Από την ανάδειξη του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ., όπως και σε όλη τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του κατά την πρώτη τετραετία, το όλο σύστημα πολιτικής διαχειρίσεως που ακολούθησε χαρακτηριζόταν από νεανικό ενθουσιασμό.
Ο νεανικός ενθουσιασμός είναι απαραίτητος προκειμένου να δημιουργηθεί μια νέα δυναμική δοθέντος ότι το παλαιό δικομματικό σύστημα κατέρρευσε με τη χρεοκοπία της Ελλάδος το 2010, με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί στην εξουσία η ιδεολογικά ανορθόδοξη κυβέρνηση συνασπισμού του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Από την πρώτη στιγμή, αυτός ο νεανικός ενθουσιασμός συνδυάσθηκε με διάθεση ολικής ανατροπής, τόσο εις τα κομματικώς ισχύοντα όσο και στη διακυβέρνηση της χώρας, με στόχο τη μετάλλαξη της Ελλάδος σε πρότυπο δημοκρατικό ευρωπαϊκό κράτος στην περιοχή.
Γνωστός ο στόχος βεβαίως εδώ και δύο αιώνες πάνω-κάτω, όταν οι πρόγονοί μας φιλοδοξούσαν να αναδείξουν την Ελλάδα σε «πρότυπο Βασίλειο της Δύσεως εις την Ανατολή». Και τελικώς το μόνον που επέτυχαν οι ηγέτες μας ήταν «να απαλλαγούν» από το Στέμμα, δίχως ωστόσο να δημιουργήσουν εύρυθμο κράτος Ρεπουμπλικανικό. Κάτι κατάφεραν στα χρόνια αυτά, είναι αλήθεια. Ας μη ζητούμε περισσότερα.
Σταδιακώς το σύστημα της τελευταίας τετραετίας άρχισε να αναδίδει άρωμα «φοιτητικού εργαστηρίου», με αρρυθμίες, ανακολουθίες και ενίοτε αυτοσχεδιασμούς. Κάναμε λάθος υπολογισμούς, μάθαμε, θα διορθώσουμε τα πράγματα. Ανόρθωση της οικονομίας, των υστερήσεων του κρατικού μηχανισμού. Εν πάση περιπτώσει, καλά πήγαν τα πράγματα έως εδώ, πράγμα που επιβεβαίωσε το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, με τη σαρωτική νίκη της Ν.Δ., τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ. Και εξαγγέλθηκε σειρά επισκέψεων του κ. Μητσοτάκη στο εξωτερικό με στόχο την αναβάθμιση της παρουσίας και του ρόλου της Ελλάδος στη διεθνή σκηνή.
Και ήρθαν οι μήνες της συμφοράς με πυρκαγιές και πλημμύρες που σάρωσαν απ’ άκρου εις άκρον την Ελλάδα. Και βρέθηκε η χώρα και η κυβέρνησή της αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα, που ανέδειξε την άβυσσο που χαίνει κάτω από την εικόνα μιας Ελλάδος που δεν μπορεί να αποτελεί το πρότυπο μιμήσεως για τα άλλα κράτη της περιοχής. Αυτή ήταν η μεγάλη ανατροπή και η εκ βάθρων ανασυγκρότηση της χώρας η αδήριτη ανάγκη πλέον, που δεν μπορεί να ολοκληρωθεί σε μήνες, όπως φαντάζονται ενδεχομένως κάποιοι επικοινωνιολόγοι.
