Κυριακή 1 Απριλίου 2018

Συντάξεις: H Κυβέρνηση παίζει το τελευταίο χαρτί του με τις συντάξεις




Στην αναβολή της εφαρμογής των περικοπών κατά τουλάχιστον ένα εξάμηνο στοχεύει ο πρωθυπουργός εν όψει εκλογών. Ανάλογα με την επιτυχία του εγχειρήματος οι κάλπες θα στηθούν φέτος το φθινόπωρο ή τον Μάιο του 2019
Από τον
Ανδρέα Καψαμπέλη
Το σχέδιο για το θέμα των συντάξεων, που έχει αποκαλύψει από τον περασμένο Δεκέμβριο η «κυριακάτικη δημοκρατία», επιχειρεί να ενεργοποιήσει η κυβέρνηση εν όψει των εκλογών. Καθώς η αντίστροφη μέτρηση για την ολοκλήρωση του τρίτου Μνημονίου, τον προσεχή Αύγουστο, έχει αρχίσει, τίθεται επί τάπητος και το χρονοδιάγραμμα για την πορεία προς τις κάλπες, που -εκτός απροόπτου- θα στηθούν είτε φέτος το φθινόπωρο είτε τον Μάιο του 2019. 
Βεβαίως, οι επόμενες 80 ημέρες θα είναι απολύτως κρίσιμες, όπως τις προσδιόρισε και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος, αλλά όχι μόνο για την «αξιολόγηση, το χρέος και το αναπτυξιακό σχέδιο». Οι εξελίξεις στο πεδίο της διπλωματίας και των εθνικών θεμάτων, ιδιαίτερα σε σχέση με την Τουρκία, αποτελούν εξίσου καθοριστική παράμετρο για τις γενικότερες αποφάσεις.

Τα δεδομένα, πάντως, που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή αφορούν το ορόσημο της 1ης Ιανουαρίου, οπότε θα πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή η νέα οδυνηρή περικοπή έως και κατά 18%των συντάξεων. Το κυβερνητικό επιτελείο ρίχνει τώρα το βάρος του στην προσπάθεια να «αναχαιτίσει» την εφαρμογή του μέτρου, καθώς είναι ηλίου φαεινότερον ότι θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων. 
Όλα τα δημοσκοπικά ευρήματα των τελευταίων μηνών συνεχίζουν να δείχνουν, άλλωστε, ότι όσο κι αν πλήττεται πολιτικά η Ν.Δ. από τις αποκαλύψεις για σκάνδαλα, όπως της Novartis, το προβάδισμά της παραμένει μεγάλο επειδή η οικονομική και η κοινωνική πραγματικότητα φρενάρουν κάθε σχέδιο εκλογικής ανάκαμψης του ΣΥΡΙΖΑ. 
Η σταθεροποίηση των ποσοστών του στα επίπεδα του 20% αποτελεί μεν ένα ισχυρό αμυντικό φράγμα, αλλά έχει γίνει κοινή συνείδηση πλέον (και στον κυβερνητικό χώρο) ότι εύκολα μπορεί να καταρρεύσει και αυτό, εάν οι εκλογές γίνουν εν μέσω νέας αφαίμαξης εισοδημάτων και μάλιστα στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα, όπως οι συνταξιούχοι.

Υπό το βάρος αυτών των δεδομένων η πίεση που πρόκειται να ασκηθεί στους δανειστές θα έχει στόχο να συμφωνήσουν σε μετάθεση της έναρξης ισχύος των καινούργιων περικοπών. 
Ο στόχος, που από τα τέλη του 2017 είχε αρχίσει να αποτυπώνεται, ήταν να κερδηθεί τουλάχιστον ένα εξάμηνο και να οριστεί ως νέα ημερομηνία έναρξης η 1η Ιουλίου 2019, αν όχι η 1η Ιανουαρίου 2020, που θα ήταν το ιδανικό. Δεν είναι τυχαίο ότι ύστερα από αρκετούς μήνες παρασκηνιακής κυοφορίας και ανεπίσημων βολιδοσκοπήσεων προς τους δανειστές, κυβερνητικοί παράγοντες, όπως ο καθ’ ύλην αρμόδιος υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τ. Πετρόπουλος, κάνουν και δημοσίως δηλώσεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Το βασικό επιχείρημά τους είναι ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη κινείται (έστω και εικονικά) «εντός ορίων», καθιστώντας εφικτή τη διεκδίκηση αυτού του στόχου.

Σύμφωνα με τη μνημονιακή δέσμευση, η δαπάνη αυτή δεν πρέπει να ξεπερνά το 16% του ΑΕΠ. Γι’ αυτό και την προηγούμενη άνοιξη στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης η κυβέρνηση δέχτηκε να νομοθετήσει προκαταβολικά τις πρόσθετες μειώσεις στις συντάξεις από τις αρχές του 2019 και το περαιτέρω «ψαλίδι» στο αφορολόγητο για όλους από το 2020. 
Με τον επανυπολογισμό των συντάξεων περίπου 1.100.000 συνταξιούχοι θα χάσουν έως και 350 ευρώ εξαιτίας της περικοπής ή και της πλήρους κατάργησης της λεγόμενης «προσωπικής διαφοράς». Για πολλούς, λόγω της κατάργησης και επιδομάτων, η συνολική απώλεια μπορεί να φτάσει ακόμη και στο 23%. Το ποσό που απαιτείται να εξοικονομηθεί ανέρχεται σε 1,8 δισ. ευρώ και μόνο εάν φανεί ότι η συγκράτηση επιτυγχάνεται μέσω άλλων τρόπων υπάρχουν ελπίδες για αναστολή της νέας «σφαγής».

Πιο πολιτικά προσέγγισε το θέμα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, δηλώνοντας, επίσης αυτές τις ημέρες, με ειλικρίνεια ότι «δεν είμαστε πολιτικά αφελείς να πάμε σε εκλογές με μειωμένες συντάξεις». Ο κ. Καμμένος κινείται κι αυτός στην αισιόδοξη γραμμή ότι θα υπάρξει οικονομικό πλεόνασμα που θα καλύψει την ανάγκη των μειώσεων, αλλά η τοποθέτησή του σημαίνει εξ αντιδιαστολής ότι, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία με τους δανειστές, η κυβέρνηση δεν θα περιμένει να μπει το 2019 για να πάει σε εκλογές. Σε μια σειρά από τομείς, άλλωστε, διαμορφώνει ήδη προεκλογική ατζέντα.
Το θολό τοπίο από πλευράς δανειστών και το σενάριο για τριπλή αναμέτρηση
Από πλευράς των δανειστών, το τοπίο παραμένει προς το παρόν θολό και οι διαθέσεις τους ασαφείς. Με δεδομένες, μάλιστα, τις πιέσεις για ενδεχόμενη επίσπευση ακόμη και της κατάργησης του αφορολογήτου από την επόμενη χρονιά, είναι προφανές ότι το παζάρι που θα εκτυλιχτεί στις προσεχείς 80 ημέρες θα αποδειχτεί πολύ σκληρό και εφ’ όλης της ύλης. Όπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση, έχοντας ανοιχτό και το μέτωπο των Εθνικών θεμάτων, θα χρειαστεί να κάνει αρκετές υποχωρήσεις στο οικονομικό πεδίο (και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους) προκειμένου να παίξει το τελευταίο χαρτί της με τις συντάξεις και να εξασφαλίσει μια συμφωνία που θα της επιτρέψει σχεδόν να εξαντλήσει την τετραετία.

Ούτως ή άλλως, ο σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου προβλέπει ως απώτατο όριο τον Μάιο του 2019, ώστε οι κάλπες να συμπέσουν με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές, με τα πλεονεκτήματα που αυτό θα προσφέρει στην κυβερνητική πτέρυγα.
Ανάλογα και με τις εξελίξεις στα άλλα μέτωπα, μετά το Πάσχα ο εκλογικός προγραμματισμός θα εμπλουτιστεί με όλα τα δεδομένα. Τότε θα φανεί -σε συνδυασμό και με τα «αγκάθια» της τέταρτης αξιολόγησης- πόσο «καθαρός» θα είναι ο μεταμνημονιακός ορίζοντας και ποιες θα είναι οι προϋποθέσεις εξόδου από την ασφυκτική επιτροπεία τον Αύγουστο. 
Έως τα τέλη Απριλίου η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να καταθέσει και το Εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο για το πώς θα κινηθεί η χώρα μετά τα Μνημόνια, πίσω από τις γραμμές του οποίου θα διακρίνονται και οι προθέσεις της για την ακριβή διάρκεια της προεκλογικής περιόδου...
πηγή:http://www.dimokratianews.gr/content/84734/o-tsipras-paizei-teleytaio-harti-toy-me-tis-syntaxeis