του Κώστα Ράπτη
Ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdogan συνηθίζει στις ομιλίες του να είναι χειμαρρώδης. Και μολονότι αυτές συνήθως χρωματίζονται από τις εκάστοτε ανάγκες απεύθυνσης στο εγχώριο ακροατήριο, η προσεκτική μελέτη τους είναι χρήσιμη και για την εξαγωγή συμπερασμάτων εκτός συνόρων. Επαληθεύτηκε αυτό και την Τρίτη.
Έτσι, οι μύδροι του ηγέτη της Τουρκίας για την "ασέβεια” της "ελληνοκυπριακής διοίκησης” να εμφανίζεται στις ευρωπαϊκές συνόδους με σημαία που απεικονίζει το σύνολο του νησιού, μολονότι στον Βορρά υπάρχει η "ΤΔΒΚ”, δείχνει σαφώς και τον διαπραγματευτικό ορίζοντα της τουρκικής πλευράς στην διαδικασία συνομιλιών που σκόνταψε στο Mont Pelerin και καταβάλλονται διεθνείς προσπάθειες να αναβιώσει συντόμως.
Για τον Ερντογάν και την τουρκική πλευρά, στην Κύπρο υφίστανται ήδη δύο κράτη, δύο σημαίες, δύο κυριαρχίες. Ζητούμενο, συνεπώς, δεν είναι η εσωτερική μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομοσπονδιακή κατεύθυνση, αλλά η κατάλυσή της – με τη δημιουργία ενός νέου συνεταιρισμού από δύο οντότητες, εκ των οποίων η μία θα τύχει έτσι αναδρομικής νομιμοποίησης, μολονότι ως τώρα αντιμετωπίζεται διεθνώς ως "ψευδοκράτος”. Άλλωστε, κατά την τουρκική επιχειρηματολογία, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει "εκλείψει”, λόγω της διάρρηξης των σχέσεων των δύο κοινοτήτων – μολονότι η επιβεβαίωση της διεθνούς αναγνώρισής της από τα Ηνωμένα Έθνη το 1964, αποτελεί το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα νομικό της όπλο.
Σε αυτό το πλαίσιο σκέψης, δεν είναι τυχαίο ότι ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Numan Kurtulmus έχει ήδη περιγράψει την εκ περιτροπής προεδρία και τη διατήρηση του καθεστώτος των εγγυήσεων ως την απόλυτη κόκκινη γραμμή της Άγκυρας στη διαδικασία των συνομιλιών. Έχει κανείς κάθε λόγο να κρίνει ότι αυτή δεν είναι μια θέση που κατατίθεται προς διαπραγματευτική χρήση, αλλά πραγματικό όριο της όποιας ευελιξίας προτίθεται να επιδείξει η τουρκική πλευρά – ιδίως σε μία περίοδο κατά την οποία δρομολογείται μετατροπή του πολιτεύματος της Τουρκίας σε προεδρικό, με μια συνταγματική αναθεώρηση στην οποία είναι απαραίτητη η σύμπραξη του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης.
Η ελληνοκυπριακή πλευρά το συνειδητοποιεί αυτό, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του Κύπριου κυβερνητικού εκπροσώπου Νίκου Χριστοδουλίδη ότι "οι απειλές δεν συμβάλλουν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος”. Ο ίδιος επανέλαβε την αποφασιστικότητά της Λευκωσίας για συνέχιση του διαλόγου, "προκειμένου το συντομότερο να πετύχουμε τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση της πατρίδας μας, όχι με όρους και πρόνοιες που εξυπηρετούν είτε τη μια πλευρά είτε την όποια τρίτη χώρα, αλλά μίας λύσης που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του συνόλου του κυπριακού λαού”. Αισθάνεται κανείς ένα πλησίασμα προς τη ρητορική του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά.
Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης σε δηλώσεις του στο Προεδρικό Μέγαρο τόνισε ότι οι δηλώσεις Erdogan "υποσκάπτουν το κλίμα εμπιστοσύνης που θα έπρεπε να καλλιεργείται”, ενώ δήλωσε έτοιμος για επανέναρξη από αύριο των δικοινοτικών συνομιλιών που διεκόπησαν στον Mont Pelerin, ώστε "εάν και εφόσον καταλήξουμε στα κριτήρια του εδαφικού” να συγκληθεί πολυμερής διάσκεψη. Κοινώς, οι προσφιλείς στην Άγκυρα ιδέες για "παράλληλα τραπέζια” διαπραγμάτευσης (δικοινοτικό και πολυμερές) απορρίφθηκε δημοσίως.
πηγή:http://www.capital.gr/story/3173574?utmsource=email
