Του Λέανδρου Ρακιντζή
Με το ξετύλιγμα του σκανδάλου Qatargate έρχονται στο φως της δημοσιότητας λεπτομέρειες για το περίπλοκο και λίαν πλουτοφόρο ρόλο, που παίζουν τα διάφορα λόμπι και οι λομπίστες στη διαμόρφωση πολιτικής σε πολλά πεδία κυρίως επιχειρηματικά, όχι μόνο στην Ε.Ε., αλλά παγκόσμια γενικά.
Η συγκεκριμένη δραστηριότητα είναι νομιμοφανής, συνήθως με τη βιτρίνα επιχειρήσεων δημόσιων σχέσεων, που λειτουργούν νόμιμα και έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες για την προώθηση συγκεκριμένων προοπτικών, πρακτική που την χρησιμοποιούν σχεδόν όλα τα κράτη μηδέ της χώρας μας εξαιρούμενης. Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι κυρίως η δωροδοκία αξιωματούχων κρατικών ή διεθνών οργανισμών με χρήματα, που προέρχονται από μυστικά κονδύλια των κρατών ή και επιχειρηματιών για την προώθηση των σχεδίων τους.
Υπολογίζεται, ότι παγκοσμίως το μαύρο χρήμα της διαφθοράς που διακινείται για τις δραστηριότητες αυτές ανέρχεται στο περίπου 1 τρισ. δολάρια τον χρόνο, που σημαίνει ότι τα προσδοκώμενα κέρδη αυτών που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες των παραπάνω είναι πολλαπλάσια. Η εποχή που η δωροδοκία γινόταν με μαύρες σακούλες με λεφτά ή με βιβλιοθήκες με κούφια βιβλία γεμάτα λεφτά έχει μάλλον ξεπεραστεί, γιατί πλέον η δωροδοκία γίνεται διατραπεζικά με καταθέσεις σε φορολογικούς παραδείσους ή σε off shore εταιρείες, που καθιστά πολύ δύσκολη τη διερεύνηση της πορείας του χρήματος και δυσκολότερη ακόμα την κατάσχεση του. Για τον εντοπισμό και τη δέσμευση του μαύρου αυτού χρήματος έχουν συναφθεί διεθνείς συνθήκες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, λειτουργούν σε ευνομούμενες χώρες ειδικές οικονομικό-αστυνομικές υπηρεσίες με διεθνή συνεργασία μεταξύ τους, όπως στην ΕΕ λειτουργεί η OLAF με πενιχρά όμως αποτελέσματα. Ευχάριστη όμως έκπληξη αποτελεί η επιτυχής δραστηριότητα των βελγικών αστυνομικών-ανακριτικών αρχών και κυρίως η μυστικότητα διεξαγωγής των ερευνών, πρακτικές αδιανόητες για την ελληνική πραγματικότητα.
Δεν νομίζω, ότι είναι δυνατόν να ξεκαθαρίσει το παγκόσμιο πεδίο διαφθοράς, γιατί εν πολλοίς πατρονάρεται από τις ίδιες τις κυβερνήσεις και τις μυστικές τους υπηρεσίες, απλά κάποια αναλώσιμα στελέχη θα παραδοθούν στην πυρά, αλλά τα υψηλά ιστάμενα στην καλύτερη περίπτωση θα απομακρυνθούν διακριτικά. Σε μας έγινε μια ελπιδοφόρα προσπάθεια για την πάταξη της διαφθοράς την εποχή που ήμουνα ΓΕΔΔ με κύριο χαρακτηριστικό την εξωστρέφεια, την ενημέρωση και συνεργασία των πολιτών, δεν μπορώ όμως από έλλειψη πληροφόρησης να εκφέρω γνώμη του τι συμβαίνει σήμερα
Κατά τον επίσημο ορισμό της Διεθνούς Τράπεζας "διαφθορά είναι η χρήση του δημόσιου αξιώματος για ιδία χρήση" και αφορά μόνο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Σε μας την έννοια της διαφθοράς την επεκτείνουμε και στον ιδιωτικό τομέα με διάφορες εκδοχές, την πιο παράδοξη όμως άκουσα, όταν σαν δικαστής ρώτησα έναν μάρτυρα, αν από τη σύγκρουση είχε υποστεί ζημιές το μηχανάκι του και μου απάντησε, ότι "ήταν πολύ διεφθαρμένο".
Γίνεται ευρύτατη χρήση του κατηγορηματικού προσδιορισμού "λαμόγιο" που στην αρχική έννοια σήμαινε μικροαπατεώνας, αλλά στη συνέχεια χρησιμοποιείται ως συνώνυμο του απατεώνα με γενικότερη μορφή. Κατά την επικρατέστερη εκδοχή προέρχεται από την ιταλική λέξη "la moglie", που την χρησιμοποιούσαν οι χαρτοπαίκτες όταν κέρδιζαν για να αποχωρήσουν από το παιχνίδι, που ήταν αντίθετο στους κανόνες.
Κάποτε σε μια πρωινή εκπομπή του Αntenna ο Γιώργος Παπαδάκης με ρώτησε πόσα λαμόγια έχει η Ελλάδα, του απάντησα με το εξής ανέκδοτο: Κάθε Πρωτοχρονιά ο Άγιος Βασίλης μοιράζει με αεροπλάνο λαμόγια στην Ευρώπη. Πάνω από τη Γερμανία τον ρωτά ο βοηθός πόσα να ρίξουμε, ρίξε δέκα του λέει, πάνω από τη Γαλλία ρίξε είκοσι, πάνω από την Ιταλία ρίξε πενήντα, φθάνουν και στην Ελλάδα, ο βοηθός ρωτάει: εδώ Άγιε, πόσα να ρίξομε; Ο Άγιος του απαντά γιατί να ρίξουμε αφού από εδώ φορτώνουμε. Αυτό ήταν τότε το ανέκδοτο της χρονιάς και το δικό μου σημερινό ανέκδοτο με τις καλύτερες ευχές μου για τον καινούργιο χρόνο.
* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.
πηγή:https://www.capital.gr/me-apopsi/3691988/lamogia-olou-tou-kosmou-enotheite?utmsource=email
