Είναι γνωστές οι διάφορες ιδιότητες του θεού. Αλλά το γεγονός, ότι ο θεός διαθέτει και υψηλού επιπέδου ειρωνικό χιούμορ, αφορά μάλλον στην άγνωστη πλευρά του! Ναι, ο θεός έχει χιούμορ!
Γιατί πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς, το ότι ο καθηγητής της Παντείου και υποψήφιος ευρωβουλευτής του Σύριζα, δεδηλωμένος χριστιανομάχος, φέρει το χριστιανικότατο όνομα Χριστόπουλος! Από όλα τα επώνυμα του κόσμου, του έλαχε βρε παιδί μου, αυτό ακριβώς που δεν του ταιριάζει! Το «παιδί του Χριστού» παρακαλώ και όχι του «Χρήστου»!
Θα πει κανείς ότι, «αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα», μιας και ο ίδιος δεν επέλεξε το όνομα αυτό, αλλά είναι πράγματι για να σπάει κανείς πλάκα, όπως εγώ τώρα, για το «οξύμωρον» του ονόματος. Σαν να ονομάζεται κάποιος Δημήτριος Γίγαντας, ενώ στην πραγματική ζωή του, να είναι νάνος!
Φαντάζομαι τι θα έγινε στον ουρανό, όταν ο «Χριστεπώνυμος» καθηγητής του πανεπιστημίου Χριστόπουλος, έδινε στους φοιτητές του κάποια θέματα για μια «σοβαρή» εργασία. Όλα αυτά εννοείται στο πλαίσιο της εκπαίδευσης νέων χριστιανομάχων και περί της ελευθερίας της τέχνης στο να προσβάλλει-προβάλλει την «διαφορετική» άποψη. Πράγματα δηλαδή, που σαγηνεύουν ειδικά τους «διανοούμενους» και ασκούν γοητεία στους αενάως και υψηλώς φιλοσοφούντας περί των στοιχείων του μηδενός. Όλα φυσικά, με μια εμμονή στο πρόσωπο του Ιησού: Το πρώτο θέμα ζητούσε προτάσεις για την υπεράσπιση ενός καλλιτέχνη, που ζωγράφισε «τον Ιησού σε ερωτική περίπτυξη με λαϊκή τραγουδίστρια ντυμένη καλόγρια», Προς εμπέδωση δε, της ίδιας χιουμοριστικής θεώρησης, τους έδωσε ακόμη ένα θέμα προς ανάπτυξη, που αφορούσε την υπεράσπιση του Αυστριακού Χάντερερ εναντίον της απαγόρευσης του βιβλίου του: «Η ζωή του Ιησού», όπου ο Ιησούς παρουσιάζεται και ως χρήστης ναρκωτικών ουσιών! Ειδικά πάντως, με αυτό το «λαϊκή τραγουδίστρια», θα πρέπει να σείστηκαν τα ουράνια! Ο Χριστόπουλος έχει αναλάβει, καθώς φαίνεται, διασκεδαστής των ασωμάτων! Μόνο έτσι εξηγείται και η θεϊκή μακροθυμία.
Αν όμως, στο όνομα αυτής της ελευθερίας της έκφρασης, που ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, αποφάσιζα και εγώ να ζωγραφίσω τον καθηγητή, με τον τρόπο που τον εχω αντιληφθεί, με έναν τρόπο δηλαδή, που καθόλου δεν θα του άρεσε, είναι σίγουρο πως δεν θα μου το επέτρεπαν. Αλλά ποιος θα μπορούσε τότε, να αναγορεύσει την δική μου εικαστική άποψη περί ηλιθιότητας σε προσβολή, επειδή επέλεξα τον καθηγητή για μοντέλο μου, ενώ τη δική του για τον Ιησού όχι και γιατί; Όσο ιστορικά υπαρκτό πρόσωπο, είναι ο καθηγητής, άλλο τόσο ήταν και ο Ιησούς. Συν το γεγονός, ότι εκείνος δεν είναι με σωματικό τρόπο παρών ως πρόσωπο, ώστε να υπερασπισθεί τον εαυτό του, όπως θα έκανε ο ίδιος ο καθηγητής, οι συγγενείς και φίλοι του, που προσβεβλημένοι από τη σάτυρα, θα απαιτούσαν, όχι μόνο να αποσυρθεί το έργο μου, αλλά και να με κλείσουν στη φυλακή. Για τον Ιησού, όμως, γιατί όχι; Αυτός δεν έχει συγγενείς και φίλους, που προσβάλλονται επίσης; Το κυριότερο, όμως, θα ερχόταν τότε από την Πάντειο κάποιος στη δίκη μου, για να υπερασπιστεί την ελευθερία της τέχνης μου; Μάλλον όχι!
Γιατί, αν ναι, από αύριο κιόλας, θα μπορούσα να ξεκινήσω μερικά έργα για εκείνον, αφού μου έχει εμπνεύσει δεκάδες ιδέες. Για παράδειγμα: «Ο Χριστόπουλος στον γαϊδαρο καβάλα», «Ο Χριστόπουλος και η Νέα Τάξη», «Ο Χριστόπουλος μειράκιο του Σόρος», «Ο Χριστόπουλος στον Παράδεισο των ΜΚΟ με πιλάφι και παρθένες», «Ο Χριστόπουλος καθηγητής γυμνοσάλιαγκας», «Ο Χριστόπουλος σαλεπιτζής του Βεζύρη», «Ο Χριστόπουλος και ο μιναρές της Κομοτινής» κλπ.
Αυτός ο ίδιος Χριστόπουλος, ως επαγγελματίας «υπερασπιστής» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που άλλα μεν καταπατά κατά το δοκούν και άλλα τα «προάγει», ως νεοφανής βλαστός του σημιτικού περιβολακίου, μεταφυτευθείς ωσαύτως με επιτυχία παρασιτικού ριζώματος στον μπαχτσέ του Σύριζα και ανθίζοντας όλα τα ερυθρά πέταλα του τουρκικού προξενείου της Θράκης, όπως άλλωστε και των Σκοπίων, έγινε πρόσφατα ευρύτερα γνωστός ανά το πανελλήνιον για το «συμπαγές τουρκικό πράγμα» του!!
Νααααα ένα πράγμαααα! Με το συμπάθειο δηλαδή!
Συμπαγές παρακαλώ, που δε γίνεται κομμάτια επειδή έτσι το θέλει αυτή η «εθνικίστρια» τσιγγάνα η Σαμπιχά, που τολμάει κιόλας να αυτοπροσδιορίζεται ως Ελληνίδα μουσουλμάνα Ρομά και όχι ως Τουρκάλα! Για τον Χριστόπουλο, τον «προστατευτή» των μειονοτήτων και του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού, δεν υπάρχουν μειονότητες μέσα στις μειονότητες. Ούτε Πομάκοι, ούτε Ρομά! Μόνο Τούρκοι! Πρέπει να εξαφανιστούν λοιπόν, όσοι βγάζουν γλώσσα στην Άγκυρα, που αυτό ακριβώς ισχυρίζεται εδώ και χρόνια εποφθαλμιώντας την Θράκη ΜΑΣ! Διότι «δούλεψε» προσωπικά, όπως ο ίδιος δήλωσε, ώστε να αποκλειστεί τελικά η Σαμπιχά, με την οποία δε μπορούσε να είναι, λέει, στο ίδιο ψηφοδέλτιο! Να, λοιπόν, ένα ακόμη ωραίο θέμα για ζωγραφική, «Ο Σουλτάνος χαϊδεύει τρυφερά τον μικρό Χριστόπουλο και τον κάνει Γιουσουφάκι τάξεως Γ΄» (σ.σ. η Ρεπούση και ο Δήμου, είναι Β΄).
Δικό τους παιδί ο Χριστόπουλος, που πολύ θα ήθελε να λέγεται Μωαμεθανόπουλος, αλλά ο θεός δεν τον αφήνει τον δύσμοιρο, για να ταλαιπωριέται και για να μη χάσει τον παλιάτσο του…
Πηγή:ΟΛΥΜΠΙΑ
