Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνω με μια σημαντική ανακοίνωση με την οποία θα μπορούσα να είχα ξεκινήσει, γιατί συνδέεται με μία πρόσφατη εξέλιξη και αφορά κάθε συνταξιούχο.
Από το βήμα αυτό, λοιπόν, δηλώνω σήμερα ότι η κυβέρνηση θα καταβάλει εφάπαξ, πλήρως και σε όλους τους συνταξιούχους της χώρας μέσα στο 2020 τα αναδρομικά ποσά που δικαιούνται βάσει της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Η κυβέρνηση συμμορφώνεται με τις δικαστικές αποφάσεις, όπως είχαμε δεσμευτεί ότι θα κάνουμε. Μιλάμε για ένα ποσό ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, αφορά κύριες συντάξεις -το τονίζω- κύριες συντάξεις του ιδιωτικού τομέα, δικαίωμα το οποίο επεκτείνεται όμως και στους συνταξιούχους του Δημοσίου. Συνολικά ωφελημένοι θα είναι λίγο παραπάνω από 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι συμπολίτες μας.
Είναι μια κίνηση που με ειλικρίνεια και σεβασμό απευθύνει η κυβέρνηση προς τους απόμαχους της δουλειάς, οι οποίοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία καλούνται να στηρίξουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.
Με την ίδια όμως ειλικρίνεια και με την ίδια τόλμη που η κυβέρνηση εφάπαξ θα εκταμιεύσει αυτό το ποσό πριν το τέλος του έτους, είμαι υποχρεωμένος να πω ότι η συγκεκριμένη δαπάνη αγγίζει τα όρια των δημοσιονομικών δυνατοτήτων του τόπου. Δεν υπάρχουν λοιπόν περιθώρια για ικανοποίηση πρόσθετων αιτημάτων αυτού του είδους.
Η αλήθεια είναι ότι οι συνταξιούχοι μας δεν χτυπήθηκαν όσο άλλες κατηγορίες από την πανδημία. Προστατεύτηκαν πλήρως και η πολιτεία οφείλει να κρατά δημοσιονομικές ισορροπίες, να εξετάζει προφανώς και τη βιωσιμότητα του χρέους αλλά και να κρατά εφεδρείες σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Ενδεχομένως να υπάρχουν αιτιάσεις, πλειοδοσίες, παροτρύνσεις να αυξηθεί αυτό το ποσό ώστε να καλυφθούν δώρα, επικουρικές συντάξεις. Θέλω όμως να απευθυνθώ εδώ πέρα στους συνταξιούχους. Να τους πω ότι η ενίσχυση με ένα εφάπαξ ποσό ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων αποτελεί μία πολιτική επιλογή και θέλω αυτή η απόφαση να εκτιμηθεί, και να εκτιμηθεί λαμβάνοντας υπόψη συνολικά την κατάσταση η οποία βρίσκεται η χώρα. Δεν υπάρχουν περιθώρια άλλων παροχών.
Οτιδήποτε διαφορετικό θα ήταν άδικο, θα ήταν άδικο για τους ανέργους, θα ήταν άδικο για τους εργαζόμενους, ο κόπος των οποίων χρηματοδοτεί το ασφαλιστικό σύστημα. Θα ήταν άδικο για τις επόμενες γενιές.
Άδικο, λοιπόν, και για το σύνολο της κοινωνίας που αντιμετωπίζει με ενότητα, ομοψυχία και με επιτυχία τολμώ να πω τόσες αλλεπάλληλες προκλήσεις, από τα γεγονότα στον Έβρο και την πανδημία μέχρι τη διεθνή οικονομική αναταραχή και την επιθετική συμπεριφορά των γειτόνων μας. Γιατί το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων οφείλουμε να το κρατάμε ψηλά, οφείλουμε όμως και να το χρηματοδοτούμε, ειδικά σε περιόδους όπως αυτές που διανύουμε.
Ο επίλογος μου, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, θα είναι αισιόδοξος. Παρά τις δυσκολίες, παρά τα πολλά εμπόδια, η Ελλάδα εξακολουθεί να βαδίζει στο μονοπάτι της προόδου σε όλα τα επίπεδα. Το αποδείξαμε επί ένα χρόνο, το αποδεικνύουμε καθημερινά. Γιατί έχουμε μία κοινωνία ενωμένη, ένα κράτος που διαρκώς εκσυγχρονίζεται υπέρ του πολίτη, μία κυβέρνηση που ξέρει και μπορεί, που εργάζεται με σχέδιο και φέρνει αποτελέσματα.
Και αυτό το αποτέλεσμα υπηρετεί και το σημερινό νομοσχέδιο, το οποίο και σας καλώ σήμερα να ψηφίσετε. Σας ευχαριστώ.
«Το πρόγραμμα ξεκινά με ιστορικό περίπατο στον πύργο Κοτύλης και επίσκεψη στο μνημείο στη θέση Σπανούρα. Ο πύργος της Κοτύλης (ή όπως τον λένε οι ντόπιοι “Χάρο”) κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου αποτελούσε ένα από τα περάσματα του Δ.Σ.Ε προς το Βίτσι. Το καλοκαίρι του 1947 κατά τη διάρκεια σκληρής μάχης αποδεκατίστηκε από τον Ελληνικό Στρατό διμοιρία του τάγματος των ανταρτών, που επιχειρούσε στην περιοχή. Επέζησαν μόνο 3 μαχητές. Γιάννης Θεοδώρου, Νίκος Χατζηβασιλείου και Θάνος Δημητρίου. Πολεμώντας μέχρι και την τελευταία σφαίρα τους αντί να παραδοθούν στις δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού αγκαλιάστηκαν και τραγουδώντας το τραγούδι του Δ.Σ.Ε, “για σε πατρίδα μας Ελλάδα, ζώσαμε τα άρματα ξανά», έπεσαν στον γκρεμό.
