Ο ακήρυχτος πόλεμος πάνω από το Αιγαίο και τα άγνωστα περιστατικά. Καταρρίψεις, αναχαιτίσεις, απώλειες

Με αφορμή την προσφυγή της κόρης Τούρκου πιλότου κατά του ελληνικού δημοσίου για υποτιθέμενη κατάρριψη του αεροσκάφους του πατέρα της πάνω από το Αιγαίο και τον συνεπακόλουθο θάνατό του επιχειρούμε μια συνοπτική περιγραφή ενός πραγματικά "ακήρυκτου πολέμου" που διεξάγεται πάνω από το Αιγαίο από το 1964 και μετά, ημερομηνία που για πρώτη φορά η τουρκική αεροπορία βομβάρδισε την Κύπρο.

Κάποια από τα στοιχεία ανατρέπουν προκαταλήψεις, ενώ δίδονται και απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα, όπως αυτό του αν η ελληνική πλευρά παραβιάζει τον τουρκικό εναέριο χώρο... Συχνά σε τέτοια ζητήματα δημιουργείται μεγάλη παραφιλολογία από ευφάνταστους, ενώ στο χορό προστίθενται και οι συνομωσιολόγοι... Γι' αυτό με το παρόν άρθρο θα μείνουμε καθαρά στις μαρτυρίες των Ελλήνων πιλότων που βιώνουν εδώ και δεκαετίες έναν ακήρυκτο πόλεμο που μαίνεται εδώ και δεκαετίες και ξεκίνησε με αφορμή την ένταση που σημειωνόταν στο Κυπριακό, ήδη από το 1964.

Καλοκαίρι 1974 Εισβολή στην Κύπρο - 22 Ιουλίου Ανατολικό Αιγαίο

Με τις μάχες στην Κύπρο να συνεχίζονται και τον Αττίλα να επιτίθεται βάρβαρα στον Κυπριακό Ελληνισμό, η ελληνική αεροπορία αντιμετώπισε παράλληλα πολύ σοβαρές προκλήσεις και στο Αιγαίο. Το μεσημέρι της 22ας Ιουλίου 1974 ώρα 13:30 δύο ελληνικά F-5 απογειώθηκαν για να αναχαιτίσουν ισάριθμα τουρκικά F-102. 

Δινόπουλος και Σκαμπαρδώνης ήταν οι χειριστές από ελληνικής πλευράς. Πραγματοποιείται εμπλοκή με τον Σκαμπαρδώνη και τα 2 τουρκικά αεροσκάφη, ενώ ο Δινόπουλος έχει μείνει απαρατήρητος καθώς, όντας ψηλότερα, δεν είχε γίνει αντιληπτός από τους δυο τούρκους πιλότους. Τότε ξαφνικά βλέπει τον επικεφαλής του ενός τουρκικού F-102 να εξαπολύει έναν πύραυλο AIM-4 Phalcon κατά του Σκαμπαρδώνη, αστοχώντας. Τότε ο Δινόπουλος κάνει απότομη βύθιση και ευρισκόμενος πίσω από τα τουρκικά αεροσκάφη εκτοξεύει άμεσα τον έναν από τους δύο ΑΙΜ-9 Sidewinder που έφερε το αεροσκάφος του. Όμως ο πρώτος πύραυλος αστοχεί, καθώς η κεφαλή του δεν είχε προθερμανθεί αρκετά. Ο Δινόπουλος χωρίς δισταγμό εκτόξευσε τον δεύτερο πύραυλο, ο οποίος και πέτυχε το τουρκικό F-102, στέλνοντάς το να συντριβεί φλεγόμενο στη θάλασσα. Ο δεύτερος Τούρκος χειριστής χάνει τον προσανατολισμό του και, χρησιμοποιώντας αλόγιστα τη μετάκαυση του κινητήρα του, έχασε τα κάυσιμα του και επιχείρησε αναγκαστική προσγείωση σε δρόμο στα μικρασιατικά παράλια. Το αεροσκάφος καταστράφηκε και ο ίδιος μεταφέρθηκε βαριά τραυματισμένος στο νοσοκομείο, όπου πέθανε από τα τραύματά του.

Ο Δινόπουλος αποστρατεύθηκε από την Πολεμική Αεροπορία με το βαθμό του σμηνάρχου, ενώ ο Θ. Σκαμπαρδώνης με τον βαθμό του ταξιάρχου. Αρκετά χρόνια μετά την αερομαχία, όταν υπηρετούσε στο “Air-South Command" του ΝΑΤΟ στη Νάπολη, ένας Τούρκος αξιωματικός της αεροπορίας που συζητούσε μαζί του, ισχυρίστηκε ότι δύο τουρκικά F-102 είχαν καταρρίψει δύο ελληνικά F-5. Όταν ο Σκαμπαρδώνης τον ρώτησε "μοιάζω με φάντασμα;", ο Τούρκος έχασε το χρώμα του...

Επόμενο σοβαρό περιστατικό το 1975, με τους Τούρκους να αποστέλλουν φωτοαναγνωριστικά Φάντομ (RF-4) πάνω από το Καστελόριζο...η απάντηση της ελληνικής πλευράς ήταν η απογείωση ίδιου τύπου μαχητικών τα οποία παραβίασαν τον τουρκικό εναέριο χώρο πάνω από την Σμύρνη, παίρνοντας όπως λέει ο Πρωτόπαπας "κάποιες καταπληκτικές φωτογραφίες της περιοχής..."  Μέχρι τις μέρες μας οι Τούρκοι εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι συχνά τα ελληνικά μαχητικά όταν συμπλέκονται με τα τουρκικά παραβιάζουν τον τουρκικό εναέριο χώρο, χωρίς όμως να προσκομίζουν και τις απαραίτητες αποδείξεις ότι κάτι τέτοιο γίνεται μεθοδευμένα από ελληνικής πλευράς.

Κεντρικό Αιγαίο 3 Οκτωβρίου 1977

Ζεύγος ελλληνικών Φάντομ F-4 απογειώνονται να αναχαιτίσουν άγνωστο ίχνος. Ένα από τα 2 ελληνικά μαχητικά πέφτει "κατά την διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης" σύμφωνα με το ανακοινωθέν, παίρνοντας στο υγρό τάφο τους 2 πιλότους. Η  πραγματικότητα πολύ διαφορετική...στην προσπάθεια να αναχαιτιστεί αμερικανικό ανθυποβρυχιακό αεροσκάφος, αυτό πραγματοποιήσε απότομο και επικίνδυνο ελιγμό, εξαιτίας του οποίου το ελληνικό F-4 να καταπέσει. Το συμβάν ουσιαστικά παρέμεινε μέχρι και πριν λίγα χρόνια απόρρητο.

Βόρειο Αιγαίο - 18 Ιουνίου 1992

Ο υποσμηναγός Νίκος Σιαλμάς χάνει τραγικά την ζωή του όταν το παρωχημένο για την εποχή εκείνη Mirage F-1 εμπλέκεται με 2 τουρκικά υπερσύγχρονα F-16... η "μάχη" άνιση και όμως ο Σιαλμάς καταφέρνει να "εγκλωβίσει" το ένα F-16. Το τουρκικό αεροπλάνο κατάφερε την τελευταία στιγμή να μην ακουμπήσει στη θάλασσα από την βύθιση που έκανε προκειμένου να ξεφύγει, αλλά το παλαιότερο αεροσκάφος του Σιαλμά τον πρόδωσε, καθώς δεν κατάφερε να ξανασηκωθεί από την βύθιση. Σύμφωνα με πιλότους που είδαν το περιστατικό το τουρκικό αεροσκάφος που κατεδίωκε ο Σιαλμάς ακούμπησε κυριολεκτικά την θάλασσα, ανοίγοντας αυλάκι, αλλά ο δυνατός κινητήρας του έσωσε τον Τούρκο πιλότο. Όσο για τον Σιαλμά, αυτός πέρασε στην αιωνιότητα, με ένα λιτό μνημείο που χτίστηκε στον Αγιο Ευστράτιο, ορατό από τον αέρα να θυμίζει την ανθρωποθυσία...με το ακρωτήρι της νησίδα να παίρνει το όνομά του.

"Το περιστατικό της Ρόδου" - Φεβρουάριος 1995

Μια από τις ημέρες που οι Έλληνες αεροπόροι θα θυμούνται για πολλά χρόνια. Οι τουρκικές παραβιάσεις έχουν πλέον καταντήσει μια ανιαρή ρουτίνα. Τέσσερα υπερσύγχρονα τουρκικά F-16 φτάνουν στην Ρόδο, ενώ η ελληνική πλευρά στέλνει μόλις δύο πεπαλαιωμένα Mirage F1, πράξη που υποδηλώνει την σαφή ανωτερότητα των Ελλήνων χειριστών και την περιφρόνηση τους προς τις επιδόσεις των Τούρκων ομολόγων τους. Γίνεται εμπλοκή πάνω από την Κάρπαθο, όπου εν τέλει τα 2 ελληνικά Mirage F1 όχι μόνο κάνουν τα 4 F-16 να το βάλουν στα πόδια, αλλά απομονώνουν και ένα από αυτά. Στην σκληρή εικονική αερομαχία που ακολουθεί ο Τούρκος πιλότος "εισέρχεται για να ξεφύγει σε βύθιση από την οποία όμως δεν καταφέρνει να βγει μπαίνοντας πλέον σε πορεία σύγκρουσης με την θάλασσα...Ο Τούρκος χειριστής στο παρά πέντε και τραυματισμένος καταφέρνει να εκτιναχθεί, όπου θα τον περισυλλέξει ελληνικό ελικόπτερο. Η επίσημη εκδοχή Ελλάδας και Τουρκίας, που έχει κατά καιρούς αμφισβητηθεί από τουρκικά ΜΜΕ, κάνει λόγο για σοβαρή μηχανική βλάβη του τουρκικού αεροσκάφους...

Λέσβος - 27 Δεκεμβρίου 1995

Δυό ημέρες μετά τα Χριστούγεννα επέλεξαν δύο τουρκικά F-4 να πετάξουν μεταξύ Χίου και Λέσβου. Όπως απεδείχθη δεν ήταν η τυχερή τους ημέρα,καθώς στη Λήμνο είχαν μετασταθμέυσει ελληνικά σύγχρονα F-16. Οι Τούρκοι όμως επέμειναν, δεν υποχώρησαν, μπήκαν σε εμπλοκή και όταν το ένα τουρκικό F-4 Φάντομ έκανε ένα ακραίο ελιγμό για να αποφύγει τον σίγουρο εγκλωβισμό του από το ελληνικό F-16 καρφώθηκε κυριολεκτικά στην θάλασσα σκοτώνοντας ακαριαία τον ένα χειριστή του, με τον άλλο να εκτινάσσεται και να διασώζεται από ελληνικό ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης. Η τουρκική πλευρά, απέδωσε και αυτό το περιστατικό σε "μηχανική βλάβη" για λόγους που έχουν να κάνουν με την χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Χίος - 8 Οκτωβρίου 1996 Κατάρριψη ή "μηχανική βλάβη" η πτώση τουρκικού F-16;

Το φορτίο εκείνης της ημέρας βαρύ: Δύο τουρκικά F-16 συνοδεύουν τέσσερα τουρκικά F-4 Φάντομ, καθώς η Τουρκία κάνει ο,τι μπορεί να παρεμποδίσει την άσκηση "ΤΟΞΟΤΗΣ". Η ελληνική πλευρά θα στείλει μόλις 2 Mirage 2000 που αμέσως εμπλέκονται με τα 6 τουρκικά αεροπλάνα. Τα δύο F-16 δεν έλεγαν να αποχωρήσουν από το ελληνικό FIR με το ένα να προβαίνει σε εξαιρετικά επικίνδυνους ελιγμούς, προσπαθώντας να εκγλωβίσουν τα Mirage 2000.  Ξαφνικά στο ένα F-16 σημειώνεται μια εκκωφαντική έκρηξη. Ο ένας Τούρκος χειριστής σκοτώνεται ακαριαία, ενώ ο συγκυβερνήτης του καταφέρνει να εκτιναχθεί. Όλες οι πληροφορίες, χωρίς να επιβεβαιώνονται, συγκλίνουν στο ότι το ένα Mirage εκτόξευσε ένα πύραυλο Magic II, με το δεύτερο τουρκικό F-16 να απομακρύνεται άμεσα προς τα τουρκικά παράλια. Ο δεύτερος πιλότος που διασώζεται, χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί ή διαψευστεί μέχρι τις μέρες μας, υπάρχει η φημολογία ότι ήταν Ισραηλινός.

Κάρπαθος - 23 Μαΐου 2006 - Ημέρα Ντροπής 

Χάνεται με τραγικό τρόπο κατά την διάρκεια αναχαίτισης ο χειριστής F-16 Κων/νος Ηλιάκης. Η αποστολή των τριών τουρκικών αεροσκαφών, 2 F-16 και ένα φωτο-αναγνωριστικό RF-4, κατευθύνονται προς την Κρήτη για να πάρουν εικόνες από τους ρωσικούς πυραύλους S-300. Στην εικονική αερομαχία που ακολουθεί κατά λάθος συγκρούονται ένα τουρκικό και ένα ελληνικό F-16. Ο Ηλιάκης χάνει την ζωή του, ενώ ο Τούρκος χειριστής εκτινάσσεται και τον περισυλλέγει διερχόμενο εμπορικό πλοίο που πλέει σε ελληνικά χωρικά ύδατα... Η ιστορία δεν τελείωσε εκεί, καθώς η συνέχεια είναι εξίσου τραγική και ντροπιαστική, ενώ από θαύμα δεν γλιτώσαμε περισσότερα θύματα από ελληνικής πλευράς...λόγω χειρισμών της τότε Υπουργού των Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη...

Αποστέλεται ελικόπτερο με άντρες των ειδικών δυνάμεων της Ελληνικής Αεροπορίας να περισυλλέξουν τον Τούρκο πιλότο από το κατάστρωμα του εμπορικού, αλλά εκείνος τράβηξε το πιστόλι του απειλώντας να τους πυροβολήσει. Τότε η Ελληνίδα ΥΠΕΞ αποσύρει τα 2 F-16 που σηκώνονται για να καλύψουν το ελληνικό ελικόπτερο. Στην άλλη όχθη οργανώνεται ολόκληρη αποστολή διάσωσης με πολλά F-16 και ελικόπτερα διάσωσης για τον πιλότο τους που ακόμη βρισκόταν σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Τα τουρκικά αεροσκάφη πέρναγαν ξυστά από το ελληνικό ελικόπτερο, το οποίο και άρχισε να τραντάζεται επικίνδυνα, καθώς οι Τούρκοι προσπαθούσαν όχι να το διώξουν από την περιοχή, αλλά να το ρίξουν. Στις απανωτές και απεγνωσμένες εκκλήσεις του ελληνικού ελικοπτέρου για αποστολή βοήθειας, ο ασύρματος παρέμεινε βουβός...

πηγή:difencenews.gr,

Πώς δρουν τα δουλεμπορικά κυκλώματα σε Αιγαίο και Μεσόγειο;

Έκθεση του Λιμενικού Σώματος αναφέρει ιδιαίτερως αποκαλυπτικά στοιχεία για τη δράση των κυκλωμάτων και του modus operandi. 

Από τα περιστατικά μεταφοράς λαθρομεταναστών που αντιμετωπίσθηκαν στα πλαίσια συγκεκριμένου επιτελικού σχεδιασμού, έχει προκύψει ότι οι διακινητές τους ακολουθούν τις εξής μεθόδους:

1. Ο Τούρκος μεταφορέας επιβιβάζεται μαζί με τους λαθρομετανάστες από τα τουρκικά παράλια σε σκάφος με το οποίο τους μεταφέρει στις ελληνικές ακτές όπου και τους αποβιβάζει και ακολούθως επιστρέφει στο σημείο εκκίνησης.
2. Το σκάφος με τους λαθρομετανάστες, χειριζόμενο από τον Τούρκο μεταφορέα, αναχωρεί από τα τουρκικά παράλια, συνοδευόμενο από δεύτερο σκάφος, στο οποίο επιβαίνουν συνεργάτες του χειριστή. Κατά τη διάρκεια του πλου ο Τούρκος χειριστής του σκάφους μεταφοράς ενημερώνει έναν ή περισσότερους λαθρομετανάστες για τον τρόπο χειρισμού του και εν συνεχεία σε κάποιο σημείο της διαδρομής, συνήθως πλησίον της μεθορίου, το εγκαταλείπει και αφού επιβιβασθεί στο σκάφος συνοδείας, διαφεύγει προς τα τουρκικά παράλια. Το σκάφος των λαθρομεταναστών συνεχίζει πλέον τον πλου του προς το προκαθορισμένο σημείο αποβίβασης, χειριζόμενο από τους λαθρομετανάστες.
3. Οι Τούρκοι διακινητές δεν επιβαίνουν στο σκάφος μεταφοράς των λαθρομεταναστών, αλλά εκπαιδεύουν έναν από τους λαθρομετανάστες στον χειρισμό του, ο οποίος αναλαμβάνει την πραγματοποίηση της μεταφοράς από τις τουρκικές ακτές στα ελληνικά νησιά.
4. Από τα τέλη του 2000 καταγράφονται σχεδόν καθημερινά περιστατικά κατά τα οποία Αφγανοί υπήκοοι επιβιβαζόμενοι κατά ομάδες τριών ατόμων σε μικρές φουσκωτές κωπήλατες σχεδίες αναχωρούν από διάφορα σημεία των ακτών της Μικράς Ασίας και αποβιβάζονται λαθραία στα έναντι αυτών ελληνικά νησιά κατά κύριο λόγο της Κω, της Χίου και της Σάμου. Στην περίπτωση αυτή Τούρκοι δουλέμποροι εφοδιάζουν με τις σχεδίες αυτές τους λαθρομετανάστες, ενώ Έλληνες συνεργάτες τους, τους προωθούν από τα νησιά προς την ηπειρωτική Ελλάδα με τα πλοία της γραμμής.
5. Όσον αφορά τις περιπτώσεις λαθρομετανάστευσης με μεγάλα θαλαμηγά και αλιευτικά σκάφη ή φορτηγά πλοία στις περισσότερες από αυτές η μεταφορά οργανώνεται στη χώρα προέλευσης των λαθρομεταναστών και η αποβίβασή τους ολοκληρώνεται σε διαφορετικό συνήθως σημείο του ελλαδικού χώρου, το οποίο έχει επιλεγεί από μέλη των κυκλωμάτων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας με βασικό κριτήριο το δυσπρόσιτο και το απόμερο της περιοχής.

Τα πληρώματα των πλοίων συνήθως παραμένουν σ' αυτά και αφού ολοκληρώσουν τη μεταφορά επιστρέφουν και παραμένουν στις χώρες εκκίνησης μέχρις ότου βρεθεί το νέο "φορτίο". Έχουν καταγραφεί όμως και περιπτώσεις κατά τις οποίες τα πληρώματα των σκαφών μεταφοράς κατά την διάρκεια της νύχτας και πλησίον των ελληνικών χωρικών υδάτων επιβιβάζονται σε συνοδεύον σκάφος εγκαταλείποντας τους λαθρομετανάστες, οι οποίοι εντοπίζονται συνήθως από παραπλέοντα πλοία ή περιπολικά σκάφη του Λ.Σ. Στις περιπτώσεις μεταφοράς λαθρομεταναστών μέσω του ελληνικού θαλάσσιου χώρου προς άλλες χώρες της Ευρώπης οι διακινητές εκκινούν από τα ίδια σημεία, εφαρμόζουν την ίδια μεθοδολογία και ακολουθούν πορείες είτε νότια της Κρήτης εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων είτε μέσω του Αιγαίου πελάγους συνήθως υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες και μακριά από τις ελληνικές ακτές.

πηγή:difencenews.gr,

Προβολή ισχύος στην «Πυρπολητής 1/15»

Προβολή ισχύος σήμερα το πρωί στην άσκηση «Πυρπολητής 1/15» που πραγματοποιήθηκε με το σύνολο της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης (Δύναμη «Δέλτα») σε ξηρά, θάλασσα και αέρα.

 Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Μιχαήλ Κωσταράκο και τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Χρίστο Μανωλά, παρακολούθησε την άσκηση «Πυρπολητής 1/15» που πραγματοποιήθηκε με το σύνολο της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης (Δύναμη «Δέλτα»).

 Με ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού μετέβη στα Μέγαρα από όπου αναχωρούσαν μονάδες που συμμετείχαν στην άσκηση. Στην συνέχεια μετέβη σε σημείο όπου εκτελείτο επιχείρηση ανακατάληψης νήσου, όπου συμμετείχαν συνδυασμένα, προσωπικό και μέσα του Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού, της Πολεμικής Αεροπορίας και των Ειδικών Δυνάμεων.

Bάσει των προβλοπόμενων σχεδίων ενεργοποιήθηκε το σύνολο της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης («Δ») με σκοπό την διεξαγωγή επιχειρήσεων:

-Προβολής ισχύος
-Αποτροπής ανακατάληψης Μικρονήσου ή/και Βραχονησίδος περιοχής Α. Αγαίου
-Εξασφάλισης ζωτικών χώρων/υποδομών
-Εξασφάλισης εδαφικής ακεραιότητας
-Αντιμετώπισης ασύμμετρων ενεργειών
-Προσβολής ναυτικής δύναμης

Οι ανωτέρω επιχειρήσεις θα διεξαχθούν μέσω:

-Αεροκίνητων ενεργειών
-Θαλασσίων μεταφορών
-Ανάπτυξης τμημάτων ειδικών επιχειρήσεων όλων των Κλάδων των ΕΔ
-Μετακίνηση ναυτικών μονάδων
-Ενεργοποίηση αεροπορικών δυνάμεων

Στην άσκηση μετέχουν Φ/Γ, ΤΠΚ, Κ/Φ, ΠΤΜ του ΠΝ, μεταφορικά και επιθετικά Ε/Π του ΣΞ, Ε/Π έρευνας-διάσωσης της ΠΑ, Α/Φ ΑΝΧ και ΔΒ της ΠΑ και τμήματα ειδικών επιχειρήσεων όλων των Κλάδων των ΕΔ.

Η άσκηση λαμβάνει χώρα σε περιοχές της Δ. Μακεδονίας, Έβρου και Α. Αιγαίου. Επισημαίνεται ότι για την ενεργοποίηση της άσκησης την 06:00 της σήμερον, η εντολή/διαταγή για την προπαρασκευή/προετοιμασία των μονάδων δόθηκε νυκτερινές ώρες της 23 Φεβρουαρίου 2015.

πηγή:difencenews.gr,

Στρατιωτικοί εξοπλισμοί & Εθνική Οικονομία

Η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες αντιμετωπίζει απροκάλυπτα απειλή από την Τουρκία και το ρόλο που της ανατίθεται στο πλαίσιο των πολιτικοστρατιωτικών ολοκληρώσεων για τη διαμόρφωση περιφερειακών συστημάτων ασφαλείας.

Η τουρκική επιθετικότητα εκδηλώνεται με τους συνεχείς εξοπλισμούς και τους διακηρυσσόμενους στόχους της. Από τις αρχές του ΄90 παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές σε όλα σχεδόν τα κράτη, ως προς τη δομή στρατιωτικής οργάνωσης και την παραγωγή και διεθνή διακίνηση οπλικών συστημάτων. 

Οι χώρες του ΝΑΤΟ ακολουθούν πολιτική μείωσης των στρατιωτικών δαπανών λόγω της κατάρρευσης του αντιπάλου στρατιωτικού συνασπισμού αλλά και της ανάγκης μείωσης των δημοσίων ελλειμμάτων με μόνη εξαίρεση την Τουρκία, που μολονότι το κατά κεφαλήν εισόδημα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, συγκρινόμενο με τις άλλες χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, εν τούτοις, ο τουρκικός κοινωνικός σχηματισμός αποδέχεται τις υψηλές στρατιωτικές δαπάνες τη στιγμή που ως χώρα αντιμετωπίζει πολλά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Το πολιτικό καθεστώς της χώρας αυτής υλοποιεί την στρατηγικά φιλόδοξη πολιτική της προκειμένου να διαδραματίσει ρόλο τοπικής υπερδύναμης, κάτι που ασφαλώς θα έχει θετικές επιπτώσεις στο σύνολο της τουρκικής κοινωνίας.

Είναι δικαίωμα και υποχρέωση κάθε χώρας να φροντίζει για την ασφάλειά της. Όμως οι εξόφθαλμα μεγάλες στρατιωτικές δαπάνες, συμβάλλουν στην περιφερειακή αστάθεια, εκτός από τις σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις. Οι μεγάλοι εξοπλισμοί, αντί να ενισχύσουν την ασφάλεια, δημιουργούν συχνά αβεβαιότητα και ένταση μεταξύ των κρατών ενώ μειώνουν τις ευκαιρίες για οικονομική ανάπτυξη. Στις περισσότερες περιοχές όπου υπάρχει ένταση και αστάθεια, οι επιπτώσεις των αμυντικών δαπανών στην ευημερία των πληθυσμών είναι πολύ συχνά δραματικές. Η υπεροπλία της επιπρόσθετα, καθιστά την Τουρκία απρόβλεπτη στη συμπεριφορά της, που πολλές φορές μάλιστα περιφρονεί τους διεθνείς κανόνες δικαίου, προβάλλοντας την επιθετικότητά της όπου και όταν εξυπηρετούνται οι στρατηγικοί της στόχοι. 

Η χώρα μας, που έχει γευθεί όχι μόνο την φραστική αλλά την έμπρακτη απειλή εκ μέρους της Τουρκίας, οφείλει να διατηρεί ισχυρή αποτρεπτική δύναμη. Η αμυντική θωράκιση της χώρας έχει προτεραιότητα γιατί χωρίς εθνική ανεξαρτησία δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη. Χωρίς όμως οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να εξασφαλισθεί η συνεχής και συνεπής αμυντική θωράκιση, χωρίς οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρχει αμυντική στρατηγική.

Για να διασφαλίσουμε την αμυντική μας επάρκεια είμαστε υποχρεωμένοι να εξασφαλίζουμε τη διάθεση επαρκών οικονομικών πόρων που να κατευθύνονται στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι αμυντικές δαπάνες, που μετά το 1974 απορροφούν περίπου το 5% του ΑΕΠ, είναι μία δυσάρεστη αναγκαιότητα και έχουν αρνητικές αλλά και θετικές επιπτώσεις στην εθνική οικονομία. Οι αρνητικές συνίστανται στο ότι πρέπει να γίνουν σε ορισμένο χρονικό πλαίσιο και επειδή δεν μπορούμε να παράγουμε τα οπλικά συστήματα που μας αναγκαιούν, ένα μεγάλο τμήμα του κεφαλαίου φεύγει έξω από τη χώρα μας. Επιπρόσθετα οι αμυντικές δαπάνες μειώνουν τις δυνατότητες της χώρας μας για κοινωνικές δαπάνες ή δαπάνες παιδείας. Στις θετικές επιπτώσεις υπολογίζονται οι δυνατότητες ενίσχυσης της εγχώριας παραγωγής, η απορρόφηση τεχνογνωσίας και οι δευτερογενείς επιδράσεις στην υπόλοιπη βιομηχανία (την μη αμυντική).

Από πολλές πλευρές υποστηρίζεται η άποψη ότι οι αγορές οπλικών συστημάτων ή οι επενδύσεις γενικότερα στην άμυνα ισοδυναμούν με απώλεια πόρων. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι ορθή γιατί η άμυνα είναι δημόσιο αγαθό. Κανείς ποτέ δεν σκέφθηκε να καταργήσει την Αστυνομία, το Λιμενικό, τα Δικαστήρια, διότι μας εξασφαλίζουν το δημόσιο αγαθό που είναι η εσωτερική ασφάλεια. Η άμυνα και οι κάθε είδους επενδύσεις σε αυτή, ισοδυναμούν σε επενδύσεις, σε μονάδες αποτροπής που μας εξασφαλίζουν την ειρήνη, τη σταθερότητα και γενικά την ομαλή ανάπτυξη της οικονομίας. Ακούγονται διαμαρτυρίες για τα υψηλά ποσοστά των αμυντικών μας δαπανών δεν έχουμε όμως ακούσει όμως διαμαρτυρίες για τις επιχορηγήσεις που εδίδοντο κάθε χρόνο για τις ΔΕΚΟ που από το έλλειμμα ενός μόνο έτους θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί η αγορά του συγκεκριμένου πολεμικού υλικού που θα χρησιμοποιηθεί για περίοδο 20 ετών περίπου.Εάν υπολογισθούν και τα Αντισταθμιστικά Οφέλη που οι ξένες εταιρείες από τις οποίες προμηθευόμεθα οπλικά συστήματα προσφέρουν στη χώρα μας, ιδιαίτερα μάλιστα όταν υπάρχει μεταφορά υψηλής τεχνολογίας, τότε από τις αμυντικές δαπάνες προκύπτει μετρήσιμο οικονομικό όφελος.

Το ουσιαστικό κέρδος από τα Αντισταθμιστικά Οφέλη προκύπτει μόνο όταν γίνονται σωστές προτάσεις και αποφεύγονται οι εύκολες λύσεις. (Έχουμε περίπτωση που υπολογίσθηκε ως αντισταθμιστικό όφελος οι αφίξεις τουριστών από συγκεκριμένη Ευρωπαϊκή χώρα προς την πατρίδα μας οι οποίοι μάλλον θα έκαναν διακοπές στη χώρα μας έτσι και αλλιώς. 

Το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως το ηθικό του προσωπικού, η εκπαίδευση, η οργάνωση, ο εξοπλισμός με σύγχρονα μέσα κ.λ.π. Εάν αντιπράξουμε τα πιο σύγχρονα οπλικά συστήματα δεν θα έχουμε κανένα αποτέλεσμα χωρίς τις ενέργειες των χειριστών και αυτό σηματοδοτεί την κύρια επίδραση του ανθρώπινου παράγοντα και η προς αυτόν μέριμνα της πολιτείας πρέπει να έχει υψηλή προτεραιότητα. Αν δεν φροντίσουμε για τους ανθρώπους, οπλικά συστήματα τεχνολογικής αιχμής από μόνα τους δεν πρόκειται να μας σώσουν. Επένδυση για την βελτίωση του προσωπικού δεν κινδυνεύει να απαξιωθεί ή να εξουδετερωθεί και είναι σίγουρα αποδοτική.

Για την κάλυψη των αναγκών σε σύγχρονα οπλικά συστήματα, τα Γενικά Επιτελεία των Κλάδων συντάσσουν 5ετές εξοπλιστικά πρόγραμμα. Η σχεδίαση γίνεται βάσει των συμπερασμάτων αναλυτικής μελέτης της απειλής, των ειδικών συνθηκών χρήσης των οπλικών συστημάτων, της αναδυόμενης σε κάθε τομέα τεχνολογίας και βεβαίως του ανθρώπινου παράγοντα. Η δόμηση του εξοπλιστικού παράγοντα πρέπει να έχει ως στόχο την αντιμετώπιση της απειλής και όχι τον εξοπλιστικό ανταγωνισμό. Πρέπει να σχεδιάζεται κατά τρόπο που να εξυπηρετεί την αμυντική στρατηγική της χώρας μας και όχι έναν άνευ λογικής εξοπλιστικό ανταγωνισμό που προσπαθούν να επιβάλουν τα οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων αμυντικών βιομηχανιών και οι πολιτικές που εξυπηρετούν τα συμφέροντα αυτά.

 Ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα είναι ρεαλιστικό όταν στηρίζεται στην ποιοτική υπεροχή των οπλικών συστημάτων και την επαγγελματική εξειδίκευση του ανθρώπινου δυναμικού που θα χειρισθούν τα συστήματα και κινείται στο πλαίσιο των οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η οικονομική ανάπτυξη και πορεία της χώρας ούτε να οδηγεί σε υπέρμετρο εξωτερικό δανεισμό διότι τότε συνδυάζεται η υλοποίησή του με εξαρτήσεις (πολιτικές ή οικονομικές) με προφανή αρνητικά αποτελέσματα.

Σε ότι αφορά την επιλογή των κυρίων οπλικών συστημάτων που αναγκαιούν στις ένοπλες δυνάμεις (Άρματα – Α/Φ – Πυροβόλα – Πολεμικά Πλοία – κ.λ.π) που εντάσσονται στα εξοπλιστικά προγράμματα, από μελέτη της διεθνούς πρακτικής προκύπτει ότι το υλικό των Ε.Δ. διαχωρίζεται σε τρεις βασικές κατηγορίες, στο σύγχρονο πολεμικό υλικό που καλύπτει χρονική περίοδο χρησιμοποίησης 15 ετών περίπου, το εκσυγχρονισμένο υλικό (στο υπάρχον υλικό ενσωματώνονται οι σύγχρονες βελτιώσεις) και το παλαιό υλικό. Αυτή τη διάκριση του υλικού οφείλουν τα Γενικά Επιτελεία να την λαμβάνουν υπόψη τους στη σύνταξη των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Επίσης τα Γενικά Επιτελεία πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους ότι το έδαφος ως παράγοντας ισχύος έχει υποβαθμισθεί. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το έδαφος έχει πάψει να έχει σημασία στον σημερινό «παγκοσμιοποιημένο» κόσμο. Αποτελεί στοιχείο ισχύος αλλά με διαφορετική θεώρηση, διατηρεί δηλαδή τη στρατηγική του σημασία όχι η επιφάνεια αλλά μάλλον ως αφετηρία για επιχειρήσεις (κυρίως αεροπορικές) στο εσωτερικό της χώρας του αντιπάλου για επιχειρήσεις ελέγχου δρομολογίων κ.λ.π.

Αυτό που εξέφρασε κατά θαυμαστό μάλιστα τρόπο το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν του Αλβανικού Έπους «Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους», σήμερα δεν μπορεί να αποτελεί στρατηγικό μας στόχο με την έννοια ότι οι μικρές χώρες δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα αντισταθούν για πολύ στηριζόμενοι ισχυρά στην στατική εδαφική άμυνα. Την άμυνά μας σήμερα οφείλουμε να την εξασφαλίσουμε με κατάλληλα οπλικά συστήματα με οργανωμένες ένοπλες δυνάμεις στη λογική της ισχύος ενός ισχυρού κράτους με την οποία μπορεί να προστατεύσει την εδαφική μας ακεραιότητα χρησιμοποιώντας οικονομικά, διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα και πιέσεις που ασκούνται σε περιφερειακή αλλά και διεθνή κλίμακα.

Ένας λαός πρέπει να είναι ισχυρός ώστε να μην κινδυνεύει να απολέσει το έδαφός του. Οι όροι του παιχνιδιού έχουν αλλάξει και ευρίσκονται σε πλεονεκτική θέση τα κράτη (μικρά ή μεγάλα) που διαθέτουν τα πλεονεκτήματα που απαιτεί η σημερινή πραγματικότητα υπό την βασική προϋπόθεση ότι θα προσαρμόσουν ανάλογα την συμπεριφορά τους εγκαταλείποντας ξεπερασμένες αμυντικές στρατηγικές.

 Η ασφάλεια μιας μικρής χώρας όπως είναι η Ελλάδα, κατοχυρώνεται με αξιόπιστη αποτρεπτική δύναμη, διπλωματικές υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και απόδοσης, αποτελεσματικές υπηρεσίες πληροφοριών, ανεπτυγμένη οικονομία και υψηλό επίπεδο πολιτισμικού τομέα που διαμορφώνει την εικόνα της χώρας και των ανθρώπων που επιδρά στις πολιτικές αποφάσεις των μεγάλων δυνάμεων.

Αυτές οι σκέψεις οφείλουν να προβληματίζουν τους υπεύθυνους προκειμένου να γίνουν οι σωστές επιλογές των οπλικών συστημάτων που θα αποκτήσουμε. Σε ότι αφορά τώρα την επιλογή του οπλικού συστήματος από οικονομικής και μόνο προσέγγισης ισχύει η αρχή «το ακριβότερο είναι το πιο φθηνό». Αυτό προκύπτει από τους δείκτες κόστους αποτελεσματικότητας. Για να γίνει αντιληπτή η αρχή θα την εξειδικεύουν σε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Η εμπειρία από τον Πόλεμο του Κόλπου αλλά και από τους πρόσφατους πολέμους στην πρώην Γ/Β μας έδειξε ότι ο βαθμός αποτελεσματικότητας ενός τόνου κατευθυνόμενης βόμβας ήταν 51,25 μεγαλύτερος από ενός τόνου απλής βόμβας. Το κόστος μιας κατευθυνόμενης βόμβας είναι περίπου 10πλάσιο από ότι μια απλή της ίδιας κατηγορίας και αποτελεσματικότητας οπότε το συνολικό αποτέλεσμα είναι πως η καταστροφή ενός στόχου με κατευθυνόμενη βόμβα στοιχίζει 5 φορές λιγότερο από ότι με απλές. Αυτή η σχέση ισχύει για όλα τα είδη των οπλικών συστημάτων σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.

Παλαιότερα τα Γενικά Επιτελεία ήταν υπεύθυνα για το σχεδιασμό και την υλοποίηση των εξοπλιστικών των προγραμμάτων. Θεωρήθηκε το σύστημα εξοπλισμών εντός των ΓΕ ότι παρουσιάζει αδυναμίες και μετά από προβληματισμούς και παλίνδρομους σχεδιασμούς το 1995 ψηφίζεται ο νόμο 1992/95 με τον οποίο θεσμοθετείται η αναδιοργάνωση του ΥΠΕΘΑ με βασική καινοτομία τη σύσταση δύο νέων υπηρεσιών του Επιτελείου Υπουργού Εθνικής Αμύνης (ΕΠΥΕΘΑ) και της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών (ΓΔΕ) που έχει την ευθύνη της υλοποίησης των προγραμμάτων αμυντικών εξοπλισμών καθώς και την αμυντική βιομηχανία, την έρευνα, τεχνολογία και αντισταθμιστικά οφέλη.

πηγή:difencenews.gr

Πολιτική Εθνικής Άμυνας & Εξοπλισμοί

Οι βασικές προϋποθέσεις για την εξασφάλιση αξιόμαχων Ε.Δ. που θα είναι σε θέση να προασπίζουν τα Εθνικά Συμφέροντα είναι, πρώτο, να υπηρετεί το κατάλληλο προσωπικό σε ποιότητα και αριθμούς που να είναι άριστα εκπαιδευμένο και να έχει υψηλό ηθικό και, δεύτερο, να λειτουργεί άριστα το υπάρχον υλικό, να ανανεώνεται έγκαιρα το παλαιό υλικό με σύγχρονο και να εξασφαλίζεται η ποιοτική υπεροχή έναντι των πιθανών αντιπάλων.

Ο βαθμός κατά τον οποίο θα ικανοποιούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις καθορίζεται από την εκτίμηση της απειλής και κατ΄επέκταση από την Πολιτική Εθνικής Αμύνης η οποία δίδει τις κατευθυντήριες γραμμές που μεταφράζονται σε λειτουργίες και μέσα που θα διαθέτουν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Όσο περισσότερο ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις τόσο καλύτερα θα εξασφαλίζονται τα Εθνικά Συμφέροντα. Οι αποφάσεις συνεπώς για τους απαιτούμενους εξοπλισμούς των Ελληνικών Ε.Δ. θα πρέπει να βασισθούν στην Πολιτική Εθνικής Αμύνης που περιλαμβάνει την Αποστολή των Ε.Δ. και την αντιμετώπιση της απειλής.

Η Αποστολή των Ε.Δ. ως διετυπώθη από την Κυβέρνηση, είναι η περιφρούρηση της χώρας, η διαφύλαξη των Εθνικών Συμφερόντων, η αποτροπή, η αποκλιμάκωση των εντάσεων στην περιοχή, η μεταφορά του Θεάτρου Επιχειρήσεων (αν παραστεί ανάγκη) στην περιοχή του αντιπάλου και η αντιμετώπιση επεισοδίων που προκαλούνται από την Τουρκία στο Αιγαίο. Παράλληλα η διατυπωθείσα αντιμετώπιση της απειλής, περιλαμβάνει την με κάθε μέσον αποτροπή της Τουρκικής απειλής, την λειτουργία του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος-Κύπρου και την ενίσχυση του αμυντικού μηχανισμού της χώρας σε συνδυασμό με τα οικονομικά και δημογραφικά δεδομένα αυτής. Ως μέσα για την εφαρμογή της Πολιτικής Εθνικής Αμύνης προβλέπονται η νέα Δομή των Ε.Δ. και οι εξοπλισμοί. Το ζητούμενο συνεπώς είναι να ευρεθούν οι κατάλληλες λύσεις για την Δομή και τους εξοπλισμούς, ώστε να λειτουργήσει και να εφαρμοσθεί η Πολιτική Εθνικής Αμύνης που θέλει την εξασφάλιση της ακεραιότητας του Εθνικού χώρου και την δυνατότητα αναλήψεως επιθετικών επιχειρήσεων (έστω και περιορισμένων).

Η δημογραφική εξέλιξη του πληθυσμού μας και η αναγκαία οροφή σε συνδυασμό με την ποιότητα του υλικού και τους οικονομικούς περιορισμούς, υπαγορεύουν την ανάγκη δημιουργίας ημιεπαγγελματικού στρατού προκειμένου να εξασφαλίζεται υψηλό επίπεδο εκπαιδεύσεως και ικανοποιητική στελέχωση των μονάδων και κυρίως του Στρατού Ξηράς για τον οποίο πέραν της υψηλής ποιότητος των στελεχών απαιτείται και επάρκεια σε προσωπικό. Η μείωση της θητείας των στρατευσίμων είναι εις βάρος της αποτελεσματικότητος των μονάδων, ενώ η αντικατάσταση των στρατευσίμων από επαγγελματίες οπλίτες είναι δυνατή μέχρι κάποιο ποσοστό, δεδομένων των περιορισμών (σωματικών και κοινωνικών) που παρουσιάζονται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Αποφάσεις πολιτικές που μειώνουν την οροφή σημαίνουν αύξηση των εξοπλισμών για να εξασφαλίζεται η απαιτουμένη απόδοση του στρατεύματος.

Οι αποφάσεις για τους εξοπλισμούς προκειμένου αυτοί να είναι αποτελεσματικοί, πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν ορισμένες βασικές συνιστώσες που συνοψίζονται : Στην απειλή και την προβλεπομένη εξέλιξή της, στις εναλλακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της απειλής, στην αποτελεσματικότητα του υφισταμένου υλικού των Ε.Δ., στην ποιότητα και επάρκεια του προσωπικού ως και στις διεθνείς, συμμαχικές και διακρατικές υποχρεώσεις της χώρας μας. Η διαφοροποίηση οιασδήποτε συνιστώσας επιβάλλει την διαφοροποίηση μίας ή περισσοτέρων των άλλων συνιστωσών, για τη διατήρηση της αμυντικής ικανότητος στα επιθυμητά ή σχεδιαζόμενα επίπεδα. Για μία μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, που αντιμετωπίζει απειλή από μία πολλαπλάσια σε πληθυσμό και στρατό χώρα η οποία και δαπανά τεράστια ποσά σε εξοπλισμούς, για να βρεθούν οι πλέον τεχνοοικονομικά συμφέρουσες λύσεις, θα πρέπει να λειτουργούν πολύ έγκαιρα τα αντανακλαστικά σε ότι αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα, εάν ληφθούν μάλιστα υπόψιν οι περιορισμοί που επιβάλλονται στην χώρα μας από την συμφωνία για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη (CFE), εν αντιθέσει με την Τουρκία που δεν έχει αυτούς τους περιορισμούς.

Η Διακλαδικότης των προβλεπομένων επιχειρήσεων υλοποιείται με την διαλειτουργικότητα και συμπληρωματικότητα των εξοπλισμών των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι με την λειτουργία Διακλαδικών Στρατηγείων που τόσο εύκολα αποφασίσθηκαν χωρίς να μετρηθεί το κόστος και το προσωπικό που απαιτείται για την εύρυθμο λειτουργία τους. Ιδιαίτερη έμφαση, πρέπει να δίδεται στους πολλαπλασιαστές ισχύος ως : Επικοινωνίες (επίγειες και δορυφορικές) που δεν επιδέχονται παρεμβολές, δυνατότητες στον παθητικό και ενεργητικό πόλεμο, λειτουργία Συστήματος Διοικήσεως και Ελέγχου που να καλύπτει όλα τα επίπεδα διοικήσεως, δυνατότης εγκαίρου και ασφαλούς μεταφοράς προσωπικού και υλικού, αποτελεσματική Α/Α άμυνα περιοχής και σημείου, έλεγχος θαλασσίων γραμμών επικοινωνίας, αποτελεσματικός αποκλεισμός εχθρικών περιοχών και λιμένων.

Παράλληλα οι αποφάσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα, εξαρτώνται και από τις αποφάσεις του ενδεχομένου αντιπάλου για τα αντίστοιχα προγράμματά του, ενώ οι αποφάσεις του για Στρατηγικές επιλογές (ως ανάπτυξη πυρηνικών δυνατοτήτων, δορυφορικές επικοινωνίες, δυνατότητα ανεφοδιασμού αεροσκαφών εν πτήσει, εφοδιασμός με κατευθυνόμενα βλήματα μεγάλου βεληνεκούς) πρέπει να επισύρουν την προσοχή της Ελληνικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, να τροποποιούνται ανάλογα η Πολιτική Εθνικής Αμύνης και η Στρατιωτική Στρατηγική και να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα προς αντιμετώπιση με εξέταση της, κατά προτεραιότητα, προώθησης αναλόγων και αποτελεσματικοτέρων προγραμμάτων, με υλοποίηση σε χρόνο μικρότερο από αυτόν του αντιπάλου.

Η ρευστότητα του εγγύς περιβάλλοντος και ιδία η αποσταθεροποίηση στα βόρεια σύνορά μας με την από ανατολάς σοβαρή και διαχρονική απειλή επιβάλλουν την ισχυροποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ παράλληλα πρέπει να επιτυγχάνεται η ευημερία των Ελλήνων, η διαρκής ανάπτυξη της χώρας και η ανταπόκρισή της στις διεθνείς και συμμαχικές υποχρεώσεις. 
Κατά συνέπεια οι διατιθέμενοι οικονομικοί πόροι για τα εξοπλιστικά προγράμματα πρέπει να κατανέμονται ορθολογιστικά και να εξυπηρετούν τις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και το κοινωνικό σύνολο, όπου αυτό είναι εφικτό. Προς τούτοις, τα εξοπλιστικά προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να ολοκληρώνονται μέσα στους χρόνους που έχουν σχεδιασθεί, προκειμένου να είναι αποδοτικά ενώ για την συμπλήρωση των εξοπλισμών να μελετώνται όλες οι εναλλακτικές λύσεις, ώστε οι διατιθέμενοι πόροι να είναι οι ελάχιστοι δυνατοί, να ικανοποιούνται οι επιχειρησιακές απαιτήσεις και να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή Ελληνική συμμετοχή. Εξειδικεύοντας την πρόταση αυτή, εκτιμούμε ότι οι εξοπλισμοί των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να κινούνται στα ακόλουθα γενικά πλαίσια:

1. Συμπλήρωση βραχυπρόθεσμων απαιτήσεων με φθηνές λύσεις, όπως από το μεταχειρισμένο υλικό συμμαχικών χωρών, ενώ για τα μεσομακροπρόθεσμα προγράμματα να εξασφαλίζεται η συμμετοχή της χώρας μας στην παραγωγή, ώστε ο εξοπλιστικός προγραμματισμός να ανταποκρίνεται στις ανάγκες δύο πενταετιών (η πρώτη δεσμευτική, η δεύτερη υπό αναθεώρηση).
2. Υλοποίηση προγραμμάτων που θα διέπονται από την αρχή της «ποιότητος έναντι της ποσότητος» που θα ολοκληρώνονται στο χρόνο που έχουν σχεδιαστεί, προκειμένου να είναι αποδοτικά, άλλως θα επανεξετάζονται.
3. Ανάπτυξη και υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων σε συνεργασία με Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα.
4. Ανάπτυξη παραγωγής υλικού από την Αμυντική Βιομηχανία, με εξαγωγικό προσανατολισμό εφ΄όσον είναι δυνατόν.
5. Ουσιαστική αξιοποίηση των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων για εκμετάλλευση από τις Ένοπλες Δυνάμεις και την Ελληνική Οικονομία.
6. Ιδιωτικοποίηση των Αμυντικών Βιομηχανιών, εκτός αυτών που συμβάλλουν καθοριστικά στη διαμόρφωση της πολιτικής των εξοπλισμών, και κατά συνέπεια της αμυντικής πολιτικής. Στην περίπτωση αυτή να θεσμοθετηθεί η λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με ταυτόχρονη αναθεώρηση των στρατηγικών πωλήσεων, εμπορευσιμότητας και παραγωγικής διαδικασίας και υπό την προϋπόθεση επιλογής των Διοικήσεων, με αυξημένη πλειοψηφία της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής.

πηγή:difencenews.gr

Αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν την θέση τους, παρά το γεγονός πως υπήρχε βόμβα !!

Την 09 Ιανουαρίου 2010 έγινε ένα περιστατικό που αποδεικνύει την αθάνατη ελληνική λεβεντιά. Στις 19:43, άγνωστος τηλεφώνησε στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία και προειδοποίησε: "Άκου προσεκτικά" είπε και τόνισε: "Σε 17 λεπτά θα εκραγεί βόμβα στην Βουλή. Δεν είναι φάρσα".

Η Αστυνομία ειδοποιεί τους τρεις Ευζώνους για την επικείμενη τρομοκρατική επίθεση, λίγα λεπτά πριν από την έκρηξη της βόμβας. Τα τρία μέλη της προεδρικής φρουράς επέλεξαν να παραμείνουν στις θέσεις τους, μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Ο παρατηρητής φρουράς που είχε ήδη ενημερωθεί ότι υπάρχει βόμβα πλησίασε εσπευσμένα τους δύο Ευζώνους, τους ενημέρωσε και τους ρώτησε εάν θέλουν να απομακρυνθούν. Εκείνοι με ένα νεύμα των ματιών τους του απάντησαν "όχι"! 

Ο λοχίας των δύο Ευζώνων στάθηκε ανάμεσά τους, καθώς το φυλάκιο του βρισκόταν σε απόσταση μόλις πέντε μέτρων από την θέση που είχαν δώσει ως σημείο τοποθέτησης της βόμβας οι τρομοκράτες. 

Στις 20:00, η βόμβα εξερράγη σε πρασιά πίσω από το φυλάκιο του Αρχιλοχία στον προαύλιο χώρο της Βουλής. Από την έκρηξη, αντικείμενα εκσφενδονίστηκαν σε απόσταση δεκάδων μέτρων και σημειώθηκαν μικρές υλικές ζημίες στο φυλάκιο του Λοχία των Ευζώνων.

Η βόμβα ήταν μέτριας προς μικρής ισχύος.... Οι τρεις ΛΕΒΕΝΤΕΣ της Προεδρικής Φρουράς ήταν: ο 19χρονος Μάριος Θεοδώρου από την Λειβαδιά, ο 21χρονος Βασίλης Βερνίκος από την Νάξο και ο Γιάννης Ανδρεάκος 28 ετών από την Μάνη.

πηγή:difencenews.gr

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ: KOΡΥΦΑΙΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ !!!!

Συμπεράσματα με βάση την κοινωνική νομιμοποίηση επιλεγμένων θεσμών στην τελευταία οκταετία (2007-2014), σε μια πολιτική συγκυρία που παραμένει ιδιαίτερα βεβαρημένη λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης που βιώνουμε. Τα Μνημόνια επιδείνωσαν περαιτέρω την προϋπάρχουσα βαθύτατη κρίση απονομιμοποίησης των αντιπροσωπευτικών θεσμών και των Μέσων Ενημέρωσης. Ταυτόχρονα, η κοινωνική πόλωση που έχει δημιουργηθεί, αποτυπώνεται ευδιάκριτα στην παράλληλη αύξηση της κοινωνικής υποστήριξης, τόσο για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς (στρατός, αστυνομία), όσο όμως και για τους θεσμούς της αδιαμεσολάβητης λαϊκής κυριαρχίας (λαός/ πολίτες, κοινωνικά κινήματα).

Πανελλαδική τηλεφωνική έρευνα, χωρίς κάλπη σε δείγμα 1.007 ατόμων, ηλικίας 18 ετών και άνω που διαθέτει το εκλογικό δικαίωμα, 13-20/10/2014. Πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.

Εμπιστοσύνη σε θεσμούς | Εφ.Συν.

Οι Δείκτες Εμπιστοσύνης στους Θεσμούς της Public Issue αποτελούν ένα σημαντικό επιστημονικό εργαλείο, για τη διαχρονική συγκριτική αξιολόγηση της κοινωνικής εμπιστοσύνης στους σημαντικότερους εγχώριους θεσμούς. Η εμπιστοσύνη που τρέφουν οι πολίτες στους θεσμούς της διακυβέρνησης, της οικονομίας και της κοινωνίας αποτελεί μια σημαντική παράμετρο της πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας μιας χώρας.

Χαρτογράφηση

Η μέτρηση της Public Issue, που καθιερώθηκε το 2007**, επαναλαμβάνεται και φέτος, για λογαριασμό της «Εφ.Συν.», σε μια πολιτική συγκυρία που παραμένει ιδιαίτερα βεβαρημένη. Λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης που βιώνουμε, αποκτά εξαιρετική σημασία και γίνεται περισσότερο επίκαιρη παρά ποτέ. Οι (16) επιλεγμένοι θεσμοί, που διερευνώνται στη φετινή έρευνα (σε σύνολο 48 που περιελάμβανε η αρχική έρευνα), καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα της κοινωνικής ζωής: διακυβέρνηση, επιχειρήσεις, κοινωνία πολιτών και μέσα ενημέρωσης. Οι επιμέρους δείκτες που υπολογίζονται για κάθε θεσμό χωριστά, αποτελούν μια εξαιρετικά λεπτομερή χαρτογράφηση για τις επικρατούσες, σήμερα στην Ελλάδα, κοινωνικές αντιλήψεις απέναντι στους θεσμούς.

Η πρώιμη καθιέρωση της μέτρησης στην προ κρίσης εποχή (2007) μας παρέχει τη μοναδική δυνατότητα να αποτυπώσουμε τη διαχρονική εξέλιξη της κοινωνικής υποστήριξης στους θεσμούς, στην τελευταία οκταετία 2007-2014. Πρόκειται για την πλέον σημαντική περίοδο της ύστερης Μεταπολίτευσης. Εποχή παρακμής, που ακολούθησε την επίπλαστη κοινωνική ευφορία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Δείκτες Εμπιστοσύνης (CI)

Ενα αντιπροσωπευτικό δείγμα Ελλήνων πολιτών αποτιμά, ποσοτικά, την εμπιστοσύνη που αισθάνεται για κάθε κοινωνικό θεσμό. Από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων κατασκευάζεται ένας δείκτης εμπιστοσύνης (CI), για κάθε θεσμό χωριστά. Κάθε δείκτης προκύπτει με βάση τον λόγο θετικών/αρνητικών γνωμών για τον δεδομένο θεσμό, δηλαδή το ποσοστό των ατόμων που δηλώνουν ότι τον εμπιστεύονται προς το ποσοστό των ατόμων που δυσπιστούν απέναντί του. Κατά συνέπεια, τιμή 100 στον δείκτη εμπιστοσύνης, υποδηλώνει ότι υφίσταται απόλυτη ισοδυναμία θετικών και αρνητικών αντιλήψεων απέναντι στον θεσμό. Τιμή 200 στον δείκτη υποδηλώνει ότι ο αριθμός των πολιτών που εμπιστεύονται τον θεσμό είναι διπλάσιος από εκείνους που εκφράζουν δυσπιστία απέναντί του. Τέλος, τιμή 50 σημαίνει ότι οι αρνητικές εντυπώσεις είναι διπλάσιες από τις θετικές.

.

Οι επιπτώσεις της κρίσης

1. Το 2011, η κοινωνική εμπιστοσύνη στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς (Βουλή, κόμματα) έφτασε στο ναδίρ. Η ελάχιστη ανάκαμψη που παρατηρείται σήμερα (δυστυχώς δεν διατίθενται στοιχεία για τα έτη 2012-13), συντελέσθηκε το πιθανότερο μετά τις εκλογές του 2012. Η ολοκληρωτική έλλειψη εμπιστοσύνης παραμένει.

2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ΠτΔ) παρέμενε, μέχρι το 2009, ο μόνος πολιτικός θεσμός που εμπιστεύονταν οι Ελληνες πολίτες. Ενδεχομένως, αυτό οφειλόταν και στο γεγονός ότι ο ΠτΔ δεν αναμειγνύεται ενεργά στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων. Στην εδραίωση αυτής της εικόνας είχε συντελέσει η αρχικά υψηλή αποδοχή τόσο του σημερινού Προέδρου Κ. Παπούλια όσο και του προηγούμενου Κ. Στεφανόπουλου. Ωστόσο, η μνημονιακή τετραετία δεν άφησε τελικά στο απυρόβλητο ούτε την προεδρία. Ο φετινός δείκτης αποκαλύπτει τη θεαματική συρρίκνωση της κοινωνικής εμπιστοσύνης και προς αυτόν τον θεσμό. Ο ΠτΔ χρεώνεται μερίδιο της πολιτικής ευθύνης για την κατάσταση της χώρας. Δυστυχώς, δεν διατίθενται στοιχεία για τα έτη 2010-2013, ώστε να μπορεί να περιγραφεί αναλυτικότερα η περιοδολόγηση αυτής της πτώσης.

3. Η ταυτόχρονη αύξηση της εμπιστοσύνης προς τον στρατό, την αστυνομία και την Εκκλησία, αλλά και τον λαό (τους πολίτες) καθώς και την κινηματική δράση είναι σαφείς ενδείξεις της ιδεολογικής πόλωσης (συντηρητικοποίηση/ριζοσπαστικοποίηση), που παράγει η κρίση.

Εντείνεται και η κρίση αξιοπιστίας των μέσων ενημέρωσης, την οποία θα παρουσιάσουμε τη Δευτέρα.

* Πολιτικός επιστήμονας Ph.D, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Public Issue. www.mavris.gr, www.publicissue.gr

** Οι σχετικές μετρήσεις του Ελληνικού Δείκτη Εμπιστοσύνης στους Θεσμούς (GICI), για τα έτη 2007-2009 είναι διαθέσιμες διαδικτυακά, στη διεύθυνση:http://www.publicissue.gr/category/pi/surveys/politics-and-elections/ins...

Το ζήτημα της εμπλοκής των Ενόπλων Δυνάμεων σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας

Οι ΕΔ είναι πάντοτε και σταθερά επιφορτισμένες με την άμυνα του εθνικού χώρου σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, απέναντι σε κάθε μορφής εξωτερική απειλή. Όμως η φύση των ασύμμετρων απειλών, η πολυεθνικότητα τους, η πολυποικιλία τους, η αδυναμία πολλές φορές των δυνάμεων αστυνόμευσης και ασφάλειας να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά  την κατάσταση  έχει  συνδράμει στο να επιδιωχθεί μια καλύτερη και πιο επαγγελματική μορφή συντονισμού και συνεργασίας  για την αντιμετώπιση ιδιαζουσών μορφών απειλών για την εσωτερική ασφάλεια ανάμεσα στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας. 

Του Αθανάσιου Δρούγου

 

Οι απειλές και οι κίνδυνοι που προαναφέρθηκαν δεν είναι άμεσα της αποκλειστικής ευθύνης των ΕΔ, αλλά είναι η κατάσταση που διαμορφώνουν και προκαλούν στο κοινωνικό και εθνικό σύνολο, που οι ΕΔ μπορούν ανάλογα με το στάτους και τον βαθμό της απειλής ή του κινδύνου να συνδράμουν. Στην βάση των ανωτέρω οι ΕΔ δεν αποκλείεται στο μέλλον να συντονιστούν με τις αρχές ασφαλείας στην αντιμετώπιση ιδιαίτερα ακραίων περιπτώσεων, όπου εξ αιτίας μαζικής και εξτρεμιστικής κινητικότητας και δράσης ξένων ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών οργανώσεων  στο εσωτερικό της χώρας, να τίθεται το καθεστώς ηρεμίας και εσωτερικής ασφαλείας σε κίνδυνο με απρόβλεπτες επιπτώσεις για ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο. Άλλωστε σε διάφορες χώρες όπου εμφανίστηκαν ανεξέλεγκτες καταστάσεις , έγινε σε ορισμένο βαθμό συνεργασία μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και τάξης με την επιλεκτική χρήση ορισμένων μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων(κυρίως Ειδικές Δυνάμεις).

 

 

Ιδιαίτερα για την αντιμετώπιση ριζοσπαστικών και εξτρεμιστικών τάσεων προερχομένων από ξένες ομάδες  ανεξέλεκτων  μεταναστών οι όποιες ζούνε στον εδαφικό μας χώρο και οι όποιες συχνά-πυκνά ενεργοποιούνται με πιο δυναμικές τάσεις  αντιπαράθεσης ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί η συνεργασία τους με δυνάμεις του εξωτερικού και διάφορες μυστικές υπηρεσίες. Ανεξάρτητα της σχετικής ετοιμότητας που υπάρχει πάντοτε στις Ένοπλες Δυνάμεις, η χρήση τους θα πρέπει να γίνεται για τέτοιου είδους κινδύνους και απειλές πάντοτε πάνω σε επιλεκτική βάση ,και ενδελεχή μελέτη κατά περίπτωση.  Στις ΗΠΑ  πχ  στην αντιμετώπιση ακραίων περιπτώσεων  με μετανάστες στα σύνορα με το Μεξικό και λαμβάνοντας υπόψη την εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί με τις διάφορες Λατινοαμερικανικές ομάδες σε νότιες πολιτείες , έχει χρησιμοποιηθεί σε σειρά κρίσεων με σκοπό τον έλεγχο της κατάστασης μονάδες  της εθνοφυλακής καθώς και ορισμένες επίλεκτες δυνάμεις από ειδικής φύσης Διοικήσεις (SPECIAL FORCES).

 

 

Στην χώρα μας εμπλοκή των ΕΔ δύνανται να υπάρξει  μόνο στην περίπτωση εκτεταμένου διασυνοριακού πολέμου, γενικής εξέγερσης από απρόβλεπτες  μεταναστευτικές ομάδες οι όποιες έχουν στην διάθεση τους όπλα και εκρηκτικούς μηχανισμούς σε λίαν υπολογίσιμο  βαθμό, καθώς και σε περιπτώσεις δράσης τρομοκρατικών οργανώσεων σε αστικό ή επαρχιακό περιβάλλον, οι όποιες διαθέτουν οπλοστάσιο υπολογίσιμο , σε όλα τα επίπεδα. Αυτό δηλαδή που στα σύγχρονα Αμερικανικά εγχειρίδια συνεργασιών ΕΔ και ΣΑ αναφέρεται ως «εκσυγχρονισμένος ασύμμετρος πόλεμος 4ης γενιάς».

πηγή:defencenews.gr

H Toυρκία θα δαπανήσει 24 δις ευρώ το 2015 για την άμυνα και την ασφάλεια

Οι προϋπολογισμοί της Τουρκίας στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας θα αυξηθούν περαιτέρω κατά το οικονομικό έτος 2015.

Οι συνδυασμένοι προϋπολογισμοί άμυνας και ασφάλειας της Τουρκίας θα αυξηθούν κατά 2,5 δις τουρκικές λίρες (900 εκατομμύρια ευρώ) το 2015 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, φθάνοντας περίπου τα 52,5 δις τουρκικές λίρες (19 δις ευρώ). Αυτό αντιπροσωπεύει περίπου το 11,1% του συνολικού δημοσιονομικού προϋπολογισμού της Τουρκίας για το οικονομικό έτος 2015, περί τα 472,9 δις τουρκικές λίρες (171 δις ευρώ).

Οι λόγοι που προβάλλονται για την αύξηση είναι η απειλή για την ασφάλεια που θέτει η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη γειτονική Συρία και το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ), παρά τη συνεχιζόμενη αλλά εύθραυστη ειρηνευτική διαδικασία.

Η υποχρεωτική στρατολογία, στην οποία βασίζεται το στρατιωτικό μοντέλο της Τουρκίας αναφέρθηκε επίσης ως αιτία για την αύξηση, με τον υπουργό Άμυνας Ισμέτ Γιλμάζ να δηλώνει στις 13 Νοεμβρίου ότι το 57% του προϋπολογισμού του Υπουργείου Άμυνας να προορίζεται για τις δαπάνες προσωπικού: 9% αύξηση σε σχέση με το 2014.

Το αριθμητικό μέγεθος της τουρκικής στρατιωτικής δύναμης είναι συνήθως ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα για την Τουρκία - η ορθότητα να εξακολουθεί να χρηματοδοτείται ένας από τους μεγαλύτερους στρατούς στον κόσμο. Η Τουρκία έχει σήμερα τον 11ο μεγαλύτερο στρατό στον κόσμο όσον αφορά τον αριθμό των στρατιωτών που έχει, και σε μέγεθος κατέχει τη 2η θέση στην Ευρώπη μετά τη Ρωσία, η οποία έχει 1,5 εκατομμύρια στρατιώτες. Σήμερα, υπάρχουν περίπου 615.000 στρατιώτες στην Τουρκία, και το νούμερο ένα στον κόσμο, η Κίνα, έχει περίπου 3 εκατομμύρια στρατιώτες.

Ωστόσο, τα αριθμητικά στοιχεία που ανακοινώθηκαν για την άμυνα και την ασφάλεια δεν περιλαμβάνουν εκτός προϋπολογισμού πόρους που προορίζονται για τους τομείς αυτούς. Η πλειοψηφία από αυτούς είναι ασύδοτη - συμπεριλαμβανομένων των κονδυλίων που προέρχονται από κέρδη των ιδιωτικών εταιρειών που ανήκουν σε διάφορα στρατιωτικά ιδρύματα και ενός ειδικού ταμείου που έχει δημιουργηθεί από το Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) για τις προμήθειες όπλων που πραγματοποιούνται.

Η χρηματοδότηση ειδικά για το Υπουργείο Άμυνας αυξήθηκε περίπου κατά 4,5% σε 22,7 δις τουρκικές λίρες το 2015 (8,2 δις ευρώ) από 21,8 δις το 2014.

Εν τω μεταξύ, ο προϋπολογισμός της Εθνικής Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ) αυξάνεται κατά 10% του από 1,0 δις τουρκικές λίρες το 2014 σε 1,1 δις (400 εκατομμύρια ευρώ) το 2015. Ο προϋπολογισμός της Εθνικής Αστυνομικής Διεύθυνσης έχει αυξηθεί στα 17,6 δις για το 2015 (6,3 δις ευρώ), από 16,5 δις το 2014.

Η Εθνική Αστυνομική Διεύθυνση έχει αναλάβει ανισχυμένο ρόλο στην επιβολή του νόμου και της τάξης, παράλληλα με τη Χωροφυλακή, στις αγροτικές περιοχές της Τουρκίας, αν και ο ρόλος των δυνάμεων ΜΑΤ σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στις αστικές περιοχές δέχεται έντονη κριτική.

Ο προϋπολογισμός της Διοίκησης Ακτοφυλακής (SGK), αυξάνεται από 452 εκατομμύρια τουρκικές λίρες το 2014 σε 506,2 εκατομύρια το 2015 (183 εκατομμύρια ευρώ). Ο προϋπολογισμός για το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (MGK), από 20 σε 22,5 εκατομμύρια τουρκικές λίρες, και αυτός της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Τάξης και Ασφάλειας (KDGM), από 20,9 σε 22,1 εκατομμύρια τουρκικές λίρες.

Τέλος, ο προϋπολογισμός για το Υπουργείο Εσωτερικών έχει αυξηθεί σε 3,8 δις (1,4 δις ευρώ) από 3,5 δις το 2014, και ο προϋπολογισμός της Γενική Διοίκησης Χωροφυλακής (JGK) αυξάνεται από 6,1 δις το 2014 σε 6,4 δις τουρκικές λίρες το 2015 (2,3 δις ευρώ).

Η έλλειψη άμεσου κοινοβουλευτικού ελέγχου στους προϋπολογισμούς άμυνας και της ασφάλειας καθιστά δύσκολο να εντοπιστούν τα πλήρη στοιχεία που προορίζονται για τους τομείς αυτούς, τα οποία είναι γενικά υψηλότερα από τα αριθμητικά στοιχεία που ανακοινώθηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών στην Άγκυρα.

Παρά το γεγονός ότι ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Άμυνας αποτελεί περίπου το 1,7% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) για το 2015, σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών, υπολογίζεται να είναι πιο κοντά στο 2,3% του ΑΕΠ λόγω των εκτός προϋπολογισμού πόρων που προορίζονται για την άμυνα, που είναι δεν είναι προσβάσιμοι για το κοινό.

Το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης στην Στοκχόμη (SIPRI) εξέδωσε τον Μάρτιο του 2014 την τελευταία ενημερωμένη ετήσια έκθεση σχετικά με τους συνδυασμένους προϋπολογισμούς άμυνας και ασφάλειας της Τουρκίας κατά την διάρκεια των περασμένων ετών. Η έκθεση αυτή επιβεβαιώνει ότι δεν είναι εύκολο να εκτιμηθεί πόσα ξοδεύει η Τουρκία για τις στρατιωτικές της δαπάνες, όπως τα επίσημα στοιχεία της κυβέρνησης καλύπτουν μόνο ένα μέρος αυτών των συνολικών δαπανών.

Στην πραγματικότητα, μια έκθεση που δημοσιοποιήθηκε στις 2 Νοεμβρίου από την Πλατφόρμα Παρακολούθησης Δημοσίων Δαπανών (KAHİP), συγκρίνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες ως προς το ΑΕΠ, αναφέρει ότι Τουρκία βρίσκεται στην 9η θέση στον κόσμο με 2,3% του ΑΕΠ, παρόλο που το ποσοστό αυτό μειώνεται σταθερά από το 2003 (λόγω αύξησης του ΑΕΠ).

Η ίδια έκθεση υπογραμμίζει πάντως ότι το μερίδιο των στρατιωτικών δαπανών στο ΑΕΠ ήταν κατά πολύ χαμηλότερο από το μερίδιο που διατίθεται στην εκπαίδευση (4,1%) και στους τομείς της υγείας (4,55% ). Μέχρι το 2003, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ελάμβαναν τη μερίδα του λέοντος των των συνολικών δημοσίων δαπανών.

Η KAHİP, η οποία εκπονεί εκθέσεις για την παρακολούθηση των κρατικών δαπανών κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, έχει κυκλοφορήσει την έκθεσή της για το 2014. Η KAHİP είναι μια χορηγία από το Πανεπιστήμιο Μπιλγκί.

Η έκθεση πρότεινε στην κυβέρνηση να συνεχίσει τη μείωση του μεριδίου των κονδυλίων του στρατιωτικού προϋπολογισμού στο 1,9% του ΑΕΠ, το μέσο επίπεδο των ευρωπαϊκών μελών του ΝΑΤΟ, προκειμένου να αποκτηθούν επαρκείς πόροι για να λύσει μια σειρά από κοινωνικά προβλήματα για τα 12,5 εκατομμύρια ανασφάλιστων πολιτών της Τουρκίας.

H ταξινόμηση των στρατιωτικών δαπανών, χρησιμοποιώντας μια μέθοδο από το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης στην Στοκχόλμη (SIPRI), καθορίζει ότι το 78% των στρατιωτικών δαπανών που ανακοινώνεται από την κυβέρνηση δημοσίως και είναι ανοικτό σε επιθεωρήσεις. Περί το 7% των δαπανών είναι μερικώς προσβάσιμο για τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης. Το υπόλοιπο 15% είναι εντελώς δύσκολο να εντοπιστεί, και ως εκ τούτου το μέγεθος των δαπανών σε αυτό το το μέρος βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε εκτιμήσεις, αναφέρει η έκθεση.

Επί τη βάσει των αναλυτικών συμπερασμάτων της ιδίας έκθεσης, μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι οι συνδυασμένοι προϋπολογισμοί άμυνας και ασφάλειας της Τουρκίας για το 2015 θα ανέρθουν σε περίπου 24 δις ευρώ - συναλλαγματικές ισοτιμίες Νοέμβριος 2014.

Τα 3/4 του συνόλου των χρημάτων που δαπανώνται κατευθύνονται στις αποδοχές του προσωπικού, συμπεριλαμβανομένων των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών προμηθειών για τα στρατεύματα, ενώ το 25% κατευθύνεται στον εκσυγχρονισμό του στρατού και για τις κεφαλαιουχικές δαπάνες, όπως διαπιστώνει η έκθεση.

Η έκθεση επέκρινε τις πιστώσεις του προϋπολογισμού για την εσωτερική ασφάλεια. Μεταξύ του 2006 και του 2013, ο όγκος των κεφαλαίων για τις εγχώριες ανάγκες ασφαλείας κατέγραψαν αύξηση της τάξης του 107% για το Υπουργείο Εσωτερικών. Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας (MGK) ήταν το μόνο όργανο που είδε τον προϋπολογισμό να μειώνεται κατά 8% στη δεδομένη χρονική περίοδο.

πηγή:difencenews.gr,