Υπουργός Εθνικής Οικονομίας: - Αυξάνεται ο καθαρός πλούτος των νοικοκυριών

 Για το δυστύχημα στα Τέμπη, αλλά και για το σενάριο δασμών στα ευρωπαϊκά προϊόντα από τις ΗΠΑ και τις επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία ρωτήθηκε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κωστής Χατζηδάκης μιλώντας στον ΣΚΑΪ 100,3 και τον Άρη Πορτοσάλτε.«Στα Τέμπη θα υπάρξει κάθαρση με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους»

Για τα Τέμπη, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας διαβεβαίωσε ότι θα υπάρξει κάθαρση με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους. Θα φανεί στο τέλος ότι η κυβέρνηση δεν έχει να κρύψει ούτε κρύβει τίποτα, τόνισε.  

«Να κάνουμε μια διάκριση: Είναι άλλο οι γονείς, στους οποίους σκύβουμε το κεφάλι προφανώς, και άλλο η πολιτική συζήτηση, και μέσα στην πολιτική συζήτηση είναι άλλο αυτοί που θέλουν να πέσει η κυβέρνηση, και οι οποίοι καταφεύγουν σε αυτά που κατέφευγαν και παλιότερα, και άλλο αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται να μάθουν την αλήθεια. Εάν μιλάμε για αυτούς που πραγματικά ενδιαφέρονται να μάθουν την αλήθεια, βεβαίως να κάτσουμε να συζητήσουμε. Και η μονταζιέρα… Μην ξεχνάτε ότι πέρυσι τον Μάρτιο έγινε ολόκληρη συζήτηση, και υπήρξε και πρόταση μομφής στη Βουλή για τη μονταζιέρα, και τώρα ήρθε η ώρα και βγήκαν τα πορίσματα και φαίνεται ότι το υλικό (σ.σ ηχητικά αρχεία) είναι ακέραιο». 

«Αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο είναι κάθαρση του δράματος, και βεβαίως θα υπάρξει κάθαρση κατά τις προϋποθέσεις του κράτους δικαίου, αυτά που λένε το Σύνταγμα και οι νόμοι, και θα γίνει ό,τι πρέπει να γίνει, πολύ γρηγορότερα πάντως απ ότι έγινε στο Μάτι και στη Μάνδρα, και όλη η συζήτηση πρέπει θα να λαμβάνει υπόψη της εκτός απ’ όλα τα άλλα, ότι καμία κυβέρνηση δεν πάει να αυτοχειριαστεί για έναν, ακόμα και πραγματικό εγώ θα πω, έμπορο ξυλολίου». 

«Φεύγει ο υπουργός, αναλαμβάνει τις ευθύνες ο πρωθυπουργός, επιταχύνεται όλη η διαδικασία, και θα κολλήσουμε στον λαθρέμπορο ξυλολίου; Θα φανεί στο τέλος ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να κρύψει τίποτα, και δεν έχει να κρύψει τίποτα. Δεν πάμε να κρύψουμε ευθύνες, τις αναλάβαμε, ήταν ένα δράμα, αλίμονο, πρέπει να υπάρξει κάθαρση, αλλά στο πλαίσιο μιας λογικής συζήτησης όχι μιας προσέγγισης συνωμοσιολογίας» σημείωσε ο Κωστής Χατζηδάκης.  

«Βλαπτικός για την παγκόσμια οικονομία ο εμπορικός πόλεμος»

Σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο δασμών στα ευρωπαϊκά προϊόντα από τις ΗΠΑ, και τις επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία, ο υπουργός διευκρίνισε ότι «ένα ποσοστό 90% των εξαγωγών μας πάει στις χώρες μέλη της ΕΕ, δεν θα είμαστε ευθέως θιγόμενοι, αλλά αν υπάρχει επίδραση στην Ευρωζώνη και στην παγκοσμία οικονομία θα υπάρξει και σε εμάς».

Ο εμπορικός πόλεμος θα πλήξει την παγκόσμια οικονομία, αλλά και την αμερικανική οικονομία, μια σειρά προϊόντων θα εισάγονται ακριβότερα στις ΗΠΑ. Δεν είναι προς όφελος κανενός ο εμπορικός πόλεμος, υπογράμμισε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας.

«Νομίζω ότι αυτό το ξέρουν και στις ΗΠΑ, γίνονται κινήσεις στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης, γι’ αυτό ανεστάλησαν οι δασμοί σε Καναδά και Μεξικό, να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια στο τέλος». 

«Προτιμώ αλληλοκατανόηση διεθνώς, και στον εμπορικό τομέα, γιατί με τις εντάσεις άκρη δεν βγαίνει…» τόνισε.

Αυξάνεται ο καθαρός πλούτος των νοικοκυριών

Επικαλούμενος στοιχεία της ΕΚΤ, που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα, σχετικά με τον πλούτο των νοικοκυριών στην Ελλάδα για την τριετία 2022 – 202 επισήμανε ότι ο συνολικός καθαρός πλούτος των νοικοκυριών (που περιλαμβάνει καταθέσεις, μετοχές, ομόλογα και ακίνητα, μείον το ιδιωτικό χρέος) στην Ελλάδα έφθασε στο δεύτερο τρίμηνο του 2024 στα 963 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό είναι αυξημένο κατά 28,5% σε σχέση με το 2022 και 40,1% σε σχέση με το 2020.

Στο συγκεκριμένο διάστημα αυξήθηκαν σημαντικά ο γενικός δείκτης του Χρηματιστηρίου, οι τιμές των ελληνικών ομολόγων, οι καταθέσεις και η αξία των ακινήτων, κάπου αντανακλάται αυτό, είπε. 

Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος – από το 2020 οι καταθέσεις αυξήθηκαν κατά 57 δισ. ευρώ, από τα οποία το 56% προέρχεται από τα νοικοκυριά.

Έχουμε μείωση του χρέους των νοικοκυριών κατά 9,7% σε σχέση με το 2022.

Ο δείκτης ανισότητας όπως μετριέται με τον συντελεστή Gini, είναι σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, ο τέταρτος χαμηλότερος μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, δηλαδή έχουμε την τέταρτη καλύτερη επίδοση πρόσθεσε ο υπουργός Οικονομίας. 

Δεν λέω ότι όλα είναι τέλεια διευκρίνισε, αλλά τόνισε ότι «πρέπει να πάψει η μίρλα». Έχουμε μισό εκατ. νέες θέσεις εργασίας, σε μια χώρα 10 εκατ. ανθρώπων πρόσθεσε. 

Σεισμοί στη Σαντορίνη και συντεταγμένη δόμηση

Ερωτηθείς για το σημερινό άρθρο της Καθημερινής, που τονίζει ότι με αφορμή τους σεισμούς στη Σαντορίνη, ότι οι Έλληνες θα πρέπει να ξανασκεφτούν πώς και πόσο κτίζουν, για να υπάρχει βιωσιμότητα όσων κατασκευάζονται, ο κ. Χατζηδάκης σημείωσε ότι «αισθανόμενος πολύ άσχημα για όσα εξακολουθούν να συμβαίνουν, αισθάνομαι και μια μικρή ικανοποίηση, γιατί όταν ήμουν υπουργός Περιβάλλοντος είχα φέρει ρύθμιση για την εκτός σχεδίου δόμηση σε Σαντορίνη και Μύκονο». 

«Ό,τι γίνει από εδώ και πέρα πρέπει να γίνει συντεταγμένα, πρωτίστως στα κορεσμένα νησιά, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Χρειάζεται συντεταγμένη δόμηση και πολεοδομικοί κανόνες, χρειάζεται σεβασμός στην αρχιτεκτονική κληρονομιά και στο περιβάλλον, ειδάλλως η Ελλάδα δεν θα έχει κανένα μέλλον» επισήμανε. 
 

Πηγή: skai.gr

Ούρσουλα φον ντερ λάιεν: - Αυστηρή προειδοποίηση στην Ελλάδα για τον ΦΠΑ

 «Κίτρινη» κάρτα βγάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Ελλάδα, αποστέλλοντας προειδοποιητική επιστολή επειδή δεν μετέφερε στο εθνικό δίκαιο την οδηγία σχετικά με το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ για τις μικρές επιχειρήσεις [οδηγία (ΕΕ) 2020/285] και επειδή δεν κοινοποίησε τα μέτρα για την πλήρη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας για τους συντελεστές ΦΠΑ [οδηγία (ΕΕ) 2022/542].

Αντίστοιχες προειδοποιητικές επιστολές έχουν λάβει και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς τα κράτη – μέλη όφειλαν να μεταφέρουν την οδηγία (ΕΕ) 2020/285 στο εθνικό δίκαιο και να κοινοποιήσουν τα μέτρα για την πλήρη μεταφορά της οδηγίας (ΕΕ) 2022/542 στο εθνικό δίκαιο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024.

Η οδηγία σχετικά με το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ επιτρέπει στις μικρές επιχειρήσεις να πωλούν αγαθά και υπηρεσίες χωρίς να επιβάλλουν ΦΠΑ και ελαφρύνει τις υποχρεώσεις συμμόρφωσης που υπέχουν όσον αφορά τον ΦΠΑ.

Επιπλέον, οι μικρές επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ μπορούν να απαλλάσσουν από τον ΦΠΑ τις παραδόσεις τους, όπως μπορούν να το κάνουν και στο αντίστοιχο κράτος μέλος οι εκεί εγκατεστημένες μικρές επιχειρήσεις.

Η οδηγία για τους συντελεστές ΦΠΑ επιτρέπει την ευρύτερη χρήση μειωμένων συντελεστών από τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης μηδενικών συντελεστών για βασικά προϊόντα, όπως τρόφιμα, φαρμακευτικά προϊόντα και προϊόντα που προορίζονται για ιατρική χρήση.

Επιπλέον, ενεργοποιήθηκαν σε όλα τα κράτη μέλη οι ειδικοί ανά χώρα συντελεστές ΦΠΑ, οι επονομαζόμενες «παρεκκλίσεις», και εξασφαλίζεται έτσι η ίση μεταχείριση σε ολόκληρη την Ένωση.

Η Ελλάδα (όπως και τα υπόλοιπα κράτη – μέλη που έλαβαν αντίστοιχες προειδοποιητικές επιστολές) έχει πλέον προθεσμία δύο μηνών για να απαντήσει και να ολοκληρώσει τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο και να κοινοποιήσει τα μέτρα στην Επιτροπή.

Η Κομισιόν, εάν δεν λάβει ικανοποιητική απάντηση, μπορεί να αποφασίσει να αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη.

ΠΗΓΉ:https://www.mononews.gr/oikonomia/afstiri-proeidopoiisi-tis-komision-stin-ellada-den-ensomatose-koinotikes-odigies-gia-ton-fpa

Remaining Time -0:00

 

Καταπέλτης, κατά της Κυβέρνησης ο πρόεδρος των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος: - Η Ελληνική δικαιοσύνη, δεν είναι μόνο βραδεία, είναι και ταξική και τοξική. - Προβληματική στάση του ΣτΕ προς τους πολίτες

 

"Σειρά πρόσφατων αποφάσεων του ΕΔΑΔ είναι, πράγματι, κόλαφος για τη χώρα και το δικαστικό μας σύστημα. Δυστυχώς, όμως, οι αποφάσεις αυτές δεν φωτίζουν απλώς μια παρωδική παραφωνία σε ένα κατά τα λοιπά ανεπίληπτο σύστημα, αλλά μας θυμίζει ότι η ελληνική πολιτεία και το ελληνικό δικαστικό σύστημα είναι σε σημαντικό βαθμό μια "παραφωνία" σε σχέση με τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό".

Αυτό επεσήμανε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, Δημήτρης Βερβεσός, ενημερώνοντας την αρμόδια Επιτροπή τη Βουλής, που συνεδρίασε με θέμα "οι σύγχρονες προκλήσεις για την πολιτεία και τη δικαιοσύνη υπό το πρίσμα των πρόσφατων καταδικαστικών αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου".

Όπως ανέφερε ο κ. Βερβεσός, σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν το 2023 στη δημοσιότητα, "από τις 1.082 αποφάσεις ελληνικού ενδιαφέροντος που έχουν εκδοθεί από το ΕΔΔΑ, οι 969 διαπιστώνουν παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων ενώ η πολυπληθέστερη κατηγορία μεταξύ των καταδικών είναι οι αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης, που παραβιάζουν το δικαίωμα δίκαιης δίκης.

Ειδικά, για το θέμα της βραδείας απονομής της δικαιοσύνης, επεσήμανε ότι "το ΕΔΔΑ με πιλοτικές αποφάσεις του έκρινε ότι οι μεγάλες καθυστερήσεις στις διαδικασίες ενώπιον των πολιτικών, ποινικών και διοικητικών δικαστηρίων, δεν αποτελούν απλώς παράβαση του δικαιώματος για δίκαιη δίκη μέσα σε εύλογη προθεσμία και του δικαιώματος για ουσιαστική επανόρθωση, αλλά αποκαλύπτουν παράλληλα την ύπαρξη σοβαρού προβλήματος συστημικού χαρακτήρα".

Επικαλούμενος στοιχεία του Συμβουλίου της Ευρώπης αλλά και του Πρωτοδικείου Αθηνών, σημείωσε ότι "η σύγκριση του χρόνου διεκπεραίωσης των αστικών και ποινικών υποθέσεων στη χώρα μας σε σχέση με τη διάμεση τιμή του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι απογοητευτική".

Ενδεικτικά ανέφερε ότι:

Για τις αστικές υποθέσεις ο χρόνος είναι:

1ος βαθμός: 746 μέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 239.

2ος βαθμός: 422 ημέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 200 μέρες.

Για τις Ποινικές υποθέσεις:

1ος βαθμός: 223 μέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 133 μέρες.

2ος βαθμός: 294 μέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 110 μέρες.

Σε ότι αφορά το Ανώτατο Δικαστήριο ο χρόνος στην Ελλάδα είναι 304 μέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 101 μέρες.

Στα ίδια περίπου επίπεδα κινείται και ο χρόνος για τις Διοικητικές υποθέσεις όπου στο Ανώτατο δικαστήριο είναι στις 1239 μέρες όταν η διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης είναι οι 234 μέρες.

Κρίσιμο στοιχείο χαρακτήρισε το κατά πόσον αυξάνεται ή μειώνεται ο όγκος των νέων υποθέσεων, τονίζοντας ότι "τα στοιχεία του Πρωτοδικείου Αθηνών είναι αποκαλυπτικά".

"Tο 2010 εισήλθαν στο δικαστικό σύστημα του Πρωτοδικείου Αθηνών 224.391 υποθέσεις, ενώ το 2023, 102.285 υποθέσεις, ήτοι μείωση του αριθμού εισερχομένων κατά 54,5%. Από τις εισερχόμενες το 2020 υποθέσεις, 82.316 αφορούσαν σε προσημειώσεις υποθήκης (εγγραφές, εξαλείψεις) ήτοι ποσοστό 36,7% του συνόλου των εισερχομένων, ενώ το 2023 το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 25% (25.516).

Αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των υποθέσεων διαγνωστικής δίκης, για τις οποίες απαιτείτο η έκδοση αιτιολογημένης δικαστικής απόφασης ήταν 142.075 (ποσοστό 63,3%) ενώ το 2023 76.769 (ποσοστό 75%)", είπε και συμπλήρωσε:

"Αποδεικνύεται λοιπόν περίτρανα ότι για τις καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης δεν έχουν ευθύνη ούτε οι αναβολές που ζητούν οι δικηγόροι, ούτε ο υπερπληθυσμός των δικηγόρων, ο οποίος δημιουργεί δήθεν πληθώρα, νέων, υποθέσεων, που εισέρχονται στο δικαστικό σύστημα, ούτε τα πολυσέλιδα δικόγραφα που καθυστερούν τους δικαστές κατά το διάβασμα.

Η δικαιοσύνη, δεν είναι μόνο βραδεία, είναι και ταξική και τοξική.

Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία του Υπουργείου Δικαιοσύνης προκύπτει ότι ο ρυθμός απονομής είναι αρνητικός στις υποθέσεις που αφορούν την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών στην Τακτική δικαιοσύνη, όπως οι εργατικές διαφορές.

Αντίθετα, στις υποθέσεις, που ενδιαφέρουν πρωτίστως τις οικονομικά ισχυρές συσσωματώσεις, όπως οι τράπεζες (διαταγές πληρωμής , πτωχεύσεις) εκδίδονται περισσότερες αποφάσεις σε σχέση με τις εισερχόμενες υποθέσεις και άρα παρατηρείται επιτάχυνση.

Όταν, όμως, η δικαιοσύνη απονέμεται με υπερβολική καθυστέρηση ή απονέμεται με διαφορετικό ρυθμό για τους ισχυρούς και με διαφορετικό ρυθμό για τους αδύναμους, κλονίζεται η ασφάλεια δικαίου και δοκιμάζεται η κοινωνική ειρήνη και ευημερία".

Ακόμα, ο κ. Βερβεσός υπογράμμισε ότι "το 2023 ο αριθμός των εκδοθεισών αποφάσεων ανήλθε σε 56.860 παρουσιάζοντας μείωση 57,4% εκ των οποίων μάλιστα 9.388 ήταν επί υποθέσεων προσημειώσεων και 9.472 επί υποθέσεων διαταγής πληρωμής ήτοι συνολικά 18.860".

Ο πρόεδρος των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, αναγνώρισε ότι "έχουν ληφθεί και θετικά μέτρα για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης, όπως η μεταφορά δικαστηριακής ύλης στους δικηγόρους, με αποτέλεσμα να έχουν εκδοθεί από δικηγόρους από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο 2024,19.773 αποφάσεις προσημείωσης υποθήκης, 2.001 κληρονομητηρίων, 1.276 υποθέσεις σωματείων και 166.423 ένορκες βεβαιώσεις ελαφρύνοντας σημαντικά τον όγκο των δικαστικών υποθέσεων"

Αναφερόμενος στον αριθμό των δικαστών στην Ελλάδα, είπε ότι η χώρα μας είναι η 3η υψηλότερη στην Ευρώπη, σημειώνοντας ότι "το ζητούμενο δεν είναι η αναλογία των δικαστών, αλλά η αναλογία του αριθμού δικαζομένων υποθέσεων ανά δικαστή".

Μίλησε ακόμα "για ένα δεύτερο μείζον θέμα που ανέδειξε η πρόσφατη νομολογία του ΕΔΔΑ και αφορά τον αδικαιολόγητο φορμαλισμό των ανωτάτων δικαστηρίων μας, καταδικάζοντας διαχρονικά και με συνέπεια την δυσανάλογη αυστηρότητα των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας, υποδεικνύοντας την ασυμβατότητα νομολογιακών πρακτικών που ισοδυναμούν με αρνησιδικία με την ανάγκη πραγματικής διασφάλισης του δικαιώματος προσφυγής στη δικαιοσύνη".

"Το μήνυμα κάθε καταδικαστικής απόφασής του ΕΔΔΑ, είναι το ίδιο : η προτεραιότητα πρέπει να δίδεται στην προστασία των ουσιαστικών δικαιωμάτων και όχι των τύπων.

Δυστυχώς, όπως προκύπτει από τις πρόσφατες αποφάσεις του Στρασβούργου, τα ανώτατα δικαστήρια αποδεικνύονται επίμονα "κακοί μαθητές", κάποιος ίσως θα έλεγε και "ανεπίδεκτοι μαθήσεως", επεσήμανε.

Έμφαση έδωσε "στη προβληματική στάση του ΣτΕ έναντι της επιβεβλημένης ευθύνης του κράτους για εσφαλμένη δικαστική κρίση, με το ΕΔΑΔ να διαπιστώνει έλλειμμα ευθύνης του δημοσίου σε περίπτωση εσφαλμένης δικαστικής κρίσης".

"Το ΕΔΔΑ καταδίκασε, την Ελλάδα για υπερβολική τυπολατρία του Συμβουλίου της Επικρατείας λόγω της νομολογιακής προσέγγισης που ακολουθεί το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο κατά την απόρριψη των λόγων αναίρεσης ως απαραδέκτων.

Το ΣτΕ, που επεδίωξε να επιταχύνει την εκδίκαση των υποθέσεων ενώπιον του με τους περιορισμούς του ν. 3900/2010 παραμένει μάλλον το βραδύτερο διοικητικό δικαστήριο της Ευρώπης, με 1239 ημέρες καθυστέρησης για την έκδοση απόφασης, έναντι 234 ημερών, που είναι η διάμεση τιμή του Συμβουλίου της Ευρώπης. Μάλιστα, την τελευταία δωδεκαετία, εκδίδει σταθερά όλο και λιγότερες αποφάσεις: από 10.250 αποφάσεις το 2012, δημοσίευσε μόλις 3.386 αποφάσεις το 2023 και ακόμα λιγότερες (2.604) για το 2024, σύμφωνα με στοιχεία μέχρι τις 17.12.2024", επεσήμανε ο κ. Βερβεσός και πρόσθεσε:

"Αντί, λοιπόν, να "στρουθοκαμηλίζουμε", ασχολούμενοι με τις σελίδες των δικογράφων και τους χρόνους αγόρευσης, οφείλουμε να επικεντρωθούμε στα πραγματικά αίτια του προβλήματος των καθυστερήσεων, και καθένας να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί.

Το μόνο μέτρο που απέφερε καρπούς σε ό,τι αφορά την επιτάχυνση της δικαιοσύνης, ήταν η μεταφορά δικαστηριακής ύλης στους δικηγόρους. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, το σύνολο των υποθέσεων εκ της μεταφοράς δικαστηριακής ύλης στους δικηγόρους ανήλθε από 1/6/2024 μέχρι 31.12.2024 πανελλαδικά σε 25.811.

Επίσης πανελλαδικά, ελήφθησαν 83.980 ένορκες βεβαιώσεις που συνετάγησαν από 8110 δικηγόρους, ελαφρύνοντας έτσι τον φόρτο των προέδρων Ειρηνοδικείων που ήταν αρμόδια για τη λήψη ενόρκων βεβαιώσεων".

"Έχει έρθει ο καιρός, ο νομοθέτης να αποσαφηνίσει ότι οι προθεσμίες προσδιορισμού των υποθέσεων και έκδοσης των δικαστικών αποφάσεων δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται συλλήβδην ως ενδεικτικές, ως ευχολόγιο, αλλά η υπέρβασή τους πρέπει να έχει συνέπειες. Δεν είναι δυνατόν κάποιες υποθέσεις κοινωνικά ευαίσθητες, να προσδιορίζονται το 2033, με αποτέλεσμα να καθίσταται γράμμα κενό του νόμου που επιβάλλει υποχρεωτικό προσδιορισμό εντός 60 ημερών, και να μην συγκινείται κανείς, ούτε είναι δυνατόν να περιμένουμε επί ένα χρόνο κάποιες φορές, αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων, και να το αντιμετωπίζουμε αυτό ως φυσιολογικό", υπογράμμισε ο κ. Βερβεσός και συνέχισε:

"Οφείλουμε να εστιάσουμε στις πραγματικές αιτίες της επιβράδυνσης, που είναι αφ' ενός η κακοδιοίκηση, η οποία αποτελεί πραγματική "μηχανή παραγωγής" διαφορών, και αφ΄ετέρου η αλόγιστη άσκηση -συχνότατα αβάσιμων- ενδίκων βοηθημάτων και μέσων από το ίδιο το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου".

"Το ζήτημα της ορθής και ταχείας απονομής της Δικαιοσύνης είναι πρωτίστως ζήτημα Δημοκρατίας. Εμείς, το δικηγορικό σώμα, που είμαστε η φωνή του πολίτη μπροστά στο δικαστικό Λεβιάθαν, έχουμε χρέος να θέτουμε το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Αυτό πράττουμε και θα συνεχίσουμε να πράττουμε, με συγκεκριμένες παρεμβάσεις και προτάσεις για την αντιμετώπιση των παθογενειών που βιώνουμε", κατέληξε ο κ. Βερβεσός.

Πηγή:https://www.capital.gr/epikairotita/3899966/berbesos-kolafos-oi-apofaseis-tou-edda-gia-to-dikastiko-mas-sustima/

Με την βοήθεια της κυβέρνησης, ο πληθωρισμός κερδών, των καρτέλ «τάισε» την ακρίβεια!! - Πότε θα βάλει φρένο στην ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων;

Για την ακρίβεια φταίει ο εισαγόμενος πληθωρισμός, επαναλάμβαναν μονότονα τα κυβερνητικά στελέχη την περίοδο 2022-23, όσο οι τιμές της ενέργειας και των βασικών αγαθών απογειώνονταν.

Πέρυσι, το τροπάριο άλλαξε και ο πρωθυπουργός ανακάλυψε ότι φταίει ο πληθωρισμός  της απληστίας, τρίζοντας τα δόντια στις πολυεθνικές ότι «η Ελλάδα δεν είναι μπανανία». 

Βεβαίως άργησε αρκετά να το παραδεχτεί, αφού ήδη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε διαπιστώσει ότι τα δύο τρίτα  του πληθωρισμού του 2022 οφείλονταν στην αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων.

Ωστόσο, εκτός από επικοινωνιακές δηλώσεις και κάποια πρόστιμα σε πολυεθνικές, δεν έγιναν πολλά για την ενίσχυση του ανταγωνισμού ώστε να περιοριστεί ο πληθωρισμός των κερδών.

Την περίοδο 2021-2022 η αύξηση των περιθωρίων κέρδους των επιχειρήσεων στην Ελλάδα ήταν εντυπωσιακή, αγγίζοντας αθροιστικά το 15%, όπως κατέγραψαν σχετικές έρευνες της Τράπεζας της Ελλάδας.

Το 2023, ενώ ο γενικός πληθωρισμός έδειχνε σημάδια επιβράδυνσης, οι επιχειρήσεις ειδικά στον τομέα των υπηρεσιών εξακολούθησαν αυξάνουν όχι μόνο τις τιμές καταναλωτή αλλά και τα περιθώρια κέρδους.

Ως αποτέλεσμα, οι πληθωριστικές πιέσεις στην Ελλάδα παραμένουν αισθητά πιο έντονες από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, όπως αποτυπώνεται και στα προκαταρκτικά στοιχεία της Εurostat για τον Ιανουάριο.

Εγχώριος πληθωρισμός

Νέα έρευνα της Τράπεζας της Ελλάδας αποδεικνύει ότι οι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τη δυναμική του πληθωρισμού δεν είναι εισαγόμενοι αλλά εγχώριοι. Επίσης διαπιστώνουν ο κύριος «τροφόδότης» του πληθωρισμού, από το 2021 και έπειτα, είναι τα κέρδη των επιχειρήσεων.

Στην ανάλυση με τίτλο «Η δυναμική του πληθωρισμού και ο ρόλος των εγχώριων παραγόντων», οι οικονομολόγοι Δημήτρης Παπαγεωργίου και Αναστάσιος Ρίζος, από τη Διεύθυνση Οικονομικής Ανάλυσης και Μελετών της ΤτΕ, ξεκινάνε με την εξής παραδοχή: Οι χώρες της ευρωζώνης αντιμετώπισαν μεν κοινές πληθωριστικές διαταραχές μετά την πανδημία του κορονοϊού (π.χ. αυξήσεις στις διεθνείς τιμές της ενέργειας και στα ενδιάμεσα εισαγόμενα αγαθά). Από την άλλη, η ένταση και η επιμονή του πληθωρισμού  – όπως μετρούνται από τον Εναρμονισμένο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή και τον αποπληθωριστή του ΑΕΠ, διαφοροποιούνται από χώρα σε χώρα.

Από αυτό προκύπτει ότι μετά το αρχικό «σοκ» της αύξησης των τιμών στις εισαγωγές, οι αιτίες που διαμορφώνουν και συντηρούν τις πληθωριστικές τάσεις πρέπει να αναζητηθούν εντός της κάθε χώρας.

Στη συνέχεια μελετούν πώς συνεισφέρουν στη διαμόρφωση των εγχώριων τιμών οι τρεις βασικές συνιστώσες του αποπληθωριστή του ΑΕΠ: Τα κέρδη των επιχειρήσεων, το κόστος εργασίας και οι έμμεσοι φόροι.

Μισθοί, τιμές, κέρδη

Σύμφωνα με την ΤτΕ δύο παράγοντες που επηρεάζουν τη δυναμική του πληθωρισμού είναι η  «ακαμψία των τιμών» και η «ακαμψία των μισθών». Σε αγορές με «ακαμψία τιμών» δεν μπορούν άμεσα οι επιχειρήσεις να μετακυλήσουν τις εσωτερικές αυξήσεις στις τιμές καταναλωτή, καθυστερώντας την μετάδοση του εξωτερικού πληθωριστικού σοκ.

Σε αγορές με «ακαμψία μισθών» οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να μειώσουν τα μισθολογικά κόστη, και περνάνε τις αυξήσεις στις τιμές ή μειώνουν την παραγωγή για να προστατεύσουν τα περιθώρια κέρδους. Μετά, σταδιακά καθώς οι επιχειρήσεις προσαρμόζουν τις τιμές του,  το πληθωριστικό σοκ διαχέεται στο σύνολο τις οικονομίας, προκαλώντας σε δεύτερο χρόνο νέες ανακατατάξεις  στο μισθολογικό και εργατικό κόστος.

Καθώς μισθοί και κέρδη – βρίσκονται σε δυναμική αλληλεπίδραση, ΤτΕ εντοπίζει την πιθανότητα ενός «σπιράλ κερδών και μισθών», που το ένα θα τροφοδοτεί το άλλο, και τα δυο μαζί θα οδηγούν σε έναν επίμονα υψηλό πληθωρισμό.

Πληθωρισμός κερδών στις υπηρεσίες

Τα ευρήματα της μελέτης καταλήγουν ότι ενώ γενικά στην Ευρωζώνη ο πληθωρισμός «ταΐστηκε» πρωτίστως από την αύξηση των κερδών και σε δεύτερο βαθμό από την αύξηση των μισθών, στην Ελλάδα αυτή η δυσαναλογία ήταν ακόμα πιο έντονη.

Συγκεκριμένα, σημειώνουν, ότι στην Ελλάδα, η αξιοσημείωτη αύξηση των κερδών συνδέεται κυρίως με τον τομέα των υπηρεσιών, ο οποίος είχε τη μεγαλύτερη συμβολή, ακολουθούμενος από τον τομέα της βιομηχανίας.

Επίσης σημειώνουν, ότι «σε αντίθεση με τη ζώνη του ευρώ, το κόστος εργασίας διαδραμάτισε μικρότερο ρόλο στον ελληνικό πληθωρισμό, αλλά παρουσιάζει σταδιακή ανάκαμψη, συμβάλλοντας θετικά στον πληθωρισμό από το 2023 και μετά».

Οι πληροφορίες από τα οικονομικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι η αύξηση των κερδών στον τομέα των υπηρεσιών σχετίζεται όχι μόνο με τις υψηλότερες τιμές, λόγω της μετακύλισης στις τιμές καταναλωτή, αλλά και με την αύξηση στα περιθώρια μικτού κέρδους επί του κόστους, που παρατηρείται μετά το 2020. Αντίθετα, τα περιθώρια κέρδους στον τομέα της βιομηχανίας φαίνεται να βρίσκονται σε πτωτική τροχιά.

Δηλαδή ενώ οι Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις αύξησαν μεν τα κέρδη αλλά έδωσαν και κάποιες αυξήσεις στους μισθούς, στην Ελλάδα οι όποιες μισθολογικές αυξήσεις πολύ πιο περιορισμένες και δόθηκαν με καθυστέρηση.

Υποχώρηση μισθών σε πραγματικούς όρους

Το 2022 ο αποπληθωριστής του ΑΕΠ στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στο 6,5%. Τα κέρδη συνεισέφεραν 4,7 ποσοστιαίες μονάδες, ακολουθούμενα από τους φόρους (2,1 ποσοστιαίες μονάδες). Η συμμετοχή του κόστους εργασίας ήταν οριακά αρνητική (-0,3 ποσοστιαίες μονάδες).

Με άλλα λόγια, το έτος που είχαμε τις μεγαλύτερες αυξήσεις τιμών,  οι μισθοί όχι μόνο δεν συνέβαλαν στον πληθωρισμό, αλλά σε πραγματικούς όρους μειώθηκαν.

Από το β΄ τρίμηνο του 2023 η συνεισφορά των κερδών άρχισε να υποχωρεί, καθώς οι εισαγόμενες πληθωριστικές πιέσεις άρχισαν να χαλαρώνουν. Το 2023 ο αποπληθωριστής ΑΕΠ ήταν 5,8%, με τα κέρδη να συνεισφέρουν 2,1 ποσοστιαίες μονάδες και το κόστος εργασίας να επιστρέφει σε θετικό έδαφος συνεισφέροντας 1 ποσοστιαία μονάδα. Τη μεγαλύτερη συνεισφορά είχαν οι φόροι με 2,7 ποσοστιαίες μονάδες.

Τέλος, το πρώτο 6μηνο του 2024 ο πληθωρισμός υποχώρησε στο 2,9%, με τα κέρδη να έχουν τη μεγαλύτερη συνεισφορά (1,4 ποσοστιαίες μονάδες), ακολουθούμενα από το κόστος εργασίας (1,2 ποσοστιαίες μονάδες)

.Ενίσχυση ανταγωνισμού

Η Τράπεζα της Ελλάδας καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι για να τιθασευτεί ο πληθωρισμός απαιτούνται μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, που «θα επιτρέπουν στους μισθούς να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες, εξασφαλίζοντας παράλληλα την ευθυγράμμιση με την παραγωγικότητα της εργασίας».

Σε ό,τι αφορά όμως ειδικά την ελληνική οικονομία το «φάρμακο» που συστήνει η ΤτΕ αφορά πρωτίστως τα κέρδη των επιχειρήσεων.

«Δεδομένου του επίμονα υψηλού πληθωρισμού στον τομέα των υπηρεσιών, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της ανταγωνιστικότητας θα μπορούσαν να μειώσουν τις πληθωριστικές πιέσεις μέσω της βελτίωσης της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας, καθώς και μέσω της μείωσης της τιμολογιακής ισχύος των επιχειρήσεων, μετριάζοντας έτσι τη μετακύλιση του αυξημένου κόστους παραγωγής στις τιμές καταναλωτή».

Αν κάποιος ήθελε να λαϊκίσει θα έλεγε ότι η ΤτΕ συστήνει να μπει φρένο στην ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων που διαμορφώνουν τις τιμές κατά το δοκούν – αυτό που κάποιοι θα ονόμαζαν καρτέλ.

διαβάστε το Οικονομικό Δελτίο της ΤτΕ ΕΔΩ

πηγή:https://www.in.gr/2025/02/03/economy/trapeza-tis-elladas-o-plithorismos-kerdon-taise-tin-akriveia/

«Της έβαλα μια σφαίρα στη θαλάμη και της είπα “ρίξ’ του”» - Συγκλονιστική Πραγματική Ιστορία

 

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΕΣΚΟΠΙΑ, στην περιοχή Ντίμπρα του αλβανικού Βορρά, η ζωή της 27χρονης Ρασμία είχε γίνει κόλαση. Μητέρα πέντε παιδιών, λυγερόκορμη, προκαλούσε τον θαυμασμό στη μικρή κοινωνία. Ομως στη βόρεια Αλβανία των ορεσίβιων τα ήθη ήταν και παραμένουν αυστηρά. Μια αδιάκριτη ματιά σε «ξένη» γυναίκα θεωρείται ντροπή και προσβολή, η δε σεξουαλική παρενόχληση βαριά αμαρτία, η οποία εμπίπτει στον κώδικα τιμής του «Κανούν», του προαιώνιου εθιμικού δικαίου που εξακολουθεί ακόμη και σήμερα στις περιοχές του Βορρά να ρυθμίζει τις σχέσεις και τις διαφορές των ανθρώπων και τιμωρείται με αίμα.

Επί χρόνια η Ρασμία δεχόταν πιέσεις από κάποιον συχωριανό της, αλλά συνήθως απέφευγε να το λέει στον σύζυγό της φοβούμενη τις αντιδράσεις του. Το 1997 όμως η πολιορκία του επιθετικού «θαυμαστή» είχε καταστεί επικίνδυνα ασφυκτική. Μια μέρα που ο σύζυγός της Βάλε Γκαζιτέντε έπρεπε να πάει για δουλειές στην πόλη, η Ρασμία του εκμυστηρεύθηκε τους φόβους της ότι εν τη απουσία του είναι πιθανό να δεχθεί επίσκεψη στο σπίτι από τον «εφιάλτη» της. Εκείνος τότε της έδωσε ένα γεμάτο όπλο και την προέτρεψε να του ρίξει με το που θα κάνει την εμφάνισή του. Και αυτό έκανε.

Στη θέα του προκλητικού «πολιορκητή» της στην αυλή, άρπαξε το όπλο, τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. «Το έκανα για να προστατέψω την τιμή μου και την τιμή της οικογένειάς μου», είπε αργότερα στο δικαστήριο, που έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της ότι βρισκόταν σε άμυνα και της επέβαλε μια μικρή ποινή. Το θέμα φυσικά δεν είχε κλείσει. Απεναντίας, μια αιματηρή βεντέτα, από αυτές που εξακολουθούν να ταλανίζουν τη σύγχρονη Αλβανία, μόλις είχε ανοίξει. Τις δύο οικογένειες χώριζε πλέον αίμα και ο άγραφος νόμος επιτάσσει εκδίκηση – αίμα δηλαδή. Το αίμα δεν στεγνώνει ποτέ στον αλβανικό Βορρά. Ο φαύλος κύκλος της εκδίκησης και της αντεκδίκησης κρατάει έως επτά γενιές.

Το 1997 ο Βάλε Γκαζιτέντε παρότρυνε τη σύζυγό του Ρασμία να σκοτώσει έναν επίμονο «θαυμαστή» της, στην Πεσκοπία του αλβανικού Βορρά. Σήμερα ζουν ακόμη απομονωμένοι σε ένα λόφο έξω από τα Τίρανα, αφού η βεντέτα με την οικογένεια του θύματος δεν έχει κοπάσει. «Εμείς εδώ θα πεθάνουμε, το ξέρουμε», λέει στην «Κ» ο 93χρονος πλέον Βάλε. Φωτ. Aleksander Gjonaj

Σε κάποιες περιοχές, όπως η Σκόδρα, το οροπέδιο του Ντουκάνγκιν, η Ντίμπρα, η Τροπόγια κ.ά., η Τζακμαρία (αιματηρή εκδίκηση) παραμένει ενεργή ακόμη και σήμερα που η Αλβανία οδεύει προς τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.Ο Γκαζιτέντε και η οικογένειά του είχαν δύο επιλογές: να αυτοφυλακιστούν στο σπίτι τους, όπου, όπως προβλέπει το Κανούν, είναι το μόνο μέρος στο οποίο δεν επιτρέπεται να τους σκοτώσουν και να μη βγουν ποτέ από εκεί, ή να εξαφανιστούν από προσώπου γης. Επέλεξαν το δεύτερο, όταν προσπάθειες για συμφιλίωση των δύο οικογενειών απέβησαν άκαρπες.

Η συνάντηση   

Το αυτοκίνητο της «Κ» βγήκε από τα Τίρανα με προορισμό την «κρυψώνα», κάπου στους γύρω λόφους, όπου η Ρασμία και ο Βάλε έχουν βρει κρησφύγετο. Η επαφή μαζί τους δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη μεσολάβηση και την παρουσία του Γκιν Μάρκου, προέδρου του Ιδρύματος Εθνικής Συμφιλίωσης, ενός ανθρώπου που έχει αφιερώσει τη ζωή του στην ειρήνευση οικογενειών που αλληλοεξοντώνονται στις βεντέτες, προσπάθεια η οποία έχει αναγνωριστεί διεθνώς. Ο Γκιν Μάρκου είναι από τους ελάχιστους που γνωρίζουν την ακριβή τοποθεσία όπου κρύβεται το ζεύγος Γκαζιτέντε.

Ο Βάλε και η Ρασμία δεν εμπιστεύονται σχεδόν κανέναν, ούτε καν την αστυνομία, φοβούμενοι ότι μπορεί να διαρρεύσει η τοποθεσία της κρύπτης και να τους εντοπίσουν «οι άλλοι». Υστερα από περιπλάνηση αρκετής ώρας στους χωματόδρομους, προέβαλε ένα μικρό κτίσμα στην κορυφή ενός από τους λόφους, που όπως μας εξήγησε αργότερα ο Γκαζιτέντε είναι το παρατηρητήριό τους. Από εκεί ελέγχουν κάθε πρόσβαση στο άσυλό τους. Κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει χωρίς να τον αντιληφθούν. Μόνο ένας υποτυπώδης χωματόδρομος στην απότομη πλαγιά μπορεί να σε οδηγήσει σε απόσταση πενήντα μέτρων από το κρησφύγετο, αλλά και πάλι θα σε δουν. Εν τοιαύτη περιπτώσει, αν δηλαδή κάποιος ανεπιθύμητος το αποτολμήσει, (θα) υπάρχει κρυμμένο κάπου στο μικρό παράπηγμα που χρησιμοποιούν ως κατοικία, μαζί με μια παλιά ασπρόμαυρη τηλεόραση και κάποια κουζινικά σκεύη, ένα καλάσνικοφ. Από αυτά που κάθε «σώφρων» Αλβανός φρόντισε να προμηθευτεί, «καλού κακού», για αυτοπροστασία κατά τη λεηλασία των στρατοπέδων το 1997, όταν μαζί με τις περιβόητες πυραμίδες στις οποίες έχασαν τις οικονομίες τους οι Αλβανοί, κατέρρευσε και το κράτος.

«Εμείς εδώ θα πεθάνουμε, το ξέρουμε», λέει έχοντας πλάι του αμίλητη τη σύζυγό του ο 93χρονος πια Γκαζιτέντε, κλασική φιγούρα Αλβανού «Μαλλιώχ», ορεσίβιου δηλαδή, και πατέρας δεκαπέντε(!) παιδιών – δέκα με την πρώτη σύζυγό του και πέντε με τη σημερινή, τη Ρασμία.

Ψηλός, ξερακιανός, με το παραδοσιακό αλβανικό «κελέσι» στο κεφάλι, παρά τις φυλακίσεις (τρεις φορές) και τις διώξεις από καθεστώς Χότζα, έδειχνε ακμαιότατος και σίγουρα θεματοφύλακας του υπερσυντηρητισμού που κυριαρχεί στις κοινωνίες του αλβανικού Βορρά. «Καλά, τι άνδρας είσαι εσύ που φοράς βραχιόλι στο χέρι, αυτά οι γυναίκες τα βάζουν», είπε με ύφος επιτιμητικό στον φωτογράφο μας, στον Αλέξανδρο, όταν αντιλήφθηκε ότι έφερε στο χέρι του ένα κομποσκοίνι, για να σπεύσει ο Γκιν Μάρκου να τον καθησυχάσει.

Ο φόβος της εκδίκησης   

«Αυτός ο άνθρωπος της είχε κάνει τη ζωή μαρτύριο. Της έβαλα, λοιπόν, μια σφαίρα στη θαλάμη και της είπα φεύγοντας “ρίξ’ του, του άτιμου, αν έρθει”. Και έτσι έγινε». Παρότι έχουν περάσει από τότε τόσα χρόνια, η οικογένεια Γκαζιτέντε δεν αισθάνεται καθόλου ασφαλής. Γνωρίζει καλά πως αυτά τα πράγματα στον Βορρά δεν ξεχνιούνται.

Τον άμεσο κίνδυνο εκδίκησης διαδέχθηκε ο φόβος, αυτός που «σκοτώνει» αργά αργά. Οι συγγενείς του θύματος «υποχρεούνται» από τον νόμο του αίματος (εδάφιο του Κανούν που λέγεται Τζακμαρία) να εκδικηθούν και μέχρι να το πράξουν θα είναι το όνειδος στα «μάτια» της κοινωνίας. «Μπορεί κάποιος από τους δικούς του να θελήσει να πάρει το αίμα του πίσω, αυτό το πράγμα μπορεί να κρατήσει αιώνες».

Η 9χρονη Μαρσέλα παίζει με μια κούκλα στο κρησφύγετο της οικογένειάς της, κάπου στην Αλβανία. Το 1995, πολύ πριν από τη γέννησή της, ο πατέρας της σε κατάσταση βαριάς μέθης σκότωσε έναν φίλο του, πυροδοτώντας μια πολυετή βεντέτα. Φωτ. A.P. Photo / Hektor Pustina   

Δέκα χρόνια «φυλακισμένη» αγκαλιά με ένα καλάσνικοφ

Hταν μόλις επτά χρόνων η Ελσα Κοπτσάρι όταν αναγκάστηκε να αυτοφυλακιστεί. Ο πατέρας της, Νντοντ, έμπλεξε «από το πουθενά» σε βεντέτα και αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε μια αποθήκη έξω από το χωριό Μπουσάτι της Σκόδρας, την οποία μετέτρεψαν σε φρούριο.

Ο Κοπτσάρι πήγε μια μέρα σε σούπερ μάρκετ της Σκόδρας να αγοράσει αυγά, αλλά καθώς περίμενε στην ουρά λογομάχησε με δύο νεαρούς που του πήραν τη σειρά και ήρθαν στα χέρια. Οι νεαροί, αφού τον ξυλοφόρτωσαν, επιχείρησαν να διαφύγουν με μοτοποδήλατο. Εκείνος εκσφενδόνισε εναντίον τους μια πέτρα, ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του μοτοποδηλάτου, οι δύο επιβάτες έπεσαν και ο ένας σκοτώθηκε. Τα δικαστήρια απάλλαξαν τον Κοπτσάρι, αλλά ξεκίνησε βεντέτα. Δύο φορές συγγενείς της οικογένειας του θύματος επιχείρησαν ανεπιτυχώς να σκοτώσουν τον δωδεκάχρονο γιο του, γεγονός που τον ανάγκασε να τον φυγαδεύσει στο εξωτερικό και ο ίδιος μαζί με τη σύζυγό του και την επτάχρονη Ελσα να κλειστούν στην αποθήκη.

Μη έχοντας εμπιστοσύνη ότι οι αντίπαλοι θα τηρήσουν το Κανούν και δεν θα παραβιάσουν την ασυλία του σπιτιού, οπλίστηκαν με καλάσνικοφ και φυλούσαν εναλλάξ σκοπιά επί εικοσιτετραώρου βάσεως. Με τη βοήθεια ενός μεσολαβητή η «Κ» μπήκε στη «φυλακή» των Κοπτσάρι, και η μικρή κοπέλα, που είχε πατήσει τα 17 πλέον, περιέγραψε το δράμα της.

Eχω δέκα χρόνια εγκλωβισμένη μέσα σε αυτό το σπίτι και τρελαίνομαι στην ιδέα ότι μπορεί να μη βγω ποτέ από εδώ», μας είπε. «Δεν έκανα τίποτα, δεν πείραξα κανέναν και δεν θέλω να πεθάνω εδώ μέσα».

– Πώς κυλάει η ζωή σου;  

– Δεν υπάρχει ζωή. Eίμαι ζωντανή νεκρή στα 17 μου, πέθανα ήδη προτού να βγω στον κόσμο.

– Δεν βγήκες στα δέκα χρόνια ποτέ από αυτό το σπίτι;

– Oχι, ποτέ, και φοβάμαι ότι δεν θα βγω.

– Ξέρεις να διαβάζεις και να γράφεις, Eλσα;

– Λίγα πράγματα, ό,τι έμαθα στους λίγους μήνες που πρόλαβα να πάω στο σχολείο. Mετά εγκλωβίστηκα εδώ και… 

– Πώς ήταν η ζωή σου μέχρι τότε, έκανες όνειρα;

– Ηταν όμορφα. Πήγαινα στις παραλίες, έπαιζα με άλλα παιδάκια και ήθελα να σπουδάσω κτηνίατρος, ξέρετε αγαπώ πολύ τα ζώα. Tώρα όλα τελείωσαν. 

– Γιατί απελπίζεσαι; Ισως κάποια στιγμή βγεις από εδώ μέσα.

– Δεν μπορείτε να καταλάβετε τι είναι να είσαι φυλακισμένος δέκα χρόνια σε τριάντα τετραγωνικά μέτρα, σε τέσσερις τοίχους, να μην μπορείς να βγεις έξω. Eσείς δεν θα αντέχατε ούτε μία εβδομάδα εδώ μέσα.  

– Ξέρεις να χειρίζεσαι το καλάσνικοφ; Tι θα κάνεις αν έρθουν τη νύχτα;  

– Nαι, έμαθα αυτό το όπλο, δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Aν έρθουν οι άλλοι για να σκοτώσουν, θα υπερασπιστώ με το όπλο τη ζωή μου και των γονέων μου.

– Ποιες σκέψεις κάνεις το βράδυ όταν πέφτεις να κοιμηθείς;

– Σκέφτομαι πώς μπορούμε να φύγουμε όσο πιο μακριά γίνεται από εδώ, να πάμε κάπου που να μην μπορούν να μας βρουν, να αλλάξουμε τα ονόματά μας και να ξεκινήσουμε μια άλλη ζωή.

Η λύτρωση  

Καθώς βγαίναμε από το «φρούριο», ο πατέρας της πήρε παράμερα τον μεσολαβητή και τον παρακάλεσε να πει στην αντίπαλη οικογένεια να συναντηθούν κάπου στα γύρω χωράφια και εκεί να τον σκοτώσουν για να απαλλαγεί η υπόλοιπη οικογένειά του από το μαρτύριο του αργού θανάτου. Το δημοσίευμα της «Κ» (20/5/2001) για την Ελσα προκάλεσε τότε το ενδιαφέρον ξένων διπλωματικών αποστολών στα Τίρανα. Με αφορμή το ρεπορτάζ για τον Γκαζιτέντε, θελήσαμε να μάθουμε τι απέγιναν οι Κοπτσάρι. Πληροφορηθήκαμε ότι με παρέμβαση των πρεσβειών της Ελλάδας και του Καναδά εξασφάλισαν βίζα και διέφυγαν στον Καναδά. Η ζωή χαμογέλασε και πάλι στην Ελσα, που παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια. Πολλά άλλα παιδάκια όμως δεν έχουν την ίδια τύχη, πίσω στην πατρίδα της.

Ο Γκιν Μάρκου, πρόεδρος του Ιδρύματος Εθνικής Συμφιλίωσης, χαιρετά τη Ρασμία Γκαζιτέντε υπό το βλέμμα του συζύγου της, Βάλε. «Οι οικογένειες που κρύβονται ή έχουν αυτoφυλακιστεί στα σπίτια τους για να γλιτώσουν ανέρχονται στις 400», λέει στην «Κ». Φωτ. Aleksander Gjonaj  

Συμβόλαια και με τη μαφία για λόγους τιμής

Η ζωή του ζεύγους Γκαζιτέντε έχει παραλύσει. Τρέφονται με λαχανικά, που καλλιεργούν οι ίδιοι, αυγά από μερικές κότες και πωλούν μέσω κάποιων πολύ έμπιστων ανθρώπων τους το μέλι που παράγουν τα μελίσσια τους, για να αγοράζουν φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης. Τα παιδιά τους σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Κάποια έφυγαν στο εξωτερικό και ουδείς γνωρίζει πού βρίσκονται – ορισμένα πέρασαν στην Ελλάδα, ενώ δύο παραμένουν κρυμμένα κάπου στην Αλβανία έχοντας αλλάξει πιθανότατα και τα ονόματά τους, για να μην τους αναγνωρίζουν.

Oπως μας εξηγεί ο Γκιν Μάρκου, περιπτώσεις παρόμοιες με αυτήν του ζεύγους Γκαζιτέντε υπάρχουν αρκετές στη σημερινή Αλβανία. «Οι οικογένειες που κρύβονται ή έχουν αυτoφυλακιστεί στα σπίτια τους για να γλιτώσουν την εκδίκηση ανέρχονται στις 400 και τα εγκλωβισμένα παιδιά που δεν πηγαίνουν σχολείο λόγω βεντέτας στα 380.

Εως και πρόσφατα υπήρχε στην πόλη της Σκόδρας ολόκληρη γειτονιά του αίματος, όπου είχαν καταφύγει από τα απομακρυσμένα ορεινά χωριά εμπλεκόμενοι σε βεντέτες. Πλέον διαλύθηκε γιατί κατάφεραν να διαφύγουν στο εξωτερικό. Από τα στοιχεία που έχουμε στο ίδρυμά μας, ο αριθμός των ανθρώπων που δολοφονήθηκαν για λόγους τιμής σε βεντέτες αίματος και εκδίκησης, από την πτώση του καθεστώτος Χότζα το 1991 και εντεύθεν, ανέρχεται σε 13.073 εντός Αλβανίας και 3.620 εκτός, ξεπερνούν δηλαδή τις 16.000, ανάμεσά τους και 1.270 που έχουν δηλωθεί ως αγνοούμενοι ή έχουν αυτοκτονήσει.

Εντός και εκτός Αλβανίας σκοτώνονται κάθε χρόνο από 90 έως 120 άνθρωποι σε βεντέτες, εκ των οποίων οι 15 με 20 είναι γυναίκες, παρότι το Κανούν το απαγορεύει. Ενα ποσοστό της τάξης του 30% αφορά βεντέτες για θέματα ιδιοκτησίας, το 25% σχετίζεται με ζητήματα τιμής, 20% αφορά όπλα και ναρκωτικά, 15% οικογενειακή βία, 8% δικαστικές αποφάσεις και 2% κάτι άλλο. Υπάρχουν βεβαίως και εκείνοι που αργοπεθαίνουν εγκλωβισμένοι, οι κλεισμένοι, δηλαδή, εφ’ όρου ζωής στα σπίτια τους, όπου αρκετοί αυτοκτονούν, και εκείνοι που έχουν καταφύγει σε σπηλιές στα δάση ή στις μεγάλες πόλεις, με την ελπίδα ότι δεν θα εντοπιστούν. Αλλά και εκεί πολλές φορές τους καταδιώκουν και τους σκοτώνουν συγγενείς ή πληρωμένοι εκτελεστές».

Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Εθνικής Συμφιλίωσης «ανοίγει» στην «Κ» την εικόνα της κρυφής αυτής πληγής στην αυλή της Ευρώπης, η οποία δεν λέει να κλείσει στην Αλβανία, που την κουβαλάει στην πορεία της προς την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

«Οι περισσότερες δυτικές χώρες νομίζουν ότι η Αλβανία είναι μια ασφαλής χώρα, σε αντίθεση με τη σύγχρονη πραγματικότητα που λέει ότι οι δολοφονίες για λόγους βεντέτας αυξάνονται τραγικά. Αυτές μπορεί να συμβούν και σε πολίτες οι οποίοι έχουν φύγει από την Αλβανία, αν δεν καταφέρουν να αποκτήσουν προστασία από τη χώρα μετανάστευσης, γίνονται ακόμη και εντός φυλακών υψίστης ασφαλείας. Συχνά διαπράττονται με μυστικότητα και επ’ αμοιβή.

Η αγορά των πληρωμένων δολοφόνων στην Αλβανία είναι η πλέον ανεπτυγμένη από όλες τις άλλες χώρες όπου κυριαρχεί η μαφία. Κάθε χρόνο 40 με 50 άνθρωποι εκτελούνται μόνο από πληρωμένους δολοφόνους, οι οποίοι καταφθάνουν σε πόλεις και χωριά, με την υποστήριξη συνδέσμων της μαφίας αλλά και του διεφθαρμένου κρατικού μηχανισμού.

Οι βεντέτες φούντωσαν και από την αποτυχημένη διαδικασία διανομής της γης μετά την αποκρατικοποίησή της και τις σκόπιμες καθυστερήσεις του διεφθαρμένου κρατικού μηχανισμού στη χορήγηση τίτλων ιδιοκτησίας και νομιμοποίησης σπιτιών που άφησαν 600.000 αλβανικές οικογένειες σε ιδιοκτησιακές διαμάχες, πολλές εκ των οποίων εξελίσσονται σε αιματηρές βεντέτες».

Η «μπίζνα»  

Του ζητάμε να μας πει κάτι περισσότερο για τον ρόλο της μαφίας, με την επισήμανση ότι ο «εθιμικός κώδικας» το απαγορεύει. «Η μαφία έχει εμπλακεί γιατί το Κανούν, το οποίο δεν επιτρέπει τη μυστική και επί πληρωμή δολοφονία, έχει πλέον παραβιαστεί, όπως απαγόρευε ρητά τη βία κατά γυναικών και παιδιών ως δείγμα ασέβειας εναντίον τους. Πλέον όλα αυτά δεν ισχύουν, καλοπληρωμένοι δολοφόνοι εμφανίζονται γύρω μας σαν… επενδυτές. Εχει εξελιχθεί σε “μπίζνα”. Πληρώνονται από τις οικογένειες των θυμάτων για να σκοτώνουν και έτσι να εκδικούνται».

«Εχουμε καταγράψει όλες τις δολοφονίες και τις διαμάχες λόγω βεντέτας και μίσους στην Αλβανία. Υπάρχουν εθελοντικές ομάδες εργασίας του ιδρύματός μας σε κάθε πόλη και χωριό, οι οποίες γνωρίζουν οτιδήποτε σχετικά με την κάθε διαμάχη. Οι πολίτες συνεργάζονται με το ίδρυμα διότι έχουν δει τον επαγγελματισμό, την πολιτική ουδετερότητα αλλά και την προσήλωσή μας στην εθελοντική αυτή εργασία. Εάν δεν είχε δημιουργηθεί το συγκεκριμένο ίδρυμα το 1990, με τη δημόσια αναγνώρισή του από τον τότε γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ, σήμερα θα υπήρχαν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι νεκροί από υποκινούμενη βία, διαιρετική εθνικιστική πολιτική, αλλά και αυτοδικία».

Ο συνομιλητής μας καταλήγει: «Το 1997 με την “εξέγερση των πυραμίδων” υπήρχε αντιπρόσωπός μας στην πόλη Λούζνια, ο οποίος συγκέντρωσε τον κόσμο γύρω του με σκοπό την αποσόβηση τραγωδιών ανάμεσα στους πολίτες, καθώς όλοι είχαν όπλα. Το ίδιο έγινε και σε άλλες περιοχές του Βορρά, όπου ομάδες εργασίας του ιδρύματός μας απέτρεψαν σε ποσοστό 80% τους νέους που είχε εξοπλίσει η κυβέρνηση για να κατέβουν στον Νότο και να καταστείλουν την ένοπλη εξέγερση για τις πυραμίδες».

❗ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ.

13.073 νεκροί σε βεντέτες από την πτώση του καθεστώτος Χότζα το 1991 και εντεύθεν εντός Αλβανίας.

3.620 δολοφονήθηκαν για αντεκδίκηση εκτός Αλβανίας. 

1.270 έχουν δηλωθεί ως αγνοούμενοι ή έχουν αυτοκτονήσει. 

90-120 άνθρωποι σκοτώνονται κάθε χρόνο σε βεντέτες, εκ των οποίων 15-20 είναι γυναίκες, παρόλο που το Κανούν το «απαγορεύει».

❗ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ.

30% θέματα ιδιοκτησίας.

25% ζητήματα τιμής. 

20% όπλα και ναρκωτικά. 

15% οικογενειακή βία.

---