Κόμματα στο χείλος της πτώχευσης και ο ισολογισμός του κυβερνώντος κόμματος

Υπερχρεωμένα στις τράπεζες και πλήρως εξαρτώμενα από την κρατική επιχορήγηση παραμένουν ΠαΣοΚ και Νέα Δημοκρατία, που αδυνατούν να εξορθολογίσουν τα οικονομικά τους, με αποτέλεσμα η λειτουργία τους να ζημιώνει πολλά εκατομμύρια ευρώ ετησίως τους έλληνες πολίτες. Σε μια περίοδο κατά την οποία οι οργανώσεις των δύο κομμάτων εξουσίας υπολειτουργούν, το ΠαΣοΚ και η ΝΔ είναι υποθηκευμένα στις τράπεζες, χρωστώντας περισσότερα από 130 εκατ. ευρώ, ενώ έχουν λάβει ως προκαταβολή την κρατική επιχορήγηση, τουλάχιστον ως το 2016! Παράλληλα, για το 2010 τα κόμματα θα λάβουν, ανάλογα με τα ποσοστά τους στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, 109.343.200 ευρώ. Παρά την απλόχερη κρατική επιχορήγηση τα δύο μεγάλα κόμματα βρίσκονται στα όρια της οικονομικής πτώχευσης, με οξυμμένα ελλείμματα, υπερβολικό δανεισμό και με χρέη προς τρίτους. «Η Δημοκρατία στοιχίζει ακριβά» έλεγε συχνά ο αείμνηστος Αθανάσιος Τσαλδάρης και επιβεβαιώνεται από τις αυξανόμενες ετήσιες κρατικές επιχορηγήσεις προς όλα τα κόμματα.

Μια προσεκτική ματιά στους ισολογισμούς των κομμάτων τα τελευταία χρόνια δίνει σαφή εικόνα για την τραγική κατάσταση των οικονομικών τους, παρά τις ακριβές προεκλογικές εκστρατείες που διεξήγαγαν στις πρόσφατες εκλογές. «Τακόμματα έχουν γίνει οι μεγάλοι ασθενείς του συστήματος» είχε πει παλαιότερα ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δ. Δασκαλόπουλος και δεν είχε άδικο, αν κρίνει κανείς από την πορεία των οικονομικών στοιχείων των κομμάτων που είναι αρκετά ζημιογόνοι οργανισμοί.

Σύμφωνα με τον Νόμο 3023 του 2000 απαγορεύονται οι χορηγίες εταιρειών στα κόμματα και μοναδική πηγή χρηματοδότησής τους, εκτός από την κρατική επιχορήγηση, αποτελούν οι εισφορές των μελών. Αυτή η πηγή χρηματοδότησης δεν δίνει πολλά περιθώρια στα κόμματα, αφού οι εισφορές των μελών είναι ελάχιστες και δεν αποτελούν «σανίδα σωτηρίας».

Ουσιαστικά ΠαΣοΚ και ΝΔ ενεχυριάζουν την κρατική επιχορήγηση, την κύρια πηγή χρηματοδότησής τους, για να λάβουν δάνεια από τις τράπεζες. Μάλιστα τον περασμένο Απρίλιο, το κυβερνών κόμμα μέσω σύμβασης που υπέγραψε, είχε το δικαίωμα να ενεχυριάσει την κρατική επιχορήγηση που αναλογεί σε έσοδα περίπου τεσσάρων ετών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι είχε το δικαίωμα να ενεχυριάσει την κρατική επιχορήγηση των περίπου 88 εκατ. ευρώ. Από την άλλη πλευρά, η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει στις τράπεζες τις κρατικές επιχορηγήσεις που αντιστοιχούν σε έσοδα τουλάχιστον τρεισήμισι ετών.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, η αξιωματική αντιπολίτευση έχει την πρωτοκαθεδρία στον τραπεζικό δανεισμό, ενώ το κυβερνών κόμμα έχει επιχειρήσει τουλάχιστον το τελευταίο ενάμισι έτος να εξορθολογίσει σε μεγάλο βαθμό τα έξοδάτου και να μειώσει τα δάνειά του. Συγκεκριμένα η ΝΔ οφείλει στις τράπεζες άνω του 20% των εσόδων της, ενώ το ΠαΣοΚ οφείλει στα πιστωτικά ιδρύματα ποσό άνω του 12-12,5% των εσόδων της.

Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουντα δύο κόμματα εξουσίας είναι η δυσκολία στο να αποπληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους, σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία οι δαπάνες τους βαίνουν αυξανόμενες. Με βάση τους ισολογισμούς των κομμάτων που έχει στη διάθεσή του «Το Βήμα» προκύπτει ότι η εξάρτηση του ΠαΣοΚ και της ΝΔ από την κρατική χρηματοδότηση την τελευταία δεκαετία προσεγγίζει περίπου το 81% και το 75% αντίστοιχα. Το ποσοστό συμμετοχής της κρατικής χρηματοδότησης για το ΚΚΕ ανέρχεται κατά μέσον όρο σε 55% και του ΣΥΡΙΖΑ σε 81%. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι η πενιχρή συνεισφορά της κομματικής βάσης στα συνολικά έσοδα των κομμάτων. Το μέσο ποσοστό την περίοδο 1999-2007 ανέρχεται σε 5,4% για το ΠαΣοΚ και σε 4,1% για το ΚΚΕ, ενώ σχεδόν μηδενική είναι η συνεισφορά των μελών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Λόγω της χαμηλής συνεισφοράς των μελών τους τα κόμματα- ειδικά ΝΔ και ΠαΣοΚ- προσφεύγουν σε χορηγίες οι οποίες δεν καταγράφονται, επειδή υπάρχουν περιορισμοί. Βέβαια σε άλλες χώρες, όπως π.χ. στις ΗΠΑ, η οικονομική υποστήριξη προς τους πολιτικούς είναι θεσμοθετημένη. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία (νόμος για δαπάνες κομμάτων) απαγορεύεται έκαστος χρηματοδότης να προσφέρει σε κάθε κόμμα άνω του ποσού των 15.000 ευρώ ετησίως.

Τα τελευταία χρόνια πολλές ήταν οι διακηρύξεις των εκάστοτε πρωθυπουργών για την ανάγκη διαφάνειας στη χρηματοδότηση των κομμάτων. Ωστόσο δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική κίνηση για να υπάρξει διαφάνεια, με αποτέλεσμα να επικρατεί σύγχυση γύρω από την πραγματική οικονομική κατάσταση των κομμάτων που δεν δημοσιοποιούν πλήρως τα οικονομικά τους στοιχεία, όπως π.χ. οι επιχειρήσεις που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Ουσιαστικά δεν συντάσσονται και δεν δημοσιοποιούνται ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, ενώ δεν τηρείται ούτε το διπλογραφικό σύστημα στο πλαίσιο της διπλογραφικής λογιστικής μεθόδου.

Από την αρχή της Μεταπολίτευσης, τα κόμματα- ειδικά η ΝΔ και το ΠαΣοΚ- για να αντιμετωπίσουν τις πολύ μεγάλες εκλογικές δαπάνες τους, που αυξάνονται ραγδαία σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, είχαν εισροές όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά κορυφαία πολιτικά στελέχη των δύο κομμάτων. Ο βουλευτής Α΄ Αθήνας του ΠαΣοΚ κ. Κ. Σκανδαλίδης αποκάλυψε στη Βουλή το 2002 ως υπουργός Εσωτερικών, ότι τα κόμματα είχαν εισροές από ιδιωτική χρηματοδότηση με τη μορφή άδηλων πόρων που αντάλλασσαν νομότυπα με κουπόνια, μέσω των οικονομικών εξορμήσεων. Από την αρμόδια Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής δεν έχει διαπιστωθεί ουδεμία παράβαση. Η εν λόγω Επιτροπή ελέγχει το γράμμα του νόμου, αλλά δεν μπορεί να εντοπίσει αν κάποιο κόμμα συγκεκαλυμμένα παραβιάζει τον νομό.

Τα χρήματα της κρατικής χρηματοδότησης αποτελούν σταθερά έσοδα των κομμάτων, με τα οποία εξασφαλίζουν εγγυήσεις για να έχουν υπόσταση έναντι των τραπεζικών οργανισμών. Ουσιαστικά τα κόμματα, ως οιονεί νομικά πρόσωπα, αναγκάζονται να εκχωρούν τα έσοδα της κρατικής επιχορήγησης επομένων ετών.

Για το 2008 τα κόμματα εισέπραξαν 62.489.723 ευρώ, ενώ ως τις 30 Σεπτεμβρίου 2009, λίγες ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, είχαν εκταμιευθεί 140.231.372 ευρώ. Σύμφωνα με τους προϋπολογισμούς που ψηφίζονται κάθε χρόνο, το ποσό που δίδεται στα κόμματα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.

Ενα από τα πιο εντυπωσιακά και άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία είναι ότι το 10% (περίπου 2-2,2 εκατ. ευρώ) της συνολικής επιχορήγησης του ΠαΣοΚ και της ΝΔ κατευθύνεται στην εκπαίδευση των μελών τους! Ενδεικτικά αναφέρεται ότι από τους ισολογισμούς για το οικονομικό έτος 2008, η επιμορφωτική χρηματοδότηση ανήλθε σε 1.858.067 εκατ. ευρώ για το ΠαΣοΚ, σε 2.087.000 εκατ. ευρώ για τη ΝΔ και σε 424.000 ευρώ για το ΚΚΕ.

Ειδικά στα δύο κόμματα εξουσίας – ΝΔ και ΠαΣοΚ- καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια να μειωθούν τα χρέη τους και να εξορθολογιστούν οι δαπάνες τους. Ο πρωθυπουργός κ. Γ.Παπανδρέου έχει δώσει εντολή στον διευθυντή του κόμματος κ. Ροβέρτο Σπυρόπουλο να μειωθούν οι δαπάνες του ΠαΣοΚ, το οποίο βρίσκεται πλέον ένα βήμα πριν από την έκδοση πιστωτικής κάρτας για τα μέλη του. Εντός των επομένων ημερών, η Ιπποκράτους σε πρώτη φάση θα αποστείλει σε περίπου 150.000 ψηφοφόρους που έχουν συμπληρώσει τη σχετική αίτηση την κάρτα μέλους του Κινήματος που θα ισχύει εφ΄ όρου ζωής. Με την κίνηση αυτή εκτιμούν ότι θα βάλουν τάξη στα οικονομικά τους αφού οι ψηφοφόροι που είναι μέλη θα κληθούν να πληρώσουν τις συνδρομές τους, αποφέροντας έσοδα περίπου 8.000.000 ευρώ. Επίσης το ΠαΣοΚ έχει καταθέσει πλάνο στην Αγροτική Τράπεζα βάσει του οποίου σε μία δεκαετία θα έχουν σχεδόν μηδενιστεί οι δανειακές ανάγκες του κόμματος.

Από την άλλη πλευρά, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντ.Σαμαράς έχει στόχο να μειωθούν κατά πολύ οι δανειακές ανάγκες του κόμματος, να εξορθολογιστούν οι λειτουργικές δαπάνες παρά τη βελτίωση των τελευταίων μηνών από τον γενικό διευθυντή κ. Μενέλαο Δασκαλάκη. Π.χ., το 2008 τα έσοδα της ΝΔ έφθασαν τα 28 εκατ. ευρώ και οι εισφορές των μελών ανήλθαν μόλις σε 220.00 ευρώ. Ωστόσο στην πρόσφατη εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση τα έσοδα από τις ανανεώσεις και τις εγγραφές νέων μελών προσέγγισαν το 1.600.000 ευρώ, ποσό που, όπως έχει επισημάνει και ο Γραμματέας του κόμματος κ. Ελ. Ζαγορίτης σε συνομιλητές του, ήταν σωτήριο διότι καλύφθηκε ένα πολύ μεγάλο τμήμα για την υλικοτεχνική υποδομή των εκλογών.

https://www.tovima.gr/2009/12/20/politics/kommata-sto-xeilos-tis-ptwxeysis/

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Ισολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ

Η ιστορία των υπέρογκων κρατικών επιχορηγήσεων που θεσμοθετήθηκαν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1984, καθώς επίσης οι διαφορές της κυβέρνησης με τη ΝΔ – η οποία μπορεί και πρέπει να εξυπηρετεί τον υπέρογκο τραπεζικό δανεισμό της, αρκεί να εκπονήσει ένα ορθολογικό σχέδιο.

.

Ανάλυση

Εισαγωγικά, ασφαλώς δεν είμαστε εναντίον της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων, αρκεί να διατηρείται σε λογικά επίπεδα, καθώς επίσης να είναι διαφανής ο τρόπος χρησιμοποίησης της από τις πολιτικές παρατάξεις – αφού διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ανεξάρτητα. Εν τούτοις, προκαλούν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, ιδίως όσον αφορά τα μικρά κόμματα και ειδικά αυτά που είναι εκτός βουλής, είτε καινούργια, είτε παλαιότερα – ενώ, επειδή διαμοιράζεται με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα, τα ισχυρά κόμματα επωφελούνται πολύ περισσότερο. Επομένως το θέμα να έπρεπε να διερευνηθεί καλύτερα, έτσι ώστε να είναι μικρότερες οι «παρενέργειες» – αν και το σύστημα, έτσι όπως είναι δομημένο, δεν πρόκειται να το επιτρέψει (ανάλυση).

Όπως και να είναι όμως δεν δικαιολογείται η διαφθορά και η διαπλοκή των κομμάτων, όταν τόσο τα ίδια, όσο και οι βουλευτές τους, αμείβονται πλουσιοπάροχα – έχοντας προνόμια που δεν συναντώνται πουθενά αλλού. Εκτός αυτού, η ενασχόληση με την πολιτική δεν πρέπει να οφείλεται σε βιοποριστικούς λόγους – κάτι που δυστυχώς συμβαίνει, με αποτέλεσμα να αναφερόμαστε σε επαγγελματίες πολιτικούς και σε κόμματα-επιχειρήσεις, οι επικεφαλείς των οποίων κάποιες φορές παρακρατούν για τον εαυτό τους ένα σημαντικό μέρος των ποσών των επιχορηγήσεων. Πόσο μάλλον όταν συνήθως απασχολούνται εθελοντές στα κόμματα, χωρίς υποχρέωση μισθοδοσίας ή ασφαλιστικών εισφορών – ενώ ο λογιστικός έλεγχος των οικονομικών τους είναι αρκετά ελλιπής.

Συνεχίζοντας, η κρατική επιχορήγηση των κομμάτων θεσμοθετήθηκε το 1984 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον τότε υπουργό οικονομικών της – με την αιτιολογία της ανεξαρτητοποίησης τους από τους «οικονομικούς παράγοντες» που τα χρηματοδοτούσαν, έτσι ώστε να στηρίζουν τα συμφέροντα ολόκληρης της κοινωνίας και όχι μόνο των ελίτ-χρηματοδοτών τους. Έκτοτε όμως, τα ποσά που ελάμβαναν αυξάνονταν διαρκώς. Για παράδειγμα, το συνολικό ποσόν της τακτικής επιχορήγησης του 2010 είχε εκτοξευθεί στα 109.343.200 € ή πάνω από 9.100.000 € το μήνα, (από 85.135.050 € το 2009), το οποίο θα μοιραζόταν ανάλογα με τα ποσοστά τους στις βουλευτικές εκλογές του 2009 – γεγονός που σημαίνει πως τη μερίδα του λέοντος θα έπαιρναν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ (πηγή), εάν δεν είχε οδηγηθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ.

Λόγω της χρεοκοπίας της χώρας, τα ποσά της ετήσιας τακτικής επιχορήγησης μαζί με την επιμορφωτική μειώθηκαν στα 48.800.000 € το 2010 (πηγή, ΦΕΚ), , στα 40.513.968 € το 2011, στα 37.430.000 € το 2012 και στα 21.827.000 € το 2013 – ενώ για το 2018 εγκρίθηκαν «μόλις» 13.500.000 € ή 1.125.000 € το μήνα. Το μοίρασμα της επιχορήγησης το 2013 φαίνεται στο γράφημα που ακολουθεί – ενώ εκτός από την τακτική και επιμορφωτική επιχορήγηση, τα κόμματα λαμβάνουν επί πλέον (α) μία εκλογική χρηματοδότηση όταν διεξάγονται εκλογές που είναι περίπου ίση με το 50% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης τους (για παράδειγμα, εάν η ετήσια τακτική επιχορήγηση είναι 5.000.000 € τότε η εκλογική ανέρχεται στα 2.500.000 €), καθώς επίσης (β) μία χρηματοδότηση για τις Ευρωεκλογές, περίπου στο ίδιο ύψος.

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να εισέλθουν νέα κόμματα στην ελληνική Βουλή, όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτόν τον πακτωλό χρημάτων που μεταφράζονται σε διαφημίσεις, σε προεκλογικές ομιλίες, σε εκλογικά κέντρα κοκ., ενώ την ίδια ώρα τα ΜΜΕ τους παρέχουν το συντριπτικό μέρος του τηλεοπτικού, ραδιοφωνικού και έντυπου χώρου τους; Πώς να χρηματοδοτήσουν τις δικές τους προεκλογικές εκστρατείες, με τους περιορισμένους πόρους που συνήθως διαθέτουν, όταν είναι έντιμα και δεν στηρίζονται από το σύστημα;

Περαιτέρω, με βάση τον Ισολογισμό του 2017 του ΣΥΡΙΖΑ (γράφημα), υπενθυμίζοντας πως έχουμε ήδη αναφερθεί στον εξαιρετικά προβληματικό Ισολογισμό της ΝΔ για το ίδιο έτος (πηγή), η τακτική ετήσια επιχορήγηση που έλαβε ήταν 5.679.808,18 € (από 3.352.098,61 € το 2016) ή 473.317 € το μήνα  – ενώ η επιμορφωτική 1.070.330,66 € (από 736.050 € το 2016) ή 89.194 € το μήνα. Συνολικά λοιπόν περί τα 6.750.000 € ετήσια ή 562.511 € το μήνα – ενώ οι εισφορές των μελών του ήταν μόλις 23.391 €, των βουλευτών-ευρωβουλευτών του 2.488.490,59 € και οι λοιπές 65.280 €.

Ως εκ τούτου είχε στη διάθεση του το 2017 το ποσόν των 9.327.300,43 € ή 777.275 € το μήνα (από 6.751.288,39 € το 2016), δαπανώντας τα 6.316.042 € – οπότε η χρήση ήταν κερδοφόρα, με κέρδη 3.011.258 €. Δεν γνωρίζουμε πάντως τι ακριβώς σημαίνει η θέση «συμμετοχές» στον Ισολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ύψους 13.741.549,94 €, στις οποίες διενεργούνται αποσβέσεις – αφού δεν πρόκειται για μία απλή επιχείρηση που συμμετέχει μετοχικά σε άλλες.

Εν τούτοις, οφείλει και ο ΣΥΡΙΖΑ στις τράπεζες το ποσόν των 6.277.623,87 €, το οποίο όμως έχει μειωθεί σε σχέση με το 2016 – οπότε το εξυπηρετεί. Για τόκους και έξοδα τραπεζών πληρώνει μόλις 573.594,21 € ετήσια (9%), όταν η ΝΔ 27.611.092 € – λόγω του υπέρογκου δανεισμού της, ο οποίος στα λογιστικά της βιβλία καθορίζεται στα 250.634.064 €! Στο γράφημα που ακολουθεί συγκρίνονται τα δύο κόμματα μεταξύ τους, όσον αφορά το 2017 – έτσι ώστε να φανούν οι μεγάλες διαφορές τους.

 Συνεχίζοντας, σύμφωνα με τον Νόμο 3023 του 2000 απαγορεύονται οι χορηγίες εταιρειών στα κόμματα – οπότε μοναδική πηγή χρηματοδότησής τους, εκτός από τις κρατικές επιχορηγήσεις, αποτελούν οι εισφορές των μελών. Εν προκειμένω η ΝΔ έχει κατά πολύ μεγαλύτερες εισφορές από το ΣΥΡΙΖΑ – δηλαδή 2.011.954,80 € έναντι μόλις 65.280 € του τελευταίου. Αντίθετα, πολύ μικρότερες εισφορές ευρωβουλευτών και βουλευτών, κατά 1.861.901 €.

Εάν τώρα θα ήθελε πράγματι να εξυπηρετήσει τον τραπεζικό της δανεισμό, αφενός μεν θα έπρεπε να μειώσει ακόμη περισσότερο τα έξοδα της, αφετέρου να απαιτήσει μεγαλύτερες εισφορές από τους βουλευτές και ευρωβουλευτές της – πολύ υψηλότερες από ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εισπράττει ήδη 1.861.901 € ετησίως παραπάνω (ειδικά από τους ευρωβουλευτές που αμείβονται πλουσιοπάροχα – πηγή). Εκτός αυτού θα έπρεπε να συνδράμουν όλοι όσοι δημιούργησαν αυτό το χρέος, κυρίως οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί των προηγουμένων κυβερνήσεων της – ενώ είναι κατά τη γνώμη μας κυνική η θέση του ευρωβουλευτή της, σύμφωνα με τον οποίο η ΝΔ θα επιδιώξει να έχει μεγαλύτερα ποσοστά στις επόμενες εκλογές, για να αυξήσει την κρατική της επιχορήγηση, με στόχο την εξυπηρέτηση του δανεισμού της!

Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να διαπραγματευθεί με τις τράπεζες, όσον αφορά τη μείωση του επιτοκίου δανεισμού της στο ελάχιστο – αφού είναι ασφαλώς υπερβολικό το επιτόκιο, με το οποίο φαίνεται από τον Ισολογισμό της ότι χρεώνεται (11%). Σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να εκπονήσει ένα σχέδιο ρεαλιστικής εξυπηρέτησης του δανεισμού της – αφού δεν είναι δυνατόν να θέλει να σώσει τη χώρα, όταν δεν μπορεί να διασώσει τον εαυτό της, ενώ θα μπορούσε να είναι έρμαιο ενδεχόμενων εκβιασμών εκ μέρους των τραπεζών, των δανειστών, των υποστηρικτών της κοκ.

Οφείλει επίσης να είναι καθαρή απέναντι στους Πολίτες, όσον αφορά τις προθέσεις της – όπου δεν είναι δυνατόν να συνδέει τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις που προτείνει με το ποσοστό που θα υπερβαίνει το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% (πηγή), αφού η ίδια πολύ σωστά δηλώνει πως το 3,5% στραγγαλίζει την οικονομία, ενώ καθιστά εντελώς αδύνατη την ανάπτυξη της χώρας (κατά την άποψη μας εντός της πολιτικής των μνημονίων η ανάπτυξη, χωρίς την οποία δεν λύνεται κανένα πρόβλημα των Ελλήνων, είναι όνειρο θερινής νύχτας). Την ίδια «κουτοπόνηρη οδό» ακολουθεί και στο θέμα των Σκοπίων – όπου ουσιαστικά επιλέγει να αφήσει το ΣΥΡΙΖΑ «να βγάλει το φίδι από την τρύπα» και μετά να σεβαστεί τα συμπεφωνημένα, αποδεχόμενη τη συνέχεια του κράτους, όπως έχει ήδη δηλώσει.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας το άλλο χρεοκοπημένο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, είναι αδύνατον ποτέ να εξυπηρετήσει τα χρέη του – ενώ τα στελέχη του έχουν μοιρασθεί στο ΣΥΡΙΖΑ (κυρίως), στο ΚΙΝΑΛ κοκ. Επομένως πρέπει να βρεθεί κάποια λύση «εκκαθάρισης» του, όπως συμβαίνει με τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις – ενώ πιστεύουμε γενικότερα πως η πρώτη προτεραιότητα της επανεκκίνησης μίας οικονομίας, είναι το «ξεκαθάρισμα» όλων των «λογιστικών λογαριασμών» της.

Με απλά λόγια, οι κόκκινες οφειλές των Πολιτών, καθώς επίσης των επιχειρήσεων που είναι αδύνατον ποτέ να εξυπηρετηθούν απέναντι στο δημόσιο, στις τράπεζες, στους ασφαλιστικούς και λοιπούς οργανισμούς, πρέπει να μεταφερθούν σε μία κρατική «κακή» τράπεζα (Bad bank) – έτσι ώστε να καθαρίσουν εντελώς οι ισολογισμοί όλων των παραπάνω, οπότε να δει κανείς σε ποια πραγματικά θέση βρίσκονται. Όσον αφορά αυτήν την «κακή τράπεζα», οφείλει στη συνέχεια να προβεί μεθοδικά στο ξεκαθάρισμα των προβληματικών χρεών – ενώ είναι ανόητο να λέμε, για παράδειγμα, πως τα χρέη των Πολιτών απέναντι στο δημόσιο είναι 100 δις €, όταν γνωρίζουμε πως τα 80 δις € είναι ήδη χαμένα.

Βασίλης Βιλιάρδος

Οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου – viliardos@analyst.gr – Facebook – Twitter

πηγή:https://analyst.gr/2018/09/26/o-isologismos-tou-siriza/