Του Υπτγου ε.α. Χρήστου Μπολώση
Θα έχετε προσέξει ασφαλώς, ότι οι νεοέλληνες είναι πολύ εύκολοι στους χαρακτηρισμούς. Με χαρακτηριστική ευκολία απονέμονται ταμπέλλες σε δικαίους και αδίκους διότι «έτσι μας αρέσει» που έλεγε και η γνωστή διαφήμιση.
Έτσι χαρακτηρίζονται «δημοκρατικοί», άνθρωποι που αν τους ρωτήσεις «τι είναι δημοκρατία», κινδυνεύεις να εισπράξεις απάντηση, που θα σε καταστήσει ανάπηρο για το υπόλοιπο του βίου σου.
Διάβαζα μια μέρα, ότι γνωστός παλιός ποδοσφαιριστής, στον οποίο κάποτε έτεινε χείρα βοηθείας ο Θεός για να πετύχει κάποιο καθοριστικό γκολ, έλεγε σε μια συνέντευξή του ότι το 1982 στη φανέλα του είχε γραμμένη τη λέξη «δημοκρατία», σε αντίδραση προς το δικτατορικό καθεστώς της πατρίδας του. Ως εδώ θα ήταν όλα καλά και το μέλι γλυκύτατο, που έλεγε και ο μεγάλος μας Ν. Τσιφόρος. Όμως ο σταρ συνεχίζει και μας πληροφορεί ότι σε ένα από τα τέσσερα παιδιά του, έχει δώσει το όνομα «Φιντέλ», προς τιμή του (δημοκράτη προφανώς) Φιντέλ Κάστρο. Από την ημέρα που διάβασα τη συνέντευξη αυτή άρχισαν και τα προβλήματα με τα αυτιά μου. Κοινώς με κούφανε. Ρε φίλε (Θεός σχωρέστον πιά), κάνε αυτό που γνωρίζεις να κάνεις άριστα, δηλαδή να βάζεις γκολ και άσε την πολιτική για τους πολιτικούς, οι οποίοι βέβαια είναι εξ ίσου άσχετοι με σένα, αλλά τέλος πάντων.
Μια μέρα, εκεί που ξεφύλλιζα βαριεστημένα την εφημερίδα μου, πέφτει το μάτι μου σε μια φωτογραφία κάποιας σταρ (λέμε τώρα σταρ) της τηλεοράσεως, της οποίας τα κιλά είναι όχι απλώς παραπανίσια, αλλά αν αποφασίσει να κάνει λιποαναρρόφηση θα είναι η χαρά του λιπαναρροφητού και θα βγάλει ίσα με 50 κιλά λίπος πρώτης ποιότητος. «Ας διαβάσω να δω τι λένε και οι διάδοχοι της Μαρίκας Κοτοπούλη, σκέφθηκα, μην είμαστε ντιπ καταντίπ εκτός εποχής».
Το διάβασμα πήγαινε σχεδόν ομαλά και έμαθα ότι λατρεύει τον Μπρεχτ και τον Κούντερα (αισθάνθηκα πολύ άσχημα που λατρεύω τον Τσιφόρο, τον Σακελλάριο και τον Ψαθά) και το όνειρό της είναι να παίξει στην Επίδαυρο, στο Γουέμπλεϊ κ.λπ. κλπ. Ξαφνικά παθαίνω κάτι σαν σοκ. «Κοίτα να δεις σκέφθηκα. Να γιατί πεθαίνουν ξαφνικά οι άνθρωποι και μετά οι άλλοι στην κηδεία αναρωτιούνται μα καλά χθες ήταν καλά και κανένας δεν σκέφτεται ότι μέχρι να πεθάνουμε, όλοι είμαστε καλά». Τι είχα όμως διαβάσει; Διαβάστε το κι εσείς:
– Είναι φασισμός και ωμός ρατσισμός να έχουν καταδικάσει εμάς τις εύσωμες (τι εύσωμη δηλαδή, που ήταν σαν ιπποπόταμος με τάσεις πάχους και καραχοντρή του κερατά).
Μια μέρα, μου τηλεφώνησε ένας φίλος και με προσκάλεσε να βγούμε με μία παρέα για κάνα κρασάκι. Θα έχετε προσέξει πως οι Έλληνες όλα όσα βλάπτουν τα αποκαλούν με το χαϊδευτικό τους. Ουζάκι, κρασάκι, τσιγαράκι κ.λπ. Κλείνει η παρένθεση. Πράγματι λοιπόν βγήκαμε με την παρέα και πήγαμε σ’ ένα γνωστό ταβερνάκι (νάτο πάλι το χαϊδευτικό). Εκεί έτυχε να καθίσω δίπλα σ’ έναν παλιόφιλο. Ήρθαν τα ορεκτικά και σε λίγο ήρθε το μενού για να διαλέξουμε. Επειδή είχα ξαναπάει στο… ταβερνάκι, θεώρησα καθήκον μου (τάθελε κι ο απαυτός μου) να συμβουλέψω τον φίλο μου να πάρει τη σπεσιαλιτέ του καταστήματος. Επειδή ταλαντεύτηκε λίγο, επέμεινα, οπότε γυρνάει και με κατακεραυνώνει «Μα γιατί επιμένεις; Αυτό είναι φασισμός».
Δεν μίλησα και είπα από μέσα μου «μη σώσεις και παραγγείλεις» και παρήγγειλα εγώ τη σπεσιαλιτέ.
Όμως εμένα, αυτές οι… εμπειρίες, μου την είχαν ανάψει. Γι’ αυτό θέλησα να το ψάξω το θέμα
Κατέβασα λοιπόν λεξικά και εγκυκλοπαίδειες και έψαξα στο λήμμα «Φασισμός» να δω πού αναφέρει κάτι σχετικό. Τίποτα. Διάβασα πολλά κείμενα του Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούτσιο, αλλά πουθενά δεν βρήκα ότι το να αποκαλέσεις κάποιον «κεφτέ» ή «μπυροκοιλιά» ή «πατσοκοιλιά» ή «φαλαινάκι πάνω στην ανάπτυξη», αναφέρεσαι ακριβώς στην καρδιά της ιδεολογίας του Φασισμού.
Επίσης, όσο κι αν ερεύνησα το πράμα, ουδαμού βρήκα ότι όταν συνιστάς σε κάποιον να παραγγείλει γεμιστό μπιφτέκι, επειδή το έχεις δοκιμάσει, ισοδυναμεί με την πορεία των μελανοχιτώνων του Μουσολίνι προς τη Ρώμη.
Ακόμη, ως πιστός και φιλότιμος ερευνητής, έψαξα στα γραπτά του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Ούτε αυτός έγραψε κάπου ότι το «τέρας και το κήτον» του μακαρίτη του Αυλωνίτη, αποτελούν ρατσιστικό προσδιορισμό. Άλλο όνειρο είχε ο Μ. Λ. Κινγκ. Όχι να προστατεύει τα απανταχού της γης παιδοβούβαλα.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά όμως φίλοι μου το βγάλαμε και σήμερα το μεροκάματο.
Πώς; Δεν συμφωνείτε;
Μα αυτό είναι φασισμός!
πηγή:https://www.antinews.gr/54315/antitheseis/fasismos-pantos-kairoy/
