Kάνει εντύπωση η λέξη που επέλεξε ο Πρωθυπουργός για την ξεδιαντροπιά των σκανδάλων του ΟΠΕΚΕΠΕ: «Αποτύχαμε» –λέξη «όπλο» στα χέρια των αντιπάλων του για όλη του τη ζωή κι όμως τους το «παρέδωσε». Μπορεί να μη φοβάται την αναφορά στην αποτυχία όποιος έχει να καταθέσει και διαδρομές επιτυχίας. Το σίγουρο είναι ότι όταν κάποιος κάνει μια τέτοια δήλωση σχεδόν υποχρεούται σε εντυπωσιακά θετικό αποτέλεσμα. Αλλιώς...
Ρέα Βιτάλη
—Του έχω βαθιά εκτίμηση. Ένας επιτυχημένος πρόεδρος, κολοσσιαίας πολυεθνικής, πολύγλωσσος, με σοφία ζωής και χιούμορ δεξιοτεχνικό. Και μου έτυχε να βρίσκομαι κοντά του μια μέρα που έκανε συνεντεύξεις σε δυο υποψήφιους για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου μιας εταιρείας. Θυμάμαι ότι τον είχα ρωτήσει «Σε ποια ερώτησή σου δίνεις μεγαλύτερη βαρύτητα;», «Πολλά συμβάλλουν στην απόφαση επιλογής αλλά αν πρέπει να σου φωτίσω περισσότερο μια, έχει να κάνει με το να μιλήσει ο υποψήφιος για μια αποτυχία του και τον τρόπο που τη διαχειρίστηκε. Τι αποκόμισε».
—Θυμάμαι εκείνον τον νέο άνδρα με συγκίνηση. Στα 28 του χρόνια είχε ήδη αξιωθεί μια σπουδαία καριέρα ως τραπεζίτης σε διεθνή ύδατα και το ελληνικό του σχολείου τού είχε ζητήσει να παρευρεθεί την ημέρα των νέων εγγραφών σε μια τελετή ώστε να μιλήσει σε γονείς και παιδιά για το σύστημα του ΙΒ (International Baccalaureate). «Θα σας κάνει εντύπωση αλλά την όποια επιτυχία στην καριέρα μου την οφείλω σε μια αποτυχία. Ήμουν σίγουρος ότι θα μου άνοιγε η πόρτα του IB αυτόματα. Πολύ περισσότερο καθώς είχα δημιουργήσει σχέσεις με τους καθηγητές και θεωρούσα ότι με συμπαθούν. Η αποτυχία μου ήταν χαστούκι. Αδιανόητη. Έπρεπε λοιπόν να στερηθώ τις διακοπές και όλα όσα είχα σχεδιάσει για εκείνο το καλοκαίρι ώστε να καταφέρω την είσοδό μου τον Σεπτέμβριο. Σημαντικό ήταν επίσης ότι οι γονείς μου καθόλου δεν άλλαξαν το πρόγραμμα των διακοπών τους. Έμεινα αντιμέτωπος με την αποτυχία μου. Αλλά σε εκείνη την περίοδο χρωστάω πολλά από το σήμερά μου».
—Θυμάμαι την κουβέντα μου μ’ εκείνον τον επιχειρηματία. Σε μεγάλη άνθηση η επιχείρησή του πατώντας το πόδι του μέχρι και στην Αμερική. Τον καμαρώνω πάντα. «Ξέρεις πού οφείλω την πορεία μου; Σε μια αποτυχία που μου έγινε μάθημα. Είχα δημιουργήσει μια επιχείρηση σε μικρή ηλικία. Ούτε και είχα φανταστεί την αυτόματη επιτυχία της. Όταν μου πρότειναν μέχρι και την εξαγορά της, τρελάθηκα. Έλαβα ένα τεράστιο ποσό και την ψώνισα. Θεώρησα ότι κατέκτησα το κλειδί της συνεχούς επιτυχίας. Και κατευθείαν, χωρίς μεθοδικό προγραμματισμό, αλλά μόνο με τον ενθουσιασμό και μια υπεροψία, όπως την κρίνω σήμερα, όρμησα σε μια επόμενη ιδέα. Ε, εκεί, Ρέα μου, έχασα όσα είχα κερδίσει. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την περίοδο. Απογοήτευση, Ντροπή. Μεγάλο μάθημα η αποτυχία. Το μάθημά με ακολουθεί και πολλά χρωστάω για όσα πολλά έχω καταφέρει σήμερα».
-Ο Ζαν Νουβέλ (Jean Nouvel) είναι σπουδαίος, ευρηματικός, ιδιοφυής γάλλος Αρχιτέκτονας. Στο ταξίδι του στην Ελλάδα, πριν πολλά πολλά χρόνια, είχαμε σπεύσει ένα σωρό άνθρωποι για να τον ακούσουμε σε μια διάλεξη. Ήμουν από τους πρώτους καθώς θα μου έδινε και συνέντευξη. Περιμέναμε, λοιπόν, να ακούσουμε να μας μιλάει για τις μνημειώδεις δουλειές του σε πολλές χώρες του κόσμου. Μα εκείνος επέλεξε να μας μιλήσει για όσες δουλειές δεν είχε κατορθώσει να πάρει, όσες δουλειές έχασε. Γιατί από κάθε μελέτη αποτυχίας εκπαιδευόταν για την επιτυχία. Remaining Time-0:00 Fullscreen Mute The video could not be loaded, either because the server or network failed or because the format is not supported.
-Εντύπωση μου έκανε η λέξη που επέλεξε ο Πρωθυπουργός για την ξεδιαντροπιά των σκανδάλων διαχρονίας του ΟΠΕΚΕΠΕ. «Αποτύχαμε». Λέξη «όπλο» στα χέρια των αντιπάλων του για όλη του τη ζωή. Και όμως τους το «παρέδωσε». Όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου, έχω να μετράω στρογγυλοποιήσεις, αποφυγές, εκφράσεις ταχυδακτυλουργικής μετάλλαξης της αποτυχίας σε δήθεν επιτυχία, πληθυντικούς της ξεπέτας: «Κάναμε την αυτοκριτική μας», «Αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη»….
Αυτή τη φορά ακούσαμε το «Αποτύχαμε». Αυτόματα έφτασαν στην σκέψη μου όσα παραδείγματα κατέγραψα πιο πάνω. Μπορεί η διαφορά του ευφυούς να είναι το να λαμβάνει την αποτυχία ως εφαλτήριο μελέτης για διορθωτικές κινήσεις. Μπορεί να μη φοβάται την αναφορά στην αποτυχία όποιος έχει να καταθέσει και διαδρομές επιτυχίας. Το σίγουρο είναι ότι, όταν κάποιος κάνει μια τέτοια δήλωση σχεδόν υποχρεούται σε εντυπωσιακά θετικό αποτέλεσμα αλλιώς θα αυτο-γελιοποιηθεί πλήρως και οικειοθελώς. Μπορεί… Πολλά μπορεί… Όπως και να έχει, μου φάνηκε ενδιαφέρον ότι το άκουσα από κάποιον Πρωθυπουργό.
Υ.Γ Μπορεί να ισχύει και αυτό που λέει ο μικρός μας γιός: «Ρε μάνα, είσαι μεγάλη γυναίκα. Όλα αυτά είναι κάπως ως PR (δημόσιες σχέσεις) πολιτικής. Μην δίνεις σημασία. Μοιάζεις και λίγο αφελής». Μπορεί.
Πηγή: Protagon.gr
