.jpg)
Συγκεκριμένα, τον ρώτησα τι γνώμη έχει για την τελευταία κατηγορία κατά του πρωθυπουργού, για "εσχάτη προδοσία".
Αφού μειδίασε λίγο και έκανε μια μικρή παύση με γκριμάτσα, μου είπε ότι ανεξαρτήτως έκβασης της συγκεκριμένης υπόθεσης, "Για να υπογράψει ένας οποιοσδήποτε δικηγόρος, το έγγραφο που κατατέθηκε ως τεκμηρίωση για το κατηγορητήριο, θα πρέπει να πληρωθεί τόσο υψηλό τίμημα ώστε να μην ξαναέχει ποτέ την ανάγκη στην υπόλοιπη ζωή του να ξαναδουλέψει ως δικηγόρος! Γιατί πολύ απλά δεν θα τον εμπιστευτεί κανείς σοβαρός πελάτης…".
Στην ερώτηση μου γιατί το υποστηρίζει αυτό, μου εξήγησε ότι πρώτα απ'όλα το ποινικό δίκαιο ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ ΔΙΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ. Τελεία!
Σε κάθε επιστημονικό πεδίο, η γνώση μέχρι κάποιο επίπεδο μπορεί να μεταδοθεί και να γίνει κατανοητή και από μη ειδικούς. Το ίδιο ισχύει και για τη Νομική Επιστήμη. Ιδίως για το Ποινικό Δίκαιο, διότι είναι το κατ' εξοχήν Δίκαιο που απευθύνεται στο μέσο πολίτη, ο οποίος πρέπει να μπορεί να διαβάσει και να κατανοήσει εύκολα το νόμο για να μη διαπράξει κάποιο αδίκημα. Δηλαδή, ο νόμος πρέπει να είναι γραμμένος απλά και κατανοητά, ώστε να μπορεί να τον καταλάβει ο κάθε πολίτης χωρίς να υπάρχει ανάγκη να έχει σπουδάσει τη Νομική επιστήμη.
Βέβαια, το έγκλημα της "εσχάτης προδοσίας" δεν είναι κάποιο συνηθισμένο αδίκημα, καθώς αφορά ενέργειες πολιτικών και πολιτειακών παραγόντων. Και το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα περί εσχάτης προδοσίας δεν αποτελεί εξαίρεση.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η δύσκολη, σε ορισμένα σημεία, διατύπωσή του, απαιτεί ερμηνεία. Όμως, κάθε νομική διάταξη - ανεξαιρέτως - επιδέχεται ερμηνείας.
Αυτό που χρειάζεται πραγματικά στη συγκεκριμένη περίπτωση, λόγω της περίπλοκης διατύπωσης, είναι απλώς ένα ξεκαθάρισμα με βάση την άποψη εκείνων που "ανιχνεύουν" τη διάπραξη του εγκλήματος της εσχάτης προδοσίας από τον πρωθυπουργό με την από 6-3-2023 επιστολής.
Ακόμη όμως και σύμφωνα με την άποψη αυτή, αφού αφαιρέσουμε όλες τις προβλέψεις που απαιτούν τη χρήση ή την απειλή χρήσης βίας, η παρ. 2 του άρθ. 134, μου εξήγησε ο Κωνσταντίνος, θα πρέπει να διαβαστεί ως εξής: "§2. Με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος [...] επιχειρεί, με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους, να [...] καταστήσει ανενεργό, [...] προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού· [ή] β) επιχειρεί, με τα μέσα που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο και με τρόπο πρόσφορο, να διαταράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος [...]."
Ο πιο παρατηρητικός, θα διαπιστώσει και ότι δεν αναφέρεται πουθενά στο άρθρο η δικαστική εξουσία, παρά μόνο η εκτελεστική και η νομοθετική.
Θεωρούν, δηλαδή, ότι το να στείλει ο πρωθυπουργός την επιστολή (και μάλιστα σε αναρμόδιο όργανο, σύμφωνα με την άποψη πλείστων σοβαρών δικηγόρων), σφετεριζόμενος της ιδιότητάς του, κατέστησε προσκαίρως ανενεργό το δημοκρατικό πολίτευμα, ή και τη θεμελιώδη Αρχή της διάκρισης των εξουσιών, ή/και τον θεσμό της Δικαιοσύνης.
Για να έχει συμβεί οτιδήποτε από τα τρία, θα έπρεπε κατ' αρχάς ο πρωθυπουργός να έχει στείλει την επιστολή του σε αρμόδιο όργανο! Αλλά ας το ξεπεράσουμε και αυτό!
Δεύτερον, επειδή τέτοια πράγματα δε γίνονται κατά λάθος, θα έπρεπε να είχε δόλο!
Δηλαδή το ποινικό αδίκημα για το οποίο κατηγορείται κάποιος, δεν μπορεί να προκύπτει από συμπεράσματα και δευτερογενείς υποθέσεις για το ποια μπορεί να είναι τα αποτελέσματα της υποτιθέμενης ποινικά κολάσιμης ενέργειας του.
Αν δεν ισχύσει αυτό, καθένας μας θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι με κάποια φράση του ή ενέργεια του επηρέασε κάποιον τρίτο για να διαπράξει κάτι παράνομο. Φυσικά δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη στο ποινικό δίκαιο της Ελλάδας της Ευρώπης ή οποιασδήποτε ανεπτυγμένης χώρας με δυτικού τύπου δίκαιο.
Είναι σαν να λέμε ότι ένας δημοσιογράφος που έγραψε ότι είχε κάποια αποδοχή στην κοινωνία μια τρομοκρατική ενέργεια της 17Ν, να δικαστεί για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Γελοιότητες δηλαδή!
Μετά, μου εξειδίκευσε ότι η ποινική ευθύνη των δημοσίων αλλά και ιδιωτικών οργανισμών, στα αυτοδιοικούμενα νομικά πρόσωπα δηλαδή, καταλήγει στη διοίκηση τους. Τελεία. Παύλα.
Αν δηλαδή κάποιος τεχνικός ενός νοσοκομείου κάνει λάθος στις μπουκάλες οξυγόνου και εκραγούν με αποτέλεσμα να γκρεμιστεί μια πτέρυγα ενός νοσοκομείου, δεν φέρει ευθύνη απέναντι στο νόμο για αυτή την πράξη αυτού του τεχνικού ο Άδωνις Γεωργιάδης, ως υπουργός Υγείας!
Ούτε αν ένας οδηγός απορριμματοφόρου τρακάρει με ένα λεωφορείο, μπορείς να επεκτείνεις την ευθύνη απέναντι στο νόμο, στον υπουργό Εσωτερικών ή στον υπουργό Μεταφορών, αναλόγως ποιος παραβίασε τη σήμανση για την προτεραιότητα!
Η οπτική ότι για ό,τι στραβό συμβαίνει στη χώρα έχει ποινική ευθύνη ο πρωθυπουργός, παραπέμπει σε διασταλτική ερμηνεία του ποινικού κώδικα που πιθανόν να έκανε ο Καραγκιόζης Δικηγόρος!
Όπως ο Καραγκιόζης Φούρναρης ζύμωνε καρβέλια με γύψο όταν του τελείωνε το αλεύρι, και ο Καραγκιόζης Δήμαρχος προσέλαβε όλους τους δημότες στο δήμο για να ξαναεκλέγεται πάντα.
Το άλλο σημείο που μου επεσήμανε ο Κωνσταντίνος (σοβαρός δικηγόρος) είναι ότι για να διαπράξει κάποιος έσχατη προδοσία πρέπει με κάποιο βίαιο τρόπο να έχει προσπαθήσει να διαταράξει την ασφάλεια του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος της Ελλάδας! Δεν γίνεται να κατηγορείς ότι διακινδυνεύει ο κοινοβουλευτισμός, του οποίου την προστασία έχει ως σκοπό νομοθέτης, στο συγκεκριμένο Άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα για την Εσχάτη Προδοσία, από μια επιστολή του πρωθυπουργού προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου!
Μάλιστα, ο συγκεκριμένος εισαγγελέας, αυτός του Αρείου Πάγου δηλαδή, είναι αναρμόδιος για να κάνει εκείνο που ζητούσε η επιστολή!
Σαν να λέμε δηλαδή ότι είπε κάποιος στον οδηγό του λεωφορείου "τράκαρε σε παρακαλώ αυτό το Απορριμματοφόρο με εκείνο το ΙΧ αυτοκίνητο".
Άλλος είναι ο οδηγός του απορριμματοφόρου, και άλλος ο οδηγός του λεωφορείου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το τιμόνι του Απορριμματοφόρου δεν το είχε κανείς που να έλαβε επιστολή από τον πρωθυπουργό!
Είπαμε ήδη ότι διασταλτική ερμηνεία του Ποινικού Κώδικα είναι κατάλυση του δικαίου της Ελλάδας.
Και όμως, την έκαναν!
Αυτό εννοούσε ο φίλος δικηγόρος όταν έλεγε ότι όποιος υπογράφει τέτοιες χαζομάρες παίρνει διαζύγιο από την ενασχόληση με τη δικαιοσύνη. Συμπληρώνω, είναι ΨΕΚ!
Βέβαια, έχω την υπόνοια ότι καμία σημασία δεν θα έχει τι πρεσβεύει το πραγματικό Δίκαιο για εκείνους στους οποίους απευθύνεται το επεισόδιο "Καραγκιόζης Δικηγόρος" του σίριαλ "Να φύγει ο Κούλιης!111!!"
Δυστυχώς για τη χώρα μας, και για την κοινωνία μας, έχουμε όχι μόνο επιτρέψει να έρθει το ΨΕΚ Κίνημα στο πολιτικό προσκήνιο, αλλά έχουμε αφήσει και τον Καραγκιόζη να αγορεύει περισπούδαστα και με έπαρση.
Στις υγείες μας!
πηγή:https://www.capital.gr/o-agis-beroutis-grafei/3925140/o-karagkiozis-dikigoros/?utmsource=email
