που θα προστατεύσουν την μοναδική ταυτότητα των αυτοχθόνων Μακεδόνων, τη γλώσσα και τις παραδόσεις τους.

Αυτούς που θα έχουν σημαντικό ρόλο σε πολλές καμπάνιες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για την σήμανση στην Μακεδονική γλώσσα, καθώς και το δικαίωμα που οι αυτόχθονες Μακεδόνες έχουν να προστατεύονται μέσω της Σύμβασης Πλαίσιο για τις Εθνικές Κοινότητες και του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις Περιφερειακές η Μειονοτικές Γλώσσες. Τους συμβούλους που θα υποστηρίξουν την ενίσχυση της χρήσης της μακεδονικής γλώσσας (Μακεντόνσκι) και όλες τις πτυχές του μακεδονικού πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς του λαού μας.

Στις εκλογές για την Περιφέρεια, επίσης, οι γηγενείς Μακεδόνες θα πρέπει ψηφίσουν τους γηγενείς Μακεδόνες υποψήφιους που είναι αποφασισμένοι να βοηθήσουν στον αγώνα για την αναγνώριση των γλωσσικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων μας. Που θα στηρίξουν όλες μας τις προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχουν αρκετοί υποψήφιοι, στον χώρο της Αριστεράς που πιστεύουμε ότι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν σε αυτήν την κατεύθυνση.

Ακόμα σημαντικότερες για εμάς τους γηγενείς Μακεδόνες είναι οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Από το 2015 το Ευρωκοινοβούλιο θα έχει ένα πολύ πιο σημαντικό ρόλο στη νομοθετική διαδικασία γι΄ αυτό έχει μεγάλη σημασία ποιοι θα μας εκπροσωπούν σε αυτό.Δυστυχώς, ως αυτόχθονες Μακεδόνες, όπως και πολλά άλλα περιφερειακά έθνη εντός των εθνικών κρατών της ΕΕ, δεν έχουμε την ανάλογη εκπροσώπηση γιατί οι ευρωβουλευτές εκλέγονται από τα κράτη μέλη της ΕΕ και όχι από τις Περιφέρειες αυτών (εκτός ίσως λίγων εξαιρέσεων). Γι’ αυτό, είναι πάρα πολύ δύσκολο να έχουμε άμεση εκπροσώπηση.

Αυτό, όμως, δεν είναι λόγος για να μην προσπαθούμε να έχουμε μια φωνή που μπορεί να ακουστεί μέχρι τις Βρυξέλλες. Ως Μακεδόνες, δεν έχουμε κανένα λόγο να ενισχύσουμε με την ψήφο μας τα ελληνικά κόμματα που εκλέγουν ευρωβουλευτές, γιατί το 100% αυτών των κόμματων δεν μας αναγνωρίζει ούτε καν ως γλωσσική κοινότητα, πόσο μάλλον ως εθνική!

Στελέχη του Ουράνιο Τόξο, το κόμμα των εθνικά Μακεδόνων, δηλώνουν ότι το κόμμα συμμετέχει τελικά και σε αυτές τις ευρωεκλογές. Μερικοί Μακεδόνες θα το ψηφίσουν. Υπάρχουν όμως χιλιάδες αυτόχθονες Μακεδόνες που είναι πολύ πικραμένοι από την ηγεσία αυτού του κόμματος που τους θυμάται κάθε 5 χρόνια και απαιτεί την ψήφο τους, ενώ, στην ουσία, δεν έχει προσφέρει τίποτα στην Μακεδονική κοινότητα, παρά μερικές κινήσεις εντυπωσιασμού που δεν άλλαξαν, όμως, την κατάσταση της προς το καλύτερο.

Επειδή η αποχή από αυτές τις ευρωεκλογές είναι η χειρότερη λύση για εμάς και επειδή το κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ/DEB) της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης συμμετέχει, για πρώτη φορά από την ίδρυση του, στις επόμενες ευρωεκλογές, οι γηγενείς Μακεδόνες έχουμε την επιλογή να στηρίξουμε αυτό το κόμμα το οποίο αγωνίζεται εδώ και μερικά χρόνια, με σημαντικές επιτυχίες σε πολιτικό επίπεδο.

Επειδή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην Ελλάδα ως Μακεδόνες είναι σχεδόν τα ίδια που αντιμετωπίζουν και οι συμπολίτες μας Τούρκοι της Δ. Θράκης, και επειδή πιστεύουμε ότι πρέπει να ενώσουμε την φωνή μας με την δική τους για να μας ακούσουν επιτέλους όλους, προτείνουμε σε αυτές τις ευρωεκλογές να ψηφίσουμε όλοι οι γηγενείς Μακεδόνες το κόμμα ΚΙΕΦ/DEB, το οποίο έχει κάνει και αίτηση να ενταχθεί στην ομάδα της ΕΕΣ/EFA όπου, όπως γνωρίζετε, το Ουράνιο Τόξο είναι μέλος.

Για να ακουστεί η Ευρώπη και η παγκόσμια κοινή γνώμη τα προβλήματα και την φωνή μας για την ισότητα, για την φιλία, για την ειρήνη ψηφίζουμε ΚΙΕΦ/Deb στις ευρωεκλογές του 2014…

Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε πιο δυνατοί όταν είμαστε όλοι μαζί μια φωνή!…».

πηγή:Defence point,

ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ Ε.Δ. ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Αλλαγές μεγίστης σημασίας στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις αποφασίστηκαν στην τελευταία συνεδρίαση του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, το οποίο συγκλήθηκε υπό τον πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ. Οι αλλαγές είναι πολύ τολμηρές και είναι βέβαιο ότι θα τεθούν στο μικροσκόπιο του ελληνικού, αλλά και άλλων Γενικών Επιτελείων, όχι μόνο στην ευρύτερη περιοχή…

Οι αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που αποφασίστηκαν, κατόπιν αξιολόγησης των περιφερικών κυρίως απειλών για την Τουρκία, αλλά και απειλών που απειλούν την εθνική τα ασφάλεια – με όποια ερμηνεία μπορεί να επιδέχεται η δήλωση αυτή – αφορούν την ενοποίηση της διοίκησης του Στρατού, του Ναυτικού και των Πεζοναυτών, υπό το τουρκικό ΓΕΕΘΑ, ώστε να εξαλειφθούν στεγανά και να υπάρχει καλύτερη διακλαδική συνεργασία.

Παράλληλα, θα υπάρξουν καταργήσεις σχηματισμών και η συγκρότηση δύο στρατιών, της Δυτικής, στην οποία θα ενταχθούν οι δυνάμεις της 1ης Τουρκικής Στρατιάς και της Στρατιάς του Αιγαίου και τέλος, της Ανατολικής, στην οποία θα υπαχθούν οι δυνάμεις της νυν 2ης και 3ης Στρατιάς.

Επίσης θα σχηματιστεί μια δύναμησυνοριοφυλακής η οποία θα υπάγεται διοικητικά στην στρατοχωροφυλακή. Επίσης, θα επιχειρηθεί η τεχνολογική αναβάθμιση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ θα επιταχυνθούν οι προαγωγές των ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών, μια αναφορά που ίσως αφορά την επιθυμία να «έρθει στα πράγματα» η επόμενη γενιά αξιωματικών, κάτι που θα μπορούσε να αφορά και τη «διάβρωση» των ανώτατων βαθμίδων του στρατεύματος από τον Φετουλάχ Γκιουλέν.

Ιδιαίτερη ενίσχυση προβλέπεται για το τουρκικό Ναυτικό, το οποίο θεωρεί τη Μεσόγειο ως το κύριο πεδίο ενδεχόμενης δράσης του, λόγω των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που ανακαλύφθηκαν, αλλά και λόγω του πολέμου στην Συρία. Στην Αεροπορία θα επιδιωχθεί η τεχνολογική αναβάθμισή της και θα δοθεί έμφαση στις ικανότητες στη διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου.

Παρά την κατάργηση δύο στρατηγείων επιπέδου στρατιάς, την οποία πιθανότατα κάποιοι εντός Ελλάδος θα σπεύσουν να πανηγυρίσουν, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μόνο πιο ανίσχυρες δεν καθίστανται. Ειδικά η πρόβλεψη για τον ρόλο του Ναυτικού με κέντρο βάρους τη Μεσόγειο και η αναφορά στους υδρογονάνθρακες, μόνο περιθώρια αισιοδοξίας δεν αφήνει. Τουλάχιστον στους νουνεχείς.

πηγή:Defence poin