Έσβησαν τα ένσημα 20 ετών δουλειάς για την 53χρονη καθαρίστρια από το Βόλο.
Ξεπερνώντας κάθε όριο σκληρότητας, η καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου όχι μόνο έστειλε στη φυλακή την 53χρονη καθαρίστρια με μία βαριά ποινή κάθειρξης αλλά έσβησε «μονομιάς» και τα 20 χρόνια δουλειάς της.
Όλα τα ένσημα τα οποία είχε συμπληρώσει η γυναίκα, δουλεύοντας σκληρά αυτά τα χρόνια… χάθηκαν ενώ διαγράφηκε και το όνομά της από τα μητρώα ασφαλισμένων.
Το πλαστό απολυτήριο του Δημοτικού, με το οποίο, όπως η ίδια λέει, μιλώντας στον «ταχυδρόμο» του Βόλου, κατάφερε να μεγαλώσει τα παιδιά της και να μην καταλήξουν σε Ίδρυμα, όπως εκείνη, τώρα την κάνει να ντρέπεται. Για αυτό, και προσπάθησε πολύ και πέτυχε επιτέλους να αποκτήσει ένα… πραγματικό απολυτήριο Δημοτικού, όχι εκείνο το πλαστό που την έφερε κατηγορούμενη.
Με πρωτότυπο απολυτήριο Δημοτικού στο δικαστήριο
Η 53χρονη έδειξε το πρωτότυπο απολυτήριο της στους δικαστές, και με δάκρυα στα μάτια, τους εκλιπαρούσε να της δώσουν μία δεύτερη ευκαιρία. «Να πληρώσω για αυτό που έκανα, όχι όμως αυτή την ποινή… Σας παρακαλώ» έλεγε στο δικαστήριο το οποίο όμως έδειχνε να την αγνοεί ανακοινώνοντας την ποινή 10 ετών κάθειρξης που της επέβαλε.
«Ήθελα να μεγαλώσω τα παιδιά μου»
«Ήταν άδικη η ποινή. Εγώ δεν το έκανα για τα πλούτη. Ήθελα να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Και τα κατάφερα. Κι είμαι περήφανη για τον καλό δρόμο που πήραν», λέει μέσα από τη φυλακή η 53χρονη η οποία δεν σταματά να σκέφτεται ακόμη και τώρα τα δύο της παιδιά που είναι μεγάλα τώρα και τα κάνει να «πληρώνουν».
«Δεν ήθελα τα παιδιά μου, να καταλήξουν στο Ορφανοτροφείο, όπως εγώ»
«Δεν ήθελα τα παιδιά μου, να καταλήξουν στο Ορφανοτροφείο, όπως εγώ»
Για την 53χρονη γυναίκα, η δουλειά της ήταν ο μοναδικός τρόπος να ζήσει αυτή και η οικογένειά της. «Γονείς δεν είχα. Μεγάλωσα στο Χατζηκυριάκειο Ορφανοτροφείο. Δεν ήθελα να μου πάρουν τα παιδιά μου και να βρεθούν κι αυτά, όπως εγώ, σε ορφανοτροφείο».
Στα 29 της χρόνια, παντρεμένη με τον άντρα της να δουλεύει σε οικοδομές κι έχοντας δύο μικρά παιδιά, κατέθεσε τα χαρτιά της για να προσληφθεί ως καθαρίστρια. Αναζητούσε παντού μεροκάματο. Δεν ήξερε, δε φαντάστηκε, έκανε το «έγκλημα», όπως υποστηρίζει, να καταθέσει το πλαστό απολυτήριο που έδειχνε ότι είχε τελειώσει και την ΣΤ΄ Δημοτικού το οποίο ήταν ένα από τυπικά προσόντα για το διορισμό της.
«Δούλεψα, δεν έκλεψα»
«Μέναμε σε ένα χαμόσπιτο. Τα νερά έτρεχαν από πάνω. Ερχόταν η Πρόνοια και έβλεπε σε τι κατάσταση ήταν τα παιδιά. Δεν ήθελα να τα χάσω. Μεγάλωσαν πια και πήραν καλό δρόμο», αναφέρει η 53χρονη και δεν κρύβει το παράπονό της για όσα την κατηγορούν, ότι δηλ. με το πλαστό απολυτήριο της ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο. «Δούλεψα, όμως, Δεν τα έκλεψα, πρόσφερα στο κράτος. Δεν ήξερα ότι ήταν τόσο κακό. Όταν το έμαθα, πήγα και έβγαλα το Δημοτικό», επαναλαμβάνει προσπαθώντας κι η ίδια να «συγχωρέσει» τον εαυτό της για αυτό που έκανε. Ίσως και για να τη συγχωρέσουν τα παιδιά της στα οποία ακουμπά η ψυχή της, ακόμη πιο πολύ, μέσα στη φυλακή.
«Μέναμε σε ένα χαμόσπιτο. Τα νερά έτρεχαν από πάνω. Ερχόταν η Πρόνοια και έβλεπε σε τι κατάσταση ήταν τα παιδιά. Δεν ήθελα να τα χάσω. Μεγάλωσαν πια και πήραν καλό δρόμο», αναφέρει η 53χρονη και δεν κρύβει το παράπονό της για όσα την κατηγορούν, ότι δηλ. με το πλαστό απολυτήριο της ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο. «Δούλεψα, όμως, Δεν τα έκλεψα, πρόσφερα στο κράτος. Δεν ήξερα ότι ήταν τόσο κακό. Όταν το έμαθα, πήγα και έβγαλα το Δημοτικό», επαναλαμβάνει προσπαθώντας κι η ίδια να «συγχωρέσει» τον εαυτό της για αυτό που έκανε. Ίσως και για να τη συγχωρέσουν τα παιδιά της στα οποία ακουμπά η ψυχή της, ακόμη πιο πολύ, μέσα στη φυλακή.
