Φωνές από το παρελθόν, φάρος για το σήμερα… Θουκυδίδης & Περικλής

«Άριστοι είναι εκείνοι – είτε πρόκειται για πολιτεία είτε πρόκειται για ανθρώπους – που δεν κλονίζεται το ηθικό τους από τις συμφορές, εκείνοι που δείχνουν την μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στη δράση» (Θουκυδίδου Ιστορία, Β΄64).

Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος –Αμυντικός αναλυτής

Ο Περικλής (495-429 π.Χ.) πέθανε από τον λοιμό που έπληξε την πόλη των Αθηνών σε μια κρίσιμη ιστορική συγκυρία. Ο Θουκυδίδης που είχε επίσης προσβληθεί από τη θανατηφόρα επιδημία και επέζησε, μας διέσωσε στο Β’ Βιβλίο της Ιστορίας ορισμένες διαχρονικές συμβουλές του μεγάλου Αθηναίου πολιτικού, οι οποίες όμως ταιριάζουν απόλυτα με την παρούσα κατάσταση. Ακούμε συνέχεια για προτάσεις εξόδου από την οικονομική κρίση, τον σύγχρονο «οικονομικό λιμό» (με – ι που σημαίνει πείνα και όχι με –οι που υποδηλώνει ασθένεια), οι οποίες εστιάζουν σε μειώσεις, ικετεύουν σε προσελκύσεις επενδύσεων και εναποθέτουν τα πάντα σε μια απροσδιόριστης και γενικής σημασίας ευχή για ανάπτυξη.

Την ίδια στιγμή όλοι όσοι απεύχονται τα δυσάρεστα (χρεοκοπία, οικονομική κατάρρευση, επιστροφή στη δραχμή) συμφωνούν ότι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία. Το ότι όμως αυτό πρακτικά σημαίνει αλλαγή του τρόπου με τον οποίο σκεπτόμαστε και αντιμετωπίζουμε τα πράγματα, ουδείς δεν έχει κατορθώσει να κωδικοποιήσει και να τον παρουσιάσει πειστικά στην κοινωνία, στους πολίτες.

Κι όμως η λύση-πρόταση για την νέα Ελλάδα βρίσκεται «θαμμένη», μα πάντα ζωντανή και διαχρονικά αειθαλής στο κείμενο του Θουκυδίδη, μέσα στις υπέροχες δημηγορίες του Περικλή: «Πιστεύω ότι αν μια πολιτεία βρίσκεται, στο σύνολό της, σε ακμή, εξυπηρετεί πολύ καλύτερα τους πολίτες, παρά όταν οι πολίτες ευτυχούν ο καθένας, αλλά η πολιτεία στο σύνολό της δυστυχεί» (Β’ 60).

Με αυτά τα απλά λόγια σκιαγραφείται ο πυρήνας της νέας κοινωνικής συνείδησης που πρέπει να ενστερνισθούμε ως πολίτες. Δηλαδή είναι προτιμότερο οι πολίτες να αναλαμβάνουν – επιμερίζονται τα οικονομικά βάρη, αντί να τα αποφεύγουν ευημερώντας εντός μιας χρεοκοπημένης κρατικής οντότητας. Γιατί «Όσο κι αν ένας ιδιώτης ευτυχεί στις ιδιωτικές του υποθέσεις, καταστρέφεται κι ο ίδιος μαζί με την πατρίδα του, αν καταστραφεί εκείνη. Αν όμως δυστυχήσει, ενώ η πατρίδα του ευημερεί έχει πολλές ελπίδες να σωθεί» (Β’ 60).

Η σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία, για να περισωθεί το έθνος, πρέπει να μεταλλαχθεί πάνω σε μια νέα εθνική-κοινωνική-πολιτική βάση, λαμβάνοντας το οξυγόνο που χρειάζεται για να αναζωογονηθεί, από τη διαπαιδαγώγηση των πολιτών. Το «εγώ» μας χρεοκόπησε προτού εκτιναχθούν τα spreads και υπογράψουμε τα μνημόνια. Αποτύχαμε γιατί διαφθαρήκαμε πρώτα σε ατομικό και μετά σε συλλογικό επίπεδο, αφού μολυνθήκαμε από τον λοιμό της εγωπάθειας. Ο ηθικός λοιμός έστρωσε τον δρόμο στην προέλαση του οικονομικού λιμού. Τίποτε δεν είναι τυχαίο.

Μας χωρίζουν 2.444 χρόνια από τον θάνατο του Περικλή από τον θανατηφόρο λοιμό. Ο μεγάλος πολιτικός λίγο πριν πεθάνει αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο ηγέτης, προκειμένου να μπορεί να ηγηθεί της χώρας και να την οδηγήσει στις κρίσιμες στιγμές λέγοντας: «Είμαι φιλόπατρις και ανώτερος χρημάτων. Εκείνος που ξέρει τι πρέπει να γίνει και όμως δεν έχει την ικανότητα να πείσει τους άλλους, είναι σαν να μην ξέρει τίποτε. Όποιος έχει και τα δύο αυτά χαρίσματα αλλά δεν έχει φιλοπατρία, δεν μπορεί να δώσει τις συμβουλές που πρέπει. Αν έχει και φιλοπατρία, αλλά δεν είναι ανώτερος χρημάτων, τότε μπορεί τα πάντα να πουλήσει για χρήματα» (Β΄ 60).

Ο αληθινός ηγέτης οφείλει να καθοδηγεί τον λαό και να του «εξηγεί την αλήθεια», όσο σκληρή και αν είναι, χωρίς να τον παραπλανά με ψεύτικες εύηχες ελπίδες.

Αρκετές φορές στηλιτεύσαμε από το βήμα αυτό – ποτέ κακοπροαίρετα – την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, απευθυνόμενοι ιδιαίτερα σε εκείνους που έχουν την εξουσία αλλά δεν διοικούν, παρά μόνο προΐστανται. Η παρούσα δημοσίευση γίνεται σε μια κρίσιμη χρονικά συγκυρία καθώς απευθύνεται σε όλους μας αλλά και στον καθένα ξεχωριστά, θέλοντας να εκφράσω ευθέως την τελευταία (μα όχι έσχατη) προειδοποίηση για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, όπως και για εκείνα που η όψη τους ήδη σκιαγραφείται στον ορίζοντα του μέλλοντος.

Αν ψάχνουμε να βρούμε τους υπαίτιους της «τρέχουσας συμφοράς» μας, μπορούμε εύκολα να τους δακτυλοδείξουμε και στη συνέχεια να τους ρίψουμε στον πολιτικό Καιάδα, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Αυτό όμως δεν θα εξάγνιζε όλους εμάς, τους υπέροχους συνενόχους μέσω της ψήφου, που πρώτοι πρέπει να «στείλουμε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας» το πιο σκοτεινό μέρος του πολιτικού εαυτού μας, το οποίο μας οδήγησε στο κατώφλι του χάους. Με το δικό μας χέρι παραδώσαμε δημοκρατικά την εξουσία σε όλους εκείνους, που από το 1974 μέχρι σήμερα ως κυβερνήτες με τη δική μας στήριξη, πράττουν σαν να μη γνωρίζουν τι σημαίνει η πολυσύνθετη λέξη Ευθύνη…

Κι όταν η οργή ξεχειλίζει και ο λαός αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως δεν έφτασε το τέλος της Μεταπολίτευσης μόνο, αλλά κινδυνεύουμε να γίνουμε μάρτυρες της κατάρρευσης του νέο-ελληνικού κράτους, 194 χρόνια μετά από την Εθνεγερσία, τότε για μια ακόμη φορά ως Ερινύες προβάλλουν από τις ξεχασμένες – όχι λησμονημένες – σελίδες της Ιστορίας μας, τα φαντάσματα της εθνικής μας κακοδαιμονίας.

Για μια ακόμη φορά ο «Μέγας Θουκυδίδης» συνδέει το παρόν με το παρελθόν δείχνοντας ότι η συνέχεια αυτής της φυλής δεν είναι μόνο στο αίμα, αλλά – αλλοίμονο – στην απαράλλακτη νοοτροπία. Μέσα από τα λόγια του Κλέωνος δανειζόμαστε την ουσία των διαχρονικά επίκαιρων μαστιγωτικών εκφράσεων και τις εξαπολύουμε στους σύγχρονους Έλληνες πολίτες:

«… Εσείς είστε η αιτία του κακού (σ.σ. απευθυνόμενους στους Αθηναίους πολίτες), γιατί θεσπίσατε κακούς για το αγώνισμα (σ.σ. εννοεί την πολιτική) κανόνες και συνηθίζετε να είστε θεατές των λόγων και ακροατές των πράξεων. Όταν εξετάζετε τα όσα πρέπει να γίνουν, νομίζετε πως μπορούν να γίνουν μόνο και μόνο επειδή σας το ανέπτυξαν με ωραία λόγια κι όταν εξετάζετε τα όσα έχουν συμβεί, τα κρίνετε περισσότερο με βάση τα όσα ακούτε από επιτήδειους ρήτορες, παρά με τα όσα είδατε να γίνονται μπροστά στα μάτια σας.

»Είστε οι πρώτοι και καλύτεροι στο να γοητεύεστε με καινούρια σχήματα λόγου και στο ν’ αντιδράτε σε δοκιμασμένα επιχειρήματα. Είστε δούλοι κάθε παραδοξολογίας και περιφρονείτε καθετί το συνηθισμένο…. Θα έλεγε κανείς ότι είστε σε αναζήτηση ενός άλλου κόσμου από εκείνον στον οποίον ζούμε και ότι δεν μπορείτε να κρίνετε σύμφωνα με την πραγματικότητα. Σας παρασύρει η ευχαρίστηση που προκαλούν τα ωραία λόγια και μοιάζετε περισσότερο με ανθρώπους που παρακολουθούν μια συζήτηση σοφιστών, παρά με πολίτες που συσκέπτονται για τα ζητήματα της πολιτείας». Μας θυμίζει μήπως κάτι;

Όποτε το κράτος δυσλειτουργεί ο λαός, οι πολίτες συνιστούν το αίτιο. Από εκεί ας αναζητήσουμε το φάρμακο της θεραπείας, αρχίζοντας από την ίαση του εαυτού μας, έτσι ώστε κύτταρο προς κύτταρο, πολίτη προς πολίτη, το κράτος μας να δώσει την μάχη στις ρίζες του και όχι στα κλαδιά.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε ηγέτες που θα έχουν ως πρότυπο τον Περικλή και όχι τον Αλκιβιάδη! Μετά από το δημοψήφισμα ο ελληνικός λαός συνεχίζει να αναζητά τον «εκφωνητή της νέας εθνικής πολιτικής πρότασης», ενώ ελλείψει τέτοιου παραμένει έρμαιο των δημαγωγών και των πωλητών πλαστών ελπίδων.

πηγή:Defence point.gr

Οι καλοί μας οι… Οθωμανοί έφτιαξαν το γιοφύρι της Πλάκας!

Έχουν παρανοήσει εντελώς οι Τούρκοι! Χαρακτηρίζουν τουρκικό και το ιστορικό γεφύρι της Πλάκας, στην Ήπειρο, το οποίο κατέπεσε από την πρόσφατη νεροποντή. Σύμφωνα με διάφορα μέσα ενημέρωσης της χώρας, το γεφύρι που κτίστηκε το 1866, είναι οθωμανικό και κτίστηκε από τον Οθωμανό σουλτάνο Αμπτούλ Αζίζ!

Αναφέρουν οι Τούρκοι πως είναι το μεγαλύτερο τοξωτό γεφύρι των Βαλκανίων και πως ποτέ δεν ανακαινίστηκε από την εποχή που το έχτισαν αυτοί, οι οποίοι, ως γνωστό είναι και ιδιαίτερα μεγαλόψυχος λαός. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως τα παρουσιάζουν οι Τούρκοι.

Καταρχήν, το γεφύρι κτίστηκε από Έλληνες τεχνίτες, με χρήματα Ελλήνων. Οι Τούρκοι κατείχαν μεν ακόμα, τότε, την Ήπειρο, αλλά δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με το γεφύρι. Τα έξοδα κατασκευής του γεφυριού κατέβαλαν οι Ηπειρώτες Ιωάννης Λούλης, Αναγνώστης Λύτρας, Ιωάννης Ρήγκας και ο Αναγνώστης Μάρος.

Οι κάτοικοι των χωριών Πράμαντα, Μελισσουργoί και Άγναντα πρόσφεραν οικοδομικά υλικά και προσωπική εργασία. Και για το γεφύρι της Πλάκας η παράδοση αναφέρει, ότι για να στεριώσει έκτισαν μέσα έναν Τούρκο!

Ίσως γι’ αυτό οι Τούρκοι να το θεωρούν δικό τους… Το γεφύρι είχε κτιστεί, για πρώτη φορά, το 1863, αλλά κατέπεσε. Έτσι δημιουργήθηκε και η παράδοση για το χτίσιμο του Τούρκου.

Το ιστορικό γεφύρι υπέστη καταστροφές κατά την κατοχή, όταν οι Γερμανοί επιχείρησαν, κατά την αποχώρησή τους από την Ελλάδα, να το ανατινάξουν. Αντίθετα με τα όσα υποστηρίζουν οι Τούρκοι, το γεφύρι επισκευάστηκε μετά την αποχώρηση των Γερμανών, πρόχειρα, έστω.

Γι’ αυτό «φίλτατοι» γείτονες θα ήταν σκόπιμο πριν μιλήσετε να ψάχνετε καλύτερα. Και μπορεί ο πρόεδρός σας να κοροϊδεύει τον κόσμο με τους φρουρούς με τις πανοπλίες και της «16 τουρκικές αυτοκρατορίες», αλλά 
να διεκδικείται και την πατρότητα των ελληνικών, παραδοσιακών γεφυριών πάει πολύ, δεν νομίζετε; Πόσο γέλιο να αντέξει ένας ανθρώπινος οργανισμός;

πηγή:Defence point.gr

Ερντογάν: Προδοσία σε πατρίδα & αίμα ο έλεγχος γεννήσεων!

«Προδοσία» κατά της μαμάς Τουρκίας είναι για τον Ερντογάν και ο έλεγχος των γεννήσεων, αφού, κατά τον άξιο συνεχιστή του φασιστοειδούς Κεμάλ… επί το ισλαμικότερο, έτσι «αποστραγγίζεται το αίμα της πατρίδας».

Μιλώντας κατά τη διάρκεια γαμήλιας τελετής νεαρού ζευγαριού, ο «σουλτάνος» είπε πως κάθε ζευγάρι πρέπει να φέρει στον κόσμο τουλάχιστον τρία παιδιά, για να μη χαθεί η ευγενική ράτσα των Τούρκων… τύπου Ερντογάν από την υφήλιο και στερηθεί η Γη τον υψηλό αυτό πολιτισμό. Είπε πως η μη γέννηση πολλών παιδιών υπονομεύει την οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας.

«Εδώ και χρόνια διαπράττεται η προδοσία του ελέγχου των γεννήσεων σε αυτή τη χώρα, με την οποία επιδιώκεται να αποστραγγιστεί το τουρκικό αίμα. Η διαδοχή είναι πολύ σημαντική, τόσο οικονομικά, όσο και πνευματικά», είπε ο Ερντογάν, ο οποίος πρέπει να αποτελεί, χωρίς αμφιβολία, την αγαπημένη φιγούρα των απανταχού φεμινιστριών (για να πετάνε βελάκια την ώρα της ψυχαγωγίας τους).

Ο ίδιος, άλλωστε, είχε πρόσφατα δηλώσει πως είναι αδιανόητο να θεωρούνται ίσοι οι άνδρες με τις γυναίκες. Ως γνήσιος ισλαμιστής, ακολουθεί κατά γράμμα το «θεόσταλτο» κοράνι, βάσει του οποίου η γυναίκα έχει μικρότερη αξία από μια κατσίκα. Το μόνο της πλεονέκτημα είναι ότι μπορεί να ευχαριστεί τον άνδρα καλύτερα από την κατσίκα, αν και για τους πιστούς ισλαμιστές των βουνών, οι διαφορές ενδεχομένως και να μην είναι πολύ σημαντικές.

Πάντως θα ήταν σκόπιμο, κάθε πρωί ο Ερντογάν να ανακοινώνει, τι συνιστά προδοσία, δια έκαστη – τρέχουσα ημέρα, ώστε να γνωρίζουν και οι Τούρκοι τι επιτρέπεται να κάνουν και τι όχι. Αν ο Τζόρτζ Όργουελ ζούσε, πάντως, σήμερα θα είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά, έναντι του ισλαμοφασιστικού φαινομένου Ερντογάν.

πηγή:Defence point.gr

Τουρκία: «Οι μουσουλμάνοι ανακάλυψαν και τις Mercedes!»

Οι μουσουλμάνοι ανακάλυψαν την Αμερική, υποστήριξε ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, πρόσφατα. Είπε επίσης πως είχαν κτίσει και ένα τζαμί στην Κούβα. Ο υπουργός Επιστήμης και Τεχνολογίας, Φικρί Ιτσίκ, επίσης, είπε πως μουσουλμάνοι επιστήμονες ανακάλυψαν πρώτοι την σφαιρικότητα της Γης.

Του Burak Bekdil
ΤΙΤΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ: «Οι μουσουλμάνοι ανακάλυψαν τις Mercedes!»

Όλα αυτά είναι φυσικά θεωρίες. Η ανακάλυψη όμως των πολυτελών λιμουζίνων Mercedes από τους μουσουλμάνους είναι γεγονός που δεν χωρά αμφισβήτηση. Αυτό δε, ισχύει και για τον ανώτατο Τούρκο μουσουλμάνο κληρικό.

Ο καθηγητής Μεχμέτ Γκορμέζ, πρόεδρος της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, είναι ο άνθρωπος που υποστηρίζει πως οι χριστιανοί οφείλουν να εορτάζουν τις επετείους κατάληψης των χωρών τους από τους μουσουλμάνους – εννοεί τους Οθωμανούς – αφού το να κατακτηθεί κανείς από τους μουσουλμάνους είναι ένα εξαιρετικό ευχάριστο γεγονός, αφού η καρδιά και το μυαλό των κατεκτημένων πλημύριζε από τη λάμψη του Ισλάμ.

Όσοι δε από αυτούς κατάφεραν και πήραν πίσω τις χώρες του δεν έχουν κάνει τίποτε λιγότερο από το να ασκούν, οι άθλιοι αμαρτωλοί, κατοχή σε μουσουλμανικές περιοχές. Σύμφωνα με το σκεπτικό του Γκορμέζ οι Αυστριακοί πρέπει να νιώθουν πολύ δυστυχισμένοι για το γεγονός ότι η Βιέννη δεν έπεσε στα χέρια των Οθωμανών, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να κερδίσουν την απόλυτη ευτυχία, έχοντας την καρδιά και το μυαλό τους κατεκτημένα από τη λάμψη του Ισλάμ.

Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά. Οι Βιεννέζοι είναι έξυπνοι άνθρωποι. Μπορεί να ζητήσουν τώρα να υποταχθούν, αν και το 2014 δεν είναι ο κατάλληλος χρόνος για να υποταχθούν οι χριστιανοί στους μουσουλμάνους με τη φωτιά και το σπαθί. Και αν ο Γκορμέζ πρέπει, μάλλον, να παραιτηθεί από τα βιεννέζικα όνειρα του, μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο από τη Βαυαρία, όπου κατασκευάζονται τα αυτοκίνητα Mercedes.

Πριν μερικές εβδομάδες, η εφημερίδα Χουριέτ έγραψε πως ένα ίδρυμα που σχετίζεται με τη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων, αποφάσισε να αγοράσει ένα τέτοιο αυτοκίνητο, στην εξευτελιστική τιμή των 400.000 δολαρίων, για να μεταφέρει τον Γκορμέζ.

Η Διεύθυνση διέψευσε την είδηση, λέγοντας πως η τιμή ήταν χαμηλότερη, χωρίς όμως να αναφέρει το πόσο χαμηλότερη ήταν τελικά. Την ίδια ώρα, ο Πάπας, περιηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, κατά την πρόσφατή επίσκεψη του με ένα Renault Clio.

Φυσικά πως μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον Γκορμέζ για μια Mercedes 500S, όταν ο πρόεδρος της Τουρκίας ξόδεψε 800 εκατ. δολάρια για το νέο προεδρικό ανάκτορο και το νέο προεδρικό αεροσκάφος. Στην σεμνή, μουσουλμανική Τουρκία, άλλωστε και τα 70 εκατ. των μουσουλμάνων κατοίκων της αξίζουν μια Mercedes 500S, με σοφέρ, στην εξευτελιστική τιμή των λιγότερων από τις 400.000 δολαρίων.

Ο προϋπολογισμός της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων για το 2015 είναι 1,4 φορές μεγαλύτερος του αντίστοιχου του υπουργείου Εσωτερικών, 2,7 μεγαλύτερος του αντίστοιχου του υπουργείου Εξωτερικών, 5 φορές μεγαλύτερος του αντίστοιχου της ΜΙΤ, 6,1 φορές μεγαλύτερος του πρωθυπουργικού γραφείου, 12,1% του υπουργείου Υγείας, 19,7% μεγαλύτερος του υπουργείου Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και 35,4% μεγαλύτερος του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Από την στιγμή λοιπόν που ο πρωθυπουργός, όλα αυτά τα υπουργεία, ο επικεφαλής της ΜΙΤ και ο πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου διαθέτουν επίσης ακριβά αυτοκίνητα, γιατί να μην μπορεί ο ανώτατος μουσουλμάνος κληρικός της Τουρκίας να έχει μια 500S;

Σωστά; Σωστά.

ΠΗΓΗ: Hürriyet Daily News,

H ΥΣΤΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

Από μια μανιώδη και εντελώς αδικαιολόγητη υστερία, εναντίον των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, που αποδεδειγμένα πλέον έχουν τις χαμηλότερες αποδοχές στο Δημόσιο, έχουν καταληφθεί τελευταία μερικά φερέφωνα της παραδοσιακής αντιμιλιταριστικής ιδεολογίας, με στόχο την παραπλάνηση της κοινής γνώμης.

Αιτία; Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου να ακυρώσουν, ως αντισυνταγματική, την κράτηση του Ν. 4093/2012 στους μισθούς και τις συντάξεις του Δημοσίου. Και το παράδοξο έγκειται στο ότι η οργή τους δεν στρέφεται κατά του συνόλου των μισθωτών και συνταξιούχων, στους οποίους αφορά η απόφαση, ήτοι τους Δικαστικούς, τους Γιατρούς του ΕΣΥ, τους Καθηγητές Πανεπιστημίου κ.λπ., αλλά μόνο κατά των συγκεκριμένων κρατικών λειτουργών, τους οποίους απαξιωτικά αποκαλούν «ενστόλους».

Δυστυχώς, την ίδια προσβλητική προσφώνηση χρησιμοποιεί και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της χώρας. Στους οργισμένους, προς μεγάλη μας έκπληξη, προσετέθη και ο γνωστός Ευρωβουλευτής της Ν.Δ. κ. Κύρτσος, ο οποίος σε μια έκρηξη των μαρξιστικών αντανακλαστικών της άγουρης νιότης του αποφάνθηκε ότι «οι στρατιωτικοί δεν έπρεπε να πάρουν φράγκο». Προφανώς και ο ίδιος μας θεωρεί υψηλόμισθους.

Και η οργή αυτή θα είχε κάποια δικαιολογητική βάση, αν είχε πραγματικό έρεισμα. Αλλά να έχεις την πίκρα ότι πολύς θόρυβος για το τίποτε, να ακούς τον Πρωθυπουργό να λιώνει… από στοργή για τους «ενστόλους» και να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις ότι σε δουλεύει αγρίως και τέλος να βλέπεις τον κ. Αυτιά να ωρύεται τηλεοπτικά για την «μεροληπτικότατα ευνοϊκή μεταχείριση», των εν λόγω δημοσίων λειτουργών από την Κυβέρνηση, είναι δυσβάστακτο.

Διερωτάται όμως κανείς, εξέλειπε κάθε δεοντολογία από το δημοσιογραφικό λειτούργημα, το οποίο με συνέπεια, ήθος και υπευθυνότητα υπηρέτησαν μεγάλα ονόματα κατά το παρελθόν; Είναι ηθικό και δίκαιο να δίδονται μικρόφωνα, υψηλής ακροάσεως τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών σταθμών, σε άτομα τα οποία ενώ είναι εντεταλμένα να προβαίνουν σε έγκυρη και ορθή ενημέρωση των πολιτών, διαλαλούν, είτε εσκεμμένως, είτε λόγω επιδερμικής και επιπόλαιας έρευνας, απίθανες ανακρίβειες;

Είναι εθνικά ωφέλιμο να στρέφεις την κοινή γνώμη εναντίον ενός τόσο ευαίσθητου για την άμυνα της χώρας κλάδο δημοσίων λειτουργών, μόνο και μόνο για να επιφέρεις ένα εφήμερο πολιτικό κόστος στην Κυβέρνηση; Είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι ιεροφάντες της απαράδεκτης και ανεύθυνης αυτής δημοσιογραφίας να μη γνωρίζουν ότι ο συγκεκριμένος κλάδος, όχι μόνο δεν πήρε πίσω τα παρανόμως παρακρατηθέντα, τα οποία αντικρίζουν τον ιδρώτα μιας επώδυνης, επίπονης, υπεύθυνης, σκληρής και επικίνδυνης εργασίας, όχι μόνο δεν αμείβεται σύμφωνα «με το λειτούργημά του», όπως άλλοι κλάδοι δημοσίων λειτουργών, αλλά παραμένει ο παρίας του ελληνικού δημοσίου;

Με μοναδικό στόχο να αποκαταστήσουμε την αλήθεια και να θέσουμε τέρμα σε όλη αυτή την άθλια και εθνικώς επιζήμια εκστρατεία εναντίον των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, θα παραθέσουμε τα επίσημα προσωπικά μας στοιχεία, δια των οποίων περιτράνως αποδεικνύεται ότι ο κλάδος μας παραμένει όχι μόνο ο υπ’ αριθ. ένα λοιδορούμενος απ’ όλες συλλήβδην τις Κυβερνήσεις των τελευταίων 40 ετών, αλλά και ο πλέον αδίκως βαλλόμενος από μερικά ραδιοτηλεοπτικά κέντρα.

Είμαι απόστρατος Επισμηναγός Ιπτάμενος (πιλότος) της Πολεμικής Αεροπορίας, με 32 συντάξιμα χρόνια υπηρεσίας. Το 2009- πριν δηλαδή να αρχίσουν τα κουρέματα των μισθών και συντάξεων- το ετήσιο καθαρό ποσό της συντάξεώς μου ήτο δέκα οκτώ χιλιάδες τριακόσια τριάντα εννέα ευρώ και σαράντα τέσσερα λεπτά (18.339,44). Το σημερινό καθαρό ποσό είναι εννέα χιλιάδες επτακόσια τριάντα ένα ευρώ και εβδομήντα δύο λεπτά (9.731,72).

Από τη σύγκριση των δύο ποσών ευθέως προκύπτει ότι τα τελευταία πέντε χρόνια η σύνταξή μου έχει ελαττωθεί κατά 47%!!. Σημειωτέον, ότι οι συντάξεις των μεγαλυτέρων βαθμών έχουν υποστεί μεγαλύτερες μειώσεις, οι οποίες φθάνουν και στο 65%. Η πολυσυζητημένη «αύξηση», δηλαδή η επιστροφή, από την εφαρμογή της αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας ανέρχεται στο… ιλιγγιώδες ποσό των τριάντα ενός ευρώ και εξήντα έξι λεπτών (31,66) μηνιαίως. Αν από το ποσό αυτό αφαιρέσουμε τα τέσσερα ευρώ και τριάντα τρία λεπτά (4,33) του αντιστοιχούντος φόρου, η καθαρή αύξηση είναι είκοσι επτά ευρώ και τριάντα τρία λεπτά (27,33).

Αν λοιπόν μερικοί φρονούν ότι αυτά τα 27,33 ευρώ το μήνα, ή 327,96 ευρώ το χρόνο αποκατέστησαν την αφαίμαξη των 8.607,72 ευρώ καλό θα είναι να επισκεφθούν κάποιον ψυχίατρο. Και κάτι ακόμη για τους αθεράπευτα κακόπιστους: Η απόφαση του ΣτΕ ειδικά για τους στρατιωτικούς εφαρμόστηκε – εντελώς παρανόμως – μόνο κατά το ήμισυ, που σημαίνει ότι η κράτηση του νόμου 4093/12 εξακολουθεί να υφίσταται και μετά την εφαρμογή του ν.4307/2014 , η οποία για μένα ανέρχεται στο ποσό των 176,34 ευρώ.

Ευελπιστούμε, ότι με την παράθεση των ως άνω πραγματικών στοιχείων θα αφαιρέσουμε το ψευδο-άλλοθι της αγνοίας από τους κατ’ επάγγελμα κατηγόρους των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας. Ας αφήσουν λοιπόν τα ως άνω στελέχη απερίσπαστα στο δύσκολο, υπεύθυνο και επικίνδυνο εθνικό έργο τους.

Το ότι έχουν τις χαμηλότερες αποδοχές στο Δημόσιο και ο άλλοτε μισθολογικά ισόβαθμος με τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Α/ΓΕΕΘΑ, έχει στοιχηθεί  μισθολογικά με τον πρωτοδιόριστο Πρωτοδίκη δεν ενοχλεί κανένα; Έλεος πια.

Με Εκτίμηση,
Γεώργιος Β. Κασσαβέτης- Επισμηναγός (Ι) ε.α.

ΠΗΓΉ: Defence point.gr