«Η αμφισβήτηση είναι η μόνη στάση η οποία μας επιτρέπει να πάμε διανοητικά πιο πέρα. Εάν δεν υπάρχει αμφισβήτηση δεν υπάρχει πρόοδος. Εάν δεν αμφισβητούμε τίποτα είμαστε πανευτυχής, κατά τρόπο ανυποψίαστο. Η αμφισβήτηση είναι μία μεγάλη Αρετή» , Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ
.
Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι με κάποιο πολύ «περίεργο τρόπο», όλα αυτά τα οποία συνέβησαν στο Παρίσι μέσα σε λίγες ώρες (για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο από τα τραγικά γεγονότα του συνέβησαν στο Charlie Hebdo), αυτά τα οποία συμβαίνουν στην Ελλάδα εδώ και τουλάχιστον περίπου έξι έτη, αρχής γενομένης από την επίσημη υπογραφή του πρώτου μνημονίου, καθώς επίσης και οι εξελίξεις των τελευταίων ετών στην ευρύτερη εξαιρετικά εύφλεκτη περιοχή της γειτονιάς μας, είναι όλα κρίκοι της ίδιας αλυσίδας σχεδιασμού με έναν συγκεκριμένο απώτερο στόχο.
Ενός σχεδιασμού στον οποίο είναι άμεσα εμπλεκόμενες και συνένοχες αρκετές από τις κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες των δυτικών κρατών που αποτελούν παγκόσμιες ή/και πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις και σε κάποιες περιπτώσεις παίζουν τον ρόλο του «θύματος» (θυσιάζοντας όμως πολλούς αθώους και ανυποψίαστους πολίτες τους), καθώς και κάποια άλλα κράτη που είναι στενοί τους σύμμαχοι (π.χ. Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Τουρκία κλπ) προκειμένου να προκαλέσουν ιστορικά γεγονότα τα οποία θα εξυπηρετήσουν ακριβώς αυτόν τον μελλοντικό τους σχεδιασμό και τα συμφέροντά τους.
Επειδή για άλλη μία φορά, όλοι μας νιώθουμε σοκαρισμένοι από το αποτρόπαιο συμβάν με τα δεκάδες αθώα θύματα που έλαβε χώρα το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, 13/11/2015 προς το ξημέρωμα του Σαββάτου στο Παρίσι, μοιράζομαι μαζί σας τις παρακάτω σκέψεις μου.
Σε όσους αρέσει το παιχνίδι του παζλ, διαβάστε ενδεικτικά τους συνδέσμους που παραθέτω στο τέλος αυτού του άρθρου (και λέω ενδεικτικά, γιατί υπάρχουν αρκετά ελληνικά αλλά κυρίως ξένα άρθρα και αξιόλογες αναλύσεις σχετικά με το θέμα) και κρατήστε την κεντρική ιδέα από τα δύο παρακάτω περιεκτικά άρθρα, δείτε τα σχετικά video, χρησιμοποιήστε την κρίση σας και βγάλτε τα συμπεράσματα σας (αν δεν τα έχετε ήδη βγάλει), όσον αφορά τα πραγματικά αίτια του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παρίσι.
Ενός χτυπήματος που από ότι φαίνεται, δίνει την πολυπόθητη και καλοσχεδιασμένη αφορμή για το έναυσμα μιας νέας στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ στην Μέση Ανατολή, κάτι που πλέον δήλωσε απροκάλυπτα, ο κατά τα άλλα συγκλονισμένος πρόεδρος της Γαλλίας, Francois Holland (το σκηνικό θύμιζε έντονα το διάγγελμα του George W. Bush της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001), ο οποίος όμως δείχνει επιλεκτική ευαισθησία για τα θύματα τρομοκρατικών επιθέσεων, ανάλογα με την εθνικότητα τους και ξεχνάει αυτά (τα ασυγκρίτως πολλάπλάσια αθώα θύματα) που ο ίδιος μαζί με άλλους συμμάχους του ΝΑΤΟ έχει συντελέσει να υπάρξουν στη Μέση Ανατολή (και όχι μόνο) τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά ειδικά τα τελευταία χρόνια. Αλλά πολύ περισσότερο, κανεί επίσης εντύπωση το περίσσιο απόθεμα υποκρισίας για την αποφυγή της οποιασδήποτε ουσιαστικής αναφοράς (αυτοκριτικής…) για το ποιός, με ποιό τρόπο και γιατί δημιούργησε, χρηματοδότησε, οργάνωσε, εκπαίδευσε, και άνδρωσε τον ακραίο ισλαμισμό του ISIS.
Φαίνεται πως μία ολιγάριθμη «ελίτ» που θέλουν να ονομάζονται άνθρωποι, έχουν βάλει ως στόχο την επικράτηση του αισθήματος του φόβου σε παγκόσμια κλίμακα, μέσω μίας ευρύτερης πολεμικής σύρραξης η οποία μπορεί να καταλήξει ακόμη και σε έναν 3ο παγκόσμιο πόλεμο. Ο φόβος άλλωστε (που γεννιέται από την έννοια της ανάγκης) αποτελεί ένα «πρωταρχικό» αρνητικό αίσθημα της ανθρώπινης φύσης, επάνω στο οποίο θεμελιώθηκε και εξελίχθηκε ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός, με βασικούς πυλώνες του, την κοινωνική (φόβος απέναντι στους άλλους ανθρώπους), την επιστημονική (φόβος απέναντι στην φύση) και την εσωτερική φιλοσοφία ή θρησκευτικότητα (φόβος απέναντί στον θάνατο) ως μια προσπάθεια για να ξεπεράσει αυτό αρκιβώς το αρνητικό αίσθημα του φόβου του.
Η συγκεκριμένη προσπάθεια από αυτή την «ελίτ» της οικονομικής εξουσίας, έχει προφανώς ως απώτερο σκοπό της να επιτύχει τον απόλυτο παγκόσμιο έλεγχο, για να σώσει από την πτώση το θνησιγενές ακραίο νεο-«φιλελεύθερο» παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σύστημα που είναι κατασκεύασμα της καπιταλιστικής ιδεολογίας. Σχετικές αναφορές και αναλύσεις, αναφέρονται τόσο στο τελευταίο σκέλος από σχετικό παλιότερο άρθρο μου (άρθρο), όσο επίσης και σε άλλο άρθρο του ίδιου ιστότοπου (άρθρο) στο οποίο γίνεται εκτενής ανάλυση, καθώς επίσης και στον σύνδεσμο (pdf) που υπάρχει μια εξαιρετική και διεξοδική ανάλυση και αναφορά στο όλο θέμα.
Αυτή η οικονομική «ελίτ» λοιπόν, χρησιμοποιεί ως βασικό εργαλείο άσκησης πολιτικής ένα ιδιωτικών συμφερόντων ολιγαρχικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που έχει λάβει πλήρως διαστρεβλωμένο ρόλο, μορφή και ανυπέρβλητη κυρίαρχη δύναμη, σε σχέση με αυτή που θα έπρεπε να έχει σε μία πραγματικά φιλελεύθερη οικονομία (έτσι τουλάχιστον όπως την είχαμε κάποτε διδαχθεί στα πανεπιστημιακά μας χρόνια).
Με αυτό τον τρόπο, φαίνεται πως θέλουν να «αναβαθμίσουν» αυτό το σύστημα σε μία ακόμη πιο απολυταρχική έκδοση (την ωμή και υποχθόνια εισβολή του οποίου έχουμε αρχίσει να βιώνουμε με ολοκληρωτικό τρόπο στην Ελλάδα) που θα βάλει οριστική ταφόπλακα σε κάθε έννοια της ήδη ψευδεπίγραφης δημοκρατίας, το οποίο σύστημα θα αποτελεί την βασική πτυχή του σύγχρονου αποτυχημένου δυτικού πολιτισμού, που όχι απλά θα υποτιμάει, αλλά στην κυριολεξία θα εξευτελίζει και θα αφανίζει την πραγματική ανώτερη διάσταση και έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης καθώς και των πραγματικών της δυνατοτήτων.
«Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος και αφετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές. Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά» (Αριστοτέλους Πολιτικά).
Αυτό το παιχνίδι του πάζλ, ειδικά όσον αφορά και το θέμα που κάποιοι επίσημοι φορείς έχουν βαφτίσει ως «διεθνή τρομοκρατία» (πάντα με θύματα αθώες ψυχές, οι οποίες τελικά δεν έχουν καμία απολύτως αξία, όχι μόνο γι’αυτούς που αποτελούν το εκτελεστικό όργανο, αλλά κυρίως για τους πραγματικούς ενορχηστρωτές και ένοχους), μετά από τόσα χρόνια επανάληψης έχει γίνει πλέον παιχνίδι για εύκολους λύτες.
Για τον κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά, αποτελεί επείγουσα ανάγκη και υπέρτατη ευθύνη να αφυπνιστούμε και να πάψουμε να υποκύπτουμε στην μαζική και πάρα πολύ καλά ενορχηστρωμένη διεθνή και εγχώρια προπαγάνδα, που έχει ως σπόνσορες συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας.
Πρέπει να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε συνειδησιακά μέσα μας, να κατανοήσουμε ότι έστω και έμμεσα συμμετέχουμε στην διαφθορά (συμμετέχοντας και αποδεχόμενοι την ποιότητα της διακυβέρνησης που έχουμε) και να αντιληφθούμε την ανώτερη φύση μας που σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με την δυτικοκεντρική αντίληψη του ΕΓΩ, αλλά αντίθετα ταιριάζει με την Ελληνοκεντική αντίληψη του ΕΜΕΙΣ, γιατί απλά το ΕΓΩ (της καπιταλιστικής ιδεολογίας) έχει πεθάνει και υπάρχει το ΕΜΕΙΣ (αλλά όχι το εμείς που στο παρελθόν είχε «εκπροσωπήσει» η ακραία και ολοκληρωτική ιδεολογία του φασισμού αλλά και του κομμουνισμού). Το «ολογραφικό» ΕΜΕΙΣ δεν είναι παρά ένα σύνολο από αλληλένδετα μέρη του ΕΓΩ -που επηρεάζει και επηρεάζεται από αυτό- καθώς και μία απέραντη ενιαία και αδιαίρετη ενότητα.
Ο κόσμος μας και η σύγχρονη κοινωνία μας χρειάζεται να υλοποιήσει ένα νέο πολιτισμικό όραμα, το οποίο θα βασίζεται στο Ελληνοκεντρικό πλαίσιο αξιών που πρώτοι στην ιστορία της ανθρωπότητας έθεσαν οι προσωκρατικοί μας φιλόσοφοι, αλλά που δυστυχώς ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, ούτε στην σύγχονη ιστορία της Ελλάδας (ούτε καν στην εποχή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη), αλλά ούτε φυσικά σε αυτή του δυτικού πολιτισμού. Και δεν εφαρμόστηκαν, γιατί πολύ απλά ποτέ δεν μας τις διδάξαν. Αποτελεί λοιπόν μία τεράστια ευκαιρία, αλλά ταυτόχρονα και τεράστια ιστορική μας ευθύνη, η αρχή αυτού του νέου πολιτισμικού ρεύματος να ξεκινήσει από την Ελλάδα, γιατί πολύ απλά, η Ελλάδα είναι αυτή που μπορεί καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο να το εκπροσωπήσει, να το μεταλαμπαδεύσει στον υπόλοιπο κόσμο, ώστε τελικά να τον αναγεννήσει.
Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να επιστρέψουμε και να ανακαλύψουμε τις πραγματικές πνευματικές ορθόδοξες ρίζες μας (αναφέρομαι στην ορθοδοξία κυρίως ως τρόπο ζωής, γιατί αυτό πραγματικά είναι). Είναι ευθύνη απέναντι στο ύψιστο αγαθό της ελευθερίας που ιστορικά ως έθνος έχουμε ηρωϊκά υπερασπιστεί με μοναδικό τρόπο, αλλάζοντας τον ρου των εξελίξεων της παγκόσμιας ιστορίας (από τη μάχη του Μαραθώνα με τους Πέρσες το 490 π.χ. έως τον Β’ΠΠ απέναντι στο ακραίο ολοκληρωτικό φασιστικό καθεστώς των Ναζί).«Ελευθερία είναι η θέληση να είναι κανείς υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του» (Φρίντριχ Νίτσε).
Θα πρέπει πρωτίστως ως Έλληνες, αλλά και ως ανθρωπότητα να υπερβούμε την παρούσα συνειδητότητά μας, γιατί για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε κάτι, πρέπει να είμαστε ουτοπιστές. Ένας ρεαλιστής δεν μπορεί να πραγματώσει τίποτα το πραγματικά ξεχωριστό. Πρέπει να ονειρευτείς για να μπορέσεις να δημιουργήσεις. Μας χρειάζεται λοιπόν να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε ξανά και είναι δική μας η ευθύνη που τους έχουμε επιτρέψει να μας το στερήσουν.
Και αυτές οι καλοσχεδιασμένες και μεθοδευμένες τρομοκρατικές ενέργειες έχουν ως αντικειμενικό τους σκοπό, αυτό ακριβώς το πράγμα. Μόνο που πρέπει πλέον όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε, από ποιους πραγματικά σχεδιάζονται και εκπορεύονται και τι βαθύτερους σκοπούς εξυπηρετούν, ώστε να πάψουμε να είμαστε ανυποψίαστα θύματα της προπαγάνδας τους.
- Τύμπανα πολέμου κατά του ISIS μετά το μακελειό
- ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ MOSSAD ΚΑΙ ΤΗΣ CIA Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ
- S. Sen. Richard Black: “If we stop training, arming jihadists, the war will end”
- Documented Proof ISIS Is a Creation of The United States of America
- Πούτιν- Ποιος δημιούργησε την ISIS;
πηγή:Analyst.gr
.
Δημήτρης Σφυρής, οικονομολόγος
Email: dsfyris@yahoo.com – LinkedIn: Dimitris Sfyris
