Πριν από οτιδήποτε άλλο φίλοι μου να σας ευχηθώ καλή χρονιά με υγεία, χαρά και προκοπή. Η καινούργια χρονιά να φέρει παν το ποθητόν, που έλεγαν και οι παλιότεροι
του Χρήστου Μπολώση
Πάνε λοιπόν και οι γιορτές και ο καθένας σεμνά και ταπεινά επιτρέψει στον πάγκο του. Άλλος στο σκληρό μεροκάματο, άλλος στην εισπρακτική του εταιρία που αγοράζει δάνεια προς 1 και εισπράτει 10, άλλος στις συμβάσεις του με το Δημόσιο και τέλος πάντων όλοι κοιτάνε τώρα και στον νέο ενιαυτόν να τα κουτσοβολέψουν, όπως ο Τσίπρας που με την ευκαιρία της ορκωμοσίας του συντρόφου Λούλα, ξηγήθηκε ένα λαϊκό ταξιδάκι στην Βραζιλία να γλύφεις τα σοσιαλιστικά δάχτυλά σου.
Φαντάζομαι ότι όλους σας θα σας επισκέφτηκε ο Άγιος Βασίλης και όλο και κάτι θα βρήκατε στην κάλτσα που είχατε κρεμάσει στο τζάκι ή στο καλοριφέρ. Άλλος κάνα πουλόβερ, άλλος κάνα κασκόλ, άλλος τον λογαριασμό της ΔΕΗ και πάει λέγοντας.
Αλλά εμείς φίλοι μου, είμαστε αμελητέα ποσότητα. Μόνο τις παραμονές των εκλογών γινόμαστε ο «Κυρίαρχος λαός» για να ξαναγίνουμε ο «Χαϊβάν λαός», αμέσως μετά από αυτές.
Εκείνο που ενδιαφέρει φίλτατοι είναι τι δώρα πήραν οι πολιτικοί μας. Τα καμάρια μας.
Ενεργοποιώντας λοιπόν τους απανταχού σπιούνους μου, αλλά και τις επισυνδέσεις μου, έμαθα. Έμαθα και σας ενημερώνω.
Η κυρά Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έλαβα μία εικόνα της Παναγίας. Βέβαια μπορεί να είναι ένα στενάχωρο δώρο, αλλά δεν μπορεί να φαντασθεί πόσο έβαλε το χεράκι Της για να γίνει αυτό που έγινε. Η κότα, λέει ο θυμόσοφος λαός, πίνει νερό, αλλά κοιτάζει και τον ουρανό. Το ξέρουν όμως αυτό οι κότες
Στον σ. Τσίπρα ο Άγιος έφερε ένα χάρτη, με την παραγγελία ν‘ ανοίξει τα μάτια του (αλλιώς το είπε αλλά τέλος πάντων…), μπας και μπορέσει να ξεχωρίσει την Λέσβο από την Μυτιλήνη, αλλά και να καταλάβει ότι η Κέα είναι το ίδιο με τη Τζιά, η Ίος με την Νιό και η Ζάκυνθος με το Τζάντε, μπας και γλυτώσουμε κάνα καινούργιο ρεζιλίκι. Και, σκέφτομαι εγώ, ότι αυτό το πράμα είχαμε για πρωθυπουργό. Για αυτό τα’ κανε όπως τα’ κανε με τα Σκόπια
Στα φερέλπιδα τέκνα του κ. πρωθυπουργού, της κας Παναγιωταρεά και του κ. Αδώνιδος, που σαν αυτά δεν είναι άλλα στον ντουνιά και διορίσθηκαν αξιοκρατικότατα σε κάτι θεσάρες νααααα με το συμπάθιο, ο Άγιος αφού τους ευχήθηκε και πάλι καλή σταδιοδρομία τους έδωσε από ένα φυλαχτό να τις φυλάει από κάθε κακό και ευχήθηκε να μην τους προκύψει κάποιος με πιο αξιοκρατικά προσόντα μπροστά τους. Πού ξέρεις, η ζωή μας κύκλους κάνει, που έλεγε και η Χαρούλα.
Το θυμόσαστε εκείνο το τραγούδι, «το Ρολόϊ», που μας τραγουδούσε ο Γιώργος Ρωμανός. Μιλώντας για την επισκευή του έλεγε; «Μα απόψε το διορθώσανε καλά / φέραν δείκτες και λουριά / αλυσίδες και καρφιά και το `φτιαξαν. / Κι έτσι τώρα θα χτυπάει ρυθμικά / στην αντικρινή γωνιά / δίπλα από την εκκλησιά παντοτινά». Τέτοια πράγματα λοιπόν, αλυσίδες και λουριά και καρφιά, αλλά και χειροπέδες, έφερε ο Άγιος Βασίλης στον Γιάνη Βαρουφάκη, ξλερετε του ΜέΡΑ25 για να δέσει όλους τους βουλευτές που του απέμειναν, διότι σε λίγο τον βλέπω να φωνάζει: «Αγάπη μου διέλυσα το κόμμα».
Στην «Ελληνική Λύση» ο εκ Καισαρείας Άγιος, έφερε μία πυξίδα. Μια πραγματική όμως, όχι σαν αυτή του εμβλήματός του, με την υπενθύμιση να προσέχει την δεξαμενή, από την οποία αναμένει ότι θα αντλήσει ψήφους…
Εκείνο που προβλημάτισε πολύ τον Άγιο Βασίλη, ήταν ο σ. Κουτσούμπας. Τι να του φέρει, αφού ούτως ή αλλέως ο σύντροφος Δημήτρης είναι άθεος, άρα ούτε στον Άγιο πιστεύει. Έτι ο Άγιος σκέφτηκε και πολύ σωστά: «Μωρέ δεν πάει να κουρεύεται, ας του φέρει δώρο ο Στάλιν»…
Στον Αρχιεπίσκοπο, ο Άγιος Βασίλης χάρισε ένα μπλοκάκι με καρτελίτσες και φιόγκους και τούτο διότι ο Άγιος διεπίστωσε ότι ο Μακαριότατος ξεχνάει. Αν π.χ. του το είχε φέρει πέρσι θα είχε σημειώσει κάπου ο κ. Ιερώνυμος: «Να βγάλω ανακοίνωση για τα βαφτίσια των γκέι «γονέων» στην Γλυφάδα». Τώρα είχε μια δικαιολογία. Το ξέχασε βρε αδελφέ, τόσες υποχρεώσεις, ενώ αν είχε το μπλοκάκι… Πάλι θα το ξέχναγε.
Στον Μητροπολίτη Γλυφάδας, Βούλας κ.λπ. κ.κ. Αντώνιο, ένα ζευγάρι κατασκόπους μπας και μάθει τις γίνεται στους Ι. Ναούς του και γλυτώσουμε κανένα καινούργιο γκέϊ ρεζιλίκι. Ούτε αυτός ήξερε…
Στον Μητροπολίτη Φθιώτιδος ένα βιβλίο ιστορίας για να μάθει την ιστορία του σφαγέα Βελουχιώτη, γιατί φαίνεται ότι δεν την ξέρει. Αλλιώς δεν θα χάριζε το πορτραίτο του στον σ. Τσίπρα.
Στην «δημοκρατία» ένα βαρελάκι ξίδι να κερνάει τους φανατικούς… δημοκράτες που δεν ανέχονται την κριτική.
Και στους φίλους της στήλης; Για όλους εσάς φίλοι μου, σας έχω ένα μικρό και απολαυστικότατο αριστούργημα, που δημοσιεύτηκε στην «Εστία» στις 22 Δεκεμβρίου του 2022.
Ακολουθεί το κείμενο:
«Το βάρος του ‘’Δεν πρέπει’’ για τον πολίτη Πρωθυπουργό:
Κύριε διευθυντά. Παρακαλώ να δημοσιεύετε ένα κατάλογο με το τι πρέπει να γνωρίζει κάθε Πρωθυπουργός και τι όχι, ώστε να γνωρίζουμε κι’ εμείς, οι αναγνώστες σας, πώς να κρίνουμε τον Πρωθυπουργό προ και μετεκλογικώς για την υπεύθυνη ενημέρωση προς τον λαό του, για όσα γνωρίζει αλλά και για όσα δεν μας ενημερώνει, διότι, κατά δήλωσή του, αυτά είναι, όσα δεν πρέπει ούτε αυτός να γνωρίζει, επομένως, απαλλαγμένος κάθε ευθύνης του για την ‘’μη ενημέρωσή μας’’, για όσα έχουμε εμείς μεν εμπιστοσύνη ότι αυτός τα γνωρίζει και εμείς αγνοούμε δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα με ή χωρίς ευθύνη μας, αφού και ο ίδιος δεν πρέπει να γνωρίζει, ότι συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν εντός συνόρων μας ή έξωθεν προς τα εντός συνόρων μας ή και εκτός αυτών.
Το πρώτο, λοιπόν, είναι ποία δεν πρέπει να γνωρίζει ο Πρωθυπουργός. Το δεύτερο ποία δεν πρέπει να γνωρίζει ούτε ο λαός. Τρίτον είναι, εάν ακόμα και αυτά που δεν πρέπει να γνωρίζει ο Πρωθυπουργός, πρέπει να τα γνωρίζει ο λαός, ή όσα δεν πρέπει να γνωρίζει ο λαός τα γνωρίζει έστω ο Πρωθυπουργός ή ούτε αυτός δεν πρέπει να τα γνωρίζει!!! Ερωτήματα περί πρέπει και περί γνώσης , για όσα πρέπει η δεν πρέπει, ούτε καν αυτά να γνωρίζουν. Για γέλια ή για κλάματα όλων μαζί ή καθενός χωριστά. Καθενός χωριστά όπως ο εδώ υπογράφων, που θεώρησα καλόν για όλους να μας πληροφορήσει, έστω ο Τύπος, με την δημοσίευση ενός καταλόγου των όσων δεν πρέπει να γνωρίζει ο Πρωθυπουργός, επομένως ούτε ο λαός δεν μπορεί να πληροφορηθεί, αφού ο Πρωθυπουργός «δεν πρέπει να γνωρίζει». Αυτό είναι το κύριο και όχι το εάν γνώριζε ή όχι. Το πρέπει επομένως, ποία άγνωστα πρέπει να του είναι. Και αφού δεν πρέπει ν γνωρίζει εκείνος ούτε στον κόπο να μπει για να… τα γνωρίσει, αφού δεν πρέπει καν να τα ξέρει.
Αυτά τα «δεν πρέπει» θα είναι… λίγα… υποθέτω έναντι των πολλών που πρέπει να γνωρίζει και μακρύς ο κατάλογος, άρα και ο κόπος μας των πολτών να ενημερωνόμαστε. Αλλά έστω τα λίγα που δεν πρέπει, ας γνωρίζουμε τουλάχιστον αυτά, ποία είναι. Όπως π.χ. δεν πρέπει να γνωρίζει ο Πρωθυπουργός εάν παρακολουθείται ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων (συγκεκριμένως σήμερα ο κ. Φλώρος) ή όχι, όπως δήλωσε στο Ναό Πολιτεύματος Ειλικρίνειας «διακόνων» και αρχιερέων και μητροπολιτών κομμάτων τους και «πολιτικών ποιμνίων» τους. Εάν δεν πρέπει να γνωρίζει το εάν παρακολουθείται, έπεται και περιττεύει να γνωρίζει από ποιόν και γιατί και πώς, αφού προηγείται το ότι δεν πρέπει να γνωρίζει το κύριο προηγούμενο, δηλαδή το αν παρακολουθείται η όχι. Τα λοιπά καθίστανται δευτερεύοντα και επόμενα… άνευ βάσεως ουδεμιάς, στο κενό, αφού δεν πρέπει καν να γνωρίζει! Εάν δεν πρέπει ο Πρωθυπουργός, τότε ουδείς έτερος πρέπει να γνωρίζει, πλην… όμως… του παρακολουθούντος εάν παρακολουθείται και ο ίδιος ή όποιος άλλος, αφού ούτε ο Πρωθυπουργός γνωρίζει, όχι διότι δεν υπάρχει παρακολούθηση, και εάν ή… όχι, αλλά διότι δεν πρέπει να γνωρίζει ει μη μόνον ο παρακολουθών. Δεν πρέπει να γνωρίζει ούτε ο Πρωθυπουργός, είτε πρόκειται για τον… ίδιο είτε γα… άλλον.
Άρα… ποιός ξέρει ποίος «κυβερνά» και πρέπει να το γνωρίζει ο λαός, αφού ο Πρωθυπουργός δεν πρέπει να γνωρίζει ποίος παρακολουθεί, και εάν, τον αρχηγόν Ενόπλων Δυνάμεων και μάλιστα σε επερχόμενο κίνδυνο πολέμου, ή και τον Πρωθυπουργό, που ο ίδιος αποδέχεται ότι… πρέπει να γνωρίζει!
Ταύτα, διότι επισήμως ο Πρωθυπουργός υπευθύνως σε ερώτηση εάν παρακολουθείται ο αρχηγός ο αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων μας απάντησε, ούτε όχι ρητά, ούτε ναι ρητά ούτε καν «Δεν ξέρω» Αλλά: «Δεν ξερό και δεν πρέπει να ξέρω» το ναι ή όχι… εν Ναώ Πολιτεύματος και σε «Επιτροπές εν Αυτώ».
Παρακαλώ ξαναδιαβάστε τα παραπάνω. Δεν πρέπει; Τότε ένας κατάλογος των δεν πρέπει» αναγκαίος από και για… Πρωθυπουργό μέχρι τον και για τον… «τελευταίο λαό».
Κώστας Σμοκοβίτης, δικηγόρος.
Υ.Γ.: Τελικά ο μόνος ηγέτης που πιστεύει ότι και «πρέπει» και τα ξέρει όλα, είναι ο… μητροπολίτης και, αν σας κρίνει άξιο, πιστέψτε με, μπορείτε να ενημερωθείτε, ειλικρινώς για όλα, χωρίς ο ίδιος να παρακολουθεί ουδένα.
Αυτή ήταν η επιστολή αριστούργημα του κ. Σμοκοβίτη. Πιστεύω ότι θα την απολαύσατε δεόντως, είτε πρέπει, είτε δεν πρέπει και δεν θα σας έμεινε άντερο απ’ το γέλιο. Σας την προσέφερα διότι θα πρέπει να γνωρίζετε ποιος σας παρακολουθεί και αν αυτός το γνωρίζει ή όχι, οπότε και δεν θα πρέπει να σας παρακολουθεί… και τράβα κορδέλα.
Όμως είμαι υποχρεωμένος να διαφωνήσω με το υστερόγραφο του κ. Σμοκοβίτη. Τελικώς ούτε οι μητροπολίτες ξέρουν. Το γιατί να μη το ξαναλέμε, ήδη το αναφέραμε.
Καλή χρονιά με υγεία φίλοι μου
πηγή:https://www.dimokratia.gr/apopseis/555646/agios-vasilis-perase/
