Είναι να πάθει τέτοιο καζίκι α-σοφίας άνθρωπος 68 ετών; Τόσα μέσα της αδειανά για βουλιμικό γέμισμα με followers; Ούτε η εγγονή μου τέτοια ελαφρο-απρονοησία! Προσφάτως, η των 270.000 followers έκανε μια ανάρτηση και για εμένα
Ρέα Βιτάλη
Ανάρτηση Ελενας Ακρίτα, «Το σκατό στην καλτσούλα. Κάτι δικά μου» για την ασταύρωτη κάθοδό της στην πολιτική, ενώ αναγνώστρια της ενισχύει τον ψυχισμό της: «Λύσσαξαν όλα τα γελοία υποκείμενα στο άκουσμα του ονόματός σου».
Άλλη ανάρτησή της προ των πρώτων αποτελεσμάτων, ειρωνευόμενη δημοσκόπηση που έβγαζε αποτελέσματα 37% για Μητσοτάκη και 21% για Τσίπρα: «Δημοσκόπηση στο πάρα πολύ έγκυρο #Mega Κι η Μαρίκα με το ντέφι θα γελάει και θα σου γνέφει, ε ρε γλέντια». Άλλη ανάρτηση: «Κύριε Μητσοτάκη, εκεί στο Θησείο που μαζευτήκατε, μετά την ομιλία δεν πάτε όλοι μαζί σε κανένα ταβερνάκι;
Εχει ωραιότατα τσιπουράδικα η περιοχή», με φωτογραφία που έδειχνε τέσσερις όλους κι όλους να κρατάνε μια σημαία της ΝΔ. Εχει νόημα να συνεχίσω; Κρίνοντας από τα αποτελέσματα των εκλογών και αντιπαραθέτοντας τις κατά ριπάς αναρτήσεις της, γίνεται αυτομάτως αντιληπτό ότι υπάρχει θέμα.
Συμβαίνει αυτό σε αυτούς που, όπως περιέγραψε η ίδια, «όταν έχεις 270.000 followers στο Facebook, τόσο το νούμερο όσο και η αλληλεπίδραση που έχεις με αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να αποδειχθούν παραπλανητικά μεγέθη» και συνέχισε επ’ αφορμή της ψυχρολουσίας που εδέχθη: «Υπάρχει προφανώς το σύνδρομο echo chamber και δεν αποκλείεται να την πάτησα κι εγώ. Θα σας πω το εξής: όταν πριν από μισή ώρα έχεις κάνει μια ανάρτηση που έχει αποσπάσει μέσα σε λίγα λεπτά δέκα χιλιάδες likes και πριν καλά καλά βγεις από το σπίτι σου, σε έχουν πιάσει άνθρωποι στον δρόμο και σου λένε “τι καλά τα είπατε”, κάνεις ασυναίσθητα μια αναγωγή στην πραγματικότητα που όπως έδειξε η πρόσφατη εμπειρία υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αποδειχθεί εσφαλμένη».
Πω, πω! Είναι να πάθει τέτοιο καζίκι α-σοφίας άνθρωπος 68 ετών; Τόσα μέσα της αδειανά για βουλιμικό γέμισμα με followers; Ούτε η εγγονή μου τέτοια ελαφρο-απρονοησία! Προσφάτως, η των 270.000 followers έκανε μια ανάρτηση και για εμένα. «Και η απολύτως υπαρκτή αρθρογράφος του Protagon με τις υπερχειλίζοντος συναισθήματος αγιογραφίες Μητσοτάκη και Σακελλαροπούλου, πήρε εκπομπή στην δημόσια τηλεόραση», επιλέγοντας μάλιστα δύο κείμενά μου που τη διατάραξαν.
Το ένα, πρόσφατο, με τίτλο «Αυτή τη γυναίκα, την Πρόεδρο, την πάω», όπου αναφερόμουν στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στην ενδιαφέρουσα αντίδρασή της να μπει σε διάλογο με έναν «απέναντι». Θυμάστε το πρόσφατο περιστατικό; Στο ίδιο χρονογράφημα μάλιστα, υπενθύμιζα με αίσθημα εκτίμησης και την αυτόματη στήριξή της στη Σοφία Μπεκατώρου, πρωτεργάτρια στο κίνημα Metoo, πέραν μιας στυγνής δικονομικής προσέγγισης, αν και δικαστικός.
Το άλλο, εκ του αρχείου κείμενό μου, που επίσης την αναστάτωσε, αφορούσε την κριτική μου για την ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στο Αμερικανικό Κογκρέσο, υπογραμμίζοντας, μάλιστα, το απόσπασμά μου: «Μόνο κάποιος ηθελημένα, αθεράπευτα μίζερος μπορεί να μην ένιωσε υπερήφανος από την παρουσία και ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Κογκρέσο». Δεν είναι χάρμα η επιλογή της; Ο καθείς και οι προτιμήσεις του.
Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να είχε εκείνη θαυμασμό για τη συνομιλία του ηγέτη της Αλέξη Τσίπρα με τον Μπιλ Κλίντον στην αγγλική γλώσσα (λέμε τώρα) για προσέλκυση επενδυτών στη χώρα μας. Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;
Υπάρχει όμως στην ανάρτησή της και το «Πήρε εκπομπή στη δημόσια τηλεόραση». Αναφέρεται στην «Κεραία» μου. Και πιο κάτω, «Η δε τηλεθέαση ένα με τη μοκέτα».
Αγαπημένοι μου αναγνώστες, τηλεθεατές, και πάνω από όλους, όσοι παραδώσατε με γενναιοψυχία και γενναιοδωρία, εξαιρετικά προσωπικά σας δεδομένα στο τηλεοπτικό κοινό με κοινό σκοπό να φανούμε χρήσιμοι…Πόση ευγνωμοσύνη στην αναγεννημένη κρατική τηλεόραση που παραχωρεί τηλεοπτικό χρόνο σε τέτοια θεματολογία. Επιτρέψτε μου, στα 62 μου χρόνια, να νιώθω συνειδησιακά ήσυχη.
Μερικά παραδείγματα: Η αναγκαιότητα της ανακουφιστικής, αυτισμός (έρευνα σε δύο επεισόδια), παιδικός καρκίνος (έρευνα σε δύο επεισόδια), αποτέφρωση, διαζύγιο, αναδοχή – διαφορετικό της υιοθεσίας, συμπερίληψη, η ευλογία του γήρατος, το λιμάνι της φιλίας, οι επιστρέψαντες, τα υποφωτισμένα μουσεία, η ζωή μετά τον καρκίνο, ψυχής θεραπεία, γλυκόπικρη γεύση Κωνσταντινούπολης, εθισμός (διπλό επεισόδιο) κ.λπ. Και να σας αποκαλύψω μερικά από τα επόμενα 12 νέα επεισόδια; «Επιζήσασα του Αουσβιτς ετών 95», «Η μάστιγα της άνοιας», «Δωρεά οργάνων»…
Εντάξει!.. Σίγουρα δεν είναι του ύψους των «Βέρα στο δεξί», δεν είναι το «Γόβα στιλέτο». Δεν τα φτάνεις, Ρεάκι, αυτά. Και σίγουρα δεν θα μου αποφέρουν διαμερίσματα στο Λονδίνο. Αλλά τι το θες το χρήμα όταν υπάρχει μνήμα (λαϊκόν άσμα). Οσοι περάσαμε καρκίνο (επεισόδιο «Κεραίας», «Η ζωή μετά τον καρκίνο» – αξίζει, δείτε το!) είμαστε οι πιο φοβισμένοι άφοβοι. Αλλες οι ιεραρχίες. Θα ήθελα, για παράδειγμα, και τα δισέγγονά μου να είναι περήφανα για τα θέματα που επέλεγε η προγιαγιά τους.
Με συγκινεί η ευθύνη ότι θα συνυπάρχουν στο Αρχείο της ΕΡΤ (επεισόδιο «Η περιουσία των Αρχείων της ΕΡΤ»).
Ο,τι μπορεί ο καθένας μας. Μάλλον, ό,τι καταδέχεται. Δικό μου «τάμα», η ανακουφιστική φροντίδα. Για αυτήν αποφάσισα να βουτήξω και στα τηλεοπτικά «κύματα» μιας αναγεννημένης ΕΡΤ, συμμετέχοντας σε μια παραγωγή.
Να ’ναι καλά ο παραγωγός! Από το «μαύρο» της αυτοκτονίας ενός σαθρού συστήματος, στο μνημείο των ανύπαρκτων νεκρών των τοξικολαϊκιστών… στο σήμερα. Μόνο ηθελημένα, αθεράπευτα μίζερος δεν θα έβλεπε πόσο, με μια ανοιχτόμυαλη διοίκηση, άλλαξε η εικόνα της κρατικής τηλεόρασης, όπως της αξίζει. Θα προέτρεπα με ντροπαλοταπεινοπερηφάνια (λέξη που χρησιμοποίησε ο Κώστας Καβαθάς στο επεισόδιο για τη ζωή του – δείτε το!) κάθε τζάνκι των Like και των Followers να αναζητήσει στην ERTFLIX τα επεισόδιά μας.
Ισως ξεκουτιάνει από την «κλεισούρα», που ενδεχομένως καθοδήγησε και την Ιέρεια των Like, προεκλογικά, να σπάσει και τους δίσκους του Διονύση Σαββόπουλου αντί να μελετήσει στη συνέντευξή του, τη συγκλονιστική του αλήθεια-μαρτυρία μιας στιγμής του, σπαρακτικά ανθρώπινης στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε.
Τι είμαστε οι άνθρωποι; Ενα «φου» και σβήσαμε. Οσο για την τηλεθέαση, η «Κεραία», αναγνώστες μου, και τηλεθεατές μας, έκανε από 2,5 στον πρώτο κύκλο, που αντιστοιχεί σε 114.000 τηλεθεατές (θηριώδη νούμερα χαρίζει η τηλεόραση!) μέχρι 6,7 στον τρίτο κύκλο. Κατά πόδας με το σπουδαίο «Μουσικό Κουτί». Το φαντάζεστε; Το «Μουσικό Κουτί»;
Παραξενευτήκατε; Αν ήμουν δημοσιογράφος, και όχι χρονογράφος, θα έκανα μια τρικούβερτη έρευνα για το πώς μετριούνται οι τηλεθεάσεις. Πόσο μούφα μπορεί να είναι τα νούμερα. Παραλλήλως και ευτυχώς υπάρχει η Αγία ERTFLIX… Ακόμα ένα κατόρθωμα της δημιουργικής ομάδας-διοίκησης, εν καιρώ πανδημίας σημειώστε… Ποιος βλέπει στις ημέρες μας τηλεόραση on time; Από την άλλη, μεταξύ μας, αναγνώστες, σκέφτομαι το deal της κυρίας Ακρίτα με τον Αλέξη Τσίπρα. Deal-άρα!
Ενώ οι σύντροφοι της έλιωναν παπούτσια, έτρωγαν τη λέσα της κατηφόρας τους στην επαφή με τον έξω κόσμο και της αμήχανης έκθεσής τους σε τηλεοπτικό κοινό, υπερασπιζόμενοι μια άρτσι μπούρτσι γραμμή «Με φόρα», αγώνας δηλαδή για ψήφο-την ψήφο… Εκείνη, χολή εκ του καναπέος, μετρώντας και πτου-ξανά-μετρώντας like και followers… Και TΣΟΥΠ! Στην εκλόγιμη δεύτερη θέση! Ασταύρωτη. Συμφέρει.
Ο,τι καταδέχεται ο καθένας. Εξαιρετικός μισθός, οδηγός (στη δική της διακριτική ευχέρεια να μεταφέρει και την οικογένεια). Ασφάλεια όλο το 24ωρο. Συνεργάτες κ.λπ. Ημείς, αρνούμενοι δις την ένταξή μας σε ψηφοδέλτια (πρόταση από δύο κόμματα) θα συνεχίσομεν, γαλήνιοι παθιασμένοι και πλήρεις, πλην αχόρταγοι ζωής, τον δικό μας δρόμο.
Χρονογράφημα, γυρίσματα για την «Κεραία», θα οδηγώ το αυτοκίνητό μου, θα βάζω συναγερμό το βράδυ, θα κολυμπάω χειμώνα – καλοκαίρι, θα ταξιδεύω, θα γράψω ακόμα ένα βιβλίο, ίσως ξεντραπώ να εκδώσω τα ποιήματά μου (τι ξεγύμνωμα η ποίηση!), θα κοινοποιώ στο Fb όλα τα χρονογραφήματά μου και ελάχιστα άλλα, όταν ευκαιρώ από ζωή…
Να συνεχίσω; Το μόνο σίγουρο είναι ότι, από μια ηλικία μετά, δυο δρόμους έχει η ζωή, όπως ζωγραφίζονται στο πρόσωπο των ανθρώπων. Είτε να έχουν σφιχτό στόμα είτε χαμογελαστό. Ωραίο πράγμα το χαμόγελο! Σας το αφιερώνω αναγνώστες μου… (1986 το πρώτο μου χρονογράφημα… Περνάνε τα έρμα τα χρόνια. Ωραία περνάνε). Σας το αφιερώνω, τηλεθεατές μας. Ο,τι καταδέχεται ο καθένας.
ΥΓ. Στο διπλό επεισόδιο της «Κεραίας» για τον εθισμό, ένας σπουδαίος ψυχίατρος μας είπε: «Η μέγιστη δυσκολία των ανθρώπων δεν είναι να αφαιρέσουν τον εθισμό αλλά να βρουν τι θα βάλουν στη θέση του εθισμού τους». Εκεί είναι τα ζόρια! Αφορά κάθε είδους εθισμένους. Εννοείται και τους Like-δαρμένους, τους Follow-δαρμένους.
Πηγή: Protagon.gr
