Η γενιά της ντροπής

Πολλές κοινωνίες απέτυχαν, όσον αφορά την ενεργητική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους, επειδή είχαν ξεχάσει τη δική τους ιστορία – βιώνοντας σταδιακά την εξαφάνιση του πολιτισμού τους. 

Κάποιες προκάλεσαν ακόμη και την «αποτέφρωση» του Έθνους τους, επειδή έκαναν τόσο μεγάλα λάθη, η μελέτη των οποίων σήμερα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, είχαν προσβληθεί από μία ανεξήγητη, μαζική σχιζοφρένεια.

Άποψη

Είμαστε σίγουροι πως κάποια στιγμή στο μέλλον, τα παιδιά μας θα αναρωτηθούν γιατί επιτρέψαμε στη σκιώδη εξουσία της Τρόικας να αναλάβει τα ηνία της Ελλάδας – να τη θέσει αμαχητί υπό την κατοχή των δανειστών της και να μετατρέψει πολλές γενιές Ελλήνων σε σκλάβους χρέους. 

Γιατί ανεχθήκαμε πρωθυπουργούς-πιόνια, ορισμένους ανεπάγγελτους και καθυστερημένους διανοητικά, η μοναδική ικανότητα των οποίων ήταν να λένε ψέματα – καθώς επίσης να προδίδουν ανερυθρίαστα το κόμμα τους, την ιδεολογία τους, τους εκλογείς και την πατρίδα τους.

Οι μελλοντικές γενιές θα αναρωτηθούν επίσης γιατί δεν αντιδράσαμε στην απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της ελευθερίας μας, γιατί αποδεχθήκαμε αναντίρρητα τη μεθοδική καταστροφή της οικονομίας της Ελλάδας, την επαίσχυντη καταπάτηση του ελληνικού συντάγματος, την κοινοβουλευτική δικτατορία, καθώς επίσης την αποδυνάμωση του Κράτους Δικαίου.

Τέλος, τα παιδιά μας δεν θα λύσουν εύκολα τις απορίες τους, όσον αφορά το γιατί μείναμε απαθείς απέναντι στην καταδίκη εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη χρεοκοπία – στην τρομακτική ανεργία, στη λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας μας, στις διεθνείς προσβολές, στην εξαθλίωση καθώς επίσης στην άδικη ποινή της εξορίας, η οποία επιβλήθηκε σε χιλιάδες Έλληνες.

Προφανώς, εάν μπορούσαμε τότε να απαντήσουμε θα λέγαμε ότι, δεν υπήρχαν εναλλακτικές δυνατότητες, αφού τα χρέη της πατρίδας μας ήταν αδύνατον να εξυπηρετηθούν – ενδεχομένως ότι έφταιξε το ευρώ, ότι δεν διαθέταμε τους κατάλληλους ηγέτες, ότι η διαφθορά είχε σαπίσει σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, καθώς επίσης ότι είχαμε οδηγηθεί «ενδοτικά» σε έναν μονόδρομο, από τον οποίο δεν υπήρχε διέξοδος.

Η απάντηση των απογόνων μας τότε είναι κάτι περισσότερο από εύλογη – ενώ καμία μελλοντική γενιά δεν πρόκειται να πιστέψει πως ένας ολόκληρος λαός είναι δυνατόν να οδηγηθεί στο «ικρίωμα», από μία μικρή ενδοτική, διεφθαρμένη ομάδα ή από ένα νόμισμα, όσο ελαττώματα και αν έχει. Δεν θα πιστέψει ούτε πως η γενιά μας δεν είχε τα μέσα να αντιδράσει απέναντι στο σύστημα. Πόσο μάλλον όταν γνώριζε ότι η ίδια το συντηρούσε, με την ανοχή και με τη γενικότερα φοβισμένη, δειλή συμπεριφορά της – επειδή τρόμαζε στην ιδέα πως δεν θα υπήρχαν γάζες στα νοσοκομεία ή χαρτί υγείας στα Σούπερ Μάρκετ.

Τα παιδιά ή τα εγγόνια μας θα μας πουν λοιπόν καταρχήν ότι, μία χώρα με ιδιωτικές αποταμιεύσεις της τάξης των 500 δις €, συμπεριλαμβανομένων αυτών σε τράπεζες του εξωτερικού, μεγάλο μέρος των οποίων διώξαμε μόνοι μας, είχε τα μέσα για να εξυπηρετήσει τα χρέη της (ανάλυση) – μεταξύ άλλων, αυτοχρηματοδοτούμενη με εθνικά ομόλογα.

Πολύ περισσότερο όταν η Ελλάδα είχε στην ιδιοκτησία της μία δημόσια περιουσία που υπερέβαινε τα 300 δις €, έναν ανυπολόγιστο υπόγειο πλούτο, καθώς επίσης απαιτήσεις απέναντι στη Γερμανία αρκετά υψηλότερες των 300 δις €. Εκτός αυτού, αφού είχε επί πλέον τη δυνατότητα να ζητήσει αποζημιώσεις από όλες εκείνες τις εταιρείες που της πούλησαν πολεμικό εξοπλισμό, διαφθείροντας τους πολιτικούς με δισεκατομμύρια μίζες, δεν έπρεπε να ισχυρίζεται αδυναμία εξόφλησης των οφειλών της.

Στη συνέχεια, οι απόγονοι μας θα μας πουν πως ένα Έθνος, με ιδιωτική ακίνητη περιουσία άνω του 1 τρις €, με εξαιρετικά κερδοφόρους οικονομικούς πυλώνες (τουρισμός, γεωργία, ναυτιλία), στην καλύτερη εποχή της ιστορίας του από γεωπολιτικής πλευράς, δεν θα έπρεπε να επιμένει στο ότι, αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις του – τόκους περί τα 6 δις € ετήσια ουσιαστικά, αφού τα χρεολύσια «ανακυκλώνονται».

Προφανώς, τα παιδιά μας δεν θα πιστέψουν πως οι γονείς τους ήταν τόσο ηλίθιοι, ώστε να χάσουν σχεδόν 1 τρις € (μείωση της αξίας των ακινήτων, πτώση των εισοδημάτων, κατάρρευση του χρηματιστηρίου κλπ.), απλά και μόνο επειδή δεν ήθελαν να πληρώσουν τα 300 δις € που όφειλαν (= να ανακυκλώσουν, να εξυπηρετήσουν, αφού καμία χώρα δεν πληρώνει τα χρέη της) .

Σίγουρα δεν θα καταλάβουν γιατί οι γονείς τους δεν ζήτησαν αποζημιώσεις από όλες εκείνες τις εταιρείες και τους διεθνείς τοκογλύφους, οι οποίοι κέρδισαν τεράστια ποσά στοιχηματίζοντας στη χρεοκοπία της χώρας – καταθέτοντας αγωγές του κράτους εναντίον τους. Μία χρεοκοπία την οποία οι ίδιοι οι τοκογλύφοι προκάλεσαν, επιλέγοντας όχι τον αδύνατο, αλλά τον ανόητο κρίκο της Ευρωζώνης –χρησιμοποιώντας τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), καθώς επίσης πολλά άλλα χρηματοπιστωτικά προϊόντα μαζικής καταστροφής.

Ενδεχομένως οι απόγονοί μας θα συμπληρώσουν ότι, σε εκείνες τις χώρες που βασιλεύει η αυτοκαταστροφικότητα, η μισαλλοδοξία, η διχόνοια και η εμφύλια «καταγγελιομανία», δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον – αφού παύουν να λειτουργούν τα πάντα. Πως στις πολιτισμένες δημοκρατίες δεν υπάρχουν μονόδρομοι, ότι δεν ζητήσαμε καν τη συμμετοχή μας στην ψήφιση των νόμων και στον έλεγχο της εξουσίας (άμεση δημοκρατία), πως δεν υπάρχουν προβλήματα χωρίς λύσεις, καθώς επίσης ότι πάντοτε οι εναλλακτικές δυνατότητες είναι πολύ περισσότερες από δύο.

Τέλος, τα παιδιά ή τα εγγόνια μας θα συμπληρώσουν πως παραδοθήκαμε χωρίς να δώσουμε έστω μία μάχη – καθώς επίσης ότι εμείς είμαστε οι προδότες αυτής της πανέμορφης, πάμπλουτης, ευλογημένης από το Θεό χώρας και κανένας άλλος, οπότε το λιγότερο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να ντραπούμε για τις πράξεις μας, χωρίς να κατηγορούμε κανέναν άλλο.

Πού θα καταλήξουμε εάν δεν αντιδράσουμε; Εκεί που κατέληξαν οι πάμπλουτες χώρες της Λατινικής Αμερικής την πρώτη αποικιοκρατική εποχή: όπου οι νέοι ιδιοκτήτες τους έβαζαν τους ιθαγενείς να εργάζονται μέρα-νύχτα έναντι πινακίου φακής και κοινωνικών επιδομάτων, παρακολουθώντας τους με τα μαστίγια για να παράγουν όσο το δυνατόν περισσότερο πλούτο για τους ίδιους.

Ολοκληρώνοντας, υπενθυμίζουμε τα εξής: “Υπάρχει ένα ορισμένο «επίπεδο ανεντιμότητας» στην κοινή ανάγνωση της ιστορίας από τους ανθρώπους – άρρηκτα συνδεδεμένο με τη χώρα, με τον πολιτισμό, με την εισοδηματική τάξη των πολιτών, με τα συμφέροντα, με την ωριμότητα, με τη γνώση, με την καλλιέργεια και με την ιδιοσυγκρασία τους.

Στα πλαίσια αυτά πολλοί, κοιτάζοντας πίσω στις αποκρουστικές τυραννίες του παρελθόντος, στις τερατώδεις κυβερνήσεις, στους καταστροφικούς πολέμους, στα απίστευτα εγκλήματα, καθώς επίσης στις οδυνηρές χρεοκοπίες και στις εξ αυτών γενοκτονίες, αναρωτιούνται πώς μπόρεσαν να συμβούν. Πώς ήταν δυνατόν οι άνθρωποι της συγκεκριμένης γενιάς να επέτρεψαν τέτοιες «ανισορροπίες»; Γιατί δεν έκαναν κάτι για να τις αποφύγουν; Γιατί δεν αντέδρασαν; Γιατί δεν διαμαρτυρήθηκαν; Γιατί παρέμειναν ουδέτεροι παρατηρητές της ίδιας τους της καταστροφής; Γιατί δεν διδάχθηκαν από την ιστορία και τις εμπειρίες των προγόνων τους; 

Χωρίς καμία αμφιβολία, πολλές κοινωνίες απέτυχαν, όσον αφορά την ενεργητική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους, επειδή είχαν ξεχάσει τη δική τους ιστορία – βιώνοντας σταδιακά την εξαφάνιση του πολιτισμού τους. Κάποιες προκάλεσαν ακόμη και την «αποτέφρωση» του Έθνους τους, επειδή έκαναν τόσο μεγάλα λάθη, η μελέτη των οποίων σήμερα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, είχαν προσβληθεί από μία ανεξήγητη, μαζική σχιζοφρένεια”.

πηγή:https://analyst.gr/2019/04/29/i-genia-tis-ntropis/

ΕΦΚΑ: Οι συντάξεις Ιουνίου θα καταβληθούν ΝΩΡΙΤΕΡΑ, για την οικονομική διευκόλυνση των συνταξιούχων!!

Αθήνα, 17 Μαΐου 2019

Η Διοίκηση του ΕΦΚΑ ανακοινώνει ότι για την οικονομική διευκόλυνση των συνταξιούχων, οι συντάξεις του μηνός Ιουνίου θα καταβληθούν στους συνταξιούχους του ΕΦΚΑ που προέρχονται από το τ.ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τους  λοιπούς συναφείς φορείς και το Δημόσιο, νωρίτερα ήτοι την Παρασκευή 24/05/2019 και στους συνταξιούχους που προέρχονται από τους πρώην φορείς ΟΑΕΕ, ΟΓΑ και ΕΤΑΑ την Τρίτη 28/05/2019

Από τη Διοίκηση του ΕΦΚΑ

Καταβλήθηκε λεηλατημένο το επίδομα της 13ης σύνταξης!!

 

     Πιστώθηκε στους λογαριασμούς των συνταξιούχων το "φιλοδώρημα" της 13ης σύνταξη, μειωμένο, πάνω από 30%!!

     Στους συνταξιούχους που λαμβάνουν σύνταξη μέχρι 500 ευρώ, το ποσό καταβλήθηκε χωρίς καμιά περικοπή.

Υποψήφια του Ηλιόπουλου στην Αθήνα: Ο Μ. Αλέξανδρος δεν είναι ο πολιτισμός που θέλουμε!! (βίντεο)

Αίσθηση έχει προκαλέσει το βίντεο με την Μαργαρίτα Συγγενιώτου, υποψήφια δημοτική σύμβουλο με το Νάσο Ηλιόπουλο, μπροστά από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Ζάππειο. Η Συγγενιώτου βρέθηκε μπροστά στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου κ δήλωσε πως «αυτό δεν είναι ο πολιτισμός που θέλουμε στην πόλη μας», προκαλώντας σάλο στο διαδίκτυο.

Η Μαργαρίτα Συγγενιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Σπούδασε πιάνο, ανώτερα θεωρητικά (αρμονία, αντίστιξη και φούγκα) και τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο, με καθηγήτρια μονωδίας την Καίτη Παπαλεξοπούλου. Αποφοίτησε τον Ιούνιο του 1977 με δίπλωμα μονωδίας, Άριστα παμψηφεί και Α΄ βραβείο.

Ομάδα Αλήθειας@omadaalithias

Μα τι συμβαίνει με αυτούς τους ανθρώπους;

Υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον Ηλιόπουλο: Ο Μ.Αλέξανδρος δεν είναι ο πολιτισμός που θέλουμε να έχει η πόλη μας.

Δείτε εδώ το σποτ: https://www.facebook.com/watch/?v=843712515974486 …

531

9:04 PM - May 15, 2019

320 people are talking about this

Twitter Ads info and privacy

Έχει εμφανισθεί ως μονωδός σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Από το 1996 συνεργάζεται μόνιμα με το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής (ΕΣΣΜ), ερμηνεύοντας έργα Ελλήνων και ξένων συνθετών, πολλά εξ αυτών σε πρώτη εκτέλεση. Κατά την περίοδο 1995-2015 τραγούδησε στην ΕΛΣ στις παραγωγές των έργων:

Έτσι κάνουν όλες [Così fan tutte], Ο μαγικός αυλός [Die Zauberflöte], Φίλησέ με, Καίτη [Kiss me, Kate], Ευγένιος Ονιέγκιν, Η απαγωγή από το σεράι [Die Entführung aus dem Serail], Μαινόμενος Ορλάνδος [Orlando furioso], Σταχτοπούτα [Cenerentola], Η μεγάλη μορφή του θανάτου [Le grande macabre]. Συνεργάζεται με την Πειραματική Σκηνή της ΕΛΣ. Το 1998, ως μέλος της European Union Opera τραγούδησε σε παραγωγή της όπερας Ευγένιος Ονιέγκιν. Εμφανίστηκε ως Αρτσέτρο [Ευρυδίκη/Euridice του Πέρι] στο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ του Κέντρου Δελφών (1999), ως Λυκίδας [Ολυμπιάδα/Olympiade του Βιβάλντι] στο Κέντρο Μουσικού Θεάτρου Βόλου (2001), ως Μαντάμ Φλόρα [Το μέντιουμ/The medium] στον χώρο «Μπετόν» (2013), Αικατερίνη [Η Αγία Ιωάννα στην πυρά/ Jeanne d’Arc au bûcher] (2004/05) και Φλόρα [Τραβιάτα/La traviata] σε παραγωγές του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Έχει ηχογραφήσει για την Ελληνική Ραδιοφωνία και την Τηλεόραση. Η δισκογραφία της περιλαμβάνει πρώτες εκτελέσεις ελλήνων συνθετών (Ι. Ιωαννίδης, Γ. Α. Παπαϊωάνου κ.ά.). Διδάσκει μονωδία στο Κεντρικό Ωδείο και μιούζικαλ στο Ωδείο Μουσικοί Ορίζοντες.

πηγή:https://www.tovima.gr/2019/05/16/politics/ypopsifia-me-ton-n-iliopoulo-o-m-aleksandros-den-einai-o-politismos-pou-theloume/

Ο Κουφοντίνας είναι δολοφόνος, όχι Ρομπέν των Δασών

Ο Κουφοντίνας είναι δολοφόνος, όχι Ρομπέν των Δασών», δήλωσε ο Αμερικανός πρέσβης, Τζέφρι Πάιατ, μια μέρα μετά την καταδρομική επίθεση του Ρουβίκωνα στο σπίτι του στους Αμπελόκηπους. 

Ο Aμερικανός πρέσβης, ο οποίος βρέθηκε την Πέμπτη στα γραφεία της εφημερίδας «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ» δήλωσε πως «Ο Κουφοντίνας είναι δολοφόνος, όχι Ρομπέν των Δασών». Μία μέρα νωρίτερα και συγκεκριμένα την Τετάρτη, ο κ. Πάιατ χαρακτήρισε «παιδαριώδη βανδαλισμό» την επίθεση που σημειώθηκε τα ξημερώματα της ίδιας μέρας έξω από το σπίτι του που βρίσκεται δίπλα στην πρεσβεία των ΗΠΑ.

Ο Ρουβίκωνας, με ανάρτησή του, ανέλαβε την ευθύνη για την καταδρομική επίθεσηενώ ανέφερε πως πραγματοποίησε την επίθεση για τον Δημήτρη Κουφοντίνα, ο ο οποίος πραγματοποιεί απεργία πείνας επειδή το δικαστικό συμβούλιο του Βόλου αρνήθηκε να του χορηγήσει άδεια. 

Η συνήγορος του Δημήτρη Κουφοντίνα, Ιωάννα Κούρτοβικ, ανέφερε ότι από την ιατρική γνωμάτευση, που δόθηκε στη δημοσιότητα, προκύπτει ότι η κατάσταση της υγείας του κρατούμενου έχει επιβαρυνθεί ενώ ο ίδιος -παρά την εισαγγελική εντολή- αρνείται την αναγκαστική σίτιση.

πηγή:https://www.ethnos.gr/politiki/39011_tzefri-paiat-o-koyfontinas-einai-dolofonos-ohi-rompen-ton-dason

Κράτος εμπαιγμός της Ιστορίας

Εάν θέλουμε να ξαναγίνουμε ευνομούμενο κράτος πρέπει να δείξουμε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η Ελευθερία δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά κυρίως υποχρεώσεις , με κυριότερη  τον σεβασμό στην νομιμότητα και στο κράτος  δικαίου.

Άρθρο

-του Σαράντου Λέκκα

«……Πρέπει κάποτε να ψάλωμεν τον επικήδειον της παλαιάς σχολής του κυβερνητικού κομπογιαννιτισμού, της πολιτικής των ξυλοσχιστών του Συντάγματος, των τύπων και των λέξεων.

Τι ερείπια κράτους, τι σκελετός πολιτικός, τι τυμπανιαίος οργανισμός αυτό το λεγόμενον ελληνικόν κράτος του οποίου την καταστρεπτικότητα φεύγουν οι έλληνες αγρόται και αστοί.

Ένα παμπάλαιον γέλασμα νόμων, ένας μεσαιωνικός πύργος ερειπωμένος, με πνεύμα κυβερνητικόν πρωτογονικόν, με μεθόδους βίου δανεισμένας από ότι στάσιμο, οπισθοδρομικόν και βάρβαρον υπάρχει εις τον κόσμο του πολιτισμού.

Δικαιοσύνη και ασφάλεια δεν γνωρίζει το κράτος αυτό, την πρόοδον και τους δρόμους της δεν ηξεύρει.

Αλλά δια την αποστράγγισιν του ιδρώτος και του αίματος των πενεστέρων τάξεων, είναι ιδανικόν…..»

Και καταλήγει, «……Αλλά αν τοιούτον είναι το ελληνικόν κράτος, τότε ερρέτω το κράτος αυτό! Τοιούτο κράτος είναι εμπαιγμός της Ιστορίας»

Τα παραπάνω ανήκουν στον Δημήτριο Γούναρη, από  ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων στις 23 Απριλίου 1907, όταν ηγείτο της αντιπολιτευτικής ομάδας των «Ιαπώνων ».

Από τότε έχουν περάσει 112 χρόνια και στο διάστημα τους η χώρα έχει γνωρίσει πολέμους, καταστροφές, εμφύλιες διαμάχες, δικτατορίες αλλά και ειρηνικές και  δημοκρατικές περιόδους ειδικά μετά το τέλος της δεκαετίας του ’40.

Από τότε έχουν περάσει δεκάδες κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς που όλο το πολιτικό αστικό φάσμα.

Άλλοι θεοποίησαν τον λαϊκισμό και την δημαγωγία, άλλοι κοίταξαν τα προβλήματα στα μάτια και έθιξαν συμφέροντα, άλλοι πήραν δύσκολες εθνικές αποφάσεις αντίθετοι στο ρεύμα,  άλλοι έσπειραν ελπίδες χωρίς αντίκρισμα χάνοντας στο τέλος τα ερείσματα τους στην ελληνική κοινωνία, άλλοι είπαν ψέματα και ανακρίβειες, άλλοι προσέγγισαν τα προβλήματα με λογιστική διάθεση και άλλοι παρότι είχαν δυνατότητες και αρχικά υψηλά ποσοστά αποδοχής έχασαν την ιστορική τους ευκαιρία φοβούμενοι το πολιτικό κόστος.

Αποτιμώντας όλη αυτή την χρονική περίοδο εκείνο που μετά βεβαιότητας μπορούμε να ισχυριστούμε είναι το μεγάλο κόστος των λαϊκίστικων επιλογών και κυρίως την επικράτηση του λαϊκισμού ως τρόπου ζωής και αντιμετώπισης των προβλημάτων.

Παρότι τα τελευταία χρόνια η χώρα πέρασε την σύγχρονη περιπέτεια της οικονομικής κατάρρευσης και της επιβολής οικονομικού ελέγχου από τους δανειστές εν τούτοις αντί να δρομολογηθούν οι αναγκαίες δράσεις για την αναδόμηση της κοινωνίας και φυσικά της οικονομίας βρισκόμαστε στο σημείο που η απεικόνιση της πραγματικότητας να μπορεί να γίνει και μάλιστα με ιδιαίτερη πειστικότητα  με κείμενα του 1907.

Η πλήρη επικράτηση του λαϊκισμού ειδικά κατά την τελευταία 4ετια οδήγησε στην πλήρη παρακμή .

Σήμερα βιώνουμε καταστάσεις που δίνουν την εντύπωση πως δεν υπάρχει κράτος ή για να είμαστε ακριβείς τέτοιο κράτος όπως αυτό που κατέληξε μετά τα πειράματα της πρώτης φοράς αριστερής κυβέρνησης.

Στην βάση αυτή είναι  φυσικό να ισχυριζόμαστε, ερρέτω το κράτος αυτό, παρότι η έκφραση είναι σκληρή και ίσως και αποκρουστική για τις αρχές της αστικής συμπεριφοράς όμως πολλές φορές πρέπει να είμαστε σκληροί για να γίνεται κατανοητή η πραγματική κατάσταση.

Σήμερα δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί κάποιος να βασιστεί ακόμη και εάν έχει ονειροπόλες προθέσεις.

Η κρίση της δικαιοσύνης έρχεται πάντα καθυστερημένη, η αστυνόμευση είναι τυπική και έρμαιο της κάθε μορφής εγκληματικότητας, η παιδεία έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο κάθε αριστερίστικης υποκουλτούρας, η δημόσια διοίκηση είναι το ιδανικό καταφύγιο κάθε κομματικής δραστηριότητας όπου η αγένεια έχει γίνει έμβλημα δημοκρατικότητας, ο χώρος της υγείας είναι ενταγμένος σε Παλλάκιες σφαίρες επιρροής, τα σωφρονιστικά καταστήματα έχουν μετατραπεί σε νησίδες εγκληματικής αυτονομίας ενώ  τα πανεπιστήμια  έχουν μεταβληθεί σε χώρους προετοιμασίας κάθε εξτρεμιστικής πρακτικής.

Οποίον τομέα και να  αγγίξει κάποιος στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα όζει.

Η ασυδοσία, η ατιμωρησία και κυρίως το γεγονός ότι όλα τα κακώς κείμενα δεν πρόκειται να μεταβληθούν δείχνουν ότι από ότι στάσιμο, οπισθοδρομικόν και βάρβαρον υπάρχει εις τον κόσμο του πολιτισμού η κυριαρχούσα ιδεολογία του λαϊκισμού το έχει υιοθετήσει.

Όμως εάν τέτοιο κράτος είναι εμπαιγμός της Ιστορίας.

Ένα τέτοιο κράτος πρέπει να ξαναχτιστεί αφού η διάβρωση δεν επιδέχεται διορθωτικές κινήσεις .

Η επόμενη κυβέρνηση θα έχει τιτάνιο έργο.

Το οφείλει στις υγιής δυνάμεις αυτού του τόπου παρότι αρκετές μειοψηφίες θα θελήσουν να τορπιλίσουν κάθε  μορφή εθνικής εσωτερικής ανάταξης.

Ο φόβος αυτών των μειοψηφιών όλα αυτά τα χρόνια σε συνδυασμό με την υποχώρηση των υγιώς σκεπτόμενων πολιτών μιας και η νομιμότητα χαρακτηρίζονταν ως αντιδραστικός και φασιστικός τρόπος λειτουργίας του κράτους έχει φέρει τα πράγματα σε πλήρη αδιέξοδο.

Εάν θέλουμε όμως να επιβιώσουμε ως έθνος πρέπει επιτέλους να αφήσουμε στην άκρη τα θέλω των μειοψηφιών, το λεγόμενο πολιτικό κόστος και κυρίως τον λαϊκισμό ως τρόπο πολιτικής συμπεριφοράς

Εάν θέλουμε να ξαναγίνουμε ευνομούμενο κράτος πρέπει να δείξουμε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η Ελευθερία δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά κυρίως υποχρεώσεις με κυριότερη  τον σεβασμό στην νομιμότητα και στο κράτος  δικαίου.

πηγή:https://analyst.gr/2019/05/15/kratos-empaigmos-tis-istorias/

Η προδοσία της Μακεδονίας

Μία χώρα οικονομικά ισοπεδωμένη και εθνικά απίστευτα ταπεινωμένη από τη Γερμανία, μέσω της πέμπτης ελληνικής φάλαγγας και των Εφιαλτών της, είναι δυστυχώς δύσκολο να μην εξαφανιστεί ως Έθνος. 

Επόμενο στάδιο θα είναι η προσπάθεια μετατροπής της Μακεδονίας σε ένα διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος από τη Γερμανία, μαζί με τα Σκόπια κατά το παράδειγμα της Κύπρου – με πέμπτη φάλαγγα μία κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων.   

.

Ενόψει των Ευρωεκλογών, όπου οι Έλληνες φαίνεται να επιλέγουν με βάση τις δημοσκοπήσεις εκείνα τα κόμματα που τους κατέστρεψαν, τα θύματα τους θύτες τους δηλαδή έχοντας προφανώς χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα, θεωρούμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε το άρθρο μας για τη Μακεδονία – τονίζοντας ότι, η αξιωματική αντιπολίτευση θεωρεί πως η συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση πρέπει να γίνει σεβαστή και να μην ακυρωθεί! 

Επίσης τον απώτερο σκοπό της Γερμανίας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τη δημιουργία του Σουέζ της Ευρώπης, όπως ήταν το όνειρο του Χίτλερ και τη σύνδεση του με τον κινεζικό δρόμο του μεταξιού.

Επειδή τώρα αρκετοί Έλληνες έχουν πεισθεί πως η συμφωνία ήταν νομοτελειακή, παραθέτουμε την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τα Σκόπια, η οποία ελήφθη στη Λισαβόνα στις 27.06.1992: «H Κοινότητα είναι διατεθειμένη να αναγνωρίσει αυτή τη Δημοκρατία, με τα σημερινά της σύνορα, με ονομασία που δεν θα περιλαμβάνει το όνομα Μακεδονία». Επίσης τα λόγια του Ιωάννη Καποδίστρια, σύμφωνα με τον οποίο τα εξής: «Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύσει στην καρδιά μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης».

.

Άρθρο Ιανουαρίου 2019

Φαίνεται πως η Γερμανία, η οποία στη γνωστή συγκέντρωση των υπουργών εξωτερικών της ΕΕ στις 16 Δεκεμβρίου του 1991 πίεσε και πέτυχε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αναγνωρίζοντας τότε μονομερώς την Κροατία, τη Σλοβενία και τα Σκόπια, θα επιτύχει το στόχο της – με τη βοήθεια μίας ελληνικής κυβέρνησης που δυστυχώς δεν διαφέρει από την κατοχική και με την ανοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ανέφερε ξεκάθαρα πως θα τηρήσει τη συμφωνία. 

Στόχος της είναι η συρρίκνωση της χρεοκοπημένης Ελλάδας στα σύνορα του παρελθόντος – με την αποκοπή της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θράκης (πηγή).

Επόμενο στάδιο θα είναι πιθανότατα η προσπάθεια μετατροπής της Μακεδονίας σε ένα διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος από τη Γερμανία, μαζί με τα Σκόπια, κατά το παράδειγμα της Κύπρου – με απώτερο σκοπό τη δημιουργία του Σουέζ της Ευρώπης και τη σύνδεση του με τον κινεζικό δρόμο του μεταξιού, καθώς επίσης την ενδυνάμωση του άξονα της με την υποτελή της Τουρκία, προσφέροντας της ως δώρο τη Θράκη. Έτσι η Γερμανία θα ενισχύσει τη συμμαχία της με την Κίνα, ανεξαρτητοποιούμενη από τις Η.Π.Α., ενώ παράλληλα θα αποκτήσει ηγεμονική πρόσβαση στο Αιγαίο, στα ενεργειακά μας αποθέματα και στους αγωγούς.

Όποιος δεν το βλέπει σήμερα, απλά εθελοτυφλεί – ενώ βρήκε την καλύτερη δυνατή ευκαιρία, εκμεταλλευόμενη: 

(α) την οικονομική αδυναμία των Σκοπίων, 

(β) την πολύ χειρότερη της Ελλάδας, 

(γ) τις διεθνιστικές, αριστερόστροφες κυβερνήσεις και των δύο χωρών, 

(δ) τη δική της οικονομική ισχύ στην Ευρώπη, 

(ε) τον κ. Soros και (στ) τις Η.Π.Α., οι οποίες δυστυχώς ευρίσκονται σε πορεία παρακμής, με πολύ μεγάλες κομματικές συγκρούσεις στο εσωτερικό τους, με αποτέλεσμα η εξωτερική τους πολιτική να είναι εντελώς αλλοπρόσαλλη.

Στα πλαίσια αυτά δεν βοηθούν καθόλου οι υψηλοί τόνοι και οι κατηγορίες, αφού η «προδοσία» είναι άριστα σχεδιασμένη – με τη συνεργασία μίας απάτριδος, ενδοτικής κυβέρνησης που δίνει συνεχώς δυσανάλογα ανταλλάγματα για να διατηρηθεί στην εξουσία μετά τον Ιούλιο του 2015, από το ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ και τις τράπεζες (εικόνα), έως το όνομα της Μακεδονίας.

Μίας κυβέρνησης-όνειδος για την αριστερή ιδεολογία που δεν δίστασε λίγους μήνες πριν τις εκλογές να προωθήσει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, με τη μέθοδο του «σοκ και δέους» καλύτερα ή του αστραπιαίου πολέμου που συνηθίζει να διεξάγει η Γερμανία, μία συμφωνία που παραβιάζει την εθνική μας κυριαρχία – χωρίς να ζητήσει τη γνώμη κανενός με δημοψήφισμα, ούτε καν αυτήν των πολιτικών αρχηγών και με μία αντισυνταγματική πλειοψηφία των 151 βουλευτών, παράλληλα με την θλιβερή ανοχή του προέδρου της δημοκρατίας (με μικρά γράμματα). Όλοι αυτοί βέβαια θα χαρακτηριστούν ως «όνειδος της πατρίδας μας» από το λαό και την ιστορία, αλλά το κακό θα έχει γίνει – ενώ θα είναι πολύ δύσκολο να διορθωθεί στο μέλλον.

Ολοκληρώνοντας, πιθανότατα θα ολοκληρωθεί το μοναδικό στα χρονικά κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να συγχωρηθεί ούτε από τους Έλληνες, ούτε από τα παιδιά των πραξικοπηματιών, ούτε φυσικά από την ιστορία – ενώ είναι γνωστό πως την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τους προδότες κανένας. Το σίγουρο βέβαια είναι πως όλοι αυτοί θα το πληρώσουν πολύ ακριβά, ενώ δεν θα τους περάσει στο τέλος – δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία. 

Σήμερα πάντως είναι μία ημέρα ντροπής και πένθους για την Ελλάδα – μία ημέρα που μαυρίζει για πρώτη φορά την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας.

πηγή:https://analyst.gr/2019/05/16/i-prodosia-tis-makedonias/